Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μικρό καναρινάκι είναι ζωηρό και ανυπόμονο. Το κλουβί τού φαίνεται φυλακή. Ένα πρωινό, που έχουν ξεχάσει την πόρτα του κλουβιού του ανοιχτή αλλά και το παράθυρο του σπιτιού, ανοίγει τα φτερά του και πετά. Η χαρά του είναι απερίγραπτη. Βλέπει τόσο ωραία πράγματα κι ανυπομονεί να δει περισσότερα. Αφήνεται στη γοητεία της περιπλάνησης, το ταξίδι είναι υπέροχο και αισθάνεται για πρώτη φορά ελεύθερο και χαρούμενο. Η χαρά του όμως δεν κρατά για πολύ. Νιώθει τα φτερά του βαριά και προσγειώνεται φοβισμένο στη βιτρίνα ενός μαγαζιού. Εκεί το βρίσκει η Φωτεινή...

Ένας λαός, όπως οι Έλληνες, που έδωσε τιτάνιους αγώνες για τη λευτεριά του, θα πρέπει να βάλει τη δική του σφραγίδα στον τόπο που λέγεται Ελλάδα, για να φεγγοβολά, όπως η θωριά του μπαρουτοκαπνισμένου αγωνιστή του Εικοσιένα κι όλων των αγωνιστών στους εθνικούς αγώνες της φυλής, που με τις υπεράνθρωπες πράξεις τους έκαναν τον κόσμο να παραμιλάει με θαυμασμό γι' αυτούς. Γιατί, ο λαός της Ελλάδας, έκανε πράξη και θυσία το όραμά του για τη λευτεριά και τη συνέχεια του γένους. Πόσο σοφά στην απλότητά τους και στη σύλληψή τους είναι τα λόγια του Φώτη Κόντογλου: "Εμείς οι Έλληνε...

Αν αγαπάτε τα ζώα, και ιδιαίτερα τα σκυλάκια, ελάτε να γνωριστούμε. Με λένε Λουκά και κοντεύω τα εννιά. Για το σκύλο μου μου άρεσε το όνομα Ερμής. Είναι τόσο ζωηρούλης, του πάει πολύ το όνομα. Όσο για την κολλητή μου, που είναι περίεργη και χώνει τη μύτη της παντού, αυτή τη λένε Αφροδίτη. Στην Αφροδίτη δεν έχω αποκαλύψει το μυστικό μου για τον Ερμή και ίσως δε θα το μάθει ποτέ, εκτός κι αν το καταλάβει απ’ τον ίδιο τον Ερμή. Θέλω όμως να ξέρετε ένα πράγμα: ό,τι έκανα για τον Ερμή, το έκανα μόνο από αγάπη. Αν ήσασταν στη θέση μου, κι εσείς το ίδιο θα κάνατε. Το χαρούμε...

Ένας επετειακός τόμος, όπως είναι αυτός εδώ, αφιερωμένος στο έργο και την προσωπικότητα ενός λογοτέχνη, έχει πολλαπλή σημασία, τόσο για το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται όσο και για την ελληνική γραμματεία. Κυρίως αποτελεί μια πολυεδρική και πολυφωνική αποτίμηση του συγγραφικού έργου, ώστε ο αναγνώστης να έχει μια ολοκληρωμένη εικόνα του συγγραφέα. Ο Αντώνης Δελώνης ανήκει στους πληθωρικούς και πολυγραφότατους συγγραφείς, αφού δεν αγαπήθηκε μόνο από τη μούσα της ποίησης, την Κλειώ, αλλά από όλες τις μούσες. Και μοίρασε το ταλέντο του σε όλες, γράφοντας ποίηση, διηγήματα, μυθι...

Η παρέα, η πιο κολλητή μου, είναι η Ρένα και η Νικόλ. Εγώ φυσικά είμαι ο Μελέσιος, ο γατούλης. Όσο για το ταξίδι, σας το φυλάω για έκπληξη, και δε θα είναι η μοναδική. Ίσως, βέβαια, σκεφθείτε τι το περίεργο και ενδιαφέρον μπορεί να έχει η ιστορία ενός γατούλη! Να όμως που έχει, γιατί απ' τα πρώτα βήματα της ζωής μου με χώρισαν απ' τη μαμά μου. Δεν πρόλαβα να ζήσω στην αγκαλιά της ούτε τα παιδικά μου χρόνια. Έτσι βρέθηκα, μικρούλι κι απελπισμένο, πεταμένο σ' ένα χωράφι. Η τύχη μού χαμογέλασε, όταν τα κορίτσια με πήραν σπίτι τους. Οι γλυκές μου μ' αγάπησαν και με φρόντισαν μ...

Διακοπές! Λέξη μαγική. Κι είναι στ' αλήθεια μαγεία όταν τις περνάς με μια φίλη σου σε νησιά του Αρχιπελάγους. Οι διακοπές για τη Λότη και τη Ράνια έχουν απ' όλα: καινούριους φίλους, ωραία μέρη, θάλασσες με διάφανα νερά και... μια πληγωμένη γοργόνα. Τη γοργόνα τη λένε Μερόπη και είναι η μεγάλη έκπληξη των διακοπών! Το πρόβλημα της Μερόπης θα συγκινήσει τα κορίτσια και θα το κάνουν δική τους υπόθεση, για να ανθίσει ξανά το χαμόγελο στα χείλη της και η ελπίδα στην καρδιά της. Μια καλοκαιρινή ιστορία που αποδεικνύει πως η αγάπη μπορεί να κάνει θαύματα.

Σου αρέσει το παιχνίδι; Τότε μην χάνεις ούτε λεπτό! Έλα στην παρέα μας και... κάνε παιχνίδι. Οι παίχτες μας τρελαίνονται για ζωηρά παιχνίδια κι είναι έτοιμοι να κερδίσουν ή να χάσουν, αλλά προπαντός παίζοντας να διασκεδάσουν. Μην κοιτάς από μακριά τον Αντώνη, την Αγγελική, το Θωμά, το Ελσάκι, την Ελίνα... Έλα και παίξε μαζί τους ποδόσφαιρο, αμπάριζα, βαβυλωνία, πάει μια... αλλά με μια συμφωνία: Ζαβολιές δε χωράνε στο παιχνίδι.

Σου αρέσει το παιχνίδι; Τότε μην χάνεις ούτε λεπτό! Έλα στην παρέα μας και... κάνε παιχνίδι. Οι παίχτες μας τρελαίνονται για ζωηρά παιχνίδια κι είναι έτοιμοι να κερδίσουν ή να χάσουν, αλλά προπαντός παίζοντας να διασκεδάσουν. Μην κοιτάς από μακριά τον Αντώνη, την Αγγελική, το Θωμά, το Ελσάκι, την Ελίνα... Έλα και παίξε μαζί τους ποδόσφαιρο, αμπάριζα, βαβυλωνία, πάει μια... αλλά με μια συμφωνία: Ζαβολιές δε χωράνε στο παιχνίδι.