Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτός δεν πιστεύει πια. Κάνει ένα ταξίδι που ίσως δεν έχει γυρισμό και αναρωτιέται αν υπάρχει ζωή πριν το θάνατο. Και πότε είναι ο Κιλρόι, κάποιος που δεν υπήρξε ποτέ, πότε ο χασογκόλης Αριστείδης Παπάζογλου και πότε κάποιος που γράφει στους τοίχους "αν υπάρχει Θεός την πουτσίσαμε".

Τη λένε Δέσποινα και θέλει να φύγει. Με κάθε τίμημα. Μα όσους θα ακολουθήσει στα τυφλά δεν έχουν πού να την πάνε. Και κάθε φορά ο γυρισμός θα γίνεται και πιο δύσκολος. Ένα ανθρώπινο πλάσμα που θα χαθεί αναζητώντας απεγνωσμένα τρόπο για να ζήσει.

Δεν υπάρχει κοινωνία. Mόνο άτομα. Επιχειρηματίες, μάνατζερ, γιατροί, δημοσιογράφοι, διαφημιστές, καλλιτέχνες, μοντέλα, σύζυγοι, γκόμενες, όλοι εναντίον όλων με μια ακατάληπτη γλώσσα χωρίς αίσθημα. Σε έναν κόσμο που τρελαίνεται, η κατάθλιψη, οι ίλιγγοι και η παράνοια είναι συμπτώματα υγείας. Η νέα εποχή είναι τώρα.

Ένα σπίτι που το καίνε τρεις φορές κι ένα δελφίνι από ρύζι για τη βασίλισσα. Μια βέρα που γράφει σαράντα χρόνια άλλο όνομα, κι ένα τσουβάλι κεφάλια ανταρτών. Μια θαυματουργή εικόνα κι ένας πολεμιστής της Αλβανίας σε θάνατο... Ένας Σπύρος, ένας Σωτήρης, μια Ακριβή και μια Φωτεινή σε μια μοναχική πορεία σε πρώτο πρόσωπο. Ένας Πάνος που χάνει συνέχεια το νήμα. Ένας -αμίλητος- Άγγελος. Κι ένας Γιάννης, το φάντασμα αυτού του βιβλίου.

"Βγήκα για έρωτα απόψε. Μα εσύ δεν μου κάνεις. Εγώ ψάχνω κάτι δυνατό, σαν ενδοφλέβια. Ψάχνω για τρεις ρόμπες που ξενυχτάνε ανάμεσα στις καραβίσιες λαμαρίνες. Τρεις ξεθωριασμένες ρόμπες που ανοίγουνε, στα όρθια, σε λούστρους, και ανήλικα. Απόψε θα είναι δικές μου. Με περιμένουν να βυθιστώ μέσα τους, να βαφτιστώ σε φλέματα, λίπη, νύχια, γερασμένα μαλλιά και να τους επιστρέψω τα ονόματά τους... Φλώρα, Φρειδερίκη, Νίκη-Ράδιο, σας λατρεύω. Φλώρα, Φρειδερίκη, Νίκη-Ράδιο, δεν έχω τίποτα να σας κρύψω. Είμαι δικός σας".

Σ' ένα μεγάλο ευρωπαϊκό στάδιο, οι θεατές καθηλώνονται για μια ολόκληρη εβδομάδα στο λεγόμενο "Ματς του Αιώνα". Εκατοντάδες τερατώδεις φιγούρες, κάτι μεταξύ γατόπαρδου και μπαμπουίνου, έχουν καταλάβει τον αγωνιστικό χώρο... Το Ματς έχει μετατραπεί σε εφιάλτη, μια αμερικανική ταινία φρίκης, που παρακολουθούν αποχαυνωμένα πλήθη. Μια παρέα νεαρών προσπαθεί να απελευθερώσει τον έγκλειστο κόσμο. Το παιχνίδι αποκτά, μέσα από μια σειρά απρόοπτα, τη μορφή ενός τρομακτικού video game: οι φίλοι πρέπει να συγκεντρώσουν τα οκτώ γράμματα της λέξης "ελευθερία", διακινδυνεύοντας σε κάθε β...

Η πλοκή: Η Φραγκογιαννού, η κεντρική ηρωίδα της "Φόνισσας", είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα που πνίγει νέα κορίτσια για να λυτρώσει τη φτωχή τους οικογένεια από το βάρος τους -αλλά και τα ίδια από τα μελλοντικά βάσανα της προβλέψιμης ζωής τους. Στο περίφημο τέλος του μυθιστορήματος, η ηρωίδα χάνεται "εις το ήμισυ του δρόμου, μεταξύ της θείας και της ανθρώπινης δικαιοσύνης". Η σημασία του κλασικού έργου: Ο διαταραγμένος ψυχισμός, η διαταραγμένη ηθική, η δεινή κοινωνική συνθήκη αλλά και η υπόκωφη γοητεία του θανάτου συνδυάζονται αριστουργηματικά στο πρόσωπο της ηρωίδας η οποία...

Στο "Ατμόπλοιο του Μοντερνισμού" ένας Ιταλός σλαβολόγος γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ στην Πετρούπολη για την αρχιτεκτονική της. Ανακαλύπτει όμως ένα ημερολόγιο που αφηγείται την ιστορία του Σάσα και του Πάσα, δύο επίδοξων ποιητών στα προεπαναστατικά χρόνια, όταν εκεί άνθιζαν τα "εκατό λουλούδια" του Μοντερνισμού. Στο επίκεντρο του μυθιστορήματος βρίσκεται ο ταραχώδης βίος και το έργο του μυθικού φουτουριστή ποιητή Βελιμίρ Χλέμπνικοφ (1885-1922). Το μυθιστόρημα του Πάολο Νόρι περιγράφει ανάγλυφα τη σκοτεινή εποχή που στη Ρωσία οι επαναστατημένοι νέοι ποιητές ετοιμάζονται "να πετ...

Στο "Ατμόπλοιο του Μοντερνισμού" ένας Ιταλός σλαβολόγος γυρίζει ένα ντοκιμαντέρ στην Πετρούπολη για την αρχιτεκτονική της. Ανακαλύπτει όμως ένα ημερολόγιο που αφηγείται την ιστορία του Σάσα και του Πάσα, δύο επίδοξων ποιητών στα προεπαναστατικά χρόνια, όταν εκεί άνθιζαν τα "εκατό λουλούδια" του Μοντερνισμού. Στο επίκεντρο του μυθιστορήματος βρίσκεται ο ταραχώδης βίος και το έργο του μυθικού φουτουριστή ποιητή Βελιμίρ Χλέμπνικοφ (1885-1922). Το μυθιστόρημα του Πάολο Νόρι περιγράφει ανάγλυφα τη σκοτεινή εποχή που στη Ρωσία οι επαναστατημένοι νέοι ποιητές ετοιμάζονται "να πετ...

Στον παρόντα τόμο περιέχονται δεκαεννέα από τα γνωστότερα αφηγήματα του Edgar Allan Poe, ένα πεζό ποίημα και ένα δοκίμιό του (στο οποίο εκθέτει τις θεωρητικές του απόψεις για το αφήγημα), όλα μεταφρασμένα από τον Κοσμά Πολίτη. Αυτές οι ιστορικές μεταφράσεις του σημαντικού Νεοέλληνα μυθιστοριογράφου έχουν πολλαπλό φιλολογικό ενδιαφέρον: για την κατανόηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας, για τους τρόπους πρόσληψης της ξένης λογοτεχνίας, αλλά και για την ιστορία της μεταφραστικής πρακτικής στην Ελλάδα. Η υποδειγματική έρευνα του επιμελητή Στέφανου Μπεκατώρου, τα αναλυτικά σχόλια...

"Πετάω τα ρουχαλάκια και χώνουμε στα σεντόνια. Η Μαίρη φλεγόμενη βάτος. Απάνου στα ντουζένια -τα προκαταρκτικά- με λέγει: -Ρε Γιωργάκη. Αυτό το φως από πάνου μας σχέτη ανάκρισις. Δεν έχεις τίποτα πιο ατμοσφαιρικόν; Σηκώνουμαι, σηκωμένος. Σβήνω φως ταβάνι. Ανάβω του μπάνιου. Μπαίνω σεντονάκια. Ρουφάω τα μάτια της. -Αχ, ρε μικρούλη μου. Κι αυτό το φως π' άναψες σχέτη ψύχρα. Σβήνω μπάνιο, ανάφτω κουζίνας, πέφτω σεντονάκια, αγκαλιάζω Μαίρη, διαγουμίζω βυζάκια. -Αυτό το φως της κουζίνας μοιάζει σαν κελί φυλακής. Συγγνώμη, φιλαράκι μου. Σβήνω φως κουζίνας. Ανάβω το όξω. Προς ακάλ...

Δε μιλούσε, μόνο ακούγαμε τους ίδιους ήχους στο ίδιο κρεβάτι κι είχαμε τυλιχτεί κι είχαμε γίνει ένα και δεν μπορεί να καταλάβαινα λάθος. Αποκλείεται. Ήταν μια απόλυτη αγκαλιά και μακάρι να γινόταν κάτι εκείνη τη στιγμή και να άλλαζε ο Κόσμος και να μην ξέραμε τίποτα και κανέναν έξω από την πόρτα του σπιτιού και να μη μας ξέρανε. Οι άνθρωποι τη στιγμή που πλησιάζουν στον έρωτα, τη μικρούλα εκείνη στιγμή που τείνουν προς τον έρωτα κανονικά οφείλουν να γίνονται αόρατοι. Μου φάνηκε πως αγαπούσα. Κι αυτά που σκεφτόταν τα ήξερα όλα, γιατί και τις σκέψεις τις ξένες μπορείς να τις...

Εγώ, Γη γενής. Γυναίκα. Κι εσύ όρθιος σ' ένα βουνό με πάθη, σπαθιά, ακόντια σκουριασμένα, παλιά πλαστικά, τσιπάκια για πέταμα, πάνω τους χτίζεις το σπίτι σου, με παίρνεις, μου γεννάς παιδιά, μου λές: είδες; Και δε βλέπω πια τίποτα, μου λες: κοίτα, και μου δείχνεις αίμα, μου λες: άκου, άκου... Τίποτα δε ζει πια μέσα μου. Τα πήρες όλα.

Μπόρχες σημαίνει, για τα εκατομμύρια των φανατικών του αναγνωστών σε όλο τον κόσμο, ένα σύμπαν δημιουργημένο από την αρχή με τα υλικά που πλάθονται τα όνειρα. Ένα σύμπαν που συγκροτείται από επάλληλους Λαβυρίνθους (που διαφέρουν στις διακλαδώσεις καίτοι ομόκεντροι), ένα σύμπαν "Βιβλιοθήκη", όπου οι πάντες χάνονται αναζητώντας το Νόημα. Σ' αυτό το δαιδαλώδες τοπίο ανήκουν και τα ποιήματα που κατά καιρούς έγραψε ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες και συγκεντρώνονται σ' αυτό τον τόμο. Ποιήματα για μάχες, μυθικές ή ιστορικές προσωπικότητες, καθρέφτες, ξίφη και κλεψύδρες... Συχνά όμως, ο κό...

Κι ας μη νομίζουμε πως είμαστε μεγάλοι,/ τρανοί, υπερκόσμιοι κι αθάνατοι ποιητές,/ Περνούμε εμείς, έρχονται πίσω άλλοι/ κι όλοι μας είμαστε φτωχοί τραγουδιστές./ Ξεπέσαμε -πουλιά αποπλανεμένα-/ στη γη. Κι αναρωτιόμαστε: "που πάμε;"./ Κι εκεί που άλλοι μισούνε -μάταιη έννοια-/ τις ομορφάδες της, περνώντας τραγουδάμε./ Αδιόρθωτοι κι ανώφελοι νεφοπαρμένοι/ -κι ίσως για σε, αναγνώστη, να 'μαστε τρελοί-/ μας τυραννά στο διάβα μας η σκέψη: "τι απομένει;"/ κι ένα αναπάντητο κι ασίγαστο "γιατί;"/ Κι έτσι φεύγουμε εμείς. Μας ακολουθάνε άλλοι·/ Με άλλα τραγούδια τρ...

Χαθήκαμε σε μίζερες σκέψεις και μικρότητες, χωρίς να λύσουμε το μέγα μυστήριο του κόσμου, για να μένει το ερώτημα άλυτο και αδυσώπητο: Πώς έζησες, γιατί έζησες έτσι όπως έζησες, τι θα μπορούσες να κάνεις και δεν έκανες, για άλλο δρόμο έψαχνες, για άλλο νόημα, λάθος κουδούνια, λάθος πόρτες χτύπησες, λάθος δρόμους πήρες, λάθος ανθρώπους αγάπησες, σε λάθος κρεβάτια κοιμήθηκες, σε λάθος σπίτια έζησες. Γιατί τέτοια περιφρόνηση σ' αυτό που ονειρεύτηκες, σ' αυτό που σχεδίασες;

Οι "Φωνές" του νομπελίστα συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ, μια συλλογή από τα πεζά και τα πολιτικά του κείμενα (1948-2005), αποτελεί ένα δραματικό ταξίδι στο χρόνο και στην εντυπωσιακή πολυμορφία μιας δυνατής φωνής που ούτε ο πόλεμος αποσιώπησης από τα αγγλικά ΜΜΕ, ούτε η αρρώστια, ούτε το πρόσφατο βραβείο Νόμπελ 2005 κατάφεραν να την κάνουν να σιγήσει. Κι ας ορίζεται συχνά απ' τις (τρομακτικές) της σιωπές. Η πεζογραφία του Πίντερ δε βρίσκεται μακριά από το θέατρό του: κλειστοί χώροι, αίσθηση απειλής, εισβολή, αγώνας για εξουσία, ανατροπές, φιλία, προδοσία, το ανέφικτο της επικ...

"...Νόμιζα ότι με έχεις απορροφήσει ολόκληρη, αλλά δεν είναι έτσι, εγώ έχω απορροφήσει εσένα, όχι εσύ εμένα. Σε έχω απορροφήσει, είσαι δικός μου, σε κατέχω και δεν πονάω πια. Στη θύρα της υπομονής σε περιμένω. Στη νήσο των Μακάρων θα συναντηθούμε". Πώς μπορεί μια Αθηναία εταίρα να ερωτευθεί ένα Σπαρτιάτη και πώς αυτός θα αντιδράσει στον έρωτα που εμπνέει μια γυναίκα; Τι στάση θα κρατήσει ο "όμοιός" του που υποχρεώνεται να παρακολουθήσει αυτό το πρωτόγνωρο για εκείνον θέαμα; Ποια είναι η μεταφυσική ενατένιση του Σπαρτιάτη πολεμιστή και ποιος ο σκοπός του στη ζωή; Ποια η γ...

Η Άμπερ χτυπάει τυχαία την πόρτα των Σμαρτς, μιας προνομιούχου αγγλικής οικογένειας που περνάει τις θερινές της διακοπές στο Νόρφολκ. Η τετραμελής οικογένεια, με τη μητέρα Ιβ, συγγραφέα μπεστ σέλερ, το δεύτερο σύζυγό της Μάικλ, πανεπιστημιακό, το δεκαεπτάχρονο Μάγκνους, που σερφάρει όλη μέρα στα πορνό σάιτ, και τη δωδεκάχρονη Άστριντ, που βλέπει τον κόσμο αποκλειστικά μέσα από μια βιντεοκάμερα, παρουσιάζει συμπτώματα πλήρους διάλυσης από τη στιγμή που η Άμπερ εγκαθίσταται "τυχαία" στο σπίτι των διακοπών τους. Αυτή η ευφυής παραλλαγή στην ταινία "Θεώρημα" του Πιερ Πάολο Παζ...

Μια περιοδεία στις μητροπόλεις του πλανήτη, από τη Νέα Υόρκη έως την Αγία Πετρούπολη, από την Κωνσταντινούπολη έως τη Βουδαπέστη, από το μακρινό Σίδνεϊ και την Μπανγκόκ έως τη Λισσαβόνα, μέσα από μια διεισδυτική, ερωτική ματιά που αναδεικνύει το βαθύτερο μυστικό της κάθε πόλης. Κι ακόμα μια περιοδεία σε απροσδόκητους "παραδείσους" αυτού του κόσμου: από το Τρινιδάδ, παράδεισο της μαγείας, έως το Παρατί, τον παράδεισο των κοραλλιών, το Σαντιάγκο, παράδεισο του χορού, ή το τροπικό Λανγκάουι, "παράδεισο του βιβλίου"... Συναρπαστικές ιστορίες, πάντα με φόντο πόλεις και τόπους...