Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μούμια, ο λυκάνθρωπος, ο Οξαποδώ και άλλες αποτρόπαιες κι απόκοσμες δυνάμεις και οντότητες πρωταγωνιστούν στα διηγήματα που ανθολογούνται εδώ. Ο Γκόγκολ, ο Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και ο Γουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς είναι κάποιοι από τους συγγραφείς αυτών των ιστοριών, οι οποίοι εμπνεύστηκαν από θρύλους, παραδόσεις και μύθους του 19ου αιώνα, ή επινόησαν αρχετυπικές μορφές του κακού που στη συνέχεια καθιερώθηκαν στη δυτική τέχνη, κυρίως στη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Ο αναγνώστης δεν έχει παρά να βολευτεί όπως του αρέσει και να εντρυφήσει στο διάβασμα αυτών των αλλόκοτων ιστορ...

Έπειτα από τα "Σονέτα" του Σαίξπηρ (1989, δεύτερη έκδοση 1998), η "Στιγμή" παρουσιάζει για τους φίλους της ποίησης, ιδιαίτερα της δυτικής Ευρώπης, άλλη μια σειρά μεταφράσεων του Στυλιανού Αλεξίου από τους John Keats, Charles Baudelaire, Owen Meredith, Stephane Mallarme, Stefan George, Henri de Regnier, Francis Jammes, W.B.Yeats και T.S.Eliot. Στην εισαγωγή δίνονται πληροφορίες σχετικές με τους ποιητές και στοιχεία που βοηθούν στην πληρέστερη κατανόηση των ποιημάτων. Ο Στυλιανός Αλεξίου είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης και επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίω...

Ο Τζων Σέρμαν περνάει μια ανέμελη ζωή ονειροπολώντας, στη μικρή πόλη όπου γεννήθηκε, στη Δυτική Ιρλανδία. Η μόνη του φιλοδοξία είναι ένας πλούσιος γάμος, που θα τον βοηθήσει να περάσει και την υπόλοιπη ζωή του με τον ίδιο τρόπο. Έτσι, πηγαίνει στο Λονδίνο, γνωρίζει τον έρωτα στο πρόσωπο της εύπορης και αστραφτερής Μάργκαρετ και, όταν έχει πλησιάσει πια το στόχο του, διαπιστώνει πως τα όνειρα, η ποίηση στη ζωή μας, δεν συμβιβάζονται με το συμφέρον και τις πρακτικές λύσεις. Οι μύθοι της ήσυχης πατρίδας του αποδεικνύονται εντέλει πιο γοητευτικοί από το θορυβώδες Λονδίνο.

[...] Όσα λοιπόν θ' ακουστούν στη συνέχεια είναι τραγούδια ενός κόσμου που αλλάζει. Που με τον τρόπο του το καθένα, τραγουδά την αλλαγή τούτη και τα επακόλουθά της. Έτσι όπως τα νιώθει ο άνθρωπος, καθώς αναζητά απελπισμένα την αιώνια ευτυχία, εκεί που τίποτε αιώνιο δεν μπορεί να υπάρχει. Τραγούδια της αέναης αλλαγής και της ματαιότητας. Τραγούδια του χρόνου, που φέρνει την αλλαγή, και που ο ίδιος είναι η αλλαγή. Τραγούδια του σήμερα, του χθες και του αύριο, της μέρας, της νύχτας, των εποχών. Τραγούδια για τη ζωή και το θάνατο, τα νιάτα και τα γηρατειά. Τραγούδια για τη δημ...

Στην πόλη ο χειμώνας είναι άφαντος. Η βροχή δεν έχει μυρωδιές, το χιόνι σπάνιο, κι αυτό γρήγορα γίνεται λάσπη, ο πεντακάθαρος νυκτερινός ουρανός δυσδιάκριτος, οι πανσέληνοι απούσες, λες και συντελούνται κάπου αλλού. Κι ύστερα μεγαλώνουμε και κλεινόμαστε στον εαυτό μας, και κονταίνουμε τις διαδρομές μας μέσα στην πόλη. Μόνον τα σύννεφα των σπουργιτιών μαζεύονται κάθε απόγευμα κι αιωρούνται πάνω από τη Φωκίωνος Νέγρη, αλλάζοντας άπειρα σχήματα και κατευθύνσεις, πριν κουρνιάσουν στους θεόρατους ευκαλύπτους. Επιλέξαμε λοιπόν μερικά από τα ομορφότερα ποιήματα της αγγλοσαξονικ...

Ήδη από τις πρώτες του δημοσιεύσεις, ο Γέητς εντάσσει τον εαυτό του ως συνεχιστή της παράδοσης των μεγάλων μεταφυσικών ποιητών της αγγλικής γλώσσας. Ξεκινώντας από τον Μπλέηκ, τον Σβέντενμποργκ και τους νεοπλατωνιστές, ο ποιητής θα περιπλανηθεί σε μια σειρά από μυστικά τοπία, αντλώντας σκέψεις και εικόνες, από διαφορετικές κουλτούρες, μυθολογίες και παραδόσεις. Και αν στα πρώτα του κείμενα, ο συγκρητισμός αυτός γίνεται ορατός ως ένας μωσαϊκός συνδυασμός, όπου οι διαφορετικές επιρροές είναι εμφανείς ταυτόχρονα, στην περίοδο της ωριμότητάς του θα καταφέρει να αποδώσει, με του...

Παρά τη διεθνή φήμη του, ιδίως αφού του απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ το 1923, ο Ιρλανδός ποιητής William Butler Yeats (Δουβλίνο 1865-Roquebrune Γαλλίας 1939) δεν εμφανίζεται στην ελληνική βιβλιογραφία πριν από τα χρόνια του Πολέμου. Τον Μάρτιο 1941 δημοσιεύεται στο περιοδικό "Νεοελληνικά Γράμματα" η πρώτη ίσως μετάφραση ποιήματός του, από τη Μελισσάνθη. Ακολουθούν μεταφράσεις του Λέανδρου Παλαμά και του Μ. Καραγάτση, στη "Νέα Εστία" (1943, 1945), του Γιώργου Σεφέρη στην "Αγγλοελληνική Επιθεώρηση" (1946), ενώ, το 1944, ο Δημήτρης Σταύρου περιλαμβάνει έξι ποιήματα στην ανθολ...

Αυτά τα παραμύθια είναι γεμάτα απλότητα και μουσική. Είναι η λογοτεχνία μιας τάξης για την οποία το κάθε τι στο βαθύ αυλάκι της γέννησης, του έρωτα, του πόνου και του θανάτου προκύπτει απαράλλαχτο για αιώνες· μιας τάξης που βαφτίζει το κάθε τι στην καρδιά· για την οποία το κάθε τι είναι σύμβολο. Οι χωρικοί λιγοστά πράγματα ζουν στη ζωή τους και τα διηγούνται ύστερα αδιάκοπα, καθισμένοι γύρω στη φωτιά. Σ' εμάς, τίποτα δεν προφταίνει ν' αποκτήσει νόημα· συμβαίνουν πάρα πολλά στη δική μας ζωή, τόσα που ούτε και μια μεγάλη καρδιά δεν τα χωράει.

Οι ιστορίες του Κόκκινου Χάνραχαν υπάρχουν ως ένα λογοτεχνικό έργο που αντιδρά στην απολυταρχική εικονική πραγματικότητα του βιομηχανικού προϊόντος που προβάλλεται σήμερα ως τέχνη -είτε πρόκειται για λογοτεχνία, είτε για κινηματογράφο, είτε για μουσική είτε για οποιαδήποτε άλλη έκφραση πολιτισμού- και κραυγάζει ουσιαστική λαϊκή τέχνη: τέχνη που απευθύνεται στα θεμελιώδη και λαϊκά ένστικτα κάθε κοινωνικής τάξης και τύπου ανθρώπου. Η δημιουργική, με μοντέρνο τρόπο, διαχείριση της παραδοσιακά λαϊκής λογοτεχνίας ως τρόπος επαναμάγευσης μιας εθνικής λογοτεχνίας ή συνολικά της...

"Οδήγησέ με από το μη-πραγματικό στο πραγματικό. Οδήγησέ με από το σκοτάδι στο φως. Οδήγησέ με από το θάνατο στην αθανασία" Μπριχανταρανιάκα Ουπανισάντ Τρεις απλές φαινομενικά φράσεις που κρύβουν, όμως την ουσία της πραγματικής θέλησης της ανθρώπινης ψυχής. Ένας διαρκής αγώνας για εξέλιξη, για εκπλήρωση του πεπρωμένου. Από αυτή την άποψη, "Οι δέκα βασικές Ουπανισάντ" είναι ένα βιβλίο που πρέπει να μελετηθεί αργά, με ανοικτή καρδιά, γιατί μπορεί να οδηγήσει το νου σε μία αυθεντική και ουσιαστική συνάμα προσέγγιση των ατελείωτων ερωτηματικών που περιβάλλουν την ύπα...

I Γιατί ο αγώνας να φτάσουμε την αλήθεια μας αφαιρεί τον οίκτο μας, και ο αγώνας να ξεπεράσουμε τα πάθη μας τον ξαναστήνει στα πόδια του; II Το εθνικό αίσθημα θα μπορούσε να αναζωπυρωθεί, αν ένας άνθρωπος με γερή μόρφωση -ανίσως καθολικός, θα έπρεπε να είχε μορφωθεί έξω από την Ιρλανδία- μάζευε γύρω του μια χούφτα ανθρώπους σαν κι αυτόν και ίδρυε μια καινούρια εφημερίδα Το Έθνος, απαγορεύοντάς της όλες τις προσωπικές επιθέσεις, όλα τα επιχειρήματα που προϋποθέτουν ένα χυδαίο κίνητρο στον αντίπαλο, και διαλέγοντας για εθνική της πολιτική, όχι ό,τι αφηρημένα φαντάζει πιο...

Κάθε λαός έχει τον δικό του τρόπο να εκφράζει το δέος και τον φόβο για τον θάνατο και το άγνωστο. Οι ιστορίες του βιβλίου αποτυπώνουν ανάγλυφα αυτόν τον φόβο και το δέος, ταξιδεύοντάς μας από τις φτωχογειτονιές του Μεξικού στα σλάβικα χωριά του 18ου αιώνα, από τις Μεγάλες Πεδιάδες της Βόρειας Αμερικής ως τα παζάρια της Αφρικής, από τα υγρά κάστρα της Αγγλίας μέχρι τις στεγνές ερήμους της Αραβίας και τις στέπες της Κίνας. Γραμμένες από τους πιο διάσημους συγγραφείς ή από τον ανώνυμο λαϊκό δημιουργό, όλες έχουν ως κοινό στοιχείο τους τον υπερφυσικό τρόμο που κρύβεται πίσω απ...

Τί φέρνει ο ερχομός ενός παιδιού στον κόσμο; Πώς το μεγάλωμά του αλλάζει τη ματιά μας στα πράγματα; Πώς εμπρός στις συνεχείς του μεταμορφώσεις αλλάζουμε εντέλει οι ίδιοι; Η "Κόρη μου" του Κώστα Κουτσουρέλη είναι το χρονικό αυτής της αλλαγής, το ποιητικό ημερολόγιο μιας χρονιάς, από τον ερχομό της νέας ζωής ως τα πρώτα της βήματα. Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΤΡΙΑΝΤΑ ΗΜΕΡΩΝ Βρέχει. Κι εκείνη ακούει τη βροχή. Αλήθεια την ακούει; Τα μάτια της ανοίγουν διάπλατα στ' άκουσμα της βροντής. Αγέρωχη ατενίζει τη στιγμή. Εγώ που ήρθα απ' το βαθύ νερό, μοιάζει να λέει, δεν σας φοβάμαι εσάς,...

Η ποίηση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ένα ασύνηθες λογοτεχνικό και πολιτισμικό φαινόμενο κατά το οποίο αυτή ξεπρόβαλε ως είδος με αυτοσυνειδησία και αυτονομία. Ήταν οι περίφημοι War Poets, οι οποίοι μάλιστα, όπως θα διαπιστωθεί από τα βιογραφικά στοιχεία, συνδέονταν μεταξύ τους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Ο πόλεμος αποτελούσε πάντοτε θεματική της ποιητικής δημιουργίας (η Ιλιάδα του Ομήρου, εξάλλου, την εγκαινιάζει στη Δύση) αλλά αυτό που κάνει την ποίηση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου να ξεχωρίζει είναι τα εξής: Αρχικά, ο πρωτοφανής όγκος ποιημάτων που γράφηκε εκείνη την...

Η μετάφραση των ποιημάτων είναι το είδος της γραφής που δίνει τη μικρότερη ικανοποίηση. Όσο καλά και να δουλέψει κανείς, όσο επιτυχής και αν είναι, θα υπάρχει πάντα ένα αντικείμενο - το πρωτότυπο - που μένει εκεί για να μας δείχνει πως βρισκόμαστε πάντα χαμηλότερα από το σωστό, πως ακόμη κι αν πάμε ψηλότερα, πάλι χαμηλότερα θα είμαστε· αλίμονο αν προσπαθήσουμε να καλυτερέψουμε το ποίημα που μεταφράζουμε. Και τούτο ακόμη: όταν μεταφράζουμε από μια ξένη γλώσσα που ξέρουμε λίγο ή πολύ, σε μια γλώσσα - τη δική μας - που μας είναι έμφυτη και την αγαπούμε περισσότερο, κάνουμε κά...

Από τη Σαπφώ και τον Κάτουλλο ως τον Cummings και την Carson Ο έρωτας και τα αντιφατικά συναισθήμτα που προκαλεί- ευφορία, ζήλια, οδύνη, οργή, απώλεια, ματαίωση, απόλαυση, ηδονή- είναι ένα από τα κεντρικά θέματα της ποίησης. Από τη Σαπφώ και τον Κάτουλλο, τους τροβαδούρους και τον Σπένσερ ως τον Μπάυρον και τον Γκαίτε, τον Καβάφη και την Πλαθ, οι ποιητές ένιωθαν πάντα την ανάγκη να μιλήσουν γι΄αυτό το πάθος που, όπως λέει ο Σαίξπηρ στον "Οθέλλο", "shakes our very frame". Φαντάζει εύκολο να ρωτήσει κανείς τον αγαπημένο του, "How do I love thee?", όπως ρωτάει η Ελίζαμπεθ...

Η δίγλωσση αυτή Ανθολογία Αγγλικής Ποίησης περιέχει διάφορα ποιήματα, αρχίζοντας με ένα απόσπασμα από το έπος του Μπέογουλφ (725 μ.Χ.) και φτάνοντας ως τον νομπελίστα Σέιμους Χήνυ (1995). Η ελληνική μετάφραση κάθε ποιήματος βρίσκεται σε αντικριστή σελίδα με το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο. Η συλλογή αυτή, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνει δέκα λαϊκές μπαλλάντες, δύο σονέτα του Σαίξπηρ, απόσπασμα από τον "Ξανακερδισμένο Παράδεισο" του Μίλτον, δύο ποιήματα του Ουέρντσγουερθ, οχτώ του Μπάιρον, τρία του Σέλλεϋ και άλλα τρία του Κητς. Συμπεριλαμβάνει επίσης ποιήματα ή αποσπάσμα...