Όμηρος
Homer
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του. Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης". Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
Ομήρου Οδύσσεια
Όμηρος
Κατάρτι (2008)
[...] Δύο κυρίως θεματικοί κύκλοι είναι στην Οδύσσεια ευδιάκριτοι. Ο πρώτος θεματικός κύκλος είναι η μυθιστορία ενός ξενιτεμένου που γυρίζει μετά από χρόνια στην πατρίδα του και βρίσκει τη γυναίκα του περιτριγυρισμένη από πολλούς μνηστήρες. Το θέμα αυτό έχει να κάνει με τους νόστους, τις διηγήσεις δηλαδή για την επιστροφή των ηρώων του τρωικού πολέμου στις ιδιαίτερες πατρίδες τους. Η Πηνελόπη, η γυναίκα του Οδυσσέα, στο διάστημα της απουσίας του Οδυσσέα των είκοσι ετών, παραμένει πιστή και ξεγελά τους μνηστήρες υφαίνοντας και ξυφαίνοντας ένα πολύ μεγάλο πανί, για να κερδίσ...
Ομήρου Οδύσσεια
Όμηρος
Εκδόσεις Κέρκυρα - Economia Publishing (2008)
Η "Οδύσσεια", είναι μια ηρωική αφήγηση μιας άλλης μακρινής εποχής και κοινωνίας, με άλλα ήθη και έθιμα και διαφορετικής ηθικής και πνευματικής δομής. Φυσικά απευθύνονταν σε όλους τους ανθρώπους, που τότε είχαν λίγες γνώσεις, συγκρινόμενοι με το μέσο πολίτη της εποχής μας, όμως είχαν μυαλό πιο καθάριο και με πολλή σοφία. Κάτι που δεν συμβαίνει στην εποχή μας με τις τόσες ενασχολήσεις, με πιο βασική την οκτάωρη απασχόληση, η οποία μας οδήγησε στη σημερινή εξωφρενική κατάσταση του άκρατου υλισμού. Ο συγγραφέας εκείνο που προσπάθησε και θέλει να τονίσει είναι ότι την Ιθάκη παντ...
Ομήρου Οδύσσεια
Όμηρος
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (2015)
Ακούγεται συχνά, και είναι σωστή, η άποψη ότι για τους μεγάλους συγγραφείς της αρχαιότητας κάθε γενιά δημιουργεί τη δική της μετάφραση. Είναι όμως εξίσου σωστό πως ορισμένες μεταφράσεις, καταξιωμένες για την πιστότητα, την ποιότητα και το ήθος τους, γίνονται με τη σειρά τους κλασικά κείμενα. Τέτοια έργα με διαχρονική αξία είναι αναντίρρητα και οι μεταφράσεις της Ιλιάδας και της Οδύσσειας που σμίλεψαν ο Ν. Καζαντζάκης και ο Ι. Κακριδής, σπουδαία μνημεία νεοελληνικού λόγου που κέρδισαν την εκτίμηση των φιλολόγων και την αγάπη των αναγνωστών από τότε που πρωτοκυκλοφόρησαν, το...
Ομήρου Οδύσσεια
Όμηρος
Κέντρο Ερευνών και Εκδόσεων (2015)
[...] Η μετάφραση, όπως παρουσιάζεται εδώ ολοκληρωμένη, έγινε σε δύο μεγάλες χρονικές περιόδους, και με μεγάλη επίσης χρονική απόσταση μεταξύ τους. Κατά την πρώτη (1992-1997) μεταφράστηκαν οι επτά πρώτες Ραψωδίες (α - η) και κατά τη δεύτερη (2010-2015) οι υπόλοιπες δέκα επτά (θ - ω). Η αρχή της όλης μετάφρασης έγινε, όπως άλλωστε και στην περίπτωση του Κακριδή και του Μαρωνίτη, από τη Ραψωδία ε, και μάλιστα με αφορμή τη συγκεκριμένη του τελευταίου που μόλις τότε είχε κυκλοφορήσει (1988). [...]
Ομήρου Οδύσσεια
Όμηρος
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη (2019)
Μετά την πτώση και την καταστροφή της Τροίας, ο Οδυσσέας, ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης, ξεκίνησε με τα καράβια και τους συντρόφους του για το ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα. Όμως, ο Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας, θυμωμένος επειδή ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Κύκλωπα γιο του, τον Πολύφημο, τον τιμώρησε να περιπλανιέται δέκα ολόκληρα χρόνια σε χώρες άγνωστες, νησιά επικίνδυνα και θάλασσες ανταριασμένες. Ανθρωποφάγοι και πελώρια τέρατα μπήκαν εμπόδιο στον δρόμο του. Τελικά, με την εξυπνάδα, την επιμονή, την αδάμαστη θέληση και τις υπεράνθρωπες προσπάθειές του κατάφε...
Ομήρου Οδύσσεια στην ποντιακή διάλεκτο
Όμηρος
Κάκτος (2002)
Η ομηρική "Οδύσσεια" μπορεί αναμφίβολα να θεωρηθεί σύμβολο της μεγάλης περιπέτειας των Ποντίων, ενός λαού με ελληνική-ιωνική καταγωγή και με ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ανάμεσα σε διαρκείς πολέμους με αυτοκρατορίες και ορδές βαρβάρων, ανάμεσα σε περιόδους αυτονομίας και σκλαβιάς, οι Πόντιοι κράτησαν στις περιοχές τους μια θαυμαστή πληθυσμιακή καθαρότητα και μαζί κατάφεραν να διατηρήσουν την ελληνική εθνική συνείδηση, τα ήθη τους και τη γλώσσα τους. Τιμώντας την ιωνική καταγωγή και την ιστορία των Ποντίων, τιμώντας τα θύματα της γενοκτονίας, ο μεταφραστής της...
Πανόραμα ελληνικής ποίησης: Από τον Όμηρο στον Ελύτη
Συλλογικό έργο
Φιλύρα (2018)
92 Έλληνες ποιητές, 340 ποιήματα και 67 μεταφραστές Η ελληνική ποίηση αρχίζει με τους αρχαίους Έλληνες ποιητές αλλά δεν παύει με αυτούς. Το γεγονός ότι σε δύο διακεκριμένους σύγχρονους ποιητές, στον Γιώργο Σεφέρη και στον Οδυσσέα Ελύτη, απονεμήθηκε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας, το 1963 και το 1979 αντίστοιχα, αποδεικνύει ότι η ποίηση εξακολουθεί να ανθεί στην Ελλάδα, εδώ όπου πρωτακούστηκαν οι ραψωδίες του Ομήρου πριν από τρεις χιλιάδες περίπου χρόνια. Η ελληνική ποίηση ζει και θριαμβεύει, χρησιμοποιώντας ως μέσον έκφρασής της την ελληνική γλώσσα, η οποία είναι "τό...
Περί ανθρώπου και ηθικής
Συλλογικό έργο
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (2013)
Το βιβλίο αυτό, περί του ανθρώπου και της ηθικής, αποτελείται από αυστηρά επιλεγμένα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στο πρωτότυπο, μετάφρασή τους και σχολιασμό τους. Κριτήριο κύριο επιλογής υπήρξε η συμβολή του κειμένου στην παιδεία. Προτάσσεται Εισαγωγή, όπου συνοπτικά παρουσιάζονται: α) καίρια στοιχεία της ιδιοσυστασίας του ανθρώπου και η ουσία της ηθικής ως κορυφαίας ενέργειας της ελευθερίας του· β) ο βίος και τα έργα των ποιητών Ομήρου, Ησιόδου, Μιμνέρμου, Σιμωνίδου, Πινδάρου, Αισχύλου, Σοφοκλέους, Ευριπίδου και των φιλοσόφων Δημοκρίτου, Πλάτωνος, Αριστοτέλ...
Περί ψυχής και παιδείας
Συλλογικό έργο
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (2018)
Με την έκδοση Περί ψυχής και παιδείας ολοκληρώνεται η τριλογία των εκπαιδευτικών βιβλίων υπηρετικών της ανθρωπιστικής παιδείας, με πρώτο το "Περί της πολιτικής" και δεύτερο το "Περί ανθρώπου και ηθικής". Η σειρά αυτή, καρπός συνεργασίας του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης και του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Προαγωγής της Ανθρωπιστικής Παιδείας, υπήρξε όραμα του αείμνηστου καθηγητή Κωνσταντίνου Ι. Δεσποτόπουλου και έχει ως σκοπό να προσφέρει στους αναγνώστες μια εικόνα κατά το δυνατόν εύληπτη και σαφή για την εξέλιξη της αρχαιοελληνικής σκέψης σχετικά με καίρια θέματα που απα...
Τα Ελληνικά
Όμηρος
Εκδόσεις Παπαδόπουλος (2003)
Τέσσερις συγγραφείς της σειράς των Ελληνικών συνυπάρχουν στον τέταρτο κατά σειρά τόμο: Όμηρος (Βατραχοποντικοπόλεμος), Γεώργιος Βιζυηνός (Το μόνο ταξίδι της ζωής του), Ιωάννης Κονδυλάκης (Ο Πατούχας) και ο αγνώστου ταυτότητος συγγραφέας του Διγενή Ακρίτα. Συνδετικός κρίκος η θαυμάσια εικονογράφηση του Σβετλίν και της Άντας.