Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο απόστολος Παύλος βροντοφωνάζει: "Ημείς δε νουν Χριστού έχομεν" (Α΄Κορ. Β΄16). Τι θέλει, λοιπόν, να πει με αυτό; Εμείς οι άνθρωποι του Χριστού έχουμε το νου μας στον Χριστό, σκεπτόμαστε τον Χριστό, επιθυμούμε τον Χριστό, ζούμε για τον Χριστό. Ο νους μας είναι το παν. Είναι η πηγή των αγαθών ή των πονηρών. Που βρίσκεται ο νους μας; Είναι ευκίνητος για το αγαθό και δυσκίνητος για το πονηρό; Ελκύεται για τον Χριστό και απωθεί ό,τι σκοτεινό; Ο άγιος Πορφύριος πόσο ωραία το είπε: "Πριν έρθει η χάρις του Θεού στη ζωή μου, ήμουν δυσκίνητος στο καλό, μετά που έλαβα τη χάρη έγινα δ...

Λίγο πριν το το γλυκοχάραμα, ένα ένα τα ψεύτικα νυχτερινά φώτα της πόλης σβήνουν, για να δώσουν τη θέση τους στον ήλιο που θα ανατείλει. Είναι κρίμα εκείνη τη στιγμή, με το σβήσιμο αυτών, κάποιοι να απογοητεύονται ή να απελπίζονται. Το ίδιο συμβαίνει στη ζωή μας. Όλοι οι γήινοι πόθοι μας λίγο πριν το θάνατό μας θα σβήσουν για να δώσουν τη σκυτάλη στο αληθινό φως του Χριστού μας, στη βασιλεία Του. Μακάριοι όσοι έχουν μέσα τους τον πόθο σε αυτό το όντως Φως πριν σβήσουν οι πυγολαμπίδες των μικρόβιων πόθων. Ηθική είναι θυγατέρα της φυσικής και η τεχνική της ηθικής. Σήμερα έ...

Ο άνθρωπος κατασκευάστηκε σύμφωνα με τη λογική του Ευαγγελίου αλλά και της φύσεως που μας περιβάλλει, για να εκτονώνει την ενέργειά του, δηλαδή την αγάπη του προς πάσα κατεύθυνση. Αυτή είναι η υψηλή προοπτική του, η οποία λειτουργείται μέσα από τους διάφορους ρόλους που κάθε άνθρωπος υποδύεται σε αυτόν τον κόσμο. Αν αγνοήσει αυτήν τη σπουδαία προοπτική, τότε όλοι οι ρόλοι θεοποιούνται, γίνονται εμμονές και με αυτούς αποκτάς μανιώδη σχέση. Οι έμμονες ιδέες για κατάκτηση συγκεκριμένων ρόλων είναι το μεγαλύτερο μαρτύριο του σύγχρονου ανθρώπου, που τον οδηγεί σε ποικίλες ψυχοπά...

Ως Έλληνες είμαστε απόγονοι του Ομήρου, αλλά χάσαμε τον μπούσουλα ολικά. Ο Οδυσσέας ξεπερνά τις πειρασμικές περιπέτειες του ταξιδιού του, διότι ξέρει από πού ξεκίνησε και πού πηγαίνει. Έτσι βιώνει το ταξίδι ως ταξίδι, δεν το απολυτοποιεί βλέποντάς το ως τη μόνη πραγματικότητα, δεν το θεοποιεί ούτε το δαιμονοποιεί. Πάντα της απογοήτευσης προηγείται η γοητεία, και απομυθοποιεί κανείς ό, τι μυθοποιεί. Ο Οδυσσέας δεν πέφτει σε αυτήν την παγίδα. Ξεφεύγει από μαγείες, σειρήνες, κυκλώπειες δυνάμεις, αδιέξοδα και τις ηδονές της Καλυψώς, καθώς όλοι αυτοί οι πειρασμικοί εγκλωβισμοί τ...

- Ο καλός καλό δεν έχει, αλλά ο δίκαιος γράφει Ιστορία. - Ο "κακός" άνθρωπος με τους άτσαλους τρόπους του αγιάζει τους ταπεινούς. Ο καλός άνθρωπος που εγκλωβίζει την ενέργειά του στους λίγους δικούς του προκαλεί ασφυξία μέσα στο χώρο του. Ο δίκαιος άνθρωπος που απλώνει την αγάπη του σε όλους είναι πηγή ζωής, σαν τον ήλιο που ζεσταίνει τους πάντες. - Αν κάθε άνθρωπο τον βλέπεις ως εικόνα Θεού, τότε τον χαίρεσαι και τον τιμάς όταν βλέπεις να λάμπει μέσα του η εικόνα αυτή και τον λυπάσαι όταν τη θεία αυτή εικόνα τη βλέπεις πεταμένη μέσα στις λάσπες των παθών και των αμαρτιών...

Ο βασιλιάς Χριστός οδηγήθηκε στον Γολγοθά για να σταυρωθεί. Έμοιαζε μ' έναν άθλιο κακούργο από τον οποίο δεν κρέμονταν κουρέλια, αλλά οι πληγωμένες σάρκες Του. Ενώ φαινόταν ότι είχε καταποθεί από τον θάνατο, βάδιζε θριαμβευτικά προς τον Άδη, για να εξοντώσει τους νοητούς μνηστήρες. Ο Χριστός είναι "ζήτουλας". Ζητιανεύει την ψυχή κάθε άνθρωπου για να την αναμορφώσει και να την ανεβάσει στο πρωτόκτιστο κάλλος. Να της προσφέρει την θεοΰφαντη στολή της θείας χάριτος. Με την σταύρωσή Του έδωσε την δυνατότητα σε κάθε ψυχή να γίνει μέτοχος της παραδείσιας μακαριότητας. Η π...

Στο βιβλίο του αυτό ο π. Αρσένιος Κωτσόπουλος διεισδύει μέσα από πραγματικά γεγoνότα, σχόλια και δραστηριότητες στα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπινων σχέσεων και αναλύει αυτά με την αγιότητα του ευαγγελικού λόγου και των πατερικων κειμένων. Η διείσδυση αυτή προσφέρει λύσεις και διεξόδους στα φαινομενικά άλυτα αδιέξοδα του σύγχρονου ανθρώπου. Υπό την άποψη αυτή το βιβλίο τούτο, δεύτερο κατά σειρά του συγγραφέα, δεν πρέπει να απουσιάσει από κανένα χριστιανικό σπίτι.

Γίναμε ρηχοί. Ποιος έχει ένθεους, παγκόσμιους, διαχρονικούς, απλανείς πόθους; Ποιος λαχταρά να ενωθεί με όλους τους ανθρώπους; Να τους νιώσει αδελφούς του; Να ενωθεί με το θείον; Μόνον αυτός δεν πλανιέται, δεν κινδυνεύει να χαθεί, σε "χαμένα" πράγματα. Λίγοι σήμερα πάνω στον πλανήτη έχουν τόσο ανοιχτούς ορίζοντες, οικουμενικούς. Σάπισε το ανθρώπινο είδος από τη ρίζα του. Χρειαζόμαστε εκ βάθρων... ανακαίνιση. Όλοι πλανηθήκαμε· δεθήκαμε με φτηνιάρικους πόθους· νομίσαμε πως έτσι θα ευτυχήσουμε. Ο γέροντας Πορφύριος βροντοφωνούσε: "Θα δούμε το χάος ολοζώντανο μπροστά μας, και θ...

Οι μύχιες σκέψεις της ψυχής και η απαρχή του αγιασμού Τι σημαίνει "γνώθι σαυτόν"; Να αντιλαμβάνεσαι αμέσως τη διάθεση της ψυχής ύστερα από κάθε γεγονός, κάθε συνάντηση, κάθε πράξη. Προς τα πού κινείται; Προς την αγαθότητα ή την κακότητα; Προς την αγάπη ή την αγανάκτηση; Προς την ευσπλαχνία ή τη σκληροκαρδία; Κάποτε, ο π. Πορφύριος κινδύνευσε να χάσει τη χάρη διότη πήγε να δείξει μεγαλύτερη εύνοια σε συγγενικό του πρόσωπο. Κατάλαβε εκ πείρας πως, αν δεν αγαπάς κάθε άνθρωπο εξίσου, δεν μπορείς να διατηρήσεις τη θεία χάρη. Και εμείς κολλάμε στο γράμμα, στον τύπο, στα εξωτερι...