Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

24 σύγχρονοι Έλληνες δημιουργοί παρεμβαίνουν με τα έργα τους στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μπενάκη. Η έκθεση επιχειρεί ένα διάλογο ανάμεσα στην καταγεγραμμένη ιστορία και την άγραφη, ανάμεσα στην επίσημη ιστορία και στα ίχνη των μικρών καθημερινών ιστοριών μέσα στο χρόνο, ίχνη που γίνονται ντοκουμέντα για τους μελετητές του μέλλοντος ή αφορμή δημιουργίας για τους καλλιτέχνες του σήμερα.

Το περιβάλλον και ο πολιτισμός αποτελούν έννοιες απολύτως αλληλένδετες στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν αποτυπώνουν μόνο τη διαδρομή και τη δράση του ανθρώπου στον κόσμο, αλλά καθορίζουν απόλυτα την ίδια του τη ζωή και την ποιότητά της. Η προστασία, επομένως, του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της χώρας αποτελεί την προτεραιότητά μας γιατί διαφυλάσσει την κοινωνική συνοχή και την ποιότητα ζωής όλων μας. Είναι όμως μια υπόθεση που δεν ανήκει προνομιακά σε μια μόνο μερίδα ανθρώπων, αλλά μας αφορά όλους ανεξαιρέτως. Το κοινώς λεγόμενο "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά" φαίνεται...

[...] Είκοσι Έλληνες δημιουργοί έστρεψαν το φακό τους, ασφαλώς με ιερή συγκίνηση και ευαισθησία, στο κυκλικό νησιώτικο σύνολο του κεντρικού Αιγαίου που περιβάλλει προστατευτικά τη Δήλο, την ιερή νήσο του Απόλλωνα για να απαθανατίσουν συγκεκριμένα υλικά. Το ξερό, πετρώδες, ενίοτε απόκρημνο αλλά ανεπανάληπτο τοπίο των Κυκλάδων και το κρυστάλλινο μάρμαρο, διάφανο σχεδόν σαν την πρώτη αυγή της ανθρωπότητας. Από τους συμπαγείς όγκους που γεννήθηκαν μοναδικές μορφές, τα κυκλαδικά γλυπτά, που συχνά δεν ξεπερνούν σε μέγεθος την ανθρώπινη παλάμη. [...] Η έκθεση "Με τον φακό στραμμέν...

[...] Η έκθεση του Γιώργου Λάππα αναπτύσσει την επικοινωνία της με το θεατή, προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μια τα έργα, με την ανιμιστική τους ενέργεια και τη σχεδόν παραισθητική τους οντότητα, συνδέονται με το θεατή μέσω της όρασης των καθαρών γλυπτικών μετασχηματισμών της μάζας σε φως (σπινθήρας στο "Ποτάμι) ή σε υγρό (ρευστοποίηση της μάζας του "Φωτεινού παπουτσιού"). Από την άλλη, γνέφουν στον θεατή για την ίδια τη σχέση τους μαζί του, αναπόσπαστο στοιχείο εξοικείωσης, στη γιορτή που προτείνουν, μέσα από τη διαδικασία όσμωσης και ενοποίησης του χώρου, του έργου, του θε...

[...] Η έκθεση του Γιώργου Λάππα αναπτύσσει την επικοινωνία της με το θεατή, προς δύο κατευθύνσεις. Από τη μια τα έργα, με την ανιμιστική τους ενέργεια και τη σχεδόν παραισθητική τους οντότητα, συνδέονται με το θεατή μέσω της όρασης των καθαρών γλυπτικών μετασχηματισμών της μάζας σε φως (σπινθήρας στο "Ποτάμι) ή σε υγρό (ρευστοποίηση της μάζας του "Φωτεινού παπουτσιού"). Από την άλλη, γνέφουν στον θεατή για την ίδια τη σχέση τους μαζί του, αναπόσπαστο στοιχείο εξοικείωσης, στη γιορτή που προτείνουν, μέσα από τη διαδικασία όσμωσης και ενοποίησης του χώρου, του έργου, του θε...