Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης είναι μια από τις πιο ηρωικές μορφές της Ελληνικής Επανάστασης. Όμως, παρά τη δόξα που περιβάλλει το όνομά του, ελάχιστες λεπτομέρειες είναι γνωστές για τη ζωή του και τις λαμπρές στρατιωτικές του επιτυχίες, ενώ αντίθετα είναι ευρύτατα διαδεδομένα αρκετά γραφικά στοιχεία ανεκδοτολογικού χαρακτήρα, τα οποία αφορούν συνήθως την παροιμιώδη βωμολοχία του. Ο αποσπασματικός τρόπος προβολής αυτών των στοιχείων υποβαθμίζει την εικόνα του γενναίου οπλαρχηγού, φτάνοντας συχνά σε σημείο να προσβάλλει τη μνήμη του. Πιστή στην ιστορική αλήθεια, η "Γνωμών Εκδοτική"...

Οι χριστιανοί της κεντρικής Ευρώπης ζούσαν επί αιώνες με τον φόβο ότι οι τουρκικές ορδές θα μπορούσαν να φθάσουν μέχρι την περιοχή τους, φέρνοντας την καταστροφή και την υποδούλωση. Η απειλή αυτή λίγο έλειψε να γίνει πραγματικότητα δύο φορές, το 1529 και το 1683, όταν ο στρατός του σουλτάνου έφτασε μέχρι τις πύλες της Βιέννης και την πολιόρκησε. Η απόκρουση των τουρκικών στρατευμάτων κατά τις δύο αυτές πολιορκίες, χάρη στην αυτοθυσία των κατοίκων της πόλης και στη συνεργασία των ηγετών των Αψβούργων και του ηρωικού βασιλιά της Πολωνίας Γιάν Σομπιέσκι, διέσωσε την κεντρική Ε...

Οι πειρατές της Καραϊβικής άφησαν έντονο το στίγμα τους στην ιστορική μνήμη. Μπορεί βέβαια η κινηματογραφική εικόνα του ρομαντικού τυχοδιώκτη, ο οποίος δρα σε αμμώδεις παραλίες και δάση από φοινικόδενδρα να μην αποδίδει απόλυτα την πραγματικότητα, ανταποκρίνεται όμως σε αρκετό βαθμό στα ιστορικά γεγονότα. Πράγματι, οι πειρατές της Καραϊβικής ήταν τολμηροί και ικανοί ναυτικοί, με βασικό κίνητρο όχι μόνο το κέρδος αλλά και το πάθος για αποδέσμευση από κοινωνικούς συμβιβασμούς. Παρότι η ζωή τους δεν υπήρξε τόσο γοητευτική όσο παρουσιάζεται στη λογοτεχνία και τον κινηματογρά...

Οι Ιωαννίτες ιππότες ως μαχητές πολέμησαν λυσσαλέα τους Οθωμανούς, οι οποίοι τους αποκάλεσαν "γιους του Σατανά". Παράλληλα όμως, ήταν υποχρεωμένοι ως μοναχοί να φροντίζουν με ταπεινότητα τους ασθενείς. Τα μέλη αυτού του αντιφατικού ιπποτικού και μοναχικού τάγματος είχαν επί δύο αιώνες στην κατοχή τους τη Ρόδο και τα γειτονικά της νησιά. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας παρουσιάζει τους αγώνες των Ιωαννιτών για επικράτηση σε μια ιστορική περίοδο, κατά την οποία η πόλη της Ρόδου διαμορφώθηκε σε εντυπωσιακό φρούριο που προκαλεί τον θαυμασμό ακόμα και στη σύγχρονη εποχή. Στις σε...

Τον Αύγουστο του 338 π.Χ. στη στενή πεδιάδα της Χαιρώνειας αντιπαρατάχθηκαν οι Μακεδόνες, με επικεφαλής τον βασιλιά Φίλιππο Β', με τους άνδρες ενός ετερόκλητου συνασπισμού αποτελούμενου από Θηβαίους, Αθηναίους, Βοιωτούς και Φωκείς. Χάρη στη στρατιωτική ιδιοφυΐα του Φιλίππου Β' και στην ορμητικότητα του νεαρού γιου του, Αλεξάνδρου, του μετέπειτα Μεγάλου, οι Μακεδόνες κέρδισαν μια περιφανή νίκη. Ο ηρωισμός των πολεμιστών της νοτιοελληνικής συμμαχίας δεν ήταν αρκετός για να αναχαιτίσει τη σφοδρή μακεδονική επίθεση. Η παραδοσιακή οπλιτική φάλαγγα αδυνατούσε να αντιμετωπίσει τη...

Στις 29 Μαϊου 1453 ο στρατός του Μωάμεθ Β΄ εξαπέλυσε την τελική επίθεσή του εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Οι γενναίοι υπερασπιστές της «γερασμένης» πρωτεύουσας της χριστιανικής Ανατολής αμύνθηκαν μέχρις εσχάτων. Ωστόσο, τα εξασθενημένα τείχη δεν άντεξαν την εχθρική πίεση. Η κραυγή "Εάλω η Πόλις" δονούσε την ατμόσφαιρα. Ο θρυλικός αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αγωνίσθηκε ηρωικά και έπεσε στο πεδίο της μάχης. Το Βυζάντιο δεν υπήρχε πλέον.

H δημιουργία του οθωμανικού κράτους αρχικά δεν αντιμετωπίσθηκε από τους χριστιανούς της Δυτικής Ευρώπης ως ένα ιδιαίτερα απειλητικό γεγονός. Η ταχύτατη όμως επέκταση των Οθωμανών στα Βαλκάνια, κατά τον 14ο αιώνα, ανάγκασε τη Δύση να αφυπνιστεί. Πολύ σύντομα οι δύο αποτυχημένες σταυροφορίες της Νικόπολης (1396) και της Βάρνας (1444) έπεισαν τους Δυτικούς ότι αντιμετώπιζαν έναν σημαντικό κίνδυνο. Mέχρι τις αρχές του 16ου αιώνα οι Οθωμανοί είχαν καταλάβει ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο και το μεγαλύτερο τμήμα της Βόρειας Αφρικής. Οι Ευρωπαίοι ενα...

Υπερβαίνουμε όλες τις άλλες εποχές στη διαχείριση των εξωτερικών πραγμάτων. Σε ό,τι αφορά όμως την καθαρά ηθική φύση, την αληθινή αξιοπρέπεια ψυχής και χαρακτήρα, είμαστε ίσως κατώτεροι από τις περισσότερες πολιτισμένες εποχές. Thomas Carlyle (1795-1881)

Επί πέντε σχεδόν αιώνες οι σιδηρόφρακτοι ιππότες της μεσαιωνικής Δύσης κυριαρχούσαν στα πεδία των μαχών από τις όχθες του Τάμεση και του Σηκουάνα ως τις κοιλάδες του Ιορδάνη και της Ανδαλουσίας. Η άποψη της εποχής μας για τους μεσαιωνικούς αυτούς μαχητές έχει επηρεαστεί κυρίως από τη ρομαντική λογοτεχνία του 19ου αιώνα και από τις σύγχρονες κινηματογραφικές υπερπαραγωγές. Επικράτησε έτσι η εικόνα του ατρόμητου πολεμιστή που είναι αφοσιωμένος στα ιδανικά της τιμής, της αλληλεγγύης και της προσφοράς στους αδυνάτους. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως η ιστορική έρευνα έχει αρχ...

Το πρώτο βιβλίο της σειράς έχει ως θέμα τις "Τακτικές μάχης στην αρχαία Ελλάδα". Στην αρχαιότητα, οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ των ελληνικών πόλεων, αποτελούσαν ένα σύνηθες φαινόμενο. Πρωταγωνιστές των συγκρούσεων αυτών αναδείχθηκαν οι οπλίτες, δηλαδή οι πεζοί πολεμιστές οπλισμένοι με δόρυ και ασπίδα, οι οποίοι μάχονταν σώμα με σώμα σε πυκνή παράταξη, σχηματίζοντας τη λεγόμενη φάλαγγα. Παρότι οι οπλίτες δεν αποτελούσαν τη μοναδική κατηγορία πολεμιστών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο, ούτε απαραίτητα την πλέον αποτελεσματική, κυριάρχησαν στα πεδία των μαχών της Ελλάδας αλλά και...

H σύγκρουση των Ελλήνων με τους Πέρσες στις Πλαταιές «έριξε την αυλαία» των Μηδικών πολέμων. Αν και είχε προηγηθεί η συντριβή του περσικού στόλου στη Σαλαμίνα, η οποία ανάγκασε τον Ξέρξη να επιστρέψει στην Ασία, ένα σημαντικό μέρος του περσικού στρατού παρέμεινε, υπό τις εντολές του Μαρδόνιου, με σκοπό να υποτάξει την Ελλάδα. Οι Έλληνες κατανόησαν ότι ο κίνδυνος δεν είχε περάσει. Οι πόλεις-κράτη συσπειρώθηκαν, ξεχνώντας τις παλαιές τους διαφορές και οι στρατιωτικές τους δυνάμεις ενώθηκαν κάτω από τη χαλύβδινη ηγεσία των Σπαρτιατών. Έπειτα από ένα σκληρό παιχνίδι αναμονής, ο...

H πολιορκία του Χάνδακα (σημερινό Ηράκλειο) υπήρξε η πιο μακρόχρονη στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία. Κατά τη διάρκειά της το βενετικό κράτος έφθασε πολλές φορές στα όρια της αντοχής του, κατόρθωσε όμως να συνεχίσει τις επιχειρήσεις, υποβάλλοντας τους πολίτες του σε οδυνηρές θυσίες. Η Οθωμανική Aυτοκρατορία, από την πλευρά της, επέδειξε και αυτή μεγάλη αποφασιστικότητα και επιμονή, διατηρώντας τις δυνάμεις της γύρω από την πολιορκημένη πόλη, παρά τις πολλαπλές δυσχέρειες που αντιμετώπισε. Ο σκληρός αγώνας όμως για την κατάληψη του Χάνδακα δεν ήταν απλώς μια πολιορκία. Ο α...

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους πολεμιστές της Δ' Σταυροφορίας υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα που δέχθηκε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κατά τη μακραίωνη πορεία της. Μια σωρεία λαθών και παραλείψεων των βυζαντινών κυβερνήσεων επέτρεψε σε μια ομάδα θρησκόληπτων βαρβάρων να καταλάβει την ισχυρότερη και πλουσιότερη πόλη του χριστιανικού κόσμου. Η πρώτη άλωση της Βασιλεύουσας με τη λεηλασία που επακολούθησε, προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημιά στον παγκόσμιο πολιτισμό και ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για την επικράτηση του Ισλάμ στη Μικρά Ασία και στη χερσόνησο του Αίμου κατά...

Στις 6 Ιουλίου 371 π.Χ. στα Λεύκτρα της Βοιωτίας οι φιλόδοξοι Θηβαίοι, με επικεφαλής τους χαρισματικούς στρατηγούς Επαμεινώνδα και Πελοπίδα, κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τον σπαρτιατικό στρατό, ο οποίος για περισσότερα από 500 χρόνια ήταν αήττητος σε μάχες ανοικτού πεδίου. Το τελικό αποτέλεσμα της μάχης προκάλεσε έκπληξη σε πολλούς Έλληνες, αφού οι Σπαρτιάτες γνώρισαν μια απρόσμενη ήττα. Οι Θηβαίοι, αξιοποιώντας τις εξελίξεις οι οποίες είχαν σημειωθεί στην τακτική της μάχης της οπλιτικής φάλαγγας, κατήγαγαν μια περήφανη νίκη. Είχε έλθει πλέον η σειρά της πόλης του Κάδμου...

Η Μάχη του Μαραθώνα αποτελεί ένα ορόσημο στην παγκόσμια ιστορία. Οι Αθηναίοι και οι Πλαταιείς οπλίτες, νικώντας τους Πέρσες δεν έσωσαν μόνο τις πόλεις τους από την καταστροφή, αλλά παράλληλα κατέρριψαν τον μύθο περσικού αήττητου και έθεσαν τις βάσεις για τις μεγαλειώδεις νίκες στη Σαλαμίνα και τις Πλαταιές. Κατέδειξαν έτσι την ανωτερότητα του οπλισμού και της τακτικής τους και επέτρεψαν την απρόσκοπτη εξέλιξη της Αθήνας σε πολιτισμικό κέντρο, η ακτινοβολία του οποίου φώτισε τις εσχατιές της Ευρώπης. Μέσα από το βιβλίο αυτό θα γνωρίσετε τις αιτίες και τις αφορμές της περ...

H Βυζαντινή αυτοκρατορία υπήρξε επί ένδεκα αιώνες η κιβωτός του χριστιανικού πολιτισμού έναντι της επεκτατικής πολιτικής του Ισλάμ και της βαρβαρότητας της δυτικής Ευρώπης. Το επίτευγμα αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις στρατιωτικές δυνάμεις της αυτοκρατορίας. Δεν υπήρξε καμία περίοδος κατά την οποία το Βυζάντιο να μη αντιμετώπισε την επιβουλή κάποιου γειτονικού λαού ή κράτους. Η επιβίωση της αυτοκρατορίας υπήρξε ένας συνεχής αγώνας, στην επιτυχή έκβαση του οποίου αξιοποιήθηκε το θάρρος, η επινοητικότητα, η ευελιξία αλλά και η σκληρότητα των στρατιωτών της. Οι μαχητές αυτ...

Ο Αλκιβιάδης υπήρξε η χαρακτηριστικότερη φυσιογνωμία της περιόδου του Πελοποννησιακού Πολέμου. Νέος, γοητευτικός, ταλαντούχος ρήτορας αλλά ταυτόχρονα και ένα άτομο υπερβολικά τυχοδιωκτικό, χωρίς ιδεώδη και ηθικές αναστολές, παρέλαβε την Αθήνα του Περικλή στο απόγειο της δύναμής της, κατά τα αμφίρροπα πρώτα χρόνια της μεγαλύτερης σύγκρουσής της με τη Σπάρτη, για να την δει να καταποντίζεται στον όλεθρο περίπου μια εικοσαετία αργότερα. Μέχρι τότε, ο ίδιος κατόρθωνε να ελίσσεται αριστοτεχνικά μεταξύ της πατρίδας του, της Σπάρτης αλλά και της Περσικής αυτοκρατορίας και να παραμ...

Η ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571) υπήρξε το αποκορύφωμα μιας μακράς πάλης για τον έλεγχο της Μεσογείου. Σε αυτή συγκρούσθηκαν δύο αχανείς αυτοκρατορίες, η Ισπανική και η Οθωμανική. Αντιπαρατέθηκαν επίσης οι Μουσουλμάνοι Οθωμανοί με τους Καθολικούς Ισπανούς και Ιταλούς, σε έναν αγώνα ο οποίος επρόκειτο να αποβεί καθοριστικός για τη μελλοντική πορεία των δύο θρησκειών. Αναμετρήθηκαν, τέλος, δύο πολιτισμοί, ο Δυτικός ευρωπαϊκός, ο οποίος μόλις είχε αρχίσει να αναδύεται με την Αναγέννηση και την ανακάλυψη της Αμερικής, και ο Ανατολικός ισλαμικός, ο οποίος είχε ήδη προσφέρει πολλά...

Η μάχη των Θερμοπυλών (480 π.Χ.) χαρακτηρίζεται από μια ιδιαιτερότητα. Συνήθως, κατά την καταγραφή των ιστορικών γεγονότων εγκωμιάζονται οι νικητές. Στην περίπτωση, όμως, των Θερμοπυλών αθάνατη δόξα περιβάλλει τους ηττημένους, ενώ οι νικητές κατηγορούνται για τον άνανδρο τρόπο με τον οποίον κατήγαγαν τη νίκη τους έναντι ενός στρατού που αποτέλεσε υπόδειγμα πίστης και αφοσίωσης στο καθήκον του.