Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η «Αλληλογραφία 2007-2011» είναι η συνομιλία με εικόνες μεταξύ του Κύριλλου Σαρρή και του Γιώργου Χατζημιχάλη. Οι εικόνες που χρησιμοποιούνται ανασύρονται από την μνήμη, την καθημερινότητα και την ιστορία της τέχνης. Καταστατική αρχή αυτής της αλληλογραφίας ήταν η μη συζήτηση, εκ των προτέρων, του περιεχομένου κάθε απάντησης. Τα χάσματα, οι συνειρμικές ανακλήσεις και οι παρεκβάσεις αυτού του επιστολογραφικού διαλόγου διασώζουν τις εικόνες από την αδράνειά τους και τις κάνουν, με την νέα σημασία που αποκτούν ως «κείμενα αλληλογραφίας», ενιαίο και συνεκτικό έργο τέχνης και συ...

Οι "Οδηγίες χρήσης" της Νίκης Παπασπύρου και του Κύριλλου Σαρρή αρθρώνονται σε δύο μέρη: Α. Την ανάλυση, ανάγνωση και περιήγηση της έκθεσης "Οι αναγνώστες του Finnegans Wake / σημειώσεις για τον Τζαίημς Τζόυς", που αποτελείται από έξι έργα του Κύριλλου Σαρρή. Β. Την αυτοτελή πλέξη τεσσάρων υλών: 1. Τζαίημς Τζόυς / Μαρσέλ Ντυσάν - μια συνάντηση 2. Η μπαλάντα του Τιμ Φίννεγκαν 3. Πολύ περιληπτική περιγραφή του Finnegans Wake 4. Σημειώσεις αναγνώστου

Αγαπητέ φίλε, θεωρώ αναγκαίο να σας διαβάσω ορισμένα πράγματα υψίστης σπουδαιότητος: δώστε μου τον λόγο της τιμής σας ότι όλα θα μείνουν μεταξύ μας... Σε τρεις μήνες θα εκδώσω τον "Αντίχριστο". Η έκδοση θα μείνει απολύτως μυστική και θα χρησιμεύσει για να προκαλέσει αναταραχή. Έχω ανάγκη από μεταφράσεις σε όλες τις σημαντικές γλώσσες της Ευρώπης: όταν κυκλοφορήσει το βιβλίο αυτό, υπολογίζω πως θα κάνει ένα εκατομμύριο αντίτυπα η πρώτη έκδοση σε κάθε ευρωπαϊκή γλώσσα... Όσο για τους υπόλοιπους οπαδούς, αυτοί θα συνταχθούν μαζί μας μετά, αφού δοθεί το πρώτο χτύπημα. Επιστο...

Στις "Συζητήσεις του με τον Pierre Cabanne" είναι η πρώτη φορά που ο Marcel Duchamp (1887-1968) -"ένας από τους πλέον ευφυείς ανθρώπους του 20ού αιώνα", όπως έλεγε ο Breton- μιλάει για τον εαυτό του και δίνει εξηγήσεις για τις πράξεις, τις αντιδράσεις, τα αισθήματα και τις επιλογές του. Με τις πράξεις του ως δημιουργός, ο Marcel Duchamp δεν θέλησε να επιβάλει μια νέα επαναστατική γλώσσα αλλά να προτείνει μια πνευματική στάση· γι αυτό και οι συνεντεύεις αυτές αποτελούν ένα μάθημα ηθικής που εκπλήσσει. Αφυπνίζοντας μια ολόκληρη ήπειρο, την Αμερική, ευαισθητοποιώντας την απ...

[...] Μέσα από αυτή την πρώτη προσέγγιση η έκθεση προχωρά σε μια ευρύτερη αναθεώρηση του έργου του Εγγονόπουλου: συγκεντρώνει μια σειρά από εξέχοντα έργα του για να τα φέρει αντιμέτωπα με μια σειρά από έργα νεότερων καλλιτεχνών. Δίχως να αποβλέπει στη συγκρότηση μιας υφολογικής συνέχειας, ενότητας, σχολής ή στιλ παρουσιάζει το γενεαλογικό άλμα μέσα από το οποίο η υπερρεαλιστική προοπτική και ο μοντερνισμός εμφανίζονται στην ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Συγκεντρώνει ενδείξεις και καταδείχνει αινίγματα που αφορούν τη σημερινή κατάσταση της τέχνης και πρακτικές που προσεγγ...

Το τοπίο γύρω μας αλλάζει πια με τέτοιο ρυθμό που δεν μας επιτρέπει καμιά παρέμβαση αναχαίτισης των αλλαγών. Η απόλυτη κυριαρχία του ανθρώπου πάνω στη φύση συνεπάγεται μοιραία την καταστροφή του τοπίου. Μέσα σε μια γενιά όλα αλλάζουν κλίμακες και χρήσεις, σημάδια χάνουν τη σημασία τους, ιστορίες, μνήμες και τοπωνύμια εξαφανίζονται. Η ζωγραφική, σε αντίθεση με τη φωτογραφική μηχανή, επιλέγει, ερμηνεύει, συμπυκνώνει και δείχνει. Το τοπίο ως ζωγραφικό έργο έχει ερμηνευτεί στη ζωγραφική θεολογικά, συμβολικά, τοπογραφικά, λυρικά και φυσικά πολύ προσωπικά. Η προσωπική αυτή ερμ...

Η έκθεση υπό τον τίτλο "Διαπολιτισμοί", με την οποία το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης συμμετέχει στην Πολιτιστική Ολυμπιάδα 2001-2004, έχει ευθύς εξ αρχής συλληφθεί και ως συλλεκτικό σχέδιο. Η ιδέα ήταν να απευθυνθούμε σε ευάριθμους διεθνείς καλλιτέχνες προερχόμενους εξίσου από μητροπολιτικά κέντρα και περιφέρειες, και μέσα από παραγγελίες έργων ειδικά για την έκθεση να εμπλουτίσουμε τις μόνιμες συλλογές του νεοσύστατου μουσείου. Ως δημιουργικό ερέθισμα διατυπώθηκε η θέση ότι η διατομή των πολιτισμών αποτελεί την αναγκαία συνθήκη στην εποχή της παγκοσμιοποίησης τόσο για...

Η λογοτεχνική κριτική στην Ελλάδα επιβιώνει σαν προσωπική ενασχόληση, ακολουθώντας τις ιδιοσυγκρασίες των συγκεκριμένων κριτικών. Στερείται των προϋποθέσεων που θα την καθιστούσαν μια αυτόνομη διανοητική πρακτική και λείπει ένας σαφής ορισμός του αντικειμένου της, καθώς και των μεθόδων προσέγγισης και ανάλυσής του. Το βιβλίο αυτό μας εισάγει στην ιστορία μιας προσπάθειας: περιγράφει το πλαίσιο, παρουσιάζει το περιεχόμενο και χαρακτηρίζει τους πρωταγωνιστές μιας δραστηριότητας. Δραστηριότητας που αναφέρεται στους "τρόπους" των μαρξιστών να ενσωματώσουν στην κοσμοθεωρία τους...