Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το 1922, annus mirabilis για την λογοτεχνία, ο R. M. Rilke ολοκληρώνει τις "Ελεγείες από το Ντουίνο", μία από τις σπουδαιότερες ποιητικές συνθέσεις του 20ου αιώνα: Η μεταφυσική της πτώσης και της ανύψωσης του ανθρώπου μέσα από τις αλληγορικές εικόνες του ακροβάτη που θέλει να υψωθεί, και του αγγέλου πού κατέρχεται στη γη, για να συνεχίσει μια παράσταση με μαριονέτες. Κι ακόμη, μεταφυσική του θανάτου: η αναπόφευκτη όδευση στον τόπο της οδύνης σε δέκα ελεγειακές εικόνες για την θλίψη μετά το τέλος του Πρώτου Πολέμου, όταν κανείς δεν υποπτεύεται την τερατωδία πού θα ακολουθήσε...

Μια ανθολόγηση του έργου του Ρίλκε (1875-1926), από τον γάλλο διανοητή Φαμπρίς Μιντάλ, με θέμα τον έρωτα έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται ο ποιητής. Η ποίηση είναι για τον Ρίλκε η ίδια η ουσία της ζωής και ο έρωτας χωρίς ανταλλάγματα η πιο καθαρή έκφρασή της. Ο Ρίλκε πιστεύει σ' έναν έρωτα απαλλαγμένο από στείρα θρησκευτικά πιστεύω και προκαταλήψεις, έναν έρωτα χωρίς όρια που μας ωθεί σε όλο και μεγαλύτερες κατακτήσεις, αλλά και στη σεξουαλικότητα που απελευθερώνει τον άνθρωπο. Τα κείμενα που αναπαράγονται είναι αποσπάσματα από αντιπροσωπευτικά έργα του Ρίλκε, κ...

Η δίγλωσση αυτή "Ανθολογία γερμανικής ποίησης" περιλαμβάνει ποιήματα από το έτος 1170 ως το 2012. Το πρωτότυπο γερμανικό κείμενο βρίσκεται απέναντι από την ελληνική μετάφραση. Πρόκειται κυρίως για τα περίφημα στη Γερμανία ποιήματα: "Ο ρήγας των ξωτικών" και άλλα δέκα ποιήματα του Γκαίτε, "Η διανομή της Γης" και άλλα τέσσερα ποιήματα του Σίλλερ,"Η φλαμουριά" και "Η Ελλάδα και ο Κόσμος" του Μύλλερ, "Η Λορελάη" και άλλα εφτά ποιήματα του Χάινε, το "Φθινόπωρο"και η "Φθινοπωρινή μέρα" του Ρίλκε, εφτά ποιήματα του νομπελίστα Έσσε, άλλα πέντε του Μπρεχτ, μεταξύ των οποίων το "Τ...

Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται δεκαοκτώ πρώιμα διηγήματα του Ράινερ Μαρία Ρίλκε, τα περισσότερα από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στον Έλληνα αναγνώστη. Ιστορίες έρωτα και αυτοκαταστροφής, μοναξιάς και θανάτου, απιστίας και απογοήτευσης μαρτυρούν την ευαισθησία του μεγάλου ποιητή καθώς σκιαγραφεί τις διάφορες εκφάνσεις του ανθρώπινου πόνου. Τον θλίβει το άδικο της φτώχειας και της αρρώστιας, τον βασανίζει η αβεβαιότητα του καλλιτέχνη, λαχταρά να κατανοήσει αυτό το κάτι που σχεδόν το αδράχνεις, μα σου ξεφεύγει και πάλι, ενώ για άλλη μια φορά επιστρέφει στην παιδι...

Πες! Έχεις περπατήσει ποτέ σε κάποιον επαρχιακό δρόμο της κεντρικής Βοημίας ένα σεπτεμβριάτικο πρωινό; Ο χαμηλός, ομιχλώδης, αποπνικτικός ουρανός μοιάζει με βρόμικη γκρίζα τέντα τρυπημένη από τις μαραμένες, ωχρές καστανιές, που πλαισιώνουν τον βαθιά ρυτιδιασμένο από τροχούς καφέ δρόμο. Ο κόκκινος ήλιος έχει σκεπάσει το πνιγμένο στην καταχνιά πρόσωπο του με πυκνά πέπλα· μερικές τρελές αχτίδες γλιστρούν πάνω από τον συννεφένιο τοίχο και ρίχνουν κίτρινες, λεπτές γραμμές στα περιττώματα στο δρόμο. Ένας δύσθυμος άνεμος στριφογυρίζει τα κίτρινα φύλλα πέρα δώθε και διαλύει τον αρα...

Τα Γράμματα για τον Cezanne, που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στη γλώσσα μας, είναι μία από τις γνωστότερες σειρές επιστολών του Rilke, ακριβώς γιατί περιέχουν μερικές από τις χαρακτηριστικότερες σκέψεις του Rilke για την τέχνη της ζωγραφικής και την τέχνη γενικότερα. Με αφορμή την πρώτη μεγάλη αναδρομική έκθεση με έργα του Σεζάν, ο Rilke γράφει, από το Παρίσι όπου ζει, μια σειρά επιστολών στη γυναίκα του, τη γλύπτρια Clara Westhoff, στις οποίες μιλά για την τέχνη και τη ζωγραφική, για τη ζωή του στο Παρίσι, για τον Van Gogh και για τον Rodin. Στην παρούσα έκδοση συμπεριλα...

Δέκα γράμματα που ο Ράινερ-Μαρία Ρίλκε είχε στείλει από το 1903 ώς το 1908 σ έναν άγνωστό του νέο, τον Franz Xaver Kappus, μαθητή της Στρατιωτικής Σχολής κι αργότερα ανθυπολοχαγό του αυτοκρατορικού στρατού της Αυστροουγγαρίας, ο οποίος σύντομα αποσύρθηκε από τον στρατό και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία.

"... Το μόνο σημαντικό είναι οι δέκα επιστολές που ακολουθούν, σημαντικές για να γνωρίσει κανείς τον κόσμο, όπου έζησε και δημιούργησε ο Rainer Maria Rilke, και σημαντικές για πολλούς που μεγαλώνουν σήμερα και που θα μεγαλώσουν και θα ωριμάζουν στο μέλλον. Και όταν ένας Μεγάλος και Μοναδικός μιλά, οι μικροί πρέπει να σωπαίνουν." Franz Xaver Kappus

Δέκα γράμματα που ο Ράινερ-Μαρία Ρίλκε είχε στείλει από το 1903 ώς το 1908 σ έναν άγνωστό του νέο, τον Franz Xaver Kappus, μαθητή της Στρατιωτικής Σχολής κι αργότερα ανθυπολοχαγό του αυτοκρατορικού στρατού της Αυστροουγγαρίας, ο οποίος σύντομα αποσύρθηκε από τον στρατό και αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία.

Η κύρια συμβουλή του Ρίλκε σ' αυτά τα δέκα γράμματα στον άγνωστό του νέο ποιητή, στον καθένα που ονειρεύεται να δημιουργήσει, μα και στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, είναι το μακρύ, επώδυνο και μοναχικό ταξίδι που πρέπει να κάνει για να φτάσει ώς τις βαθύτερες ρίζες του εαυτού του. Η αλυσίδα των βιωμάτων, η κατανόηση του τρόπου της συμβολής του καθενός κρίκου στη δημιουργία του επόμενου, αυτή η μαγική, μυστική και απόλυτα ατομική αλληλουχία, όταν εξηγηθεί, όταν θεαθεί πανοραμικά, όταν αγαπηθεί, γίνεται το πολυτιμότερό μας αγαθό, η ολοκλήρωσή μας, η αρμονία με τον εαυτό μας.

Γράμματα που μιλούν για τα μικρά κι ασήμαντα της κάθε μέρας. Και μαζί, για τα μεγάλα της ζωής και του κόσμου: για τον Θεό, τον θάνατο, τον έρωτα, την τέχνη, για τις χαρές και τα βάσανα του ποιητή και του ερωτευμένου. "Ανήκω στους ανθρώπους της παλιάς σχολής, και γι΄ αυτό βλέπω στην αλληλογραφία ένα είδος κοινωνικής συναναστροφής, και μάλιστα ένα από τα ωραιότερα και γονιμότερα είδη". (Ράινερ Μαρία Ρίλκε) "Ακριβέ μου Ρίλκε!... Στο πρόσωπό του αγαπούσα τον πιο τρυφερό και τον πιο πνευματώδη άνθρωπο του κόσμου, τον άνθρωπο που γνώρισε περισσότερο από κάθε άλλον τις...

Δεν υπάρχει κατά την γνώμη μου καμία αμφιβολία, έτσι όπως βλέπω τα πράγματα και όπως τα ζω, σύμφωνα με την τέχνη και την ικανότητά μου, πως η Γερμανία, είναι εκείνη η δύναμη, που όσο παραμένει χωρίς αυτεπίγνωση, κρατάει τον κόσμο όλο σε ανάσχεση... Η Γερμανία, το 1918, τη στιγμή της κατάρρευσης, θα μπορούσε να είχε ντροπιάσει ή να είχε συγκλονίσει όλο τον κόσμο με μια πράξη βαθειάς ειλικρίνιας και μετάνοιας. Με αποφασιστική και φανερή παραίτηση από μια ευημερία που θεμελιώθηκε τελείως λάθος...

Δύο νουβέλες με φόντο την κοινωνική και πολιτική ατμόσφαιρα της Πράγας των αρχών του 1900, εποχής αναταραχών λίγο πριν το τέλος της αυστριακής κυριαρχίας, όταν στην πόλη αρχίζει να γίνεται έκδηλος ο διχασμός μεταξύ Γερμανών και Τσέχων. Οι "Δύο ιστορίες της Πράγας" αποτελούν, χάρη στην ακριβή περιγραφή των τοποθεσιών, έναν ποιητικό οδηγό για τους επισκέπτες και τους θαυμαστές της Πράγας. Είναι το τελευταίο νεανικό έργο του Ρίλκε, ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με την πόλη της νιότης του, και ταυτόχρονα μια αφετηρία για τα μεταγενέστερα ταξίδια του.

Ο Τράγκυ βλέπει τον εαυτό του σαν έναν που τον ξέχασαν, κι αρχίζει, χωρίς να το θέλει, να κινείται, να φωνάζει, για να τον προσέξουν γράφει γράμματα: στο σπίτι του, στον κύριο φον Κραντς, σ' όλους αυτούς που τυχαία γνώρισε, στέλνει μάλιστα κάνα-δυο συστημένα γράμματα, που τα είχε φέρει από το σπίτι, χωρίς να τα χρησιμοποιήσει ως τώρα, και περιμένει, να δει που θα του απαντήσουν με προσκλήσεις. Του κάκου. Τον ξέχασαν, θέλει να φωνάξει και να δώσει σημεία ζωής. Η φωνή του δεν φτάνει πουθενά...

Εδώ παρουσιάζονται σε νέα μετάφραση ορισμένα ποιήματα του Rainer Maria Rilke (1875-1926), επιλεγμένα από την ώριμη περίοδο της δημιουργίας του (1905-1912): 1. Η πρώτη Ελεγεία του Ντουίνο 2. "Λήδα" 3. "Ο Δαβίδ τραγουδά μπροστά στον Σαούλ" 4. Τα ποιήματα για τον Βούδα Επιπλέον παρέχεται το γερμανικό πρωτότυπο αλλά και μια εκτενής, λέξη-προς-λέξη ερμηνευτική ανάλυση των ποιημάτων.

Οι "Επιστολές για τον Σεζάν" είναι το ντοκουμέντο μιας πολύ δυνατής συνάντησης: του ποιητή Ράινερ Μαρία Ρίλκε με τη ζωγραφική του Πολ Σεζάν, μιας συνάντησης που θα αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά της στην ποιητική εξέλιξη του Ρίλκε. Συγκλονισμένος από τη δύναμη της τέχνης του Σεζάν, που είχε την ευκαιρία να γνωρίσει στο Παρίσι, ο Ρίλκε καταγράφει τις σκέψεις του σε μια σειρά επιστολών προς τη γυναίκα του Κλάρα Βέστχοφ. Εκτός από τις εύστοχες παρατηρήσεις για την τέχνη του Σεζάν, στις Επιστολές εκφράζεται ένας βαθύς στοχασμός πάνω στο θέμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, με παρ...

Από τις εκδόσεις Αρμός κυκλοφόρησε σε νέα μετάφραση και επίμετρο του Αλέξανδρου Ίσαρη, το βιβλίο του Ράινερ Μαρία Ρίλκε "Επιστολές σε έναν νεαρό ποιητή", που εδώ και ογδόντα χρόνια δεν έπαψε να συγκινεί χιλιάδες αναγνώστες σε όλη την υφήλιο. Πρόκειται για δέκα επιστολές που έγραψε ο Ρίλκε από το 1903 ώς το 1908 στον Φράντς Ξάβερ Κάππους, σπουδαστή της Στρατιωτικής Σχολής της Βιέννης, που αργότερα έγινε πεζογράφος και κριτικός λογοτεχνίας. Ο ποιητής των "Ελεγειών του Ντουίνο" μιλάει για τη μοναξιά, τη ζωή, τη φύση, τον Θεό, το θάνατο, τον έρωτα, τη νεολαία και την καλ...