Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Rilke έγραψε τα τελευταία χρόνια της ζωής του μια σειρά επιστολών απαντώντας σε μία άγνωστη γυναίκα, η οποία είχε ζητήσει τη συμβουλή του και τη συμπαράστασή του σε μια βαθιά κρίση που τάραζε τη ζωής της. Ο Rilke, θα απαντήσει στη νεαρή άγνωστη γυναίκα όχι μόνο με ανθρωπιά και βαθιά κατανόηση αλλά κυρίως με βαθύτητα στοχασμού και διεισδυτικότητα, στοιχεία που κάνουν τις επιστολές αυτές να διαβάζονται σαν ένα αυτοτελές λογοτεχνικό κείμενο. Η παρούσα έκδοση πλαισιώνεται από ένα κατατοπιστικό κείμενο της μεταφράστριας καθώς και ένα εκτενές χρονολόγιο της ζωής του Rilke, στο...

Ο άρχοντας του Λάγγεναου γράφει ένα γράμμα, βυθισμένος σε σκέψη. Αργά-αργά ζωγραφίζει μεγάλα, σοβαρά, όρθια γράμματα: Καλή μου Μητέρα, να είσαι περήφανη: Βαστώ τη σημαία, μην ανησυχείς: Βαστώ τη σημαία, να μ' αγαπάς: Βαστώ τη σημαία - Ύστερα κρύβει το γράμμα κάτω από τη στολή του, στο πιο κρυφό μέρος, κοντά στο ροδόφυλλο. Και συλλογίζεται: "Σε λίγο θα μοσκοβολήσει κι αυτό". Και συλλογίζεται: "Ίσως το βρει καμιά φορά κανένας...". Και συλλογίζεται... "γιατί ο εχθρός είναι κοντά".

Το βιβλίο αυτό είναι ένα πορτρέτο του ιερού παραληρήματος για την τέχνη. Οι συμμετέχοντες είναι τρεις, ένας θεός και δύο λάτρεις του, που επίσης λατρεύουν ο ένας τον άλλον (και που εμείς, διαβάζοντας τα γράμματά τους, ξέρουμε πως θα είναι μελλοντικοί θεοί). Ένα ζευγάρι νέων ρώσων ποιητών, που έχουν ανταλλάξει επί χρόνια φλογερά γράμματα για τη δουλειά και τη ζωή, αρχίζουν να αλληλογραφούν με έναν μεγάλο γερμανό ποιητή που είναι και για τους δύο η ενσάρκωση της ποίησης. Αυτό το τρίγωνο ερωτικών γραμμάτων -γιατί τέτοια είναι- αποτελεί μια ασύγκριτη δραματοποίηση της φλόγας γι...

Aπό τα εκτενή ποιήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, η "Δευτέρα Παρουσία" έχει τη μορφή δραματικού μονολόγου. Πρωταγωνιστής του, ένας μοναχός που προσεύχεται. Ωστόσο, ο θεός στον οποίο απευθύνεται δεν έχει τίποτε κοινό με τον βλοσυρό και παντοδύναμο θεό των Γραφών. Ο θεός του μοναχού μας, ο θεός του ποιήματος, είναι γυμνός και περίτρομος. Τώρα πια βλέπει: η έγερση των νεκρών που επαγγέλθηκε δεν οδηγεί στην Ανάσταση, αλλά στη φρίκη. Σ' εκείνη τη φρίκη που γεννά η μάταιη ελπίδα. Δίπλα σ' αυτόν τον θεό, μόνος σύντροφος μπορεί να σταθεί όποιος τον πίστεψε. Γιατί μόνο εκείνος που κ...

"Oφείλεις να ζεις τη ζωή στο έπακρο, όχι ανάλογα µε το τι µέρα είναι, αλλά βολιδοσκοπώντας το βάθος της κάθε µέρας" γράφει ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε, ένας από τους κορυφαίους γερµανόφωνους ποιητές, δηµιουργός ανάµεσα σε άλλα των "Ελεγειών του Ντουίνο" και των "Σονέτων στον Ορφέα". Στο βιβλίο αυτό -που αποτελεί θησαυρό σοφίας και πνευµατικής διορατικότητας- ο Ulrich Baer, επιλέγοντας µέσα από χιλιάδες σελίδες αµετάφραστης αλληλογραφίας, συγκέντρωσε τα καλύτερα κείµενα και τις πιο εύστοχες φιλοσοφικές παρατηρήσεις ενός από τους µεγαλύτερους ποιητές του σύγχρονου κόσµου, του Ράι...

Το ανέκδοτο ημερολόγιο του νεαρού Ρίλκε κατά τη διαμονή του στο Παρίσι του 1900, ως γραμματέως του Ροντέν, είναι ταυτόχρονα και ένα συναρπαστικό χρονικό της καλλιτεχνικής και λογοτεχνικής ζωής στην Πόλη του Φωτός. Πλήθος γνωστών ονομάτων παρελαύνουν μέσα από τις σελίδες του όπου διαγράφονται οι νεανικές υπαρξιακές ανησυχίες του ποιητή.

Ποια είναι η ιδιαιτερότητα εκείνη της μουσικής που κάνει έναν ποιητή να συνθέσει μια ολόκληρη ποιητική από την τέχνη των ήχων; Η παρούσα ανθολογία προσπαθεί να σκιαγραφήσει μια ενδεχόμενη απάντηση. Ο Ρίλκε, στις αρχές του 20ού αιώνα, έρχεται αντιμέτωπος με έναν ενθουσιασμό για τη μουσική που έχει πια παγιωθεί στη σύγχρονη συνείδηση, ως ύστερος εκπρόσωπος μιας γενιάς ρομαντικών ποιητών και στοχαστών από τον Χέγκελ μέχρι τον Νίτσε, με καταλύτες τον Βάγκνερ και τον Μπετόβεν. Πρόκειται για μια γενιά με εξαιρετικά αμφίθυμη στάση απέναντι στη μουσική. Η αμφιθυμία όμως αυτή δεν απ...

"Οι άνθρωποι είναι τόσο τρομερά μακριά ο ένας απ' τον άλλον· και πιο απομακρυσμένοι απ' όλους είναι συχνά όσοι αγαπιούνται. Πετούν ο ένας στον άλλον όλο τους τον εαυτό όμως κανείς τους δεν τον πιάνει κιόλας, κι έτσι απομένει πεσμένος κάπου ανάμεσα και πυργώνεται και στο τέλος τους εμποδίζει κι από πάνω να δουν και να πλησιάσουν ο ένας τον άλλον." Σύντομες αφηγήσεις για τα πάθη και τα άνθη του έρωτα, ιστορίες γραμμένες στην καμπή του 19ου προς τον 20ό αιώνα. Ο συγγραφέας τους, ο μετέπειτα οικουμενικός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε, έγραψε την πρώτη στα δεκαεννιά και τ...

Αρχές φθινοπώρου του 1913 ο Ρίλκε θα επισκεφθεί μια έκθεση της ήδη γνωστής κουκλοποιού Λόττε Πρίτσελ στο ατελιέ της στο Μόναχο. Η εντύπωσή του θα είναι τέτοια που θα του εμπνεύσει ένα κείμενο για τις κούκλες ως έκφραση της συναισθηματικής αλληλεπίδρασης του παιδιού με τον κόσμο. Οι δυο τους θα συναντηθούν και πάλι λίγα χρόνια αργότερα στο βιβλιοφιλικό "Υπερίωνα" του Μονάχου. Αυτή τη φορά το δοκίμιο του Ρίλκε θα πλαισιώνουν σχέδια της ίδια της Πρίτσελ, σ' ένα βιβλίο όπου το πυκνά γραμμένο πλην όμως κρυστάλλινα γοητευτικό κείμενο του ποιητή συνοδεύουν χορεύτριες αιθέριας εμφά...

Σε αυτή τη μικρή συλλογή ποιημάτων και πεζών περιλαμβάνονται κείμενα που εκφράζουν οριακές καταστάσεις της ανθρώπινης συνείδησης και της ψυχικής αντοχής. Οι δημιουργοί τους καταφεύγουν σε απαράμιλλους χειρισμούς της γλώσσας, για να αποτυπώσουν είτε δικές τους βιωματικές διαδικασίες είτε να ανιχνεύσουν την παραφροσύνη των άλλων που τους άγγιξε.

Από το 1893 έως το 1922, ο Ρίλκε συνέταξε περισσότερα από εκατό κείμενα τα οποία θα μπορούσαμε γενικώς, ανεξάρτητα από το εκάστοτε θέμα, να χαρακτηρίσουμε "δοκίμια". Από αυτό το παραγνωρισμένο ακόμη κριτικό μέρος του έργου του Ρίλκε η παρούσα έκδοση παρουσιάζει μια μικρή -αλλά αντιπροσωπευτική του ύφους και των απόψεων του ποιητή- επιλογή. Πρόκειται για κείμενα στα οποία ο Ρίλκε εκφράζει εκτενώς και απερίφραστα τις απόψεις του τόσο για λογοτέχνες και καλλιτέχνες της εποχής του, όσο και για την προέλευση, την ουσία και την επιρροή της λογοτεχνίας και των εικαστικών τεχνών....

Ποιος γνωρίζει τους γάτους; -Είναι δυνατό, λόγου χάρη, να ισχυριστείτε πως τους γνωρίζετε; Εγώ ομολογώ ότι η ύπαρξή τους δεν υπήρξε για μένα ποτέ, παρά μια υπόθεση αρκετά παρακινδυνευμένη. Τα ζώα, προκειμένου ν' ανήκουν στον δικό μας κόσμο, πρέπει να εισδύσουν λιγάκι σ'αυτόν, έτσι δεν είναι; Πρέπει να συναινέσουν, έστω και κατ' ελάχιστον, στον δικό μας τρόπο ζωής, να τον ανεχτούν. Αλλιώς, εχθρικά ή δειλά, θα μετρήσουν την απόσταση που τα χωρίζει από εμάς, και εδώ βρίσκεται ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούν σχέσεις.

Ποίηση δεν είναι ό,τι χάνεται στη μετάφραση, όπως έχει λεχθεί. Και στη γλώσσα του πρωτοτύπου και στην αλλοδαπή έχουμε ένα ποίημα [...]. Θεωρώ αυτονόητη την ιδιοτροπία των ανθολογιών. [...] Προσπάθησα να συνδυάσω ποίηση και μετάφραση. (από τον πρόλογο) Η Μαρία Λαϊνά ανθολογεί μεταφράσεις ποιημάτων 111 σημαντικών ποιητών του 20ου αιώνα. Στην ανθολογία αυτή παρουσιάζειαι η "συνομιλία" του Άρη Αλεξάνδρου με την Άννα Αχμάτοβα, του Κλείτου Κύρου με τον Γκιγιώμ Απολλιναίρ, του Νίκου Σπανιά με τον Βαλερύ Λαρμπώ, του Γιώργου Σεφέρη με τον Έζρα Πάουντ, του Φ. Δ. Δρακονταειδή με...

"Ο βίος της Μαρίας" ολοκληρώθηκε μέσα σε λίγες μέρες, από τις 15 έως τις 23 Ιανουαρίου του 1912, χρονικό διάστημα το οποίο ταυτίζεται με την περίοδο συγγραφής των πρώτων "Ελεγειών του Ντουίνο", που επρόκειτο να αποτελέσουν τη μέγιστη λυρική σύνθεση του Ρίλκε. Ωστόσο "Ο βίος της Μαρίας" δεν αποτελεί άσκηση γραφής ή πάρεργο, αλλά σχετίζεται με μια σημαντική για την καλλιτεχνική σταδιοδρομία του Ρίλκε περίοδο ποιητικής κυοφορίας. "Ο βίος της Μαρίας" θα πρέπει να διαβαστεί ως μοναδικό ποιητικό επίτευγμα εσωτερικής αναζήτησης, στο οποίο διασταυρώνεται η υπαρξιακή αγωνία ενός από...

"Οι Ελεγείες του Ντουίνο" αποτελούν, μαζί με τα "Σονέτα στον Ορφέα", το κορυφαίο έργο του Ρίλκε, που συνειδητά και βασανιστικά ωρίμαζε μέσα του για δέκα ολόκληρα χρόνια (1912-1922). Εκτός από τους "εραστές" και την "ερωτευμένη γυναίκα" που εγκαταλείπεται από τον αγαπημένο της, οι "Ελεγείες" υφαίνονται γύρω από δύο ακόμη κεντρικές μορφές: τον "άγγελο" και τον "νεαρό νεκρό". Ο Ρίλκε τις χρησιμοποιεί για να καταδείξει την αδυναμία να βιωθεί πλήρως το ανθρώπινο αίσθημα καθώς και την ανάγκη να απελευθερωθεί ο άνθρωπος από τα δεσμά της πραγματικότητας. Το "αίτημά" του συνδέ...

Ο Αυστρογερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε γεννήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου του 1875 στην Πράγα από πατέρα πρώην στρατιωτικό και μητέρα μια κοσμική γυναίκα, από πλούσια οικογένεια βιομηχάνων, κόρη αυτοκρατορικού συμβούλου. Ως παιδί και έφηβος δεν υπήρξε ιδιαίτερα ευτυχισμένος. Η παιδεία του ήταν ανοργάνωτη και αποσπασματική. Αρχικά ακολουθεί στρατιωτική εκπαίδευση, όμως αδυνατεί να προσαρμοστεί και τελικά λόγω εύθραυστης κράσης την εγκαταλείπει. Εισάγεται στην Εμπορική Σχολή του Λίντς, άλλα μετά από έναν χρόνο επιστρέφει στην Πράγα και συγκεντρώνεται στις σπουδές του το 1895 εγ...

Ένα μέλος της εξεζητημένης κατακουρασμένης και απελπισμένης γενιάς των παρακμιακών Ευρωπαίων fin de siecle, Δανός αριστοκράτης από μεγάλη οικογένεια, 28 χρονών, ο Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε βρίσκεται στο Παρίσι δίχως πόρους, αντιμέτωπος με τις φευγαλέες εικόνες των δρόμων, σύμβολα πόνου, φτώχειας, αρρώστιας, ασχήμιας, φρίκης και τρόμου μπροστά στο κενό και την αναλγησία της μεγάλης πόλης. Όλα αυτά διαπλέκονται σ ένα απέραντο υφαντό χαλί με αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας, δείπνα, άνθη πεσμένα από το φόρεμα του χορού της μαμάς στο κρεβάτι ενός παιδιού που καίγεται από πυρετό, α...