Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η Εταιρεία Συγγραφέων, με την έκθεση "Βίοι Παράλληλοι" τιμά την τριπλή σχέση λέξεων, ήχων και εικόνων παρουσιάζοντας εκείνα τα μέλη της που διαθέτουν διπλή ή τριπλή καλλιτεχνική ιδιότητα. Δηλαδή δεν είναι μόνο εργάτες της πένας ή του πληκτρολογίου αλλά επιπλέον ζωγραφίζουν, συνθέτουν ή ασχολούνται με τη φωτογραφία ή τον κινηματογράφο. Συνεχίζοντας μια παράδοση του τόπου όχι ευκαταφρόνητη, την οποία κατά καιρούς λάμπρυναν ονόματα του μεγέθους του Κόντογλου, του Πεντζίκη, του Εγγονόπουλου, του Ελύτη, του Ρίτσου, του Εμπειρίκου, του Σεφέρη, του Καρούζου, του Σινόπουλου, ή του...

- Μάθε, αυτά που αντικρίζεις προϋπάρχουν στα μάτια σου αλλιώς πώς θα τα αναγνωρίσεις. - Μάθε όχι μέτρημα αλλά μέτρο και θα δεις ότι τα βάρη τα μεγέθη κι οι συχνότητες θα μάθουν κι εκείνα. - Μάθε, χωρίς χώμα πηλός δε γίνεται κι αν γίνεται δεν ψήνεται. Χώμα χωρίς νερό... κουρνιαχτός. Μάθε, χωρίς το όνειρο πλάση δεν πλάθεται, δέντρο δεν ξεμυτίζει, κι αν ξεμυτίσει, δεν ανθίζει, ούτε καρπίζει - το έμαθα να λες. - Κάνε λοιπόν κουράγιο ως εκεί που μπορείς και λίγο ακόμα. Αν δεν αντέξεις λίγο ακόμα, πώς θα φτάσεις ως εκεί που μπορείς. Ποια είναι η Άχνα; Γιατί ο ψευδώνυμος Νί...

15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.

Δώδεκα αναγνωρισμένοι συγγραφείς, νεότεροι και παλαιότεροι, ακονίζουν τη γραφίδα τους για να περιγράψουν το τοπίο των σχέσεων στην εποχή μας. Συγκλίνουν μάλιστα, θα 'λεγε κάποιος, σε μια ομόθυμη υπογράμμιση της ανάπαυλας, της προσωρινής ευχαρίστησης και όχι της διάρκειας του έρωτα. Τι συμβαίνει, άραγε, και όλο μεγαλώνει γύρω μας ο αριθμός των μοναχικών γυναικών, όπως και των αντρών; Φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο σε ορισμένες ηλικίες, αν και οι περισσότερες περιπτώσεις αφορούν τη μέση ηλικία. Τα πράγματα όμως δεν είναι καλύτερα στις νεότερες γενιές, όταν παρατηρείται τ...

Η Κοινωνία των (δε)κάτων εκδίδει για πρώτη φορά στα ελληνικά ποιητική συλλογή του Τσαρλς Σίμικ, ενός μεγάλου εκφραστή της σύγχρονης αμερικανικής ποίησης. Ο Τσαρλς Σίμικ γεννήθηκε το 1938 στο Βελιγράδι αλλά από το 1954 ζει στις ΗΠΑ. Του έχει απονεμηθεί το Βραβείο Pulitzer (1990) και το Βραβείο Wallace Stevens (2007), ενώ ήταν ο 15ος Δαφνοστεφής Ποιητής της Βιβλιοθήκης του Κονγκρέσου. Είναι τακτικός συνεργάτης της επιθεώρησης The New York Review of Book και του περιοδικού Der Spiegel. Θεωρείται κορυφαίος στον κόσμο ποιητής. Όπως γράφει η ποιήτρια Μέριαν Μουρ "Η ποίηση [του Σ...

Ο αφηγητής της ιστορίας, ο Βασίλης, περιγράφει τις περιπέτειες που έζησε στην παιδική του ηλικία, στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής σ' ένα μικρό ξερονήσι του Σαρωνικού: το ζόφο και την πείνα εκείνης της εποχής, δίπλα σε μια μακρινή συγγενή και μοναδικό του προστάτη, τη γριά θεία Μάρθα, που αναδεικνύεται εδώ σε οικουμενικό σύμβολο εγκαρτέρησης. Η θεία Μάρθα μυεί στη ζωή τον Βασίλη μέσα από τη λαϊκή αφήγηση των ιστοριών του Βασίλειου Διγενή Ακρίτα και άλλων βυζαντινών ηρώων, επιδιώκοντας συγχρόνως να ξορκίσει τα βάσανά τους. Με σπάνια ευρηματικότητα, καταφέρνει και τον κάνε...

Sexual desire, political ambition, artistic need: Cavafy has a singular apprehension of how these forces make themselves felt in individual lives. Their inexorability both enthralls and dismays him, and one of the things that gives the poetry its rare steadiness is his ability to penetrate past circumstance into what is sensed as fate - sensed not only by the poet but by his protagonists and his readers also. Everywhere in these poems there is reverie and hedonism, irony and antiquarianism, but we can never identify the poet himself as a pure and simple daydreamer or hedoni...

15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.

Πώς διαμορφώνεται η ταυτότητα της ελληνικής πεζογραφίας μετά την "έκρηξη" που σημειώθηκε στο τελευταίο τέταρτο του εικοστού αιώνα και ποια είναι η θέση της σε ένα τοπίο αυξανόμενης παγκοσμιοποίησης και ηγεμονίας του αγγλόφωνου πολιτισμού; Τα κείμενα του τόμου διερευνούν τις νέες μορφολογικές και θεματικές τοπογραφίες του ελληνικού μυθιστορήματος και επιχειρούν να το τοποθετήσουν στον λογοτεχνικό χάρτη της Δύσης με πυξίδα τις σύγχρονες τάσεις της κριτικής θεωρίας (από τον φεμινισμό και τον μεταμοντερνισμό ως τη μετα-αποικιακή και την πολιτισμική κριτική). Παράλληλος στόχος...

Μια συγκλονιστική αναφορά στη φρίκη του πολέμου και ταυτόχρονα μια ιστορία ενηλικίωσης γεμάτη λυρισμό, "Τα ηρωικά χρόνια" του Στρατή Χαβιαρά αφηγούνται τις περιπέτειες μιας ομάδας παιδιών που περιπλανιούνται στη ρημαγμένη ύπαιθρο, την εποχή του Εμφύλιου, προσπαθώντας να επιβιώσουν. Πολύ μεγάλα για να θεωρηθούν παιδιά και πολύ μικρά για να πάνε στρατιώτες, αποφασίζουν να κινήσουν όλα μαζί για το βορρά, ελπίζοντας να περάσουν τα σύνορα και να σωθούν, αλλά καταλήγουν στα λημέρια των ανταρτών, στο Γράμμο, όπου διεξάγονται οι πιο τραγικές μάχες του πολέμου. Με οδυνηρή αμεσότητα...

"Όταν τραγουδούσαν τα δέντρα", το πρώτο μυθιστόρημα που έγραψε ο Στρατής Χαβιαράς στην αγγλική γλώσσα, είναι το επικό αφήγημα ενός παιδιού που μεγαλώνει σ' ένα παραθαλάσσιο χωριό της Ελλάδας στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Κανένα από τα έργα που διάβασα πρόσφατα δεν περιγράφει πιο γλαφυρά το θέμα του ηρωισμού και της αντίστασης ή τον αγώνα ενός λαού να σωθεί από το ολοκαύτωμα της δεκαετίας του 1940. Ο συγγραφέας έχει διαρθρώσει το έργο αυτό σε σύντομα επεισόδια. Το λυρικό ταλέντο του είναι τέτοιο, που το κάθε μικρό κεφάλαιο μπορεί να διαβαστεί σαν μια ποιητική ενότητα. Ό...