Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Σαμφόρ δεν απευθύνεται ως προσωπικά αμέτοχος συγγραφέας σ' έναν προσωπικά αμέτοχο αναγνώστη, προκειμένου να τον ενημερώσει για τούτο ή εκείνο πολύ περισσότερο από τον ιδεώδη αναγνώστη εύχεται να συναντήσει τον ιδεώδη συνθεατή και συμπαρατηρητή για να σταθεί δίπλα του στη γωνιά ενός σαλονιού και, ανταλάσσοντας αραιά και που μια ματιά ή ένα μειδίαμα μαζί του, να έχει την αίσθηση ότι και οι δυο τους καταγράφουν τα ίδια δρώμενα ή τα ίδια τεκταινόμενα, τα αντιλαμβάνονται ταυτόσημα, τα γενικεύουν προς την ίδια κατεύθυνση.

Ο Ριβαρόλ επιμένει ιδιαίτερα στον ζωτικό ρόλο των παθών. Τα πάθη δρουν ως κινητήριες δυνάμεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, ενώ το λογικό περιγράφει απλώς τη δράση τους, αν αρκείται στον ρόλο του αναλυτή, ή βρίσκει το πιο τελεσφόρα μέσα γαι την επίτευξη των επιθυμιών τους, αν αποφασίζει να συμπράξει μαζί τους, όπως γίνεται κατά κανόνα.

Ο Ριβαρόλ επιμένει ιδιαίτερα στον ζωτικό ρόλο των παθών. Τα πάθη δρουν ως κινητήριες δυνάμεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, ενώ το λογικό περιγράφει απλώς τη δράση τους, αν αρκείται στον ρόλο του αναλυτή, ή βρίσκει το πιο τελεσφόρα μέσα γαι την επίτευξη των επιθυμιών τους, αν αποφασίζει να συμπράξει μαζί τους, όπως γίνεται κατά κανόνα.

Τούτη η δεύτερη έκδοση της "Πολιτικής θεολογίας" έμεινε αμετάβλητη. Σήμερα, ύστερα από δώδεκα χρόνια, μπορεί να κρίνει κανείς κατά πόσο άντεξε η μικρή τούτη πραγματεία που δημοσιεύτηκε τον Μάρτιο του 1922. Η αντιπαράθεση με τη φιλελεύθερη κανονιστική αντίληψη και το δικό της "κράτος δικαίου" κρατήθηκε επίσης αυτολεξεί. Μερικές συντομεύσεις έγκεινται απλώς στη διαγραφή περικοπών που καταπιάνονταν με θέματα επουσιώδη. Στα τελευταία χρόνια προέκυψαν πολλές καινούργιες περιπτώσεις εφαρμογής της πολιτικής θεολογίας. Η «αντιπροσώπευση» από τον 15ο ως τον 19ο αι., η μοναρχία του...

Από τις εκδόσεις Θεμέλιο κυκλοφορεί και πάλι το εξαντλημένο εδώ και καιρό βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη, "Πλανητική πολιτική μετά τον Ψυχρό Πόλεμο". Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η κατάρρευση του κομμουνισμού δεν σημαίνουν ούτε το "τέλος της Ιστορίας" ούτε την απλή μετάβαση του διεθνούς συστήματος από μια διπολική σε μια πολυπολική δομή. Αποτελούν, απεναντίας, μιαν ιστορική τομή και την απαρχή μιας νέας φάσης στην ιστορία της πλανητικής πολιτικής των Νέων Χρόνων, η οποία άρχισε με τις μεγάλες ανακαλύψεις και τον εμπορικό καπιταλισμό για να γνωρίσει ακολούθως τις μεγαλύτερε...

Δύο γνωστοί πολιτικοί διανοητές, ο Λέο Στράους και ο Αλέξανδρος Κοζέβ, σχολιάζουν ένα κλασσικό κείμενο, το Ιέρων ή Τυραννικός του Ξενοφώντα, συζητώντας τα κεντρικά προβλήματα της πολιτικής ελευθερίας και της πολιτικής αναγκαιότητας. Μια αντιπαράθεση που άφησε εποχή και παραμένει στο έπακρο επίκαιρη.

Δύο γνωστοί πολιτικοί διανοητές, ο Λέο Στράους και ο Αλέξανδρος Κοζέβ, σχολιάζουν ένα κλασσικό κείμενο, το Ιέρων ή Τυραννικός του Ξενοφώντα, συζητώντας τα κεντρικά προβλήματα της πολιτικής ελευθερίας και της πολιτικής αναγκαιότητας. Μια αντιπαράθεση που άφησε εποχή και παραμένει στο έπακρο επίκαιρη.

Στο πολυσυζητημένο τούτο βιβλίο του ο Ντερριντά επιδιώκει να θεμελιώσει την γραμματολογία, δηλαδή την επιστήμη της γραφής, πάνω σε νέες φιλοσοφικές βάσεις. Διαπιστώνει ότι η μέχρι τώρα κυρίαρχη αντίληψη πάνω στις σχέσεις ομιλίας και γραφής στάθηκε δέσμια της λογοκεντρικής και ευρωκεντρικής μεταφυσικής και συνδέει την καινούργια ερμηνεία του φαινομένου της γραφής με τα προβλήματα που παρουσιάζει το ξεπέρασμα της μεταφυσικής τούτης. Συνάμα εκθέτει τις απόψεις του ανοίγοντας ένα ζωντανό διάλογο τόσο με τα σύγχρονα ρεύματα της γλωσσολογίας και της εθνολογίας, ιδιαίτερα με τον Σ...

Ένα έργο του Παναγιώτη Κονδύλη -ιδίως μετά την αδόκητη απώλειά του- αποτελεί μια δημιουργική πρόκληση για την πολιτικο-κοινωνική μας πραγματικότητα. Στο Περί Αξιοπρέπειας, παράλληλα με τον στοχαστή, ο καθηγητής Κονδύλης με τη βαθειά γνώση και εποπτεία μας εξηγεί πως η dignitas-αξιοπρέπεια, από συστατικό της Romanitas μεταλλάσσεται σε θεολογική αρετή τον Μεσαίωνα, εξελίσσεται σε κοινωνικό-ανθρωπολογικό χαρακτηριστικό στον Διαφωτισμό για να καταλήξει σήμερα "ένας κοινός τόπος μεταξύ πολλών άλλων". Ταυτροχρόνως δίνει την ευκαιρία στον αναγνώστη να περιδιαβεί ένα μεγάλο μέρος τ...

Τα κείμενα πάντα μιλούν μεταξύ τους, συνδιαλέγονται. Πολύ περισσότερο όταν ο διάλογος είναι ρητός και η αναφορικότητα δεδηλωμένη. Οποιαδήποτε, άρα, κατάτμηση των κειμένων, οποιαδήποτε απομόνωσή τους, προϋποθέτει ασφαλώς ένα κίνητρο ξένο προς την προθετικότητα των κειμένων και των συγγραφέων τους. Από το 12ο τεύχος του περιοδικού "Σημειώσεις" (Νοέμβριος 1977), στο οποίο δημοσιεύθηκε το κείμενο του Μάριου Μαρκίδη "Erich Fromm: ο φόβος της ελευθερίας και η θεραπεία του", εγκαινιάσθηκε μια συζήτηση, η οποία ενέπλεξε τα κείμενα των Τάκη Κονδύλη (τευχ.13-14 και 17), Γεράσιμου...

Θέλοντας να δώσει νέες θεωρητικές βάσεις στη σοσιαλιστική σκέψη και στο αίτημα του σοσιαλισμού, ο Σορέλ εξετάζει τις θεωρίες της ιστορικής προόδου, όπως διαμορφώθηκαν από τα τέλη του 17ου αιώνα και μετά. Βρίσκει ότι αποτελούν ιδεολογήματα, τα οποία εκφράσανε σε ορισμένη εποχή τις βλέψεις της αστικής τάξης και τις ανάγκες της αστικής δημοκρατίας. Δεν είναι όμως δεσμευτικά για ένα κίνημα που ζητά να ξεπεράσει την αστική δημοκρατία και που γι' αυτό χρειάζεται δικές του ιδέες και δικό του πολιτισμό. Με τη θέση του αυτή ο Σορέλ προδιαγράφει σύγχρονές μας σοσιαλιστικές αντιλήψεις...

Ο άνθρωπος δεν είναι το αυτονόητο επίκεντρο και αντικείμενο της επιστήμης, παρά μια σχετικά πρόσφατη επινόηση προορισμένη να εξαφανιστεί στο προσεχές μέλλον. Γιατί ανέκυψε στο πλαίσιο ενός ορισμένου τύπου σκέψης, ο οποίος διαμορφώθηκε μόλις κατά τον δέκατο ένατο αιώνα και διαδέχτηκε άλλους τύπους σκέψης, θεμελιακά διαφορετικούς και ολότελα ξένους προς ό,τι αργότερα ονομάστηκε "άνθρωπος". Μελετώντας κυρίως την εξέλιξη των επιστημών της γλώσσας, της ζωής και της οικονομίας από τον 16ο ως τον 19ο αιώνα ο συγγραφέας δείχνει ότι αυτοί οι τύποι σκέψης αποτελούν κλειστές και αυτοτ...

Η Κυνική φιλοσοφία είναι μια πάντοτε επίκαιρη έκφανση του αρχαίου κόσμου, η οποία έδωσε ένα ιδεώδες με μεγάλη απήχηση και αξιοπρόσεκτη ιστορική διάρκεια. Οι μεγάλες μορφές του αρχαίου Κυνισμού, ο Αντισθένης, ο Διογένης, ο Κράτης, πάντα θα εντυπωσιάζουν για την προσήλωσή τους στις αρχές που διακήρυτταν και την υπαρξιακή ειλικρίνειά τους. Στον τόμο αυτό έχουν συγκεντρωθεί τα σωζόμενα αποσπάσματα και οι μαρτυρίες για τους Κυνικούς φιλοσόφους που έδρασαν από τα τέλη του 5ου αιώνα ως τις αρχές του 3ου αιώνα π.Χ. Εκτός από το αρχαίο κείμενο δίνονται η νεοελληνική μετάφραση κα...

Η δραματικότητα της εθνικής κρίσης που βιώνουμε έχει προκαλέσει μιά βαθύτερη και υγιή ανάγκη αναστοχασμού της πορείας της Ελλάδας. Το κίνητρο αυτής της εθνικής ενδοσκόπησης είναι προφανώς η αυτογνωσία, η κατανόηση του πώς φτάσαμε ως εδώ, τί και πώς πετύχαμε, σε τι και γιατί αποτύχαμε. Σε τέτοιες στιγμές, η καταφυγή σε στοχαστές μεγάλου βεληνεκούς είναι αναγκαία και λυτρωτική. Μας βοηθά να δούμε τις αδρές και ουσιώδεις γραμμές. Μας προσφέρει γενικότερα ερμηνευτικά σχήματα με τα οποία μπορούμε να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε, αλλά πάντως μας αναγκάζουν να σκεφτούμε....

Το πολυσυζητημένο βιβλίο του Bell αποτελεί μιαν από τις διεισδυτικότερες αναλύσεις του παρόντος των δυτικών μεταβιομηχανικών κοινωνιών και συνάμα μια βαρύνουσα προσπάθεια πρόγνωσης του μέλλοντός τους, που απειλείται από τη σύγκρουση ασυμβίβαστων τάσεων στους κόλπους τους. Οι ίδιες οι επιτυχίες τους στον τεχνικό και οικονομικό τομέα τις οδηγούν σε μια βαθιά κρίση, γιατί γεννούν τρόπους σκέψης, αξιολογήσεις και συμπεριφορές που σε κρίσιμα σημεία έρχονται σε απ' ευθείας αντίθεση. Από τη μια μεριά η καπιταλιστική οργάνωση της παραγωγής, ο συναγωνισμός και η αύξηση της παραγωγικ...

Το έργο του Jacob Burckhardt ανήκει στα αναγνωρισμένα και πολυμεταφρασμένα αριστουργήματα της ιστοριογραφίας. Η αξία του είναι διπλή. Αποτελεί πρότυπο ανασυγκρότησης ενός συγκεκριμένου πολιτισμού, έτσι ώστε να καταφαίνεται πως οι διάφορες πλευρές του συνδέονται μεταξύ τους από την ίδια θεώρηση του κόσμου και από την ίδια πρακτική στάση ζωής. Η ιστοριογραφία του πολιτισμού, αλλά και γενικότερα η κοινωνική ιστορία μπήκαν έτσι σε νέο δρόμο κάτω απ' την επίδραση αυτού του βιβλίου. Από την άλλη πλευρά, η επικαιρότητά του παραμένει ακέραια και σε ό,τι αφορά τον ιδιαίτερο στόχο το...

Η φιλοσοφική παραγωγή του νεοελληνικού διαφωτισμού, το ίδιο όπως και οι υπόλοιπες θεωρητικές και ιδεολογικές του εκφάνσεις, τεκμηριώνει ιδιόμορφα τον τρόπο, με τον οποίο ένα τμήμα του τοτινού ελληνισμού πήρε συνείδηση του εαυτού του, ζητώντας να ανδρωθεί και να καθορίσει αυτόβουλα τις τύχες του. Αυτό αρχικά γίνεται μέσω της προσπάθειας να μετακενωθούν τα ευρωπαϊκά "Φώτα" στον ελληνόφωνο χώρο. Η φιλοσοφική μελέτη του νεοελληνικού διαφωτισμού δείχνει ποιες μορφές πήρε η προσπάθεια αυτή, αλλά και σε τι εμπόδια πρόσκοψε. Έχει λοιπόν όχι μόνο θεωρητικό, αλλά και -ακόμα περισσότε...