Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
Christomános Konstantínos
Κωνσταντίνος Χρηστομάνος (1867-1911). Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του πανεπιστημιακού Αθανάσιου Χρηστομάνου. Εξαιτίας ενός ατυχήματος που είχε σε παιδική ηλικία έπασχε από κύφωση, ασθένεια που επηρέασε καθοριστικά την ψυχοσύνθεσή του. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, διέκοψε όμως τις σπουδές του το 1887 και έφυγε για σπουδές Φιλολογίας στη Βιέννη. Το 1891 αναγορεύτηκε διδάκτωρ στο πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ και διορίστηκε δάσκαλος ελληνικών και συνοδός της αυτοκράτειρας της Αυστρίας Ελισσάβετ, θέση την οποία διατήρησε ως το 1893 συνεχίζοντας παράλληλα τις μελέτες του. Το καλοκαίρι του 1892 ασπάστηκε το καθολικό δόγμα κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής του στη βιβλιοθήκη του Βατικανού και ακολούθησαν πέντε μήνες μοναστικής ζωής (από το Νοέμβριο του 1892 ως το Μάρτιο του 1893) στο Μόντε Κασσίνο. Από το 1895 ως το 1899 παρέμεινε στη Βιέννη, όπου πραγματοποίησε πανεπιστημιακή καριέρα, αρχικά ως λέκτορας της ελληνικής γλώσσας και στη συνέχεια ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Ανατολικών Γλωσσών. Έφυγε από τη Βιέννη έχοντας αποκτήσει τον τίτλο του Βαρώνου-Ιππότη του τάγματος του Αγίου Ιωσήφ και δημοσιεύσει δύο έργα στα γερμανικά: την ποιητική συλλογή "Orphische Lieder" και το δράμα "Die graue Frau", και τα δυο έντονα επηρεασμένα από το ρεύμα του συμβολισμού. Λόγος της αναχώρησής του από τη Βιέννη σε μια περίοδο κατά την οποία είχε αρχίσει να γίνεται γνωστός στους εκεί λογοτεχνικούς κύκλους ήταν η δημοσίευση του έργου του "Tagebucher". Ο Χρηστομάνος δημοσίευσε το έργο μετά το φόνο της Ελισσάβετ από έναν Ιταλό αναρχικό στη Γενεύη, γεγονός που προκάλεσε τη δυσαρέσκεια της Αυλής και την παραίτησή του από το πανεπιστήμιο. Ταξίδεψε στη Γαλλία και την Ιταλία και εγκαταστάθηκε το Νοέμβριο του 1901 στην Αθήνα, όπου ίδρυσε τη "Νέα Σκηνή", θίασο που συνέβαλε ουσιαστικά στην ανανέωση της ελληνικής σκηνικής πράξης (εισήγαγε την έννοια του σκηνοθέτη και τις σύγχρονες τεχνικές της υποκριτικής, ανανέωσε το ρεπερτόριο παρουσιάζοντας στο αθηναϊκό κοινό έργα του Ίψεν, του Τολστόι, του Τουργκένιεφ, όλα μεταφρασμένα από τον Χρηστομάνο, καθώς και Έλληνες συγγραφείς, όπως Κορομηλά, Άννινο, Καμπύση, Ξενόπουλο κ.ά. Επίσης, παρουσίασε μεταφράσεις αρχαίας τραγωδίας στη δημοτική γλώσσα). Η "Νέα Σκηνή", αν και καλλιτεχνικά αποτέλεσε σημείο αναφοράς του νεοελληνικού θεάτρου, κατέστρεψε οικονομικά τον Χρηστομάνο, εξωθώντας τον να εγκαταλείψει την προσπάθειά του το 1905 και να αφοσιωθεί έκτοτε στη συγγραφή. Το 1908 κυκλοφόρησε στα ελληνικά το έργο του για την Ελισσάβετ με τίτλο "Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισσάβετ". Σελίδες ημερολογίου με πρόλογο του Μ. Μπαρρές και άρχισε να δημοσιεύει σε συνέχειες το μυθιστόρημα "Η κερένια κούκλα" στην εφημερίδα "Πατρίς", το οποίο εκδόθηκε αυτοτελώς το 1911.Την ίδια χρονιά ο θίασος της Μαρίκας Κοτοπούλη ανέβασε χωρίς επιτυχία το έργο του "Τα τρία φιλιά". Πέθανε στην Αθήνα το 1911.
Η κερένια κούκλα
Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2013)
"Η Κερένια κούκλα" του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου είναι ένα έργο με θέμα τον έρωτα, την τρυφερότητα, τον πόθο. Με έναν νεαρό άντρα που άθελά του γλυκοβλέπει ένα κορίτσι που κοκκινίζει. Με το ερωτευμένο κορίτσι να έλκεται ακαταμάχητα ενώ πρέπει να αντισταθεί. Με τη μοιραία στιγμή ανάμεσά τους, που κάνει ωστόσο μια αμυγδαλιά αιφνιδίως να ανθίσει. Με εύθυμους γλεντζέδες και φλύαρο λαϊκό κόσμο. Με λιβάδια γεμάτα λουλούδια αλλά και με πένθιμα δωμάτια αρρώστιας. Με τους δυο νέους να αγκαλιάζονται μισοναρκωμένοι από ευτυχία σε ένα κατώφλι. Με μια αμείλικτη τιμωρία...Ένα μυθιστόρημα...
Το βιβλίο της αυτοκράτειρας Ελισάβετ
Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
Πελεκάνος (2015)
Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος γνωρίζεται προσωπικά με την Αυτοκράτειρα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας, γνωστή και με το όνομα Σίσσυ, όταν τα Ανάκτορα της Αυστρίας τού προτείνουν να της διδάξει την ελληνική γλώσσα. Από τη στιγμή εκείνη και έπειτα γίνεται ακόλουθός της και την συνοδεύει ακόμη και στην Κέρκυρα το 1892, όταν οι εργασίες στο «Αχίλλειον», το δικό της προσωπικό ανάκτορο, έχουν πλέον τελειώσει. Η εκπληκτική ομορφιά αλλά και η θλιμμένη φιγούρα της μελαγχολικής αυτοκράτειρας ασκούν στον Χρηστομάνο μεγάλη γοητεία. Η αγάπη της Σίσσυ για την Ελλάδα και τις κλασικ...
Η κερένια κούκλα
Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
Εμπειρία Εκδοτική (2017)
Η προσωπικότητα και το έργο του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου προκαλούν ακόμη και σήμερα το ενδιαφέρον των λογοτεχνών και των ανθρώπων του θεάτρου. Ανήσυχο πνεύμα και ελεύθερη ψυχή, έζησε και δημιούργησε έχοντας πάντα για συντροφιά του την κατάθλιψη. "Θα σας πω μιαν ιστορία απλή και λυπητερή, γιατί απλή και λυπητερή είναι η ζωή... " Έτσι ξεκινάει το γνωστό μυθιστόρημά του Η Κερένια Κούκλα, έργο που τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό. Ηρωίδα η εικοσιπεντάχρονη ετοιμοθάνατη Βιργινία και δίπλα της ο άντρας της, ο Νίκος, και η ανιψιά της, η Λιόλια. Γύρω τους, σαν χορός αρχαίας τρ...
Η κερένια κούκλα
Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
24 γράμματα (2017)
Η "Κερένια Κούκλα" του Κωνσταντίνου Χρηστοµάνου πρωτοδηµοσιεύτηκε το 1908 στην εφηµερίδα Νέον Άστυ, σε συνέχειες και εκδόθηκε το 1911, µετά το θάνατο του συγγραφέα. Χαρακτηρίστηκε από τον ίδιο "αθηναϊκό µυθιστόρηµα" και από τους κριτικούς "ποιητική πεζογραφία" ή ρεαλιστικό μυθιστόρημα, στο οποίο «δίνεται η ζωή φτωχών βιοπαλαιστών». Όπως είναι γνωστό ο συγγραφέας θεωρείται από τους κυριότερους εκπροσώπους του αισθητισµού στην Ελλάδα. Αυτός ο "εστέτ και ωραιολόγος" στην Εισαγωγή της Κερένιας κούκλας αναγγέλλει τις αρχές πάνω στις οποίες χτίζει το έργο του: "Εσείς που θα διαβά...
Η κερένια κούκλα
Χρηστομάνος Κωνσταντίνος 1867-1911
Γρηγόρη (2020)
Θα σας πω μιαν ιστορία απλή και λυπητερή - γιατί απλή και λυπητερή είναι η ζωή. Τι γρήγορα που φεύγομε και αφήνομε τον ήλιο και τη θάλασσα, τα λουλούδια και το φεγγάρι! Τα παλαιά τραγούδια είναι γεμάτα δάκρυα - και τα χείλη των νέων που γελούνε φανερώνουν το τόξο της οδύνης: γιατί και η χαρά δεν είναι παρά ένας καημός που περιμένει την ώρα του να ’ρθει - είναι ο άμμος πάνω από την πέτρα την αληθινή που τονε σκορπάει ο άνεμος. Έτσι ξεγελιούνται κι οι καρδιές μας, σαν τις μυγδαλιές, που πολλές φορές ανθίζουν προτού νά ’ρθει η πίκρα του χειμώνα... Εσείς που θα διαβάσετε α...