Tabucchi Antonio 1943-2012
Tabucchi Antonio
Ο Αντόνιο Ταμπούκι (1943-2012) γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1943 στην Πίζα. Σπούδασε στην Πίζα, στο Παρίσι και στη Λισαβόνα λογοτεχνία και φιλοσοφία. Δίδαξε για πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο της Σιένα. Έγραψε 40 βιβλία, τα περισσότερα από τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. Από πολύ νέος ασχολήθηκε συστηματικά με τον Φερνάντο Πεσσόα, μεταφράζοντας ένα μεγάλο μέρος του έργου του στα ιταλικά. Ταυτόχρονα υπήρξε ένας από τους επιφανέστερους μελετητές του έργου του Πορτογάλου ποιητή και συγγραφέα και συνέβαλε ουσιαστικά στην παγκόσμια εδραίωση και διάδοση του έργου του. Ένα τμήμα των δοκιμίων του για τον Πεσσόα έχουν δημοσιευτεί στον τόμο "Η νοσταλγία του πιθανού: γραπτά για τον Φερνάντο Πεσσόα" (εκδ. Άγρα 2007). Στον Πεσσόα αφιέρωσε κι ένα λογοτεχνικό του έργο "Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα: ένα παραλήρημα" (εκδ. Άγρα 1999). Η εκτενής νουβέλα του "Ρέκβιεμ" (1992) γράφτηκε απευθείας στα πορτογαλικά, ενώ το μυθιστόρημά του "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα" (1994), που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, διαδραματίζεται στην Πορτογαλία του Σαλαζάρ. Ο Αντόνιο Ταμπούκι, παρότι ξεκίνησε τη συγγραφική του καριέρα με ένα μυθιστόρημα ("Piazza d' Italia", 1975) υπήρξε κυρίως συγγραφέας της μικρής φόρμας. Από το "Παιχνίδι της αντιστροφής" (1981) μέχρι το "Ο χρόνος γερνάει γρήγορα" (2009) ο Ταμπούκι έγραψε μια σειρά από αριστοτεχνικά, συχνά μινιμαλιστικά, διηγήματα που έδωσαν μια νέα ώθηση στη σύγχρονη ιταλική λογοτεχνία. Στα χρόνια που πέρασαν ανάμεσα σε αυτές τις δύο συλλογές, δημοσίευσε επίσης τις συλλογές "Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ" (1983), "Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας" (1985), "Τα πετούμενα του Μπεάτο Αντζέλικο" (1987), "Ο μαύρος άγγελος" (1991), "Όνειρα ονείρων" (1992). Οι εκτενείς νουβέλες/μυθιστορήματά του είναι το "Νυχτερινό στην Ινδία" (1984), "Η γραμμή του ορίζοντα" (1986), " Ρέκβιεμ: μια παραίσθηση" (1992), "Οι τρεις τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα: Ένα παραλήρημα" (1994), "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα" (1994), "Η κομμένη κεφαλή του Νταμασένου Μοντέιρο" (1997), "Είναι αργά, όλο και πιο αργά" (2001), "Ο Τριστάνο πεθαίνει. Μια ζωή" (2004). Κοσμοπολίτης συγγραφέας που ταξίδευε συνεχώς, ο Ταμπούκι συγκέντρωσε τα ταξιδιωτικά του κείμενα στον τόμο "Ταξίδια και άλλα ταξίδια" το 2011. Ο Ταμπούκι υπήρξε ένας έντονα πολιτικοποιημένος συγγραφέας. Παρενέβαινε τακτικά με άρθρα του σε εφημερίδες χτυπώντας όλα τα κακώς κείμενα, ιδιαίτερα της περιόδου του μπερλουσκονισμού. Αυτό, μάλιστα, είχε ως αποτέλεσμα μια μεγάλη δικαστική του περιπέτεια το 2010 με τον αντιπρόεδρο της Βουλής, στέλεχος του κόμματος του Μπερλουσκόνι. Υπερασπίστηκε σθεναρά τα δικαιώματα των τσιγγάνων στην Ιταλία (έγραψε, μάλιστα, το βιβλίο "Οι τσιγγάνοι και η Αναγέννηση" το 1999). Τον απασχόλησαν επίσης θέματα που αφορούσαν τη δημοκρατία και την τρομοκρατία ("Η γαστρίτιδα του Πλάτωνα", βιβλίο του 1998), και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Κοινοβουλίου των Συγγραφέων (1993) που δημιουργήθηκε για να υπερασπιστεί συγγραφείς απ' όλο τον κόσμο που δέχονταν απειλές κατά της ζωής τους στις χώρες τους. Το Κοινοβούλιο εξέδιδε το περιοδικό "Αουτονταφέ" που κυκλοφόρησε ταυτόχρονα σε 8 γλώσσες, καθώς και στην Ελλάδα (εκδ. Άγρα). Πολλά βιβλία του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο. Σημειώνουμε τις ταινίες "Νυχτερινό στην Ινδία" του Αλαίν Κορνώ, "Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα" του Ρομπέρτο Φαέντσα με τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, "Ρέκβιεμ" του Αλαίν Τανέρ, κ.α. Ο κινηματογράφος υπήρξε πάντα ένα από τα σημαντικά σημεία αναφοράς στο έργο του. Στον κινηματογράφο του Αλμοδόβαρ αφιέρωσε το βιβλίο του "20 φωτογράμματα" με 11 νυχτερινές φωτογραφίες του γιου του Μικέλε Ταμπούκι (2006). Κείμενά του μεταφέρθηκαν στο θέατρο από τον Τζόρτζιο Στρέλερ και άλλους σε διάφορες χώρες. Έχει βραβευτεί με πολλά διεθνή βραβεία, μεταξύ των οποίων Pen Club, Campiello, Viareggio Repaci στην Ιταλία, Prix Medicis Etranger, Prix Europeen de la Litterature, Prix Mediterranee στη Γαλλία, Ευρωπαϊκό Αριστείον, το Nossack στη Γερμανία, το Europaischer Staatspreis στην Αυστρία, το Hidalgo και Francisco Cerecedo στην Ισπανία. Συζητήθηκε συχνά η υποψηφιότητά του για το Βραβείο Νόμπελ. Από το 1997 ερχόταν στην Ελλάδα κάθε χρόνο, στις αρχές του καλοκαιριού, είτε για να παρουσιάσει βιβλία του είτε για να κάνει διακοπές - κυρίως στα Χανιά της Κρήτης. Τα Χανιά ανταπέδωσαν την αγάπη του Ταμπούκι ανακηρύσσοντάς τον επίτιμο δημότη της πόλης το 2011. Ένα χρόνο πριν, τον Μάιο του 2010, είχε αναγορευτεί επίτιμος διδάκτωρ του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Σχεδόν το σύνολο του έργου του κυκλοφορεί στην Ελλάδα σε νέες μεταφράσεις του Ανταίου Χρυσοστομίδη (ο οποίος μάλιστα τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης το 2003, για τη μετάφραση του μυθιστορήματος "Είναι αργά, όλο και πιο αργά"). Με τον Ανταίο Χρυσοστομίδη τον συνέδεε στενή φιλία η οποία αποτυπώνεται στο βιβλίο με συζητήσεις τους, "Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες" (1999), αλλά και στα γυρίσματα του τηλεοπτικού επεισοδίου της σειράς "Κεραίες της εποχής μας", για λογαριασμό της ΕΤ1 (2007). Ήταν παντρεμένος με την Πορτογαλίδα Μαρί-Ζοζέ Λανκάστρε, επίσης μελετήτρια και μεταφράστρια του Πεσσόα, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Πέθανε στις 25 Μαρτίου του 2012, σε ηλικία 68 ετών, μετά από πολύμηνη ασθένεια, στη Λισαβόνα, μια πόλη που επέλεξε ως δεύτερη πατρίδα του και που επανέρχεται πολύ συχνά στο έργο του. (Πηγή: εκδόσεις Άγρα)
Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας
Tabucchi Antonio 1943-2012
Οδυσσέας (1988)
Αγαπηθήκαμε μ' έναν έρωτα έντονο, σχεδόν πυρετικό, σαν να ήταν μια ακραία πράξη που την υπαγόρευε η παρόρμηση της επιβίωσης. Έμεινα χαμένος μέσα στα σεντόνια αλλά δεν κοιμήθηκα, παρέμενα σ' αυτό το είδος νάρκης του κορμιού που επιτρέπει στο νου να ταξιδεύει ελεύθερος από εικόνα σε εικόνα. Έπειτα η Μίριαμ σηκώθηκε και πήγε στο μπάνιο, το δεξί μου χέρι κύλησε προς το πάτωμα σε αναζήτηση της τσάντας της. Την άνοιξα κι έχωσα το χέρι μου, άγγιξα τη λαβή ενός πιστολιού, το πήρα χωρίς να ξέρω γιατί, σηκώθηκα γρήγορα και ντύθηκα. Έριξα μια ματιά στο ρολόι μου, είχα χρόνο. Η Μίριαμ...
Νυχτερινό στην Ινδία
Tabucchi Antonio 1943-2012
Οδυσσέας (1990)
Ο Αντόνιο Ταμπούκι, γνωστός στην Ελλάδα από το προηγούμενο βιβλίο του, "Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας", μας προτείνει αυτή τη φορά μια μακρινή περιπλάνηση, γεμάτη μυστήριο και αναπάντεχες καταστάσεις. Ο ήρωας του βιβλίου φτάνει στην Ινδία αναζητώντας ουσιαστικά τα ίχνη κάποιου παλιού αγαπημένου φίλου, μετά από το γράμμα μιας άγνωστης γυναίκας. Στην περιπλάνησή του η αλήθεια θα διασταυρώνεται διαρκώς με την αμφιβολία και οι αντικατοπτρισμοί θα παραπλανούν τόσο τον ήρωα όσο και τον αναγνώστη. Ύποπτα ξενοδοχεία, ένα νοσοκομείο, συζητήσεις σε μια θεοσοφική εταιρία, μια παρά...
Requiem
Tabucchi Antonio 1943-2012
Οδυσσέας (1994)
Αυτό το "Ρέκβιεμ" εκτός από "σονάτα" είναι επίσης ένα όνειρο, που κατά τη διάρκειά του ο πρωταγωνιστής μου τυχαίνει να συναντήσει ζωντανά και νεκρά πρόσωπα συγχρόνως: πρόσωπα, πράγματα και χώρους που ίσως να είχαν ανάγκη από μια προσευχή, την οποία ο πρωταγωνιστής μου ήξερε να πει μόνο με το δικό του τρόπο: μέσα από ένα μυθιστόρημα. Αντόνιο Ταμπούκι
Ο μαύρος άγγελος
Tabucchi Antonio 1943-2012
Βιβλιοπωλείον της Εστίας (1995)
"O Μαύρος Άγγελος", η σκοτεινή απειλή του κακού, παρουσίες ανησυχητικές, φαντάσματα κοινά και ατομικά. Ένα βιβλίο γοτθικό και σεληνιακό, άγριας και μυστήριας ομορφιάς.
Η γυναίκα του Πόρτο Πιμ και άλλες ιστορίες
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1997)
Αυτό το γοητευτικό και αξέχαστο, στον αναγνώστη, βιβλίο είναι η φανταστική και ταυτόχρονα ρεαλιστική αφήγηση ενός ταξιδιού στις Αζόρες, σε αναζήτηση δύο ειδών που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν: της φάλαινας αλλά και των διωκτών της, των παλιών, κλασικών φαλαινοθηρών. Οι θάλασσες και τα νησιά του Ταμπούκι, όχι μόνο φέρνουν στο νου τις θάλασσες και τα νησιά του Κόνραντ και του Μέλβιλ, αλλά εύκολα ενδίδουν σε μια μεταφυσική ερμηνεία: τα τοπία του αναθυμούνται και ανανεώνουν παλιούς θρύλους, οι φαλαινοθηρικές εξορμήσεις αποκτούν ως μόνιμο σκηνικό τους το μαγνητισμό και τη μυστ...
Έτσι ισχυρίζεται ο Περέιρα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Ψυχογιός (1997)
Σε ποιον και κάτω από ποιες συνθήκες διηγείται ο Περέιρα όσα έζησε εκείνον τον κρίσιμο και καυτό Αύγουστο του 1938; Απάντηση σ' αυτό το ερώτημα δε δίνεται στις σελίδες αυτού του θαυμάσιου μυθιστορήματος. Ο αναγνώστης καλείται να δώσει τη δική του. Ο Περέιρα είναι ένας θαυμάσιος αφηγητής που δίνει τη δική του προσωπική μαρτυρία γι' αυτή την κρίσιμη στιγμή της ευρωπαϊκής ιστορίας. Αυτός ο χοντρός, μεσόκοπος, δυστυχής και μόνος Περέιρα κατορθώνει, με τις περιγραφές του, όχι μόνο να μείνει αξέχαστος στη μνήμη του αναγνώστη αλλά και να αναπλάσει την προβληματική καθημερινότητα...
Η γραμμή του ορίζοντα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1998)
Μια παραθαλάσσια πόλη που θυμίζει την Τζένοβα, ένα σκοτεινό "αστυνομικό αίνιγμα", ένα ανώνυμο πτώμα, ένας άνθρωπος που αποφασίζει με δική του πρωτοβουλία να ανακαλύψει την ταυτότητα του νεκρού. Ο "ντετέκτιβ", όμως, αυτής της ιστορίας δεν θα ακολουθήσει τη λογική του αιτίου/αιτιατού. Αντί για τα ορατά φαινόμενα, ενδιαφέρεται περισσότερο για τους κώδικες που περιέχονται σε αυτά τα φαινόμενα, και η ανησυχία του κινείται στα διφορούμενα όρια που χωρίζουν το θέαμα από το θεατή. Ψάχνοντας το όνειρο και την ταυτότητα του άγνωστου νεκρού, πιάνεται στα δίχτυα των κρυφών εκείνων αιτι...
Η χαμένη κεφαλή του Νταμασένου Μοντέιρου
Tabucchi Antonio 1943-2012
Ψυχογιός (1998)
Η πορεία ενός θρίλερ. Ένας νεαρός απεσταλμένος μια λαϊκής εφημερίδας, ένας γέρος τσιγγάνος, ένας πανέξυπνος, περίεργος δικηγόρος και μια γλυκιά αλλά παμπόνηρη μεσόκοπη ιδιοκτήτρια πανσιόν συνθέτουν την πιο συγκλονιστική υπόθεση φόνου που γράφτηκε ποτέ. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη μαγευτική πόλη Οπόρτο της Πορτογαλίας. Εκεί όπου έχει βρεθεί το ακέφαλο σώμα ενός νεαρού άντρα: του Νταμασένου Μοντέιρου. Μια δημοσιογραφική έρευνα πάνω σ' ένα αινιγματικό έγκλημα γίνεται αφορμή για διατυπώσεις σκέψεων πάνω στον κοινωνικό ρατσισμό, τη δικαιοσύνη, την περιθωριοποίηση, την κατάχρηση ε...
Η γαστρίτιδα του Πλάτωνα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1998)
"... Βρίσκω ότι η υποθετική λειτουργία του διανοουμένου δεν είναι τόσο να "δημιουργεί" κρίσεις, όσο να βάζει σε κρίσεις οτιδήποτε ή οποιουσδήποτε δεν βρίσκονται σε κρίση αλλά είναι εξαιρετικά πεισμένοι για την ορθότητα της θέσης τους ". Α. Τ. Πρέπει ένας διανοούμενος να παρεμβαίνει, όποτε το θεωρεί αναγκαίο, στα κακώς κείμενα της χώρας του, ή μήπως πρέπει να σωπαίνει -όπως υποστηρίζει ο Ουμπέρτο Έκο- όταν δεν έχει κάτι σημαντικό να πει όταν δεν γνωρίζει πλήρως το αντικείμενό του προβληματισμού του; Με αφετηρία αυτό το ερώτημα ο Αντόνιο Ταμπούκι, εγκαταλείποντας για λίγο τη...
Όνειρα ονείρων
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1999)
Τα όνειρα του Δαίδαλου, Οβίδιου, Απουλήιου, Τσέκο Αντζολιέρι, Βιγιόν, Ραμπελαί, Καραβάτζο, Γκόγια, Κόλεριτζ, Λεοπάρντι, Κολόντι, Στήβενσον, Ρεμπώ, Τσέχωφ, Ντεμπυσσύ, Τουλούζ-Λωτρέκ, Πεσσόα, Μαγιακόφσκι, Γκαρθία Λόρκα, Φρόυντ μέσα από τις πολυποίκιλες διαδρομές της φαντασίας ενός σύγχρονου συγγραφέα που αρέσκεται να κάνει υποθέσεις και να συνομιλεί τις νύχτες με τα φαντάσματα των προσώπων που έχει αγαπήσει. Ένα από τα πιο ελλειπτικά, ποιητικά και γοητευτικά βιβλία του Αντόνιο Ταμπούκι, το οποίο αποτελεί και ένα φόρο τιμής σε είκοσι μεγάλες προσωπικότητες της τέχνης και τη...
Ένα πουκάμισο γεμάτο λεκέδες
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1999)
Ο Αντόνιο Ταμπούκι συναντά στην Ιταλία τον Ανταίο Χρυσοστομίδη, μεταφραστή εφτά έργων του, και ξεκινά μια μακριά εξομολόγηση για τον εαυτό του και τα βιβλία που έχει γράψει. Η συζήτηση συνεχίζεται στην Ελλάδα, απλώνεται, αγκαλιάζει νέα θέματα (την πολιτική, τον κινηματογράφο, τις λογοτεχνικές κατηγοριοποιήσεις, τις ηθικές αρχές του σύγχρονου ευρωπαϊκού Δικαίου, το λευκό κρασί της Σαντορίνης) και άλλα πρόσωπα (τον Πεσσόα και τον Καβάφη, τον Φελλίνι και τον Παζολίνι, τον Καμύ και τον Μπλανσό). Οι διάλογοί τους καταλήγουν σ' ένα λεκιασμένο πουκάμισο. Ένα βιβλίο για όσους έχουν...
Οι τρείς τελευταίες μέρες του Φερνάντο Πεσσόα. Ένα παραλήρημα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (1999)
Νοέμβριος 1935. Ο Πορτογάλος ποιητής Φερνάντο Πεσσόα βρίσκεται ετοιμοθάνατος σ' ένα νοσοκομείο της Λισσαβώνας. Στις τρεις μέρες της επιθανάτιας αγωνίας του δέχεται την επίσκεψη των ετερωνύμων του, των ποιητών που ο ίδιος έπλασε με τη φαντασία του χαρίζοντάς τους μια "πραγματική" ζωή. Συζητάει μαζί τους, ακούει τις εκμυστηρεύσεις τους, συμφιλιώνεται με τα φαντάσματα μιας ολόκληρης ζωής, αναπληρώνοντας τη μοναξιά των τελευταίων στιγμών του με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αναπλήρωσε τη μοναξιά της ζωής του. Ένα μυθιστορηματικό και ταυτόχρονα βιογραφικό (παρότι πρόκειται για μι...
Δύο ελληνικά διηγήματα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2000)
Τα "Δύο ελληνικά διηγήματα" γράφτηκαν από τον Αντόνιο Ταμπούκι σε κάποιο από τα πρόσφατα ταξίδια του στην Ελλάδα κι έχουν έντονο το ελληνικό χρώμα - γι' αυτό και ο συγγραφέας τους ζήτησε να κυκλοφορήσουν πρώτα στην ελληνική γλώσσα, πριν ακόμα εκδοθούν στην πατρίδα του την Ιταλία. Και τα δύο διηγήματα έχουν τη μορφή μιας επιστολής, επιστολής σε μια αγαπημένη γυναίκα. Στο πρώτο, στο δαιδαλώδες Ποτάμι, ο ήρωας περιγράφει πώς προσπάθησε να διαβεί την πόρτα που θα τον οδηγούσε σε μια "άλλη ζωή". Στο δεύτερο, στο φαινομενικά γαλήνιο "Εισιτήριο στη θάλασσα", ο ήρωας γράφει σε μια...
Είναι αργά, όλο και πιο αργά
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2003)
Δεκαεπτά και ένα γράμματα, 17 άνδρες αφηγητές και άλλες τόσες μοναδικές αντιλήψεις για τον κόσμο, που συνδέονται μεταξύ τους με μυστικές γέφυρες για να χτίσουν ένα ιλιγγιώδες μυθιστόρημα για τον αδύνατο έρωτα. Ένα ερωτικό μυθιστόρημα που τρέφεται με τον νόμο της σχετικότητας, όπου ακόμα κι αυτές οι λογοτεχνικές αναφορές μοιάζουν με απομεινάρια ναυαγίου, μυθιστόρημα που είναι ταυτόχρονα μια κυβιστική εξομολόγηση του συγγραφέα. Τίποτα δεν είναι πραγματικό ή αυτοβιογραφικό, κι όμως τα πάντα είναι αληθινά, διότι όλα αντιμετατίθενται, αλλοιώνονται, γίνονται πανανθρώπινα. Bernar...
Ο Τριστάνο πεθαίνει
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2004)
Ένα εξοχικό σπίτι κάπου στην Τοσκάνη, στη διάρκεια του αυγουστιάτικου καύσωνα της τελευταίας χρονιάς του εικοστού αιώνα. Ο Τριστάνο, ένας άνθρωπος που πάλεψε για την ελευθερία με τούτο το ψευδώνυμο που δανείστηκε από έναν ήρωα του Λεοπάρντι, προσκαλεί έναν συγγραφέα στο κρεβάτι του θανάτου του για να του αφηγηθεί τη ζωή του. Μπορεί όμως κανείς να αφηγηθεί με λόγια και με γράμματα μια ολόκληρη ζωή, μια ζωή με τις αντιφάσεις της, τις αμφιβολίες και τις βεβαιότητές της, τις ανολοκλήρωτες επιθυμίες της, τη διφορούμενη γεωμετρία της, τις μνήμες που με το πέρασμα του χρόνου μοιάζ...
Το παιχνίδι της αντιστροφής
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2005)
Είναι αλήθεια, η τέχνη της αφήγησης είναι ένα παιχνίδι κι εγώ, το ομολογώ, αγαπώ πολύ τα παιχνίδια. Tο παιχνίδι πάντα με έβαζε σε πειρασμούς: τη στιγμή αυτή, όμως, το παιχνίδι που περισσότερο με βάζει σε πειρασμό είναι αυτό της Aντιστροφής. Mαζί, βεβαίως, με τα άλλα παιχνίδια που αυτό φέρνει μαζί του. Γιατί υπάρχουν διάφορα παιχνίδια σ' αυτό τo παιχνίδι, το παν είναι να αφήσεις να σε βάλουν σε πειρασμό. Aυτό όμως που έχει σημασία είναι πως όλες οι παραλλαγές του, όλες οι εκπλήξεις, τα ρίσκα, τα τολμηρά βήματα, ανοίγουν δρόμους που οδηγούν σε έναν τελικό στόχο, τον εντοπισμό...
Τρεις ασήμαντες ιστορίες χωρίς συμπέρασμα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2005)
Τρία διηγήματα γραμμένα σε τρεις διαφορετικές περιόδους και σε τρία διαφορετικά στυλ, αλλά με ένα κοινό θέμα: την τρομοκρατία. Γιατί, όμως, τρεις ιστορίες με ένα τέτοιο θέμα μπορεί να θεωρηθούν "ασήμαντες" και μάλιστα χωρίς συμπέρασμα; Μένοντας μακριά από κάθε επικαιρική διάθεση, ο Αντόνιο Ταμπούκι αποφεύγει την εύκολη πολιτικολογία και -βεβαίως- την ακόμα πιο εύκολη συνθηματολογία. Αυτές οι τρεις "ασήμαντες" ιστορίες προσπαθούν να διεισδύσουν στο βάθος των πραγμάτων, να εντοπίσουν πιθανές αιτίες, να περιγράψουν ενδεχόμενες ψυχολογικές διαθέσεις, να αιχμαλωτίσουν φανταστικ...
Είκοσι φωτογράμματα για τον Πέδρο Αλμοδόβαρ και έντεκα νυχτερινές φωτογραφίες
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2006)
"Η ζωή είναι ένα όνειρο, η ζωή είναι ένα θέατρο, η ζωή είναι ένα τσίρκο. Είναι οι τρείς μεγάλες περιγραφές του ανθρώπινου γίγνεσθαι, σχεδόν τρία αξιώματα της σύγχρονης ευρωπαϊκής κουλτούρας. [...] Ο Αλμοδόβαρ μοιάζει να έχει κάνει μια σύνθεση των τριών ερμηνευτικών κλειδιών της ανθρώπινης συνθήκης: η ζωή είναι ταυτόχρονα όνειρο, θέατρο και τσίρκο. Ο κινηματογράφος του είναι κυρίως αυτό". Ο συγγραφέας Αντόνιο Ταμπούκι, λίγο πρίν την ολοκλήρωση της τελευταίας ταινίας του Πέδρο Αλμοδόβαρ "Volver", έγραψε το κείμενό του σε είκοσι παραγράφους με την ευκαιρία της μεγάλης αναδ...
Η νοσταλγία του πιθανού. Γραπτά για τον Φερνάντο Πεσσόα
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2007)
Από τα δοκίμια που ο Αντόνιο Ταμπούκι έχει κατά καιρούς γράψει, στο ελληνικό κοινό είναι γνωστό μόνο το δοκίμιο "Η γαστρίτιδα του Πλάτωνα" γύρω από την ευθύνη των διανοουμένων. Ο Ταμπούκι υπήρξε για πολλά χρόνια καθηγητής Πορτογαλικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Σιένα, και στην ιβηρική λογοτεχνία έχει αφιερώσει πολλές μελέτες, κυρίως για τη μπαρόκ και τη σύγχρονη εποχή. Μεταξύ άλλων υπήρξε ένας από τους πρώτους μελετητές του Φερνάντο Πεσσόα, του οποίου το έργο μετάφρασε, μόνος ή με τη σύζυγό του Μαρία Ζοζέ ντε Λανκάστρε, ήδη από το 1970, όταν στην Ευρώπη ο μεγάλος Πορτ...
Ρέκβιεμ
Tabucchi Antonio 1943-2012
Άγρα (2008)
Σε μια κατάσταση μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, μεταξύ πραγματικότητας και ονείρου, ένας άντρας βρίσκεται ένα μεσημέρι του Ιούλη στην έρημη Λισαβόνα να προσπαθεί να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που ο ίδιος τα βιώνει ως ανοιχτές πληγές. Η παραίσθηση, το ταξίδι, το όνειρο διαρκούν δώδεκα ώρες, μέχρι τα μεσάνυχτα, την ώρα πού βγαίνουν τα φαντάσματα. Σε αυτές τις δώδεκα ώρες χωράνε και διαστέλλονται οι χρόνοι μιας ολόκληρης ζωής: παρελθόν και παρόν μπερδεύονται, ζωντανοί και νεκροί συναντιούνται στα ίδια μέρη, και η πλοκή ακολουθεί τους σκοτεινούς δρόμους του Ασυνείδητου....