Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γράφουν οι: Βασίλης Κ. Δαλκαβούκης, Μανόλης Γ. Βαρβούνης, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Απόστολος Αθ. Γλαβίνας, Vassilis Κ. Dalkavoukis, Αλέξανδρος Δημαράς, Μαρία Δημάση, S. Iliadou-Tachou - A. Andreou, Βασιλική Θεοδώρου Αναστάσιος Ιορδάνογλου, Γιώργος Κόκκινος, Βασιλική Κοντογιάννη, Φωκίων Π.Κοτζαγεώργης, Θανάσης Β. Κούγκουλος, Βασιλική Κράββα, Έλλη Λεμονίδου, Ikaros Mantouvalos, Αικατερίνη Σ. Μάρκου, Nikos Mavrelos, Δημήτρης Κ. Μαυροσκούφης, Λεωνίδας Μοίρας, Ιωάννης Θ. Μπάκας, Ιωάννης Μ. Μπακιρτζής, Αντώνης Μπαρτζιώκας, Ελεονώρα Ναξίδου, Άγγελος Παληκίδης, Alexios G.C. Savvides...

Το βιβλίο περιλαμβάνει 33 μελέτες παλαιότερων και νεότερων νεοελληνιστών, πανεπιστημιακών και κριτικών, που συγκροτούν μια εναλλακτική, πολυπρισματική και ιστορικά προσανατολισμένη θεώρηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας του 20ού και των αρχών του 21ου αιώνα. Εστιάζει στη λογοτεχνική δημιουργία και στις σχέσεις της με την ευρωπαϊκή, στην ιστοριογραφία και στην κριτική ως διαμορφωτή λογοτεχνικών αντιλήψεων. Παράλληλα εξετάζεται το έργο που αποτέλεσε το αρχικό έναυσμα: η οκτάτομη "Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας" του Αλέξανδρου Αργυρίου, στη μνήμη του οποίου αφιερώθηκε τον...

[...] Εξίσου ποικίλα με τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα ήταν και τα αντικείμενα των σεμιναρίων της, που παρακολουθήσαμε πρώτα στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης, κι αργότερα -ορισμένοι από εμάς- στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ή στο Πανεπιστήμιο της Κύπρου: από την ιστορία του Τύπου έως εκείνη της γεωγραφίας, της χαρτογραφίας, και του περιηγητισμού, και από την ιστορία του βιβλίου έως την αλληλογραφία, τις λόγιες εταιρείες, την λογοτεχνία. Μια ιστορία ζωντανών ιδεών και ανθρώπων που εμπνεύσθηκαν από αυτές, κυρίως όμως μια ιστορία των μέσων, όπου οι ιδέες δι...

25 πανεπιστημιακοί και κριτικοί λογοτεχνίας γράφουν για τον Παν. Μουλλά και για λογοτεχνικά θέματα που τον απασχόλησαν ενεργά, σε έναν αφιερωματικό τόμο για τον αείμνηστο φίλο, συνεργάτη και καθηγητή.

25 πανεπιστημιακοί και κριτικοί λογοτεχνίας γράφουν για τον Παν. Μουλλά και για λογοτεχνικά θέματα που τον απασχόλησαν ενεργά, σε έναν αφιερωματικό τόμο για τον αείμνηστο φίλο, συνεργάτη και καθηγητή.

Μια ποιητική συλλογή σε τέσσερις ενότητες, με πολλές ενδιάμεσες κυκλικές συνδέσεις. Γιατί τα νερά στην πρώτη ενότητα; Άγνωστο, και σε μένα την ίδια υποθέτω. Ίσως επειδή ώρες πολλές της παιδικής ηλικίας κοιτούσα τα νερά να κατεβαίνουν το ρέμα της βρυσούλας, στο χωριό. Η έλξη του νερού. Το σώμα επέβαλε την παρουσία του στα ποιήματα. Δοκίμασα ν’ ακούσω τη φωνή. Μητέρα, η μητέρα που είχα και η μητέρα που έγινα, είναι μάλλον δύο όψεις του ίδιου προσώπου. Και η ποίηση; Ερώτημα που μένει σχεδόν αναπάντητο. Πώς συναρμόζει το σώμα, τη φωνή, με τη δύναμη του νερού και τη γένεσ...

Περιεχόμενα: Βασιλική Κοντογιάννη, Προλογικό σημείωμα Χαρίκλεια Ιωαννίδου, Χαιρετισμός προέδρου Λουκία Δρούλια, Εισαγωγική ομιλία "Ένα δύσκολο εγχείρημα: η αυτοπαρουσίαση" Τύπος Γένους Θηλυκού - Ελένη Φουρναράκη, "Ένα πρώιμο γυναικείο δημοσιογραφικό εγχείρημα: η "Κυψέλη" της Ευφροσύνης Σαμαρτζίδου (Κωνσταντινούπολη, 1845)" - Κωστούλα Σκλαβενίτη, "Οι σουφραζέτες της πένας. Μια συζήτηση για τη γυναικεία ψήφο στο περιοδικό Ελλάς το 1912" - Σοφία Ντενίση, "Μια διερεύνηση της εικόνας της γυναικείας λογοτεχνικής και εικαστικής παρουσίας (1900-1940) με αφορμή ένα ερευν...

Περιεχόμενα: Βασιλική Κοντογιάννη, Προλογικό σημείωμα Χαρίκλεια Ιωαννίδου, Χαιρετισμός προέδρου Λουκία Δρούλια, Εισαγωγική ομιλία "Ένα δύσκολο εγχείρημα: η αυτοπαρουσίαση" Τύπος Γένους Θηλυκού - Ελένη Φουρναράκη, "Ένα πρώιμο γυναικείο δημοσιογραφικό εγχείρημα: η "Κυψέλη" της Ευφροσύνης Σαμαρτζίδου (Κωνσταντινούπολη, 1845)" - Κωστούλα Σκλαβενίτη, "Οι σουφραζέτες της πένας. Μια συζήτηση για τη γυναικεία ψήφο στο περιοδικό Ελλάς το 1912" - Σοφία Ντενίση, "Μια διερεύνηση της εικόνας της γυναικείας λογοτεχνικής και εικαστικής παρουσίας (1900-1940) με αφορμή ένα ερευν...

Μια μέρα, το βαθύ ταμ-ταμ ακούστηκε να αντηχεί. Καλούσε τον Μικόμπο σε άλλο, μακρινό ταξίδι. Τον φώναζε ο μεγάλος πρόγονος, ο αρχαιότερος απ' όλους, ο Μβίντι Μούκουλου, από τον φωτεινό τόπο, τον τόπο όπου πηγαίνουν όσοι καταφέρνουν να γίνουν τιμημένοι πρόγονοι. Έφυγε μόνος ο Μικόμπο, ταξίδεψε περνώντας τα νερά, τη γη και τον ουρανό. Κι όταν έφτασε στον αρχαιότερο από όλους, στον μεγάλο πρόγονο, εκείνος τον έβαλε στο δικό του χωριό, που βρισκόταν σε μια μαλακή κοιλάδα. Εκεί βλασταίνουν όλα τα φυτά και τα δέντρα, μεγαλώνουν γρήγορα, ανθίζουν με χρώματα πορτοκαλιά, μπλε, κίτρι...