Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Χριστούγεννα που έμελλαν να κάμουν την χρονιάν εκείνην οι χριστιανοί, οι άνθρωποι του χωρίου! Αν επερίμεναν από τον μπαρμπα-Στάθην τον Γρούτσον με την βάρκαν του... ...Έβαλαν πλώρην διά το μεσημβρινόν χωρίον, όπου έφθασαν εις τας δύο μετά τα μεσάνυχτα -την ώραν οπού η χαρμόσυνος κλαγγή των κωδώνων εκάλει τους πιστούς εις την νυχτερινήν Ακολουθίαν των Χριστουγέννων.

Ο Γ. Βιζυηνός, ο Αν. Καρκαβίτσα, ο Κ. Κρυστάλλης, ο Αλ. Μωραϊτίδης, η Λ. Νάκου, ο Π. Νιρβάνας και ο Αλ. Παπαδιαμάντης σε ένα μοναδικό βιβλίο διασκευασμένο για παιδιά.

Να 'χης την ευχή του Χριστού, παιδί μου! Έλα!... Να πάρης ευλογία!... Να μοσχοβολήσ' η ψυχή σου! Έλα ν' απολάψης τη χαρά του Χριστού μας! Μην αδικής τον εαυτόν σου! Μην κάνης του εχτρού το θέλημα!... Πάτα τον πειρασμό! Έλα, Κόλια! Έλα, Νικόλαε, έλα, Νικόλαε μακάριε!

Παιδικά όνειρα και φόβοι, ερωτικά σκιρτήματα και αντιζηλίες, λαϊκές δεισιδαιμονίες και κουτοπονηριές, ζωές στα όρια της ανέχειας αλλά πάντα γεμάτες, χάρη στη δύναμη και την ελπίδα που αντλείται από τη σχέση με τη φύση και τη θρησκεία. Οι δυο τόποι-σταθμοί στη ζωή του Παπαδιαμάντη, η Σκιάθος και η Αθήνα του 19ου αιώνα, το γενέθλιο νησί και οι φτωχογειτονιές της πρωτεύουσας, απεικονίζονται με μοναδική ζωντάνια και ευστοχία σε μια συλλογή που περιλαμβάνει κάποια από τα πιο απολαυστικά διηγήματα του: "Όνειρο στο κύμα", "Φαρμακολύτρια", "Τα δαιμόνια στο ρέμα", "Ο αειπλάνητος"...

Alexandros Papadiamandis (1851-1911) lived in the midst of an uncertain age of transition for modern Greece. It was a period of post-Enlightenment turmoil that followed closely on the heels of Greece's War of Independence, when the traditional old ways were being undermined and were fast disappearing under the pressure of the indiscriminate adoption of western mores and ideas. His reflections on and observations of some of the most complex facets of Greek life in both his native island of Skiathos and in urban Athens during this time define the modern Greek experience in a...

Αυτή η συλλογή διηγημάτων του Παπαδιαμάντη θα φέρει τον αναγνώστη στο κλίμα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων, αλλά και στον κόσμο του Σκιαθίτη διηγηματογράφου. Για να μεταφερθεί ο αναγνώστης στα χρόνια του Παπαδιαμάντη, αποφασίστηκε να παρουσιαστούν τα κείμενα όπως πρωτοδημοσιεύτηκαν σε εφημερίδες ή περιοδικά της εποχής (ή, στις περιπτώσεις που αυτό δεν κατορθώθηκε, σε μια από τις πιο παλιές εκδόσεις). Είναι χαρακτηριστική η ορθογραφία εκείνων των καιρών και δίνει την εικόνα μιας φάσης στην εξέλιξη της ιστορικής ορθογραφίας της γλώσσας μας.

"Δριμέα αρώματα της γης, θαλπομένης υπό του πρώτου εαρινού ηλίου, ανήρχοντο μέχρις αυτών. Οι κήποι εχλόαζον, τα πτηνά κατεδίωκον άλληλα κτυπώντα τας πτέρυγας εντός των φυλλωμάτων, κρυφία ζέσις κατείχε την φύσιν, και το παν ήτο έρως περί αυτούς. Ο Φράντς ηθέλησε ν' αποστραφή και να φύγη. Αλλ' ενώπιόν του είδε την νεαράν γυναίκα ρίπτουσαν ηδοπαθές το βλέμμα, διανοίγουσαν τα χείλη, ως ανθούντα κάλυκα". Μετάφραση: Α. Παπαδιαμάντη

Αν ο Βιζυηνός υπερβαίνει την επίπεδη ηθογραφία της εποχής του προς την κατεύθυνση του ψυχογραφήματος, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) απογειώνεται προς τα υψίπεδα της ποίησης. Οι ταπεινοί ήρωες του και οι τετριμμένες, συνήθως, ιστορίες τους αποκτούν μια λάμψη και μια σαγήνη. Η "χαλαρότητα" της αρχιτεκτονικής δομής των διηγημάτων του, όπως και η γλωσσική του "ακαταστασία" - καθαρεύουσα στις περιγραφές, ιδιωματική ντοπιολαλιά στους διαλόγους - όχι μόνο αποτελούν μέρος του μυστικού της μαγείας και της γοητείας της πεζογραφίας του, αλλά και συνιστούν προδρομικά στοιχεία...

[...] Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση των Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται ουσιαστικά για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μια ακανανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτι...

[...] Πρόκειται άραγε για ιστορικό μυθιστόρημα, με θέμα τη σύγκρουση των Βενετών και Ελλήνων στο Αιγαίο; Ή μήπως για ένα "μυθιστόρημα με θέση", το οποίο υπερασπίζεται την Ελληνορθόδοξη Ανατολή κατά της Ρωμαιοκαθολικής Δύσης; Πρόκειται ουσιαστικά για μια οξυδερκή και διεισδυτική μελέτη του ερωτικού πάθους, της σαρκικής επιθυμίας, του πόθου. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, όχι επειδή δυστυχεί με τον πρώτο και θέλει να ευτυχήσει με τον δεύτερο, αλλά γιατί είναι αιχμάλωτη μια ακανανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτι...

Περιέχονται τα διηγήματα: "Όνειρο στο κύμα", "Η μαυρομαντηλού", "Ολόγυρα στη λίμνη", "Πατέρα στο σπίτι!", "Ο έρωτας στα χιόνια", "Το ενιαύσιον θύμα", "Οι μάγισσες", "Υπό την βασιλικήν δρυν", "Γυνή πλέουσα", "Άνθος του γιαλού", "Το μυρολόγι της φώκιας". Πρώτες δημοσιεύσεις: 1892-1908.

H ηρωίδα του παπαδιαμαντικού διηγήματος "Η Νοσταλγός" διακατέχεται, από μια ρεμβώδη ποιητικότητα στα λόγια και στις πράξεις της, καθώς ρέπει διαρκώς προς την επιστροφή στην πατρίδα της. Αισθάνεται ανίσχυρη να ζει μακριά από τον τόπο της, από τους δικούς της, κι εκεί ξαναγυρνάει, μόλις έχοντας προλάβει να εκφράσει τη συμπάθεια της προς ένα νεώτερό της, ο οποίος και την έφερε στην πατρίδα της με μια βάρκα ξένη. Ο Κωστής Παλαμάς αγάπησε το διήγημα αυτό, χαρακτήρισε τον Παπαδιαμάντη "τραγουδιστή της Νοσταλγού", κι έγραψε ότι η Μούσα του Παπαδιαμάντη είναι σαν την ηρωίδα, την...

Τα πασχαλινά διηγήματα του Παπαδιαμάντη θα φέρουν τον αναγνώστη στο κλίμα των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης, αλλά και στον κόσμο του Σκιαθίτη διηγηματογράφου. Για να μεταφερθεί ο αναγνώστης στην εποχή του Παπαδιαμάντη, αποφασίστηκε να παρουσιαστούν τα κείμενα όπως κυκλοφόρησαν στην πρώτη τους δημοσίευση σε εφημερίδες ή περιοδικά της εποχής (ή, στις περιπτώσεις που αυτό δεν κατορθώθηκε, σε μια όσο το δυνατόν πιο παλιά έκδοση). Είναι χαρακτηριστική η ορθογραφία εκείνων των καιρών και δίνει την εικόνα μιας φάσης στην εξέλιξη της ιστορικής ορθογραφίας της γλώσ...

Το διήγημα "Στο Χριστό στο Κάστρο", του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, είναι από τα ωραιότερα χριστουγεννιάτικα διηγήματα. Σ' αυτό, όπως και στα άλλα διηγήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτό το βιβλίο, μπορεί να διακρίνει κανείς τις "αγάπες" του Παπαδιαμάντη: Την πατρίδα του, τη Σκιάθο, με φυσικές ομορφιές, τα βράχια, τα θαλασσοπούλια, τα κύματα, τα ανηφορικά μονοπάτια, τους γκρεμούς. Έπειτα, τους απλοϊκούς και ταπεινούς νησιώτες, με τα ήθη και τα έθιμά τους, τις προλήψεις, τις αδυναμίες, τις πονηριές, το μόχθο και τις αγωνίες τους. Τέλος, την αγάπη του για την εκκλησία, τα ξωκλήσια...