Κοροβέσης Περικλής 1941-2020
Korovésis Periklís
Ο Περικλής Κοροβέσης (20 Ιουλίου 1941 - 11 Απριλίου 2020) γεννήθηκε στο Αργοστόλι. Σπούδασε θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Roland Barthes και παρακολούθησε μαθήματα με τον P. Vidal Naquet στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε ενεργά στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της Αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί χούντας. Το πρώτο του βιβλίο, "Ανθρωποφύλακες" (1969), μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Εκτός από πεζά, έγραψε θέατρο, παιδικά και, τελευταία, ποίηση. Παράλληλα με τη συγγραφική του δραστηριότητα, διατηρούσε μόνιμες στήλες στην "Ελευθεροτυπία" και στην "Εποχή' και στο περιοδικό "Γαλέρα". Μεταξύ 2007-2009 διετέλεσε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Α' περιφέρεια Αθηνών. Έργα του: "Ανθρωποφύλακες" (μαρτυρία), Στοκχόλμη 1969 "Κοινός τόπος" (κείμενα), 1976 "Περιγραφή AGCTTGA+TCGAACT" (Είκοσι πέντε κείμενα του Π. Κοροβέση, δεκατρείς ζωγραφιές του Χρόνη Μπότσογλου), 1980 "Γύρω από το νησί η θάλασσα" (μυθιστόρημα), 1982 "Η συνέλευση των ζώων" (μουσικό παραμύθι-μουσική Γ. Κουρουπού), 1983 "Ο Γιαννάκης και η Μαρδίτσα" (παραμύθι), με εικονογράφηση Κ. Δίγκα, 1986 "Ατάμ Αλ' Ακ" (μουσικό παιδικό θέατρο-μουσική Π. Περράκη) 1987 "Τango Bar" (θεατρικό), 1988 "Εμπορία ειδήσεων" (άρθρα 78-90), 1990 "Επιχείρησις Ιουδίθ" (θεατρικό), 1992 "Γυναίκες ευσεβείς του πάθους" (μυθιστορήματα), 1995 "Μ' εξακόσιες λέξεις" (συλλογή κειμένων), 1996 "Νοσταλγία μνήμης" (αφήγημα), 1999 κ.ά. [φωτογραφία: Κατερίνα Χατζηδημητρίου]
Νοσταλγία μνήμης
Κοροβέσης Περικλής 1941-
Ελληνικά Γράμματα (1999)
Μια ξεχωριστή προσωπικότητα της αριστεράς, με πλούσιο συγγραφικό έργο και θεμελιωτής της θεωρίας της "Αλήθης" (μη λήθης, δηλαδή α-λήθειας), ύστερα από κάποιο ατύχημα, ο ίδιος δεν μπορεί να το προσδιορίσει, βρίσκεται σε κατάσταση καθολικής λήθης. Αυτό δηλαδή που είχε τάξει σα σκοπό ζωής, τώρα έχει σαν πάθηση, χωρίς ο ίδιος να ξέρει πως είναι άρρωστος, μια που δεν μπορεί να θυμηθεί τι είναι αρρώστια. Ο ήρωας-αφηγητής, έχοντας ξεχάσει τα πάντα, επομένως και τις διάφορες ηθικές, πολιτικές ή ιδεολογικές προκαταλήψεις, αντιμετωπίζει τη ζωή του, χωρίς ίχνος λογοκρισίας. Αυτό το...
Ο Γιαννάκης και η Μαρδίτσα
Κοροβέσης Περικλής 1941-
Γνώση (1986)
Αυτό το παραμύθι γράφτηκε το 1979 για μια σειρά εκπομπών της ελληνικής σύνταξης της σουηδικής ραδιοφωνίας. Στόχος του συγγραφέα ήταν να προσφέρει ένα ακρόαμα που να ενδιαφέρει τα μεταναστόπουλο, γραμμένο σε μια λανθάνουσα γλώσσα κόμικς, και βασισμένο σε παραδοσιακά ελληνικά παραμύθια, με το φιλόδοξο στόχο να προσφέρει μέσα από μια γλώσσα μειοψηφίας (και αναγκαστικά περιφρονημένης από τη γλώσσα της πλειοψηφίας) την ευχαρίστηση που μπορεί να χει "το δικό μας και το διαφορετικό" (εδώ τα ελληνικά) σε παιδιά που η γλώσσα τους ήταν -και είναι- στοιχείο ντροπής και διάκρισης. Ο τ...
Οι άνθρωποί μου
Συλλογικό έργο
Ποταμός (2010)
"Πάντα αναρωτιόμουν για τις ζωές των ανθρώπων που έβλεπα. Ωραία, τέλειωσε ο χτίστης το ρετιρέ, σε τι σπίτι γυρνάει; Πώς αγκαλιάζει ο "μπάτσος" και πώς ο κρατούμενός του; Η καλόγρια τι όνειρα βλέπει το βράδυ; Κάποια στιγμή άρχισα να ξεστρατίζω και να αναζητώ νέες εικόνες. Το πάθος της παρατήρησης έγινε σιγά σιγά επάγγελμα. Θυμάμαι με πόση έκπληξη έζησα το 1989 την εξέγερση στο Κόσσοβο. Με είχαν στείλει από την "Πρώτη" με κομμουνιστικές οδηγίες. Να γράψω πόσο καλοί είναι οι μεν και πόσο κακοί είναι οι δε. Και εγώ έγραφα ότι δεν βλέπω κανένα καλό. Το ένα χωριό το έκαιγαν ο...
Οι παπαγάλοι δεν διαβάζουν βιβλία
Συλλογικό έργο
Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός (2005)
[...] Θα ήθελα να περιγράψω αδρομερώς το πώς βλέπω, οραματίζομαι, σκέφτομαι τη λειτουργία των βιβλιοθηκών στα σχολεία μας. Ο όρος "σχολική" είναι περιοριστικός, αφού η βιβλιοθήκη αυτή θα είναι διάπλατα ανοιχτή στην τοπική κοινωνία. Θα είναι χώρος που θα πληροφορεί, θα ψυχαγωγεί, θα κοινωνικοποιεί, θα ενημερώνει όχι μόνο το μαθητή αλλά και τον κάτοικο της ευρύτερης περιοχής. Στο χώρο της θα υπάρχουν ασφαλώς οι νέες τεχνολογίες πληροφόρησης, ώστε ο ενδιαφερόμενος να μπορεί να έχει μαζί με τη δυνατότητα χρήσης του διαδικτύου και εύκολη πρόσβαση στα καταχωρισμένα βιβλία και επι...
Παράπλευρες καθημερινές απώλειες
Κοροβέσης Περικλής 1941-
Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων (2013)
Σε εποχές ζόφου και φόβου, σαν και αυτήν που ζούμε τώρα στην Ελλάδα, έχουμε δύο τρόπους αντίδρασης: ο πρώτος είναι να αφήσουμε το σκοτάδι να μπει στην ψυχή μας και να τη μαυρίσει· ο άλλος είναι να αξιοποιήσουμε το φως που έχουν συσσωρεύσει τα φωτοβολταϊκά της καρδιάς μας. Το φως είναι ζωοδότρα δύναμη. Ένα μικρό λυχναράκι νικάει και το πιο αδιαπέραστο σκοτάδι. Ξαναφτιάχνουμε τη ζωή μας στο φως και την οργανώνουμε όσο πιο απλά γίνεται σε έναν κόσμο που είναι περίπλοκος και χωρίς νόημα. Τα μικρά αυτά κειμενάκια που έχουν συγκεντρωθεί σε αυτό τον τόμο είναι μια προσπάθεια ν...
Περιγραφή AGCTTGA+TCGAACT
Κοροβέσης Περικλής 1941-
Ιθάκη (1980)
Η ζωή, όταν κυοφορείται, μυστηριακά και αθέατα (ή, πιο άπλα, μια γυναίκα γκαστρωμένη), είναι μια βίαιη επαναφορά του ανθρώπου στη δικιά του ζωή που χάνεται, στη φύση που πεθαίνει μαζί του, στα έργα του που έχουν γίνει η καταπίεσή του. Βρίσκεται στη στιγμή της αλήθειας, όταν όλα γύρω του (κράτος, κόμματα, εφημερίδες, δουλειά, διασκέδαση, φίλοι, ζευγάρια, συνήθειες κτλ.) είναι ένα απέραντο γραφείο τελετών. Με τέτοιες σκέψεις, ή περίπου, θελήσαμε να σχολιάσουμε τις μοναδικές φωτογραφίες του Lennart Nilsson, που κατόρθωσε και φωτογράφισε τη διαδικασία της κύησης από την αρχή...
Στο κέντρο του περιθωρίου
Κοροβέσης Περικλής 1941-
Opportuna (2015)
Μήπως το υπάρχον πολιτικό αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπως αυτό εκφράζεται από τα κόμματα, έχει φάει τα ψωμιά του και η κοινωνία αντιδρά προτείνοντας μορφές άμεσης δημοκρατίας, έστω και αν ακόμα βρίσκονται σε εμβρυακή κατάσταση; Θα έχουμε μια κονική γέννα μιας άλλης πολιτική οργάνωσης που θα συνδυάζει το άμεσο δημοκρατικό πνεύμα; Όχι χύμα και τσουβαλάτα αλλά με τον υψηλότερο δυνατό τρόπο οργάνωσης, με σαφή πολιτική προοπτική υπέρ των αδυνάτων και κατά των αδικιών; Και όλα αυτά με προοπτική χρόνου και διάρκειας. Αν αυτό αποτύχει τότε το σύστημα διαθέτει εναλλακτική λύση: την...
Τρομοκρατία και άλλα δαιμόνια
Κοροβέσης Περικλής 1941-
Ηλέκτρα (2004)
"Ας κάνουμε τώρα μια υπόθεση και ας φανταστούμε ένα άλλο κράτος που ενθουσιάζεται από τις αρχές των ΗΠΑ και τις εφαρμόζει στη χώρα του. Τότε θα μπορεί να εκτελεί τους αντιπάλους του χωρίς δίκη, θα έχει το δικαίωμα να βασανίζει τους κρατούμενους, θα μπορεί να βομβαρδίζει αμάχους, να σκοτώνει γυναίκες και παιδιά, να καταστρέφει τα χωράφια τους και τις σοδειές τους, να τους απαγορεύει την πρόσβαση σε πόσιμο νερό ή να ανατινάζει τα πηγάδια τους, να γκρεμίζει τα σπίτια τους, να μην τους επιτρέπει την πρόσβαση σε νοσοκομεία και να τους αφήνει να πεθαίνουν στους δρόμους. Επιπλέον,...