Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Αντρέγιεφ εξερευνά με όλους τους τρόπους τις πένθιμες και λυπημένες πλευρές της ανθρώπινης ψυχής και φτάνει στα πιο μεγάλα και τρομερά συμπεράσματα οι αναλύσεις του είναι λεπτές και δυνατές. Ρομαντικός απ' τη φόρμα, ειρωνεύεται στα διηγήματά του μ' έναν πρωτότυπο τρόπο. Τεχνίτης στο στυλ και στη διακόσμηση της σκέψης, είναι επίσης ένας βαθύς ψυχολόγος του πάθους και της αθλιότητας.

Μέσα από τις γραμμές της ιστορίας του, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μάς αφηγείται την ιστορία μιας μικρής επαναστατικής ομάδας, τριών νεαρών αντρών και δύο γυναικών, του Σεργκέι Γκαλαβίν, του Βέρνερ, του Βασίλι Κασίριν, της γλυκιάς Μούσια και της Τάνια Καβαλτσούκ, που συλλαμβάνονται, στην ρωσική πρωτεύουσα, για την απόπειρα δολοφονίας ενός ισχυρού υπουργού της τσαρικής κυβέρνησης, ενός φτωχού, αγράμματου Εσθονού, του Γιάνσον, που κατηγορείται για τη δολοφονία του αφεντικού του και την απόπειρα βιασμού της συζύγου του, και του Τσιγκανόκ Γκολουμπέτς, ενός σκληρού, βάναυσου ληστή και δ...

Στα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας, ένας νεαρός ιδεαλιστής επαναστάτης, νιώθοντας τον κλοιό των χαφιέδων και της αστυνομίας να σφίγγει γύρω του, βρίσκει καταφύγιο σε ένα πορνείο... ... και άξαφνα, με θλίψη, με φρίκη, με πόνο ανείπωτο, ένιωσε ότι η ζωή γι' αυτόν είχε τελειώσει μια για πάντα, ότι δεν μπορούσε πια να είναι καλός. Εκείνος ζούσε γι' αυτό και μόνο το πράγμα, για να είναι καλός, αυτό μονάχα τον έκανε να χαίρεται, αυτό μονάχα είχε να αντιπαραθέσει και στη ζωή και στο θάνατο, κι αυτό δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τίποτα πια. Έρεβος.

Ο παρών τόμος του Αντρέγιεφ συγκεντρώνει δύο αριστουργηματικές νουβέλες του συγγραφέα, σε σπουδαία μετάφραση από τα ρωσικά της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ. Το παραληρηματικό αφήγημα "Εκείνος", γραμμένο το 1913, έρχεται σε απευθείας διάλογο με τον Έντγκαρ Άλλαν Πόου και το "Στρίψιμο της βίδας" του Χένρυ Τζέημς. Ένας άφραγκος φοιτητής της Πετρούπολης βρίσκει αναπάντεχα δουλειά ως οικοδιδάσκαλος σ' ένα απομονωμένο σπίτι σε κάποιο χωριό δίπλα στη θάλασσα, όπου κυριαρχούν η θλίψη και η μελαγχολία και όπου ο κύριος του σπιτιού γελάει παράδοξα στις πιο παράξενες καταστάσεις. Μία το...

"Δεν ξέρω ακόμη και τώρα αν προσποιόμουν ότι ήμουν τρελός για να σκοτώσω ατιμωρητί ή αν σκότωσα γιατί ήμουν τρελός· μάλλον δεν θα 'χω ποτέ τη δυνατότητα να μάθω. Ο εφιάλτης εκείνης της νύχτας χάθηκε, αλλά άφησε φλογερά ίχνη. Δεν υπάρχουν πια ανόητοι φόβοι, αλλά υπάρχει ο τρόμος του ανθρώπου που τα 'χασε όλα κι έχει ψυχρή συνείδηση της πτώσης, της καταστροφής, της απάτης και του άλυτου μυστήριου." "Η Σκέψη" είναι ένα από τα αριστουργήματα του Αντρέγιεφ (γράφτηκε το 1902), όπου ο συγγραφέας παίζει με το μοτίβο της προσποίησης της τρέλας ή της καταβύθισης στην τρέλα. Ο ήρωα...

Ο Σάσκα Ζιγκουλιόφ, ο ήρωας του Αντρέγιεφ από το ομώνυμο ρεαλιστικό μυθιστόρημα που εκδόθηκε το 1911, είναι ένας νεαρός Ρώσος με γενναία ψυχή που ενσαρκώνει τον αγνό επαναστάτη, ο οποίος είναι έτοιμος να θυσιαστεί για το μέλλον της πατρίδας του. Ο Σάσκα και ορισμένοι σύντροφοί του πιστεύουν βαθιά στα ιδανικά και τους στόχους τους, αλλά τα περισσότερα μέλη της ομάδας έχουν απώτερο σκοπό το κέρδος και το χρήμα. Ο Σάσκα το συνειδητοποιεί με πίκρα, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η καταστροφή και ο άδικος χαμός δεν αργούν να έρθουν...

Ο Σάσκα Ζιγκουλιόφ, ο ήρωας του Αντρέγιεφ, είναι ένας νεαρός Ρώσος με γενναία ψυχή που ενσαρκώνει τον αγνό επαναστάτη, τον έτοιμο να θυσιαστεί για το μέλλον της πατρίδας του. Ο Σάσκα και μερικοί σύντροφοί του πιστεύουν βαθιά στα ιδανικά και τους στόχους τους, αλλά τα περισσότερα μέλη της ομάδας έχουν απώτερο σκοπό το κέρδος και το χρήμα. Ο Σάσκα το συνειδητοποιεί με πίκρα, αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η καταστροφή και ο άδικος χαμός δεν αργούν να έρθουν...[...]

Στα τρία διηγήματα της συλλογής αυτής, θίγονται θέματα που για τους λογοτέχνες της εποχής του θεωρούνταν καταραμένα και σκανδαλώδη, όπως αυτό της σεξουαλικότητας στην "Άβυσσο" (ένας νεαρός ανακαλύπτει μετά το βιασμό της αγαπημένης του την άβυσσο της ίδιας του της σεξουαλικότητας), το ζήτημα της πορνείας στο διήγημα "Μέσα στην καταχνιά" (ένας γόνος καλής οικογένειας μολύνεται από σύφιλη και οδηγείται στο έγκλημα), η αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων των μεγαλουπόλεων, στην "Κατάρα του Θεού". Οι ήρωές του κινούνται στο μεταίχμιο μεταξύ λογικής και παραλογισμού, ολομόναχοι μέσα σ...

Η τραγωδία, η συμφορά, η δυστυχία, είναι αναπόσπαστα στοιχεία της καθημερινότητας του παπά Βασίλι Φιβέισκι, στο Ζνάμενσκαγε, ένα μικρό ρώσικο χωριό. Θεόπεμπτα δεινά, προκαλούν στη μικρή κοινωνία συναισθήματα φόβου, καχυποψίας, οίκτου και ενοχής απέναντι στο πρόσωπο του δοκιμαζόμενου ιερέα. Ο βαθιά θρησκευόμενος, πράος και καρτερτικός λειτουργός του Θεού, εξαιτίας του προσωπικού του δράματος, που εκυλίσσεται σε ιλιγγιώδη επεισόδια, μεταλλάσσεται σιγά-σιγά σε άνθρωπο του οποίου η μέχρι πρότινος ακλόνητη πίστη καταρρέει και τον συμπαρασύρει σε αναπόδραστα βάθη απελπισίας. Ο Λ...

Μέσα από τα διηγήματά του Λάζαρος και Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Λεονίντ Αντρέγιεφ μας δίνει δύο πολύ ενδιαφέροντα πορτρέτα των γνωστών βιβλικών ηρώων. Με το διήγημα Λάζαρος, ο συγγραφέας κατορθώνει να μας μεταδώσει το ρίγος που θα πρέπει να προκαλούσε στους συγχρόνους του το βλέμα κάποιου που αντίκρισε κατάματα το θάνατο και διατήρησε κάτω από τα βλέφαρά του το τρομερό αντικαθρέφτισμα του κάτω κόσμου. Στο δεύτερο διήγημα, με τίτλο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ο Αντρέγιεφ μας περιγράφει το λαβύρινθο μιας τυραννισμένης συνείδησης, το μαρτύριο ενός ανθρώπου που το πεπρωμένο τον οδήγησε...

Τα τρία διηγήματα του Λεονίντ Αντρέγιεφ που περιέχονται στον τόμο αυτό, γράφτηκαν μεταξύ των ετών 1905-1908, στο απόγειο της συγγραφικής σταδιοδρομίας του δημιουργού τους. Ο Αντρέγιεφ θίγει και εδώ τα αγαπημένα του θέματα, την υποκρισία της κοινωνίας (Οι Χριστιανοί), την τρομοκρατία και τα επαναστατικά ιδεώδη (Έρεβος), την αποξένωση μεταξύ των ανθρώπων και το παράλογο της ύπαρξης (Αναμνήσεις ενός φυλακισμένου). Μέσα από τα κείμενά του, ο αναγνώστης ανακαλύπτει τη διορατική ματιά ενός συγγραφέα που πρόβλεψε τις ανησυχίες και την αταξία που θα επικρατούσαν σ' όλη τη διάρκει...