Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την κυκλοφορία του "Ανακτημένου χρόνου", της έβδομης και τελευταίας ενότητας του μυθιστορηματικού κύκλου του Μαρσέλ Προυστ, ολοκληρώνεται μια μεταφραστική εργασία που ξεκίνησε το 1969 και διακόπηκε στα μέσα του πέμπτου τόμου, της "Φυλακισμένης", με τον αδόκητο θάνατο του Παύλου Ζάννα, το 1989. Στη συνέχεια πήρε το νήμα ο Παναγιώτης Πούλος ο οποίος μετέφρασε το δεύτερο ήμισυ της "Φυλακισμένης", την "Αλμπερτίν αγνοούμενη", μετάφραση η οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης (2015), και, τέλος, τον "Ανακτημένο χρόνο. Παράλληλα, ο Παναγιώτης Πούλος...

Μια ανθολογία σπουδαίων αντιπολεμικών κειμένων από συγγραφείς που έζησαν τα γεγονότα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μεταφράσεις έγιναν στα Εργαστήρια Λογοτεχνικής Μεταφράσης του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα υπό την εποπτέια της καθηγήτριας Έφης Κορομηλά.

Ένα άκρως ενδιαφέρον προυστικό κείμενο, γεμάτο ανατρεπτική λεπτή ειρωνία, βαθιά γνώση της γαλλικής ποίησης του 19ου αι., αλλά και του κόσμου μας, του κόσμου των ποιητών, των κριτικών και πάνω απ' όλα της αλήθειας και της ομορφιάς σαν τολμούν και τα καταφέρνουν να εκφραστούν δυνατά σε στίχους. Ο Προυστ το συντάσει άρρωστος με όσα θυμάται, χωρίς καν να εχει διπλα του ολα τα βιβλία. Πρωταγωνιστές και...μονομάχοι στο δοκίμιο ο Μπωντλαίρ και ο Βικτώρ Ουγκό, με τη νίκη του πρώτου να καταγράφεται μέσα στον βιωμένο πόνο του, τη γνήσια οργή και την αγάπη του για κάθε περιθωριακό πλά...

Από το 1893 µέχρι το 1896 ο νεαρός Προυστ ακονίζει τα µαχαίρια του ως συγγραφέας στο περιοδικό La Revue blanche. Αποσπασµατικά, προσχεδιάζει ένα προσωπικό, µελλοντικό ακόµη, σύµπαν. Η οµοφυλοφιλική εξοµολόγηση στο "Πριν πέσει η νύχτα" εκθέτει τα άγχη του πόθου-πόνου, το σύντοµο "Ανάµνηση" επικεντρώνεται εξ ολοκλήρου στη δύναµη της αίσθησης, ενώ το "Κατά της ασάφειας", τελευταίο του κείµενο για το La Revue blanche, επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον του για την υιοθέτηση µιας µαχητικής στάσης, αλλά και τη βούλησή του να αναπτύξει έναν προβληµατισµό γύρω από την αλήθεια της λογοτεχνί...

"Η δεσποινίδα Αλμπερτίν έφυγε"! Είναι απίστευτο πως η οδύνη διεισδύει με περισσότερη οξυδέρκεια στα ζητήματα της ψυχής από την ίδια την ψυχολογία! Δεν είχε κυλήσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που, αναλύοντας τα συναισθήματά μου, είχα σχηματίσει την πεποίθηση πως ο οριστικός αυτός χωρισμός ήταν ακριβώς εκείνο που επιθυμούσα και, συγκρίνοντας την ένδεια των απολαύσεων πού μου πρόσφερε η Αλμπερτίν με την πληθώρα των απολαύσεων τις οποίες μου στερούσε, είχα καταλήξει στο συμπέρασμα, πιστεύοντας βέβαια πως η σκέψη μου διέθετε την απαραίτητη διεισδυτικότητα, ότι δεν ήθελα πι...

Μαρσέλ Προυστ. Ένας κορυφαίος συγγραφέας του 20ού αιώνα. Τόσο κορυφαίος, ώστε για πολλούς να είναι απρόσιτος. Πράγματι, ο όγκος του προυστικού έργου και η ιδιαιτερότητα του ύφους του δεν ενθαρρύνουν πάντοτε τον αναγνώστη να επιβιβαστεί στο πλοίο που θα τον ταξιδέψει στις πλατιές και βαθιές θάλασσες της "Αναζήτησης του xαμένου xρόνου". Κι όμως, αρκεί να απομακρυνθούμε από τις ακτές της "πραγματικότητας" για να νιώσουμε τη μαγεία του κόσμου στον οποίο μας μεταφέρει ο Προυστ. Κόσμος ονειρικός; Όχι ακριβώς. Κόσμος μυθιστορηματικός, στον οποίον ωστόσο ο συγγραφέας δίνει έναν πολ...

Το 1988 ο λόγιος Νάσος Δετζώρτζης (1911-2003), περιπαθής αναγνώστης και μεταφραστής του Μαρσέλ Προυστ από το 1933, καταπιάνεται να μεταφράσει τρεις ολιγοσέλιδες επιστολές που αντάλλαξαν -εν είδει θερμής χειραψίας- ο Αντρέ Ζιντ και ο Μαρσέλ Προυστ τον Ιανουάριο του 1914. Τι καθιστά αυτή την πρώτη ανταλλαγή επιστολών μεταξύ Ζιντ και Προυστ τόσο σημαντική ως προς το έργο του Μαρσέλ Προυστ, έλκοντας συγχρόνως το ενδιαφέρον του Νάσου Δετζώρτζη, σε βαθμό να μεταφράσει την εν λόγω βραχύλογη επιστολογραφία; Στην επίμονη και επίπονη προσπάθεια εύρεσης εκδότη για τον πρώτο τόμο του μ...

Σαν τον αεροπόρο, που κυλάει με κόπο πάνω στην επιφάνεια της γης, κι άξαφνα απογειώνεται στους αιθέρες, έτσι ανέβαινα κι εγώ στα σιωπηλά ύψη των αναμνήσεων" Ο Stephane Heuet αφιέρωσε πολλά χρόνια για να "μεταγράψει" το περίφημο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο", του Μαρσέλ Προυστ σε ωραίες εικόνες. Το "Κομπρέ" είναι ο πρώτος τόμος που κυκλοφορεί στα ελληνικά. Ένα ιδιοφυές κλασικό εικονογραφημένο, που ξεδιπλώνει από εικόνα σε εικόνα μνήμες, αισθήσεις, γεύσεις, χρώματα και μυρωδιές, παρακολουθώντας ιδανικά τη μοναδική αφηγηματική τεχνική του Προυστ.

Η Μαντλέν θύμα της αδιαφορίας του Λεπρέ προσπαθεί να τον κάνει θύμα της με την δική της αδιαφορία και αποτυγχάνει. Η ήττα της οφείλεται σε μια συγκυρία, στη διαστροφή του Λεπρέ. Χρειάζονται πολλές σελίδες για να φθάσουμε ως αυτό το σημείο της αφηγήσεως, χωρίς να έχει υπάρξει καμιά κορύφωση στον έρωτα της Μαντλέν ή στην εσωτερική αδυναμία του Λεπρέ να ανταποκριθεί σε έναν πολύτιμο γι' άλλους έρωτα που του προσφέρουν. Και όταν έρθει η ώρα να πέσει η αυλαία, η ηρωίδα του Προυστ έχει ξεφουσκώσει σαν το οποιοδήποτε ανάξιο θηλυκό. Ξαναπαντρεύεται όχι για να ξεχάσει τον Λεπρέ, μα...

Γκιγιώμ Απολλιναίρ, Πωλ Βερλαίν, κόμης ντε Λωτρεαμόν, Στεφάν Μαλλαρμέ, Αλοΰσιους Μπερτράν, Σαρλ Μπωντλαίρ, Ζεράρ ντε Νερβάλ και Μαρσέλ Προυστ: οκτώ Γάλλοι θεράποντες και δημιουργοί μαζί της τέχνης του λόγου, του ποιητικού αλλά και του πεζού, κινούνται στις σκιές του μυστικού, του φανταστικού, του τρομακτικού, του συμβολικού, του σουρεαλιστικού και φέρνουν στο φως εικόνες, αισθήσεις, στοχασμούς, ακούσματα και αγγίγματα μέσα από τα πεζά ποιήματά τους ή την ποιητική πρόζα τους. Το βιβλίο είναι ο καρπός ενός συνδυασμού ατομικής και συλλογικής προσπάθειας που κατέβαλαν οι σπο...

[...] Στα ποιήματα του Προυστ συναντάμε τη θεματολογία και τη σημειωτική του μεγάλου συγγραφέα, άλλωστε, όπως έχει ειπωθεί, "η ποίηση ήταν για τον Προυστ η εφηβική ηλικία της λογοτεχνίας του". Το μεγαλύτερο όμως ενδιαφέρον τους πιθανόν να βρίσκεται στο ότι μας συστήνουν και μας βάζουν σε μια οικειότητα με τον ίδιο τον Μαρσέλ Προυστ, με όσα αγαπούσε, όσα τον συγκινούσαν, όσα τον ενοχλούσαν, όσα τον θύμωναν. Μας συστήνουν τους φίλους του, τους συνδαιτυμόνες μελαγχολικών βραδιών, χαμένους έρωτες, νοσταλγίες και αναμνήσεις, ζωγράφους και συνθέτες που αγαπούσε, εμμονές, εικόνες...

Το μυθιστόρημα "Από τη μεριά του Σουάν" το 1913 εγκαινίασε τον γνωστότερο και μνημειωδέστερο αφηγηματικό κύκλο του 20ού αιώνα, που φέρει τον γενικό τίτλο "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Το έργο αυτό, που έφερε επανάσταση στη δομική και εκφραστική ισορροπία του μυθιστορηματικού είδους, θεωρείται ομόθυμα ο γενάρχης του λογοτεχνικού πολιτισμού αυτής της εκατονταετίας και ένα από τα κορυφαία επιτεύγματά του. Τα θέματα της μνήμης, του χρόνου, της ταυτότητας, του έρωτα, της ζήλιας, του θανάτου, όπως τα επεξεργάζεται η ψυχή, τα οποία είναι τα προσφιλή του όλου κύκλου, είναι επίσης...

Ο τόμος περιέχει ανθολογία λογοτεχνικών κειμένων και ανθολογία συνταγών (σούπες, ορεκτικά και πρώτα πιάτα, ψάρια και θαλασσινά, κρέας και πουλερικά, γαρνιτούρες-λαχανικά-σαλάτες, γλυκά).

Ο "Αδιάφορος και άλλα κείμενα" του Μαρσέλ Προυστ είναι μία συλλογή διηγημάτων που δημοσιεύθηκαν σε λογοτεχνικές επιθεωρήσεις την τριετία 1893-1896, όταν ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας είχε μόλις κλείσει τα 20 του χρόνια. Δεν πρόκειται, όμως, για νεανικά σκιρτήματα, αλλά για αναζητήσεις που θα διατρέξουν, στα επόμενα χρόνια, το μεγάλο έργο του "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Ο "Αδιάφορος", πρώτο και μεγαλύτερο κείμενο αυτής της συλλογής με το οποίο και τιτλοφορείται το βιβλίο, είναι μία ιστορία που εκτυλίσσεται στο κοσμικό Παρίσι, στα τέλη του 19ου αιώνα. Η Μαντλέν ντε Γκουβρ,...

Ποια είναι η ιδιαίτερη συμβολή του 20ου αιώνα στη θεώρηση της έννοιας της τέχνης; Σ' αυτό το ερώτημα αποπειράται να απαντήσει η προκείμενη ανθολογία, παραθέτοντας ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων από πέντε διαφορετικές θεωρητικές, λογοτεχνικές και φιλοσοφικές παραδόσεις, την αγγλική, την αμερικανική, την αυστριακή, τη γαλλική και τη γερμανική. Κείμενα δύο σημαντικών θεωρητικών της τέχνης των αρχών του 20ου αιώνα, του Αλόις Ριγκλ και του Άμπυ Βάρμπουργκ, δημοσιεύονται για πρώτη φορά στα ελληνικά, θέτοντας το ζήτημα της σχέσης της τέχνης με τα ιδεολογικά και τα κοινωνικά της συ...

Τι μπορεί να συνδέει τον Μωπασσάν και τον Στήβενσον με τον Τσβάιχ και τον Μπόρχες, και πού συναντιούνται ο Μπωντλαίρ, ο Τσέχωφ και η Γουλφ με τον Φιτζέραλντ και τη Χάισμιθ; Όλοι αυτοί, και πολλοί άλλοι, βασανίζονται από τα αγωνιώδη ερωτήματα τού δημιουργού, ερωτήματα κοινά που παραλλάσσουν με το πέρασμα των χρόνων, που τίθενται σε κάθε λογοτεχνικό είδος και σε κάθε σχολή. Στα κείμενά τους εξομολογούνται, αναζητούν, απαντούν, κρίνουν, σατιρίζουν, πολεμούν και συμπνέουν. Τι είναι ταλέντο, τι τους εμπνέει, πώς αναμετριούνται με την άγραφη σελίδα και τους δαίμονες τής συγγραφή...

Για αρκετούς συγγραφείς, όπως και για τον Προύστ, πίσω από το πάθος της γραφής κρύβεται -επιδέξια- το πάθος της ανάγνωσης. Στα δύο κείμενα του τόμου αυτού ο Προύστ μας μεταδίδει αυτό το πάθος αναδεικνύοντας την ανάγνωση ως μια εμπειρία εξίσου σημαντική (αν όχι και σημαντικότερη) από αυτήν του έρωτα ή του ταξιδιού, για τη διαμόρφωση της προσωπικότητας κάθε ανθρώπου -είτε ανήκει στους συγγραφείς είτε όχι. Αφορμή για τα αυτοβιογραφικά αυτά κείμενα στάθηκε η ανάγνωση του Ράσκιν, αλλά -όπως συμβαίνει με κάθε ενεργητική, "αυθεντική" εμπειρία- ο αναγνώστης-συγγραφέας Προύστ ξεπέρ...

Απ' όλα τα μέρη της "Αναζήτησης", "Ο ξανακερδισμένος χρόνος" είναι το βιβλίο το πιο μαγικό, αυτό που περισσότερο απ' όλα ζωογονείται από κείνο το πνεύμα των "Χιλίων και μιας νύχτας" που ήταν τόσο αγαπητό στο συγγραφέα. Χάρη σ' ένα εκπληκτικά αποτελεσματικό suspence, το πιο ωραίο και ενδεχομένως το πιο αυθεντικό στην ιστορία της λογοτεχνίας, το νόημα χιλιάδων σελίδων καταυγάζεται αίφνης και μονομιάς από άπλετο φως. Το τέλος του βιβλίου καθιστά δυνατή και κατανοητή την ύπαρξη του βιβλίου. Όπως το έγραψε ο Jean Rousset, τούτο το μυθιστόρημα είναι δομημένο με τέτοιο τρόπο ώστε...