Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ένα ανθρώπινο πνεύμα ή πρόσωπο δε γίνεται αντιληπτό με την αίσθηση χωρίς να είναι μια ιδέα· όταν επομένως βλέπουμε το χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα και τις κινήσεις ενός ανθρώπου, συλλαμβάνουμε μόνο μερικές αισθήσεις ή ιδέες που αναδύθηκαν στη σκέψη μας. Αυτές, με το να εκτίθενται στη θέασή μας σε κατά περιπτώσεις διαφορετικές δέσμες, χρησιμεύουν στο να διακρίνουν μέσα μας την ύπαρξη δημιουργημένων και πεπερασμένων πνευμάτων, όπως εμείς οι ίδιοι. Από αυτό είναι σαφές πως δε βλέπουμε έναν άνθρωπο -αν με τον όρο άνθρωπος εννοείται ό,τι ζει, κινείται, αντιλαμβάνεται και σκέπτετα...

Οποιαδήποτε όμως μεγάλη φιλοσοφική θεώρηση κι αν εξετάσουμε, διακρίνουμε στο βάθος τη μεγαλειώδη μέριμνα του ανθρώπου, το ρήγμα και κυρίως τη νέα θεώρηση η οποία διαψεύδει την αβασάνιστη γνώμη, τη δοξασία, την πλάνη. Δεν είναι δυνατό να μην κομίζει κάτι το ένσοφο, να μην πλοηγεί σε κόσμους των οποίων η μαγεία είναι αναμφισβήτητη. Κάθε φιλοσοφία είναι έτσι θραύσμα σοφίας που προσφέρει όλο και νέα εναύσματα. Τις στιγμές της γονιμοποίησης του απορητικού θαυμασμού η ψυχή του φιλοσόφου, και κάθε ανθρώπου επομένως ο οποίος προσπαθεί να φιλοσοφήσει, βλέπει το φαίνεσθαί της να ανασ...

Aν συγκρίνει κανένας τους ορισμούς της μεταφυσικής με τις αντιλήψεις για το απόλυτο, διακρίνει πως οι φιλόσοφοι συμφωνούν μεταξύ τους και μάλιστα παρά τις φανερές διαφοροποιήσεις τους ως προς το ότι διακρίνουν δυο βαθιά διαφορετικούς τρόπους γνώσης ενός πράγματος. Ο πρώτος τρόπος οδηγεί στην περιστροφή γύρω απ' το οριζόμενο πράγμα, ενώ ο δεύτερος εισάγει στο ίδιο το πράγμα. Ο πρώτος εξαρτάται απ' το σημείο στο οποίο τοποθετούμαστε και απ' τα σύμβολα με τα οποία εκφραζόμαστε. Ο δεύτερος δεν έχει "τόπο" και δε στηρίζεται σε κανένα σύμβολο, θα λέγαμε πως η πρώτη γνώση σταματά...

Οπωσδήποτε η φιλοσοφία γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ανεπανάληπτα στην αρχαία Ελλάδα. Οι ιδέες, οι μεγάλες ιδέες δε δημιουργούνται από το μηδέν. Κυοφορούνται αργά, επιφαίνονται ιστορικά υπό διάφορα λογικά σχήματα, προϋποθέτουν γλωσσικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι στα οποία στηρίζονται, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν να διαμορφώνονται και να εξελίσσονται. Με υπόβαθρο τη μυθυκοθρησκευτική παράδοση της αρχαίας Ελλάδας και μέσα σε πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που ευνοούσαν την έρευνα, γεννήθηκε η αρχαία ελληνική φιλοσοφική σκέψη, της οποίας η μεσαιωνική, αναγεννησιακή και ύστερη...

Οπωσδήποτε η φιλοσοφία γεννήθηκε και αναπτύχθηκε ανεπανάληπτα στην αρχαία Ελλάδα. Οι ιδέες, οι μεγάλες ιδέες δε δημιουργούνται από το μηδέν. Κυοφορούνται αργά, επιφαίνονται ιστορικά υπό διάφορα λογικά σχήματα, προϋποθέτουν γλωσσικό και πολιτισμικό γίγνεσθαι στα οποία στηρίζονται, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν να διαμορφώνονται και να εξελίσσονται. Με υπόβαθρο τη μυθυκοθρησκευτική παράδοση της αρχαίας Ελλάδας και μέσα σε πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες που ευνοούσαν την έρευνα, γεννήθηκε η αρχαία ελληνική φιλοσοφική σκέψη, της οποίας η μεσαιωνική, αναγεννησιακή και ύστερη...

Ένα πρωτότυπο και χαριτωμένο ανάγνωσμα το οποίο προέρχεται απ' τη μαγική γραφίδα μαθητών του Τρίτου Ευρωπαϊκού Σχολείου Βρυξελλών (Ελληνικό τμήμα), προκαλεί τόσο με το περιεχόμενό του, όσο και με τον τρόπο γραφής του. Πείθει για το δυναμισμό και για την ελληνομάθεια των Ελλήνων της διασποράς και καλεί τους αναγνώστες, μικρούς και μεγάλους να απολαύσουν στιγμές χάρματος, μαγείας και γοητείας με τις έξοχε λογοτεχνικές περιγραφές και σκηνογραφίες του... Σπάνιο και αποκαλυπτικό βιβλίο...

Η διανθρώπινη μέριμνα και μάλιστα ως φιλοσοφική προσπάθεια αποτόλμησε και αποτολμάει με αιώνιο σφρίγος και αδιάπτωτη εμμονή και επιμονή να διακαθορίσει τους όρους γνώση και αλήθεια για να τους συσχετίσει στη συνέχεια... Μέγας αγών, όπως θα έλεγε ο θείος Πλάτων, μεγάλο πεπρωμένο και μέγιστη τιμή για το ανθρώπινο. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ο συγγραφέας προσπαθεί να δείξει τις μεγάλες πανανθρώπινες και διαπολιτισμικές σταθερές οι οποίες καταστέφθηκαν από το φιλοσοφικό μόχθο και φωτίζουν με το ιλαρό τους φως το μέγα πρόβλημα και μάλιστα υπό το φως των ανοιχτών διαστάσεω...

Η μαγεία της θάλασσας και οι έξοχες ομορφιές του δάσους ανταμώνονται στα πρόσωπα των κοριτσιών και των αγοριών αυτής της όμορφης ιστορίας. Το όνειρο σμίγει με την πραγματικότητα, οι ηρωίδες και οι ήρωες ξανοίγονται και σιγοψιθυρίζουν τα μυστικά τους σε μικρούς και μεγάλους!...

Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης θα ιχνεύσει εκείνα τα στοιχεία του φιλοσοφικού λόγου που πείθουν πως η πραγματική "διάσταση" του κόσμου μας είναι το κάλλος. Παρέα με τη μεγάλη φιλοσοφική παράδοση ο συγγραφέας επιχειρεί έναν περίπλου απ' τον οποίο δεν απουσιάζει ούτε ο αναγνώστης ούτε οι βαθύτερες εμπνοές του και επιχειρηματολογεί με τρόπο ο οποίος όχι μόνο δεν είναι προσωπικός, αλλά αποκαλύπτει τα στοιχεία της αιώνιας ομορφιάς τα οποία καλλύνουν κάθε ον. Δύσκολος αλλά γοητευτικός περίπλους ο οποίος δοκιμάζει δημιουργικά τόσο το συγγραφέα, όσο και τον αναγνώστη...

Η φιλοσοφική μέριμνα είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις βαθύτερες αναζητήσεις των ανθρώπων όλων των εποχών. Είμαστε βέβαιοι πως τα προβλήματα τα οποία θίγονται στις σελίδες που ακολουθούν δεν είναι μόνο προβλήματα τα οποία απασχολούν όλους όσοι μετείχαν στις εκτενείς συζητήσεις του Φιλοσοφικού Καφενείου. Αγκαλιάζουν τους βαθύτερους προβληματισμούς όλων των συνειδήσεων και γι' αυτό προσφέρονται ως οικείος διάλογος περισσότερο και ελάχιστα ως προσωπικές θεωρήσεις.[...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

"Ο τελευταίος ιδαλγός" είναι στην πραγματικότητα ο εραστής της ωραιότητας και γι' αυτό η περιπέτειά του δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Ο "μύθος" όμως αυτού του ιστορήματος, συγκεκριμένος όσο και οικουμενικός, αγκαλιάζει τους αναζητητές του κάλλους όλων των αιώνων και καλεί τον αναγνώστη να συμπορευθεί μαζί τους. Είναι βέβαιο πως εκεί θα βρει τον πιο λησμονημένο αλλά και πιο πραγματικό εαυτό του και θα κατανοήσει με τα πρόσωπα του έργου πόσο ο ουτοπικός και συμβολικός χαρακτήρας της τέχνης είναι αληθέστερος και απ' τις πιο απτές αλήθειες της καθημερινόητάς μας.

Το "Δαχτυλίδι της επιστροφής" αποκαλύπτει τα μυστικά του μέσα από μια πλοκή όπου τρυφερότητα και ομορφιά αναμιγνύονται με τη σκληρότητα και τους καθημερινούς εγκλωβισμούς της ζωής. Ο τόπος και οι χώροι όπου εξελίσσεται η ιστορία αναδύουν ένα διαρκές άρωμα νοσταλγίας αλλά και μια διάχυτη επιθυμία για το σήμερα και το τώρα. Η "Επιστροφή" πραγματώνεται μέσα από τα δεσμά -το "Δαχτυλίδι"- της μνήμης αφήνοντας στον αναγνώστη να διακρίνει στον καθρέφτη της συμπεριφοράς των ηρώων τους ίσκιους από το δικό του εσωτερικό κόσμο.

Οι σελίδες αυτού του βιβλίου αποτελούν προσπάθεια προσέγγισης του ανθρώπου απ' το φωτεινό χώρο της τέχνης και της αισθητικής της λογοτεχνίας. Ένα βιβλίο ανοιχτών οριζόντων το οποίο αναζητεί τον οικουμενικό χαρακτήρα της ανθρώπινης φύσης, αίρεται πάνω από υπηκοότητες και τοπικότητες και γίνεται βλέμμα που εισβάλλει στο βάθος του αναγνώστη, όχι για να τον υποβάλει ή να τον πείσει, αλλά για να συναντηθεί με αυτόν σε έναν κόσμο πνευματικής ανάτασης... Η λογοτεχνική δημιουργία αυτοαποκαλύπτεται ως ακατάπαυστη αναζήτηση του κάλλους και αποτελεί τη μαρτυρία η οποία φωτίζει τις ε...

Το "Τέλος της νοσταλγίας" απλώνει το χέρι σε κάθε οδοιπόρο και αναζητητή του ωραίου και υπόσχεται όμορφη περιπέτεια με παλμούς ζωής, αγάπης, αγώνα και αγωνίας, ελπίδας και αναζήτησης του πραγματικού εγώ. Στις σελίδες του ο αναγνώστης θα συναντήσει ήρωες τους οποίους θα αγαπήσει, μορφές που αγγίζουν ό,τι ομορφότερο κρύβει μέσα του ο ίδιος, αλήθειες που μαγνητίζουν και εγείρουν τη φαντασία όλων μας. Τέλος θα ανταμώσει με "τοπία" ομορφιάς και ιστορίες που ανασταίνουν μαγικούς παραμυθένιους κόσμους όλων των ηλικιών και των αναζητήσεων...

"Πραγματώνει μια εκπληκτική πέρα από τις αντιθέσεις,σύνθεση των γενικών φιλοσοφικών κατακτήσεων του ελληνοευρωπαϊκού πνεύματος, μάλιστα κατά τον αιώνα μας, μέσα από μια ατμόσφαιρα διαιωνίας και, με τούτο, αποκαθαρμένης απ'τις ιδιαιτερότητες μυστικής σοφίας μία σύνθεση απλή στη βάση και στην οργάνωση, μεγαλειώδης στην καθολικότητά της... Τολμώ να πω -και ας το δεχθεί ως "δαιμονίαν υπερβολήν" έστω ο καλοπροαίρετος αναγνώστης- ότι ίσως το διορώμενο ήδη αυτό φιλοσοφικό έργο θα είναι, κατά το διαλεκτικό τουλάχιστον στοιχείο του, το αιτούμενο, το αναμενόμενο των καιρών που ανατέλ...

Έμπνευση και δημιουργία: Κάλβος, Μακρυγιάννης, Σολωμός, Βιζυηνός, Παπαδιαμάντης, Παλαμάς, Καβάφης, Θεοτόκης, Μυριβήλης, Καζαντζάκης, Σικελιανός, Κόντογλου, Σεφέρης, Θεοτοκάς, Τερζάκης, Βαφόπουλος, Ρίτσος, Παπαδίτσας. Δοκίμιο: Ε. Παπανούτσος, Α. Τερζάκης, Αιμ. Χουρμούζιος, Π. Κανελλόπουλος, Ι. Ν. Θεοδωροκόπουλος, Κ. Τσάτσος, Χ. Μαλεβίτσης.