Zoshchenko Mikhail Mikhailovich 1895-1958
Μιχαήλ Ζοσένκο (1895 - 1958): Σατιρικός συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Πετρούπολη. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πετρούπολης. Το πρώτο του βιβλίο, "Ιστορίες του Ναζάρ Ίλιτς" (1922), τον έκανε ευρύτερα γνωστό στους λογοτεχνικούς κύκλους. Ανήκε στη λογοτεχνική ομάδα "Αδελφοί Σεραπιόν". Οι επίκαιρες σάτιρες καταλαμβάνουν σημαντική θέση στο έργο του Ζοσένκο. Συχνά ασχολείται με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μικρομπουρζουάδες στις νέες συνθήκες που προέκυψαν μετά την επανάσταση του 1917. Σαρκάζει την ανοησία, τη χυδαιότητα και τον εγωκεντρισμό των "ηρώων" του και προαναγγέλει μια κοινωνία όπου θα κυριαρχούν η φιλία, η αξιοκρατία, η αγάπη και ο πολιτισμός. Τα πιο γνωστά έργα του είναι: "Μισέλ Σινιάγκιν (1930), "Το μπλε βιβλίο" (1934), "Κερένσκι" (1937) και "Ταράς Σεφτσένκο" (1939).
Το θύμα της επανάστασης
Zoshchenko Mikhail Mikhailovich 1895-1958
Επίκεντρο (2018)
Ο Μιχαήλ Ζόσενκο (1894 - 1958) είναι μία ξεχωριστή και μοναχική φιγούρα στην ιστορία της ρωσικής λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Πίστεψε στην αναζωογονητική δυναμική των γεγονότων του 1917, εργάστηκε με έμπνευση, μεράκι και αυταπάρνηση για τα ιδανικά μίας καλύτερης και ευτυχέστερης ανθρωπότητας, συμμετείχε στα προκεχωρημένα φυλάκια της ρωσικής πρωτοπορίας, αλλά η ανταπόδοση που έλαβε ήταν η δυσμένεια, η διαπόμπευση, ο παραμερισμός και η απαγόρευση κυκλοφορίας των έργων του. Έντιμος άνθρωπος, συνειδητός πολίτης, σπουδαίος καλλιτέχνης, έζησε τα μοιραία γεγονότα των ταραγμένων...
Ανθολογία ρωσικού διηγήματος του μεσοπολέμου
Συλλογικό έργο
Πλέθρον (2005)
Στη μεσοπολεμική Ρωσία το διήγημα αναπτυσσόταν παράλληλα με τη νουβέλα και το μυθιστόρημα, όμως, λόγω της μικρής έκτασής του είχε μεγαλύτερη πολυμορφία, οξύτητα θεμάτων και προβληματισμού. Μέσα από τα διηγήματα της δεκαετίας του '20 και της δεκαετίας του '30 παρουσιάζεται ένα πανόραμα της χώρας, με τις αλλαγές στην κοινωνική δομή και τις συμπεριφορές, με τους ηρωισμούς, τα λάθη, την ευτυχία και τη δυστυχία της. Αν δεν υπήρχαν τα διηγήματα αυτά θα είχαμε πολύ πιο φτωχή αντίληψη για εκείνη την ηρωική, όσο και τραγική εποχή, που τη σημάδεψαν οι απώλειες κι οι δυσκολίες, αλλά...
Ρώσικες χριστουγεννιάτικες ιστορίες
Συλλογικό έργο
Νάρκισσος (2003)
Συλλογή διηγημάτων Ρώσων κλασικών συγγραφέων που αποτυπώνουν θαυμάσια τη γιορταστική ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Γράφει η Σόνια Ιλίνσκαγια στον πρόλογο του βιβλίου: "Η μαγεία του ρωσικού τοπίου τα Χριστούγεννα: η γη, τα κλαδιά και τα κλωναράκια των δέντρων, οι στέγες των σπιτιών -όλα ολόλευκα. Το βράδυ στα φώτα των δρόμων στροβιλίζονται οι νιφάδες, λάμπουν σαν αστεράκια, η αναπνοή λευκό συννεφάκι άχνας. Τίποτε όμως δεν πτοεί τα παιδιά και τους νέους. Ήρθαν οι διακοπές με το χιονοπόλεμο, τους χιονανθρώπους, τα έλκηθρα...".