Στάρα Καλλιόπη
Η Καλλιόπη Στάρα μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στα Γιάννενα και το αγαπημένο της Ζαγόρι, όπου βρίσκεται το πατρικό της σπίτι. Από το 2012 εργάζεται ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, όπου διδάσκει Πολιτισμική Οικολογία. Αγαπά τα βουνά, τα βιβλία, τα παλιά σπίτια, τη θάλασσα, τα μεγάλα δέντρα και τις γάτες. Μαζεύει μανιτάρια και βοτάνια, φυτεύει κήπους και ταξιδεύει με τον καλό της και τις κόρες της. Στις έρευνές της, έχει αφουγκραστεί πολλούς ανθρώπους να μιλάνε για τον τόπο τους, τις ιστορίες του και τη φύση. Έχει συμμετάσχει σε πολλές δράσεις, μελέτες και εκδόσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και έχει συνεργαστεί με περιβαλλοντικές οργανώσεις και οργανισμούς σχεδιάζοντας και υλοποιώντας προγράμματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Ένα από τα πρόσφατα πονήματά της είναι: "Τα αιωνόβια δέντρα, οι αξίες τους και η σημασία τους για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας" (Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 2015). "Το δέντρο του μικρού μας κόσμου" είναι το πρώτο της παραμύθι.
Το δέντρο του μικρού μας κόσμου
Στάρα Καλλιόπη
Αρτέον Εκδοτική (2019)
Ποιος θα μπορούσε να νικήσει τον χρόνο; Να παλέψει με θύελλες και θεριά, ν' αψηφήσει τους πολέμους των ανθρώπων και να ζήσει αιώνες; Κι όμως! Το δέντρο ενός μικρού χωριού έστεκε πάντα εκεί και γύρω του σαν γαϊτανάκι γύριζε ο χρόνος με τις μέρες, τους μήνες και τα χρόνια του. Σιγομιλούσε με τους αέρηδες και τα πουλιά που φώλιαζαν στα κλαδιά του, ξεδιψούσε από το γάργαρο νερό που έρεε στις ρίζες του και κρατούσε καλά φυλαγμένες τις μνήμες της ζήσης του. Μέχρι που οι καιροί άλλαξαν και κάποιοι άνθρωποι σαν άλλοι καλικάντζαροι επιβουλεύτηκαν τον αφανισμό του....
Λαογραφιά και ανθρωπολογία
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Ι. Σιδέρης (2018)
"Αλήθεια, σε μια εποχή που η διεθνής τάση και πρακτική υπαγορεύει την ενοποίηση του γνωστικού αντικειμένου των κοινωνικών επιστημών είναι θεμιτό κάποιοι κλάδοι να περιφρουρούν τα σύνορά τους σαν να ήταν ιδιοκτησίες; Σε μια εποχή που πνέουν καταλυτικά οι άνεμοι της διεπιστημονικότητας, αντί να κατασκευάζουμε ανεμόμυλους, να χτίζουμε τείχη προστασίας του γνωστικού μας αντικειμένου και του ίδιου του κλάδου που υπηρετούμε; Ίσως τελικά το ζήτημα της (ανα)συγκρότησης των γνωστικών αντικειμένων να είναι πιο επιτακτικό και από εκείνο των θεωρητικών-μεθοδολογικών (ανα)συνθέσεων διε...