Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο πρωτοεκδοθείς το 1800 στο Βερολίνο "Προορισμός τον ανθρώπου" είναι το πιο δημοφιλές έργο του Φίχτε. Εκεί ο φιλόσοφος προσπάθησε να εκλαϊκεύσει, τρόπον τινά, τις φιλοσοφικές του απόψεις για την ουσία του ανθρώπου, μία φιλοσοφική θεματική που άπτεται και της γνωσιοθεωρίας και της ηθικής και της οντολογίας, ζητημάτων που είχε δηλαδή πραγματευθεί με πιο διεξοδικό τρόπο στις προηγούμενες εργασίες του. Το έργο χωρίζεται σε τρία "Βιβλία", τουτέστιν μέρη, επιγραφόμενα αντιστοίχως "Αμφιβολία", "Γνώση", "Πίστη": το Πρώτο αφορά στα αδιέξοδα που αναφαίνονται από την επιβολή του...

[...] Τα κείμενα που απαρτίζουν τον τόμο αυτό γράφτηκαν στο διάστημα μιας δωδεκαετίας περίπου και δημοσιεύονται εδώ κατά τη χρονολογική σειρά της συγγραφής τους έτσι ώστε να διακρίνεται η σταδιακή διαμόρφωση και επεξεργασία των απόψεων μου, η οποία εξ άλλου είναι εμφανής και εξ αιτίας της επανάληψης ορισμένων χωρίων και επιχειρημάτων. Στο Παράρτημα, τέλος, παραθέτω δύο Επιστολές, την πρώτη προς μια εφημερίδα και την δεύτερη προς ένα επιστημονικό περιοδικό, ενδεικτικές του τρόπου που θεωρώ ότι μπορεί κάποιος να εντοπίζει και να σχολιάζει -από τη σκοπιά της ηθικής- την επιστη...

Τα κείμενα που απαρτίζουν τον τόμο αυτό αποτελούν εισηγήσεις που έγιναν στα πλαίσια του Σεμιναρίου για τη Διεπιστημονικότητα που οργανώνει η Ομάδα για τη Διεπιστημονικότητα. Το γενικό θέμα των δύο κύκλων του Σεμιναρίου (1983 και 1984) και του συμποσίου όπου παρουσιάστηκαν τα κείμενα αυτά ήταν: "Το πρόβλημα της γνώσης: Μέθοδοι και αντικείμενο τών επιστημών". Ένα ερώτημα που εύλογα γεννιέται είναι γιατί μια ομάδα που ασχολείται με το πρόβλημα της διεπιστημονικότητας διερευνά το "πρότερο" ερώτημα της επιστημονικής γνώσης αντί να ερευνά το θέμα που θέτει με την ίδια της την...

Τα κείμενα που απαρτίζουν τον τόμο αυτό αποτελούν εισηγήσεις που έγιναν στα πλαίσια του Σεμιναρίου για τη Διεπιστημονικότητα που οργανώνει η Ομάδα για τη Διεπιστημονικότητα. Το γενικό θέμα των δύο κύκλων του Σεμιναρίου (1983 και 1984) και του συμποσίου όπου παρουσιάστηκαν τα κείμενα αυτά ήταν: "Το πρόβλημα της γνώσης: Μέθοδοι και αντικείμενο τών επιστημών". Ένα ερώτημα που εύλογα γεννιέται είναι γιατί μια ομάδα που ασχολείται με το πρόβλημα της διεπιστημονικότητας διερευνά το "πρότερο" ερώτημα της επιστημονικής γνώσης αντί να ερευνά το θέμα που θέτει με την ίδια της την...

"Οι Λόγοι για τη Θρησκεία" (1799) αναπτύσσουν μια ρωμαλέα υπεράσπιση της θρησκείας ενώπιον των "μορφωμένων περιφρονητών" της. Το έργο στρέφεται κυρίως εναντίον των αρνητικών πτυχών του Διαφωτισμού (του θετικισμού, της εκκοσμίκευσης, της νοησιαρχίας, του εγωισμού, της υλιστικής ευζωίας κτλ.), ενώ δεν υστερεί σε αυστηρή κριτική της επίσημης, κατεστημένης εκκλησίας. "Οι Λόγοι για τη Θρησκεία" αποτελούν ένα θεμελιώδες έργο της φιλοσοφίας της θρησκείας, της φιλοσοφικής θεολογίας και της γερμανικής λογοτεχνίας.