Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι η πρώτη κωμωδία που ο Μολιέρος παρουσίασε στο Παρίσι: αποτελείται από επιμέρους ελάσσονες πλοκές αρκετά ανεξάρτητες μεταξύ τους. Πρόκειται για μια γεύση του ιταλικού και του ισπανικού θεάτρου που επλανάτο στο Παρίσι. Τότε οι κωμωδίες δεν ήταν παρά ένας καμβάς παράδοξων περιπετειών, όπου κανένας δεν είχε ακόμα επιχειρήσει την παραμικρή σκιαγράφηση ηθών. Το θέατρο δεν ήταν εκείνο που οφείλει να είναι, η αναπαράσταση δηλαδή της ζωής του ανθρώπου. Η ταπεινωτική για την ανθρωπότητα συνήθεια των ισχυρών να έχουν στην υπηρεσία τους τούς λεγόμενους τρελούς είχε μιάνει το θέατ...

Η νεαρή νοσοκόμα δεν ήξερε τι θα συναντήσει στο ερημικό νησί του Καπετάνιου, όπου δέχτηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες της. "Ασθενής" δεν είναι τελικά ο ίδιος ο φιλήδονος γέρος, αλλά η μικρή προστατευόμενή του, που ζει έγκλειστη με τη θέλησή της σε μια παράξενη έπαυλη χωρίς καθρέφτες. Για ποιο λόγο; αναρωτιέται η νοσοκόμα. Και γιατί της απαγορεύεται να μιλήσει γι' αυτό επί ποινή θανάτου; Σαν θηλυκός Ερμής, θα επιστρατεύσει όλη την τέχνη του αγγελιαφόρου θεού για να εξιχνιάσει το μυστήριο, να κερδίσει την καρδιά της κοπέλας και να της μεταφέρει σιωπηλά το απίστευτο μήνυμα....

Η συζήτηση για το βαθμό και τη θέση που πρέπει να αποδοθεί στη φωτογραφία σε σχέση με τις άλλες καλές τέχνες δεν με απασχόλησε ποτέ διότι τούτο το πρόβλημα ιεράρχησης μου φαινόταν πάντοτε καθαρά ακαδημαϊκής φύσεως. 27.11.85

Το "Εγχειρίδιο καλής συμπεριφοράς κορασίδων για οικοτροφεία" είναι μια άσεμνη και ελευθεριάζουσα παρωδία άλλων εγχειριδίων του 19ου αιώνα. Ο βιογράφος του Πιερ Λουίς (1870-1925) μας πληροφορεί ότι μέχρι επτά ετών οι γονείς του τον έντυναν με κοριτσίστικα ρούχα. Σε ποιον λοιπόν απευθύνεται, με τόση θυμηδία και αναίδεια, αυτό το εγχειρίδιο; Η τεράστια ερωτογραφική παραγωγή του Λουίς, που δημοσιεύτηκε κρυφά μετά το θάνατό του, δεν αναφέρεται ποτέ στις ιστορίες της λογοτεχνίας. Επέζησε στο γκέτο των ειδικευμένων εκδόσεων και βιβλιοπωλείων. Να ένα προνόμιο που η ερμητική λογοτεχ...

[...] Το "Παντογνώστης και ζωντόβολος" είναι ένα ταξίδι που δεν βαρύνεται ούτε από την εμμονή της ανακάλυψης, ούτε από την παρακμή του "όλα έχουν γίνει". Είναι μελαγχολικό και ελαφρύ, σάρκα και παραμύθι. Κεντρικό ζευγάρι του έργου, ο κύριος και ο υπηρέτης. Ο έξυπνος και ο βλαξ, ο μορφωμένος και ο αδαής, το μυαλό και το στομάχι. Σχήμα πανάρχαιο και κλασικό, ιδιαίτερα αγαπητό στο γαλλικό θέατρο που ανατρέπεται για μια ακόμη φορά. Εδώ όμως τον λόγο δεν έχει η αστική ή η αριστοκρατική ηθική, αλλά ο τόπος των επιθυμιών και των ονείρων. Στον τόπο αυτό, η δομημένη λογική (;) κα...

[...] Στον "Τουρκαρέ" (1709) το πιο γνωστό έργο του, ο Lesage, με επιδέξιες παρακάμψεις, υπαγορευμένες από τα δεδομένα της εποχής του αλλά και από τις ίδιες τις απαιτήσεις του θεάτρου, αυτονομείται από τα επιβλητικά αρχέτυπά του, ιδίως από εκείνα του Μολιέρου, και καταλήγει σε μορφές και καταστάσεις πρωτόγνωρες και αδιερεύνητες μέχρι τότε. [...] (απόσπασμα από το βιβλίο) Το έργο του Lesage "Τουρκαρέ", πρωτοπαρουσιάστηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1709 από το θίασο της Comedie Francaise.