Μουζακίτης Χρήστος Μ.
Mouzakítis Chrístos M.
Ο Χρήστος Μουζακίτης χρημάτισε προϊστάμενος και καθηγητής των Τμημάτων Κοινωνικής Εργασίας στα ΤΕΙ Αθήνας και Πάτρας. Υπήρξε επίσης Διευθυντής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας στο ΤΕΙ Πάτρας και ο πρώτος Διευθυντής του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας στο Frederick Institute of Technology στη Λευκωσία, στην Κύπρο. Κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (Πανεπιστήμιο Wayne State, ΗΠΑ) και διδακτορικού διπλώματος (Πανεπιστήμιο του Northern Colorado, ΗΠΑ), δίδαξε ως τακτικός καθηγητής σε μεταπτυχιακά προγράμματα κοινωνικής εργασίας των αμερικανικών Πανεπιστημίων του Denver, του Arkansas και του Meryland. Εργάστηκε σε διάφορους οργανισμούς εξυπηρέτησης του παιδιού και της οικογένειας αλλά και ιδιωτικά ως οικογενειακός σύμβουλος στην Ουάσιγκτον. Έχει εκδώσει το βιβλίο "Social Work: Treatment with Abused and Neglected Children" και είναι συγγραφέας, μαζί τους Α. Ζαφείρη και Ε. Ζαφείρη, του βιβλίου "Οικογενειακή θεραπεία". Άρθρα και έρευνές του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Ο ξαφνικός θάνατός του προκάλεσε βαθιά λύπη στον επαγγελματικό κόσμο.
Μεθοδολογία κοινωνικής εργασίας, μοντέλα παρέμβασης
Συλλογικό έργο
Τόπος (2011)
Το βιβλίο εξετάζει το θεωρητικό πλαίσιο και τα βασικά μοντέλα παρέμβασης της κοινωνικής εργασίας (ψυχοδυναμικό/ψυχοκοινωνικό, παρέμβαση σε καταστάσεις κρίσης, επικεντρωμένη σε στόχους κοινωνική εργασία, συστημικό μοντέλο, γενικό-ολιστικό, μοντέλο διαπολιτισμικής κοινωνικής εργασίας) από τη σκοπιά της μεθοδολογικής προσέγγισης. Εμπεριέχει, επίσης, τον προβληματισμό και την κριτική σκέψη των συγγραφέων από την εφαρμογή των οργανωμένων γνώσεων στην ελληνική κουλτούρα και επαγγελματική πράξη, καθώς και την ανατροφοδότηση από κοινωνικούς λειτουργούς και φοιτητές, οι οποίοι αντικ...
Μεθοδολογία κοινωνικής εργασίας, μοντέλα παρέμβασης
Συλλογικό έργο
Ελληνικά Γράμματα (2006)
Το πολυσχιδές, εκτεταμένο και περίπλοκο των θεωριών παρέμβασης της κοινωνικής εργασίας, ιδιαίτερα στο επίπεδο της ατομικής προσέγγισης, η ταχύτητα με την οποία ξεπήδησαν και διαμορφώθηκαν νέα μοντέλα παρέμβασης κυρίως μετά τη δεκαετία του 1970, η σταδιακή ενοποίηση των παραδοσιακών μεθόδων κοινωνικής εργασίας σε ένα γενικό-ολιστικό μοντέλο παρέμβασης, η πολυπλοκότητα και όξυνση των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων στην Ελλάδα και διεθνώς, όλα αυτά υπήρξαν η βασική ύλη για τη διαμόρφωση των ενοτήτων του βιβλίου. Συγχρόνως όμως, μέσα από τη δόμηση και το σκεπτικό του, επιδιώκ...
