Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνικής αποτελεί ως γνωστόν ένα από τα κεντρικά γνωρίσματα του νεώτερου δυτικού πολιτισμού. Η ιστορικά πρωτοφανής αυτή εξέλιξη μας αναγκάζει να σκεφτούμε εξ αρχής πάνω στη φύση του ανθρώπου ως δημιουργού εργαλείων και πάνω στη σχέση της ανθρώπινης φύσης με τη φύση που την περιβάλλει. Απ' αυτή τη διπλή σκοπιά διαπραγματεύεται ο Moscovici το πρόβλημα του συναρπαστικού βιβλίου του. Ανατρέχει χρονικά πολύ πιο πίσω από τη νεώτερη Ευρώπη για να φωτίσει γενετικά τα γνωρίσματα και τις απαρχές της τεχνικής δημιουργίας. Ανασυγκροτείται έτσι μια διαδικασία, μέσ...

Η αρχαία σοφιστική είναι από τις πιο εκθαμβωτικές αλλά και τις πιο αμφιλεγόμενες εκφάνσεις του ελληνικού πνεύματος. Δεν υπάρχει σημαντικός Έλληνας συγγραφέας ή πολιτικός στην καμπή του 5ου προς τον 4ο αι. π.Χ. που να μη μαθήτευσε στους Σοφιστές ή να μη δέχτηκε την επίδρασή τους. Στον τόμο αυτό έχουν συγκεντρωθεί όλα τα σωζόμενα αποσπάσματα από τα έργα τους, όσα περιέχονται στην κλασική συλλογή των Diels-Kranz Fragmente der Vorsokratiker και πολλά νέα. Εκτός από το αρχαίο κείμενο δίνονται η νεοελληνική μετάφραση και σύντομα ερμηνευτικά σημειώματα βασισμένα στη φιλολογική και...

Το έργο της Ρωξάνης Αργυροπούλου συνεχίζει την καταγραφή της ελληνικής φιλοσοφίας, που έκανε ο Νίκος Ψημμένος για την περίοδο της Τουρκοκρατίας ("Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" α.α. 26-27). Πρόκειται και αυτή τη φορά για ανθολογία αντιπροσωπευτικών κειμένων από όλους τους τομείς της φιλοσοφικής σκέψης και ταυτόχρονα για πλήρη αποθησαύριση της ως τώρα έρευνας, πλαισιωμένη με κατατοπιστικές εισαγωγές και ερμηνευτικά σχόλια. Δεν ενδιαφέρει μόνον τους φιλοσόφους αλλά και οποιονδήποτε ασχολείται με τον σύγχρονο ελληνισμό και την εξέλιξή του. Κυκλοφορεί σε δύο τόμους.

Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο να καταπιάνεται ένας εθνολόγος με αναλύσεις λογοτεχνικών έργων, και μάλιστα με συνθετική πρόθεση. Όμως ο Muhlmann το κάνει με επιτυχία, ερευνώντας τη λογοτεχνία ως συμπύκνωση στάσεων και αξιολογήσεων, οι οποίες εμπνέονται από το πολιτισμικό περιβάλλον και από τη συνεχή τριβή αυτού του περιβάλλοντος με άλλα. Οι εθνικές λογοτεχνίες γεννήθηκαν από την Αναγέννηση και μετά στην Ευρώπη ανταποκρινόμενες στη διαμόρφωση εθνικών χώρων με λίγο-πολύ ενιαία χαρακτηριστικά· αλλά οι χώροι αυτοί επικοινωνούσαν θετικά ή αρνητικά μεταξύ τους και έτσι διαμορφώθ...

Το έργο του Jacob Burckhardt ανήκει στα αναγνωρισμένα και πολυμεταφρασμένα αριστουργήματα της ιστοριογραφίας. Η αξία του είναι διπλή. Αποτελεί πρότυπο ανασυγκρότησης ενός συγκεκριμένου πολιτισμού, έτσι ώστε να καταφαίνεται πως οι διάφορες πλευρές του συνδέονται μεταξύ τους από την ίδια θεώρηση του κόσμου και από την ίδια πρακτική στάση ζωής. Η ιστοριογραφία του πολιτισμού, αλλά και γενικότερα η κοινωνική ιστορία μπήκαν έτσι σε νέο δρόμο κάτω απ' την επίδραση αυτού του βιβλίου. Από την άλλη πλευρά, η επικαιρότητά του παραμένει ακέραια και σε ό,τι αφορά τον ιδιαίτερο στόχο το...

Η σύγχρονη πολιτική κοινωνιολογία θεμελιώθηκε με το κλασσικό αυτό έργο του Μίχελς. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία δεν μπορεί να λειτουργήσει παρά με τον ανταγωνισμό των κομμάτων, και ο Μίχελς θέτει το θεμελιώδες ερώτημα πως λειτουργούν στο εσωτερικό τους τα ίδια τα κόμματα και ποιες συνέπειες έχει η δική τους λειτουργία για τη γενική λειτουργία της δημοκρατίας. Προ παντός εξετάζει πως μέσα στα κόμματα, όλα ανεξαιρέτως, διαμορφώνονται ολιγαρχικές δομές, πως οι αποφασιστικές εξουσίες και αποφάσεις συγκεντρώνονται στα χέρια μικρών ηγετικών μειοψηφιών που ουσιαστικά καθίστανται α...

Δύο γνωστοί πολιτικοί διανοητές, ο Λέο Στράους και ο Αλέξανδρος Κοζέβ, σχολιάζουν ένα κλασσικό κείμενο, το Ιέρων ή Τυραννικός του Ξενοφώντα, συζητώντας τα κεντρικά προβλήματα της πολιτικής ελευθερίας και της πολιτικής αναγκαιότητας. Μια αντιπαράθεση που άφησε εποχή και παραμένει στο έπακρο επίκαιρη.

Δύο γνωστοί πολιτικοί διανοητές, ο Λέο Στράους και ο Αλέξανδρος Κοζέβ, σχολιάζουν ένα κλασσικό κείμενο, το Ιέρων ή Τυραννικός του Ξενοφώντα, συζητώντας τα κεντρικά προβλήματα της πολιτικής ελευθερίας και της πολιτικής αναγκαιότητας. Μια αντιπαράθεση που άφησε εποχή και παραμένει στο έπακρο επίκαιρη.

Το έργο της Ρωξάνης Αργυροπούλου συνεχίζει την καταγραφή της ελληνικής φιλοσοφίας, που έκανε ο Νίκος Ψημμένος για την περίοδο της Τουρκοκρατίας ("Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" α.α. 26-27). Πρόκειται και αυτή τη φορά για ανθολογία αντιπροσωπευτικών κειμένων από όλους τους τομείς της φιλοσοφικής σκέψης και ταυτόχρονα για πλήρη αποθησαύριση της ως τώρα έρευνας, πλαισιωμένη με κατατοπιστικές εισαγωγές και ερμηνευτικά σχόλια. Δεν ενδιαφέρει μόνον τους φιλοσόφους αλλά και οποιονδήποτε ασχολείται με τον σύγχρονο ελληνισμό και την εξέλιξή του. Κυκλοφορεί σε δύο τόμους.

Ο Ριβαρόλ επιμένει ιδιαίτερα στον ζωτικό ρόλο των παθών. Τα πάθη δρουν ως κινητήριες δυνάμεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, ενώ το λογικό περιγράφει απλώς τη δράση τους, αν αρκείται στον ρόλο του αναλυτή, ή βρίσκει το πιο τελεσφόρα μέσα γαι την επίτευξη των επιθυμιών τους, αν αποφασίζει να συμπράξει μαζί τους, όπως γίνεται κατά κανόνα.

Ο Ριβαρόλ επιμένει ιδιαίτερα στον ζωτικό ρόλο των παθών. Τα πάθη δρουν ως κινητήριες δυνάμεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, ενώ το λογικό περιγράφει απλώς τη δράση τους, αν αρκείται στον ρόλο του αναλυτή, ή βρίσκει το πιο τελεσφόρα μέσα γαι την επίτευξη των επιθυμιών τους, αν αποφασίζει να συμπράξει μαζί τους, όπως γίνεται κατά κανόνα.

Ο Σαμφόρ δεν απευθύνεται ως προσωπικά αμέτοχος συγγραφέας σ' έναν προσωπικά αμέτοχο αναγνώστη, προκειμένου να τον ενημερώσει για τούτο ή εκείνο πολύ περισσότερο από τον ιδεώδη αναγνώστη εύχεται να συναντήσει τον ιδεώδη συνθεατή και συμπαρατηρητή για να σταθεί δίπλα του στη γωνιά ενός σαλονιού και, ανταλάσσοντας αραιά και που μια ματιά ή ένα μειδίαμα μαζί του, να έχει την αίσθηση ότι και οι δυο τους καταγράφουν τα ίδια δρώμενα ή τα ίδια τεκταινόμενα, τα αντιλαμβάνονται ταυτόσημα, τα γενικεύουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Συνεχίζοντας την ιστορική και πολιτική ανάλυση του αστικού φιλελευθερισμού, όπως την θεμελίωσε στο έργο του Ατομικισμός και Ιδιοκτησία, ο Μακφέρσον συζητά στη μικρή, αλλά περιεκτικότατη αυτή μελέτη του τις τρεις κύριες μορφές της φιλελεύθερης ιδεολογίας στον 19ο και 20ό αι., δηλ. την απολογία της καπιταλιστικής αγοράς και των καπιταλιστικών σχέσεων, την θεωρία της ομαλής εναλλαγής των πολιτικών ελίτ στην εξουσία και το αίτημα για περισσότερη ελευθερία και δικαιώματα ανάπτυξης του ατόμου. Τέλος, στο επίκεντρο μπαίνει το σύγχρονο ερώτημα, αν με αφετηρία την τελευταία ερμηνεία...

Μετά τα θεμελιώδη πολιτικά έργα του Χομπς και του Λοκ η "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" με ιδιαίτερη υπερηφάνεια, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα τη μνημειώδη πραγματεία του Μοντεσκιέ, της οποίας η σημασία εκτείνεται ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα. Επίκαιρη δεν παραμένει μόνον η προβληματική του χωρισμού των εξουσιών ούτε μόνον το σύμφυτο μαζί της πρόβλημα της πολιτικής ελευθερίας. Εξίσου ενδιαφέρει πάντοτε η σχέση της πολιτειολογικής προβληματικής με την κοινωνιολογική, της ηθικής και της κοινωνικής θεωρίας. Σ' αυτό το κεντρικό έργο του ευρωπαϊκού διαφωτ...

Μετά τα θεμελιώδη πολιτικά έργα του Χομπς και του Λοκ η "Φιλοσοφική και Πολιτική Βιβλιοθήκη" με ιδιαίτερη υπερηφάνεια, παρουσιάζει για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα τη μνημειώδη πραγματεία του Μοντεσκιέ, της οποίας η σημασία εκτείνεται ταυτόχρονα σε πολλά επίπεδα. Επίκαιρη δεν παραμένει μόνον η προβληματική του χωρισμού των εξουσιών ούτε μόνον το σύμφυτο μαζί της πρόβλημα της πολιτικής ελευθερίας. Εξίσου ενδιαφέρει πάντοτε η σχέση της πολιτειολογικής προβληματικής με την κοινωνιολογική, της ηθικής και της κοινωνικής θεωρίας. Σ' αυτό το κεντρικό έργο του ευρωπαϊκού διαφωτ...