Μπακογιάννη Ντόρα 1954-
Η Ντόρα Μπακογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Μάιο του 1954, και είναι κόρη του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Μητσοτάκη το γένος Γιαννούκου. Το 1968,λίγους μήνες μετά την άνοδο της δικτατορίας στην εξουσία, η Ντόρα Μπακογιάννη και η οικογένεια της έφυγαν στην εξορία στο Παρίσι. Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα, αμέσως μετά την πτώση της Χούντας και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παντρεύτηκε με το γνωστό δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη. Aπό το γάμο της απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 δολοφονήθηκε ο σύζυγός της Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της Ν.Δ στην μονοεδρική της Ευρυτανίας, από την τρομοκρατική οργάνωση "17 Νοέμβρη". Μετά από εννέα χρόνια χηρείας, τον Ιούλιο 1998 παντρεύτηκε με το Ισίδωρο Κούβελο. Ολοκλήρωσε τις μαθησιακές της σπουδές στη Γερμανική Σχολή του Παρισιού. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Μετά την επιστροφή της στην Ελλάδα, συνέχισε τις ακαδημαϊκές της σπουδές στη Νομική Σχολή, όπου αποφοίτησε από το τμήμα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ομιλεί και γράφει τη γερμανική, γαλλική και την αγγλική γλώσσα. Το 1977 έδωσε εξετάσεις στο Υπουργείο Συντονισμού και προσελήφθη ως υπάλληλος στη Διεύθυνση Θεμάτων της Ε.Ο.Κ.. Από το 1984 ως το 1989 ήταν υπεύθυνη του Πολιτικού Γραφείου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Μετά τη δολοφονία του συζύγου της, τον Οκτώβριο του 1989 υπέβαλε υποψηφιότητα, με τη Νέα Δημοκρατία, για την μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου είχε εκλεγεί ο Παύλος Μπακογιάννης στις εκλογές του Ιουνίου του 1989. Στις 5 Νοεμβρίου του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, όπου επανεξελέγη και στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις: της 8ης Απριλίου του 1990 και της 10ης Οκτωβρίου του 1993. Τον Οκτώβριο του 1990 ορκίστηκε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη της Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό και τον Δεκέμβριο του 1992 ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού. Στις εκλογές του 1996, άλλαξε εκλογική περιφέρεια και υπέβαλλε υποψηφιότητα στην πρώτη εκλογική περιφέρεια της Αθήνας. Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1996 εξελέγη πρώτη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογική περιφέρεια της Α' Αθηνών, όπου και επανεξελέγη, πρώτη πάλι, στις εκλογές της 9ης Απριλίου του 2000. Από τον Σεπτέμβριο του 1991 και ως τον Αύγουστο 1992 ήταν Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων της Νέας Δημοκρατίας και είχε την ευθύνη της εκπροσώπησης του κόμματος της στην Ευρωπαϊκή Δημοκρατική Ένωση (EDU) και στην Διεθνή Δημοκρατική Ένωση (IDU). Στις 29 Απριλίου 1994 εξελέγη από το Γ΄ Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, πρώτη σε σειρά εκλογής για την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, καθώς και στο Δ΄ Συνέδριο στις 22 Μαρτίου του 1997 κατά το οποίο, επανεξελέγη πρώτη σε ψήφους για την νέα Κεντρική Επιτροπή και η οποία στη συνέχεια την εξέλεξε για δύο θητείες στην Εκτελεστική Επιτροπή της Νέας Δημοκρατίας. Τον Σεπτέμβριο του 1997 ορίστηκε από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, υπεύθυνη του τομέα Ανάπτυξης της Νέας Δημοκρατίας και από τον Μάιο του 2000 ορίστηκε Υπεύθυνη του τομέα Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας. Μετά τις εκλογές του 2000, διετέλεσε μέλος της Διαρκoύς Επιτροπής, της Βουλής, Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Στις 29 Μαρτίου του 2002 κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Κ.Ο. της Ν.Δ., αποδέχθηκε την πρόταση του Πρόεδρου του κόμματος Κ. Καραμανλή, να είναι υποψήφια Δήμαρχος της Αθήνας στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002. Στις 20 Οκτωβρίου του 2002 εξελέγη, η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της πόλης των Αθηνών Δήμαρχος Αθηναίων, με ποσοστό 60,6%, που είναι το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ δήμαρχος στο δήμο της Αθήνας. Τον Μάρτιο του 1992 της απονεμήθηκε από το Διεθνές Κέντρο Γυναικών το βραβείο "International Leadership Award" και τον Ιούνιο του 1993 της απονεμήθηκε από το 14ο Διεθνές Συμπόσιο "Fontana di Roma", ως εξέχουσα προσωπικότητα στο χώρο του Πολιτισμού. Η Ντόρα Μπακογιάννη, ύστερα από πρόσκληση του προέδρου της Commission, Romano Prodi συμμετέχει από τον Ιανουάριο του 2003 -μαζί με άλλες 12 επιφανείς προσωπικότητες της Ευρώπης- στην Στρογγυλή Τράπεζα που εξετάζει τον νέο κοινωνικό χαρακτήρα, την πολιτισμική ταυτότητα αλλά και το οικονομικό σχέδιο της νέας Ευρώπης -των 25 χωρών μετά τη διεύρυνση. Αποχώρησε πρόωρα από τον Δήμο της Αθήνας, ενάμιση χρόνο μετά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, τον Φεβρουάριο του 2006, για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, θέση την οποία συνέχισε να κατέχει και στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που προέκυψε μετά από τις εκλογές του 2007. Στις γενικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, παρά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας, εξελέγη πρώτη σε ψήφους βουλευτής της Α΄ Αθηνών. Στις εσωκομματικές εκλογές που ακολούθησαν, της 29ης Νοεμβρίου 2009, ήταν μία από τους τρεις υποψηφίους για την ανάδειξη του προέδρου του κόμματος, μετά την παραίτηση του αρχηγού, Κώστα Καραμανλή. Ωστόσο, ηττήθηκε από τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος κατάφερε να πάρει το χρίσμα της αρχηγίας. Την 6η Μαΐου 2010, έπειτα από κρίσιμη συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή επί νομοσχεδίου για τα μέτρα του ΔΝΤ, το οποίο υπερψήφισε πράττοντας αντίθετα από την κομματική γραμμή της Νέας Δημοκρατίας, ο πρόεδρός της, Αντώνης Σαμαράς, με επιστολή που έστειλε στον πρόεδρο της Βουλής ανακοίνωσε ότι η κ. Μπακογιάννη τίθεται εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ. Την ίδια ημέρα, έπειτα από συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου του κόμματος, η κ. Μπακογιάννη διεγράφη από το κόμμα. Στις 21 Νοεμβρίου 2010, παρουσία 5.000 περίπου συνέδρων στο θέατρο Badminton, ηγήθηκε πρωτοβουλίας νέων ενεργών πολιτών και πρωτοστάτησε, στην ίδρυση τoυ κόμματος "Δημοκρατική Συμμαχία", το οποίο χαρακτηρίστηκε από τη διακήρυξη φιλελεύθερων θέσεων και αρχών. Το κόμμα απέτυχε να συγκεντρώσει ποσοστό μεγαλύτερο του 3% στις εκλογές του Μαΐου 2012, με αποτέλεσμα να βρεθεί εκτός Κοινοβουλίου. Εν όψει των νέων εκλογών του Ιουνίου 2012, η Δημοκρατική Συμμαχία αποφάσισε να προχωρήσει σε συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία, με τη Ντόρα Μπακογιάννη να τίθεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Παρεμβάσεις για την Ευρώπη
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (2009)
Περισσότερο από δεκαπέντε χρόνια μετά το Μάαστριχτ και μια δεκαετία μετά την υιοθέτηση του κοινού νομίσματος, η παγκόσμια οικονομική κρίση αποκαλύπτει αντιθέσεις και υπαρξιακά διλλήματα της ενοποιητικής διαδικασίας. Προβλήματα στην οικονομική-εσωτερική και διεθνής-εξωτερική διάσταση αποκαλύπτονται μαζί και σηματοδοτούν την έκδηλη ευρωπαϊκή αμηχανία μπροστά στις ραγδαίες εξελίξεις. Στην πραγματικότητα, η ενοποιητική διαδικασία φαίνεται να έχει τελματώσει, ενώ τα περισσότερα ή τα πιο "κεντρικά" μέλη του ευρωπαϊκού πυρήνα εμφανίζονται ικανοποιημένα με το σημερινό ερμαφρόδιτο s...
Σωτήρης Δανέζης: Εμπόλεμη ζώνη
Συλλογικό έργο
Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (2008)
Πολλά όχι ιδιαιτέρως κολακευτικά στην πλειοψηφία τους, έχουν ειπωθεί και γραφτεί τα τελευταία χρόνια για την ελληνική τηλεόραση ως μέσο πληροφόρησης και ενημέρωσης. Η αλήθεια είναι πως μέσα από την προσπάθεια και το έργο ανθρώπων που ξέρουν πώς να διαχειρίζονται εποικοδομητικά τη δύναμη του μέσου και να παρακάμψουν τις αγκυλώσεις και τους περιορισμούς του, το τηλεοπτικό σκηνικό στην Ελλάδα φαίνεται αργά αλλά σταθερά να αλλάζει. Ο Σωτήρης Δανέζης είναι αναμφισβήτητα ένας από αυτούς τους ανθρώπους -ένας ακτιβιστής της εικόνας που πιστεύει πως η άγνοια είναι εξίσου θανατηφόρα...
Προοπτικές της Ευρώπης
Συλλογικό έργο
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων (2007)
Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει τις εισηγήσεις που εκφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια του συμποσίου "Προοπτικές της Ευρώπης", το οποίο διοργανώθηκε από το Ίδρυμα της Βουλής σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα από τις 8 έως 9 Φεβρουαρίου 2007. Περιέχονται οι εισηγήσεις: Οι πολιτικές προοπτικές - Gunter Gloser, "Προκλήσεις και στόχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης" - Φίλιππος Πετσάλνικος, "Οι προοπτικές της νέας γενιάς στην Ενωμένη Ευρώπη" - Ντόρα Μπακογιάννη, "Η Ευρώπη: εμπειρίες και προοπτικές από ελληνικής πλευράς" - Norbert Lam...
Ευριπίδη Ικέτιδες: Μια μουσική παράσταση: Οι συνεντεύξεις
Συλλογικό έργο
Κοάν (2006)
Επειδή ο πραγματικός μύθος του έργου είναι η τρέχουσα Ιστορία και επειδή όλα έχουν ειπωθεί (και μάλιστα αν λάβει κανείς υπόψη του την 50χρονη εμπειρία του ελληνικού φεστιβάλ) θα μπορούσα να πω ότι την παράσταση την ενδιαφέρουν τρία πράγματα: - Ένα ερωτηματολόγιο, το οποίο εφαρμόζεται σε όσο το δυνατό μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων. - Πάνω από όλα η Μουσική. Η παράσταση μοιάζει να είναι ένας τρόπος να αποκαλύψει κανείς και να διαχειρισθεί την μουσική που παράγεται όταν ο ποιητικός λόγος (αρχαίος ή σύγχρονος) προσκρούει πάνω στα γεγονότα της Ιστορίας. - Όλα αυτά που ακόμα δεν...
Ένα μέλλον για την Αθήνα
Συλλογικό έργο
Mendor Editions S.A. (2003)
Η πολεοδομία που κυριάρχησε μεταπολεμικά -εργαλεία και φορείς άσκησης- μακριά από να πετύχει τους στόχους της, έχει εμφανίσει σημεία ιδιαίτερης δυσκολίας και αδυναμίας να παρέμβει στα χρόνια, αλλά και στα όψιμα προβλήματα της πόλης, ενώ, στην παρούσα μορφή της, τίθεται ζήτημα επάρκειας ως προς τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τις νέες αναδυόμενες μορφές αστικότητας. Είναι πρόδηλη η ανάγκη χάραξης και εφαρμογής νέων πολιτικών που θα οδηγήσουν την πρωτεύουσα μεσο/μακροπρόθεσμα σε τροχιά (επαν)οργάνωσης στο πλαίσιο μιας ενιαίας στρατηγικής αναβάθμισης του αστικού της χώρου....
Από το Άμστερνταμ στη Νίκαια
Συλλογικό έργο
Κριτική (2001)
Μπροστά στην πρόκληση της διαμόρφωσης ενός βαθύτερου ενοποιητικού συστήματος μέσα στην Ε.Ε., η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει έναν εποικοδομητικό ρόλο αλλά και να προωθήσει αποτελεσματικά τα εθνικά της συμφέροντα. Αυτή η συλλογική έκδοση, που επιμελήθηκε ο διεθνολόγος Σωτήρης Ντάλης, φιλοδοξεί αφενός μεν να καταγράψει το διάλογο για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτός αναπτύχθηκε την περίοδο από τη Σύνοδο του Ελσίνκι το Δεκέμβριο του 1999 μέχρι και τη Σύνοδο της Νίκαιας το Δεκέμβριο 2000, και αφετέρου να απαντήσει σε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν το μέ...
Η διακυβερνητική διάσκεψη και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Συλλογικό έργο
Ινστιτούτο Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής (2000)
[...] Αντικείμενο των εργασιών αυτού του συνεδρίου είναι η Διακυβερνητική Διάσκεψη, που θα ολοκληρωθεί στο τέλος του χρόνου, στη Νίκαια, αλλά και πέρα από αυτό, γενικότερα το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το μέλλον, δηλαδή, της κοινής πορείας μας στον 21ο αιώνα. Πιστεύω ότι είναι κοινή πεποίθηση, ότι διανύουμε μια από τις σημαντικές περιόδους στη μακρόχρονη πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και είναι βέβαιο ότι το μέλλον της Ευρώπης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις αποφάσεις που τώρα καλούμαστε να πάρουμε. Οφείλουμε λοιπόν να εξετάσουμε όλα τα ζητήματα διεξοδικά, με υπευθυ...