Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο φριχτός μάγος Οιδίρηνος, ο βασιλιάς Αδόλφος ο Χαλαρός, ο πρίγκιπας Κάρολος το βουτυρόπαιδο και η ωραία, διπρόσωπη Μαργαρίτα μπλέκουν σε μεγάλες περιπέτειες... Η ιστορία τους τυλίγεται, ξετυλίγεται και συχνά, απροσδόκητα, κουβαριάζεται: ακολουθεί μεν τους κανόνες του κλασικού παραμυθιού, αλλά το κάνει πολύ σκανδαλιάρικα, με ζωντανό, κινηματογραφικό τρόπο. Ο "πρίγκιπας της Μένουα", γραμμένος με φαντασία και χιούμορ, είναι ένα παραμύθι για ανήλικα και ενήλικα παιδιά!

Η πριγκίπισσα Ρε, μια αρκετά ασυνήθιστη πριγκίπισσα, συναντά στους στάβλους τον εξωτικό Αχά, ο τυχερός Τζόναθαν Ντος, προσπαθώντας να αποκτήσει δισέγγονα, παντρεύεται την τσιγγάνα Μπέσι, η εύθυμη Μαίρη, που γελάει με τα πάντα, διασταυρώνεται με τον σκυθρωπό Μπεν, η μικρή μάγισσα Λιλαλιλή πάει με το σχολείο της εκπαιδευτική εκδρομή σε μια ανθρώπινη πόλη, ο Αγαπουλαμού μπερδεύεται με τις ηλικίες του, και το αόρατο υπερμωρό, ο Πίπερμαν, έρχεται μάλλον αργά για να σώσει τον κόσμο...

Η πριγκίπισσα Ρε, μια αρκετά ασυνήθιστη πριγκίπισσα, συναντά στους στάβλους τον εξωτικό Αχά, ο τυχερός Τζόναθαν Ντος, προσπαθώντας να αποκτήσει δισέγγονα, παντρεύεται την τσιγγάνα Μπέσι, η εύθυμη Μαίρη, που γελάει με τα πάντα, διασταυρώνεται με τον σκυθρωπό Μπεν, η μικρή μάγισσα Λιλαλιλή πάει με το σχολείο της εκπαιδευτική εκδρομή σε μια ανθρώπινη πόλη, ο Αγαπουλαμού μπερδεύεται με τις ηλικίες του, και το αόρατο υπερμωρό, ο Πίπερμαν, έρχεται μάλλον αργά για να σώσει τον κόσμο...

Δεκαεννιά τρισυπόστατα ποιήματα συνθέτουν ένα προσωπικό, υποκειμενικό ημερολόγιο που καταργεί το γραμμικό χρόνο υπέρ του βιωμένου. Μαθητεία επώδυνη και περίπλοκη στην ανασύνθεση της ατομικής και ποιητικής υποκειμενικότητας. Το πρώτο σκέλος του ποιήματος, νύκτιο, αφορά τον απέραντο κόσμο, σε όλες του τις διαστάσεις, ένα εκτός που εξακτινώνεται και στέκει απέναντι στο πρόσωπο. Το δεύτερο, είναι η παρέμβαση του άλλου, η νουθεσία και η επιτίμηση, η διαπίστωση και η περιγραφή μέσα στο ξένο βλέμμα. Το τρίτο, είναι η περισυλλογή και η στρατηγική, προσεκτικά οργανωμένη ή τυχαία, τη...

Ο Ισαάκ Μπάμπελ (1894-1940) είναι ένας επαναστάτης, ανθρωπιστής, Εβραίος της Οδησσού, ο οποίος παρατηρεί τις σαρωτικές αλλαγές που επιφέρει η επανάσταση των μπολσεβίκων, στοχάζεται για τον πόλεμο και την ανθρώπινη μοίρα, θέτει βασανιστικά ερωτήματα για το άτομο και τις πράξεις του και καταγράφει στα έξοχα διηγήματά του τις πιο μύχιες σκέψεις του με λόγο συμπυκνωμένο, ρέοντα, δυναμικό και βαθιά αληθινό. Στα "Χρονικά του '18" αποτυπώνει με την καθαρότητα της δημοσιογραφικής γραφής την ταραγμένη ζωή στην Πετρούπολη, όταν την πόλη σαρώνει ο εμφύλιος πόλεμος που άρχισε αμέσως μ...

"Γιατί να κάνουμε γενικεύσεις, γιατί από τη μία και μόνη Αριάδνη να κρίνουμε όλες τις γυναίκες;" αναρωτιέται ο ίδιος ο Τσέχωφ ως ακροατής της ιστορίας της και υποστηρικτής της ισότητας των φύλων, στη νουβέλα αυτή η οποία κρύβει, ίσως, τα περισσότερα αυτοβιογραφικά στοιχεία απ' όλα τ' άλλα πεζά του μεγάλου συγγραφέα. Στην "Αριάδνη" σκιαγραφείται ένας ορισμένος τύπος γυναίκας που, μια συγκεκριμένη εποχή, άσκησε δυνατή επίδραση στο συγγραφέα: πρόκειται για μια πραγματική καλλονή που εντυπωσιάζει με την πολυπλοκότητα και την αντιφατικότητα του χαρακτήρα της, με τη δίψα της για...

Μια νεαρή ποιητική φωνή, γήινη αλλά και φευγάτη, που ξεδιπλώνεται, αναπτύσσεται κι απογειώνεται σαν χορός, σαρκώνοντας την αόρατη μουσική, και που, ταυτόχρονα, μιλά τη γλώσσα της απλής καθημερινότητας. Η Στέλλα Καρτάκη, με οξυμένη περιέργεια, σαν παιδί, και άγρυπνες αισθήσεις βλέπει, ακούει, οσφραίνεται, αγγίζει, γεύεται το παραμικρό με πολλαπλάσια δύναμη. Και μεταφράζει τα συναισθήματά της σε ποιήματα ζωντανά και παλλόμενα που ακκίζονται λίγο, σκιάζονται, τραγουδούν, ψιθυρίζουν, πεισμώνουν, ξεφεύγουν, πάσχουν, συμπονούν, παθιάζονται, διεκδικούν, απαιτούν, απελπίζονται, ευ...

Ο "Νυμφαίος θάνατος" είναι μια μυθιστορηματική μελέτη θανάτου σε σχέση μ' ένα συγκεκριμένο χώρο, την πόλη της Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για μια μνημονική, θυμική, νοητική και εννοιολογική περιπλάνηση στη Νύμφη του Θερμαϊκού ως μητέρα θανατερή. Ο θάνατος παίρνει εδώ τη θέση μιας αδιανόητης και ανέφικτης πραγματικότητας, μιας αδυνατότητας που ωστόσο μπορεί να ερευνηθεί και να διευρυνθεί επειδή είναι προσωπική. Και ο θάνατος, τελικά πιο δυνατός από τον εαυτό του πάντα, οδηγείται στην αυτοκατάφασή του, μετατρέποντας την πόλη σε άβυσσο γενναιοδωρίας. "Κρίνω λοιπόν ότι αυτός ο θαν...

Όλα στον κόσμο ανάγονται τελικά στις δύο μεγάλες πράξεις - στον έρωτα και τον θάνατο. ...Η ars armatoria, η τέχνη των ερωτικών απολαύσεων, είναι και αυτή τέχνη και μάλιστα όχι λιγότερο συναρπαστική από την ars gladitioria, την τέχνη των μονομάχων. Μεταξύ αυτών των δύο τεχνών υπάρχουν πράγματι πολλά κοινά. Και οι δυο τους εξάπτουν ιδιαίτερα τη φαντασία μας, και οι δύο τους έχουν έντονη τάση προς εφευρετικές διαστρεβλώσεις, και οι δυο τους είναι εξαιρετικά επιδεικτικές -για το ευρύτερο κοινό ή σε τελείως προσωπικό επίπεδο, αυτό είναι άλλο ζήτημα-, και οι δυο τους περιέχουν ο...

Στην νουβέλα "Ολέσια", ο Αλεξάντρ Κουπρίν, με ακρίβεια, λεπτότητα και δύναμη στη ψυχολογική εμβάθυνση χαρακτήρων και συναισθημάτων, ξετυλίγει, με ρεαλιστικές περιγραφές μια ιστορία αγάπης που ανθίζει με φυσικό σκηνικό το μυστηριακό δάσος, το σκοτεινό βάλτο και την ίζμπα με τα ποδαράκια κότας, ανάμεσα σ' ένα νεαρό Ρώσο διανοούμενο και σε μια μικρή, σοφή και απλοϊκή μάγισσα. Το "Βραχιόλι με τους γρανάτες", η δεύτερη ιστορία αγάπης του βιβλίου, είναι μια άλλη προσέγγιση της αβύσσου της ανθρώπινης ψυχής: πρόκειται για μια ατμοσφαιρική αφήγηση στην οποία σκιαγραφείται, με πολύ...

Στην νουβέλα "Ολέσια", ο Αλεξάντρ Κουπρίν, με ακρίβεια, λεπτότητα και δύναμη στη ψυχολογική εμβάθυνση χαρακτήρων και συναισθημάτων, ξετυλίγει, με ρεαλιστικές περιγραφές μια ιστορία αγάπης που ανθίζει με φυσικό σκηνικό το μυστηριακό δάσος, το σκοτεινό βάλτο και την ίζμπα με τα ποδαράκια κότας, ανάμεσα σ' ένα νεαρό Ρώσο διανοούμενο και σε μια μικρή, σοφή και απλοϊκή μάγισσα. Το "Βραχιόλι με τους γρανάτες", η δεύτερη ιστορία αγάπης του βιβλίου, είναι μια άλλη προσέγγιση της αβύσσου της ανθρώπινης ψυχής: πρόκειται για μια ατμοσφαιρική αφήγηση στην οποία σκιαγραφείται, με πολύ...

Η νύχτα είναι γλυκιά, όλο χάδια· απ' αυτές που προκαλούν στο δέρμα ακαθόριστα ρίγη... Ανάμεσα στις τριανταφυλλιές, το θρόισμα των υφασμάτων, τα γέλια, τους στεναγμούς και τα χιλιάδες φώτα, η γιορτή αστραποβολά. Πίσω από τα ολάνθιστα φυτά, ο Ζαν Γκοσέν, ένας ξανθός νεαρός με όψη ηλιοκαμένη από το φως του Νότου, παρατηρεί τους χορευτές... Νιώθει χαμένος μέσα στο παρδαλό πλήθος από Παριζιάνους ζωγράφους και γλύπτες... Η μουσική, τ' αρώματα, τα γυμνά μπράτσα στην αρχή τον τρομάζουν, στη συνέχεια όμως τον μεθούν. Άξαφνα, βρίσκεται στο πλάι της. Η Σαπφώ! Όμορφη, μυστηριώδης, α...

Ένα έξυπνα δομημένο μυθιστόρημα όπου τα πιο ασήμαντα γεγονότα δημιουργούν σασπένς, όπου οι πιο απλές καταστάσεις αποδεικνύεται ότι δεν είναι καθόλου απλές. Η Μάρη Μαρουδή με μυθοπλαστική δεινότητα και λόγο εναργή και σαφή, περιγράφει μια καθημερινή ιστορία, στην οποία -όπως ακριβώς και στη ζωή- τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται, τίποτα δεν μπορεί να προβλεφθεί. Με λιτά μέσα στήνει μια συναρπαστική χορογραφία ανθρώπινων σχέσεων που η πρόοδός τους ανακόπτεται ή αλλάζει φορά, ανθρώπινων διαδρομών που διασταυρώνεται, προχωρούν, γυρνούν προς τα πίσω ή αναλώνονται σε κύκλους. Κ...

Το "Εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γερο-Πόσουμ", ένα βιβλίο κεφάτο, σπινθηροβόλο, πλούσιο, με παιγνιώδεις ρυθμούς και ομοιοκαταληξίες, είναι τελείως διαφορετικό απ' όλα τα άλλα έργα του Έλιοτ. Και παρά το γεγονός πως, κατά μία έννοια, έχει γνωρίσει τη μεγαλύτερη δημοσιότητα, εξακολουθεί να παραμένει το λιγότερο μεταφρασμένο έργο του Έλιοτ και το λιγότερο σχολιασμένο.

Χίλια χρόνια πάμε πίσω, να σας πω και να ιστορήσω/ για τον Βάνια το χαζούλη, τον καλό, τον τυχερούλη/ Και το Καμπουραλογάκι, το πιστό του φιλαράκι/ που μιλιά ανθρώπου έχει και με χίλια πάντα τρέχει/ Και κανείς να το προφτάσει δεν μπορεί σ' όλη την πλάση!/ Θα σας πω τα μυστικά τους και τα κατορθώματά τους. [...]

Χίλια χρόνια πάμε πίσω, να σας πω και να ιστορήσω/ για τον Βάνια το χαζούλη, τον καλό, τον τυχερούλη/ Και το Καμπουραλογάκι, το πιστό του φιλαράκι/ που μιλιά ανθρώπου έχει και με χίλια πάντα τρέχει/ Και κανείς να το προφτάσει δεν μπορεί σ' όλη την πλάση!/ Θα σας πω τα μυστικά τους και τα κατορθώματά τους. [...]

"Τα διηγήματα της Σεβαστούπολης" είναι κείμενα κατ' αρχάς αυτοβιογραφικά. Ο εικοσιεπτάχρονος Τολστόι, που υπηρέτησε ως αξιωματικός στην πολιορκημένη Σεβαστούπολη, καταγράφει εικόνες από τις μάχες, τα χαρακώματα και την καθημερινή ζωή. Πλάθει με ζωντάνια και ρεαλισμό τους ήρωές του, εμπειροπόλεμους στρατιώτες, αμούστακους νεαρούς με στολή, γέρους, γυναίκες, παιδιά, που ζουν αγκαλιά με το θάνατο και βιώνουν με αξιοπρέπεια την οδύνη του πολέμου. Καταδύεται στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και φέρνει στο φως, με κριτικό πνεύμα αλλά και αγάπη, τη σχέση των ηρώων του με την αυτοθυσί...

Αποφάσισα να πάω στην πρώτη γραμμή. Ο μέραρχος στραβομουτσούνιασε μόλις το άκουσε. - Τι διάολο θα πας να κάνεις εκεί; Μια στιγμή να ξεχαστείς, θα σε καθαρίσουν! Ήμουν ανένδοτος και δεν σταμάτησα εκεί. Η επιλογή μου ήταν η πιο μάχιμη μεραρχία, η Έκτη. - Άι ρε, βουτυρομπεμπέ, φώναξε γελώντας, ο μέραρχος. Γυαλάκια... Μισή μερίδα... Σας στέλνουνε εδώ χωρίς να σας ρωτήσουνε, κι εδώ σας πετσοκόβουνε μόνο και μόνο επειδή φοράτε γυαλιά! Τι λες, θα τα καταφέρεις να ζήσεις μαζί μας; - Θα τα καταφέρω απάντησα. Με το όνομα Κίριλ Βασίλιεβιτς Λιούτοφ, που κρύβει την εβραϊκή του κατα...

Η ανθολογία αυτή, μια ουσιαστική και πολύπλευρη γνωριμία με τη λεπταίσθητη, κλασική κινέζικη ποίηση, προσεγγίζει τις τρεις τομές στην ιστορία της: την ποίηση Τζου, την ποίηση Τουάνγκ Γουέι και την ποίηση Λι Πο. Η ποίηση Τζου (που γράφτηκε για πρώτη φορά από πόρνες και τραγουδήθηκε στα λαϊκά καταγώγια, αλλά στη διάρκεια της δυναστείας Σουνγκ (960-1279) εξελίχθηκε σε μια ιδιότυπη λυρική φόρμα), εκπροσωπείται εδώ με ποιήματα των Λι Γιου, Λιν Που, Φαν Σουνγκ Γεν, Τσανγκ Χσιεν, Γεν Σου, Λιου Γιουνγκ, Τσανγκ Σεν, Ου Γιανγκ Χσιου, Χσιν Τσάι Τσι και Τσιανγκ Κουέι. Ο Γουάνγκ Γ...

"Όλος ο πλούτος της ζωής είναι οι αναμνήσεις που λησμονούμε" έγραφε ο Τσέζαρε Παβέζε. Αυτό τον πλούτο, διασώζει και αποθησαυρίζει στην ποίησή του και μας καλεί να μοιραστούμε. Τα τιμαλφή του είναι εικόνες παιδικές, νεανικά σκιρτήματα, απελπισμένοι έρωτες, προσδοκίες, απογοητεύσεις, ομιχλώδη τοπία του ιταλικού βορρά, το ποτάμι, ο λόφος, ο θάνατος: μνήμες ανθρώπινες και γι' αυτό αιώνιες. Στη σχολή της "ερμητικής" ποίησης που δεσπόζει στα ιταλικά γράμματα με κυρίαρχα τα ονόματα του Ουνγκαρέτι, του Μάνταλε και του Κουασίμοντο (τα τρία Νόμπελ της Ιταλίας), ο Παβέζε -τόσο σημαντ...