Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πάνε έξι χρόνια από τότε που μια ωραία γυναίκα μού ζήτησε να της πω ένα παραμύθι. Και εγώ αυτοσχεδίασα μια ιστορία που σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή. Από τότε αυτό το μικρό αστείο που πλέον είχε δημιουργηθεί μεταξύ μας, επαναλήφθηκε δεκάδες φορές. Τα παραμύθια που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο είναι μια επιλογή από όσα μπόρεσα να θυμηθώ, όταν αποφάσισα να τα καταγράψω. Είναι μικρές σουρεαλιστικές ιστορίες με ήρωες που θα ζήσουν τις δικές τους περιπέτειες στην προσπάθεια τους να βρουν αυτό που ψάχνουν και να μπορέσουν να εκπληρώσουν τους σκοπούς της ζωής τους. Με ήρωες που μόνο...

Κάθε λέξη, λένε οι ποιητές, έχει τη δική της ζωή. Την πιο παράξενη όμως έχει η λέξη "γιατί", επειδή σε αυτήν κρύβεται όλο το παράπονο των ανθρώπων. Σε αυτή την ιστορία το "γιατί" είναι ένα τσαλακωμένο λήμμα που ξέφυγε από το ανοιχτό παράθυρο ενός μεγάλου εκδοτικού οίκου, για να ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο. Θα γνωρίσει παιδιά που αναρωτιούνται "γιατί σ' εμένα;". Μαζί με αστερόσκονη ελπίδας θα δώσει μόνο μία απάντηση στα "γιατί": πως ο κόσμος αυτός έχει μία ελπίδα να διορθωθεί και αυτή είναι μόνο τα παιδιά.

Ο Πιρουλίτο και η Ροζαλία είναι πουλιά που δε λαλούν. Όταν όμως ο Πιρουλίτο νιώθει πόση δύναμη έχει η σιωπή, καταλαβαίνει ότι η ζωή είναι πάντα όμορφη, κι ας μην έχει εκείνος ωραία φωνή. Μπορεί να κάνει χίλια δυο άλλα πράγματα: να πετάει, να βρίσκει την τροφή του, να προστατεύει την αγαπημένη του, να παίζει και να χορεύει μαζί της. Μπορεί, αγγίζοντάς την, να γίνει ευτυχισμένος... Κι οι δυο τους μπορούν να φτιάξουν μια όμορφη φωλιά, για τα δικά τους σιωπηλά και ευτυχισμένα μικρά.

Τι σου είναι τα βιβλία! Κάνουν πράγματα ακατόρθωτα! Να, όπως αυτό εδώ, που ενώνει ένα γάτο ποδοσφαιριστή και μια χελώνα μανεκέν. Οι δυο τους έκπληκτοι παρακολουθούν ένα ψαρωμένο ψάρι να βγαίνει από τη θάλασσα και να θέλει να ζήσει στην ακρογιαλιά. Λίγο παραδίπλα, όλοι σαστίζουν με το γοητευτικό κάβουρα, που χορεύει αγκαλιά με την καβουρίνα του, ενώ τα καβουράκια τούς χειροκροτούν χοροπηδώντας στα βοτσαλάκια. Αυτές οι αστείες ιστορίες σάς συντροφεύουν, και από εσάς, παιδιά, ζητούν μόνο ένα αντάλλαγμα: ένα φιλάκι!

Μια γλυκιά σπλαχνική κοπέλα, που μια μέρα σώζει ένα σμάρι πουλιά από τα σκάγια των κυνηγών, καταφέρνει με τη βοήθεια των πουλιών, που πια είναι οι καλύτεροί της φίλοι, να γίνει η γυναίκα του βασιλιά και η πιο ευγενική και καλόκαρδη βασίλισσα σε όλο τον κόσμο.

Ο κυριώτερος Έλληνας θαλασσινός συγγραφέας Α.Καρκαβίτσας, έγραψε ένα δυνατό διήγημα για την πλανεύτρα θάλασσα, που δεν αφήνει όποιον μπλέξει στη σαγήνη της να στεριώσει στην ξηρά. Η γοητευτική εικονογράφηση της Έφης Λαδά αποδίδει την ατμόσφαιρα του κειμένου.

Η μικρή Λουκία, που έχει ακολουθήσει τους μετανάστες γονείς της στην Αργεντινή, ενώνει μεταξύ τους μια κόκκινη χελιδόνα, το σχολείο της, την ξένη γλώσσα που κατακτά και ένα καινούργιο βιβλίο που της χαρίζουν από την πατρίδα της, την Ελλάδα. Παραμυθένιες γέφυρες ενώνουν μια παρέα παιδιών από τις δύο αντίθετες άκρες της Γης. Αεροπλάνα και βαπόρια περνούν από τον Ατλαντικό κι ανοίγουν δρόμους φωτεινούς για παιδιά και γονείς. Γίνονται πράγματα και θάματα μια άνοιξη, εποχή αναγέννησης για ολόκληρο τον κόσμο. Τι θαύματα; Ταξίδια από τη μία πατρίδα στην άλλη.

Ένας στρατός έρχεται να κατακτήσει μια πολύ μακρινή, όπου οι τέχνες και η αγάπη για το περιβάλλον είναι τα κύρια στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον τρόπο ζωής των κατοίκων της. Τι θα γίνει όμως τελικά και άραγε ποιος θα "κατακτήσει" ποιον;

Η Άννα αγαπούσε πολύ το χαμογελαστό της σπίτι και, παρόλο που ονειρευόταν ταξίδια, δεν μπορούσε να το αποχωριστεί, και αυτό την κρατούσε πίσω! Γι' αυτό ένα βράδυ το φεγγάρι τής έκανε ένα δώρο· ένα δώρο θαυμαστό και περίεργο, που θα τη βοηθούσε να καταλάβει ποια θα έπρεπε να είναι πραγματικά η σχέση με ό,τι αγαπάμε!

Ο Σαλίγκαρος είναι ένας βασιλιάς που σκέφτεται μόνο την κορόνα του και δεν ανησυχεί καθόλου για το βασίλειό του. Τη μάγισσα Ξιδού, από την άλλη, την απασχολεί πώς να αποδείξει την αξία της και δεν την ενδιαφέρει καθόλου αν μολύνει όλο το δάσος με τα αποτυχημένα μαγικά της. Υπάρχει κάποιος που θα μπορέσει να τους δώσει να καταλάβουν ότι το να φροντίζουμε τους άλλους γύρω μας, μπορεί να μας δώσει περισσότερη χαρά;

Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα μικρό γαλάζιο αστεράκι, το οποίο μόλις είχε χάσει στο διαγωνισμό των αστεριών. Και ήθελε τόσο πολύ να κατέβαινε μια φορά στη Γη. Να τη γνωρίσει, να τη φωτίσει, να παίξει μαζί της. Το μικρό γαλάζιο αστεράκι είχε θυμώσει πολύ που δεν το διάλεξαν να φωτίσει τη γέννηση του Χριστούλη. Γι' αυτό και έκανε την πιο μεγάλη σκανταλιά της ζωής του. Το 'σκασε από τον ουρανό και κατέβηκε στη Γη. Είδε από κοντά τη φάτνη, τους αγγέλους, τους βοσκούς, τους μάγους, το θεϊκό μωράκι, που του χαμογελούσε. Και τότε το Κατεργάρικο Αστεράκι γνώρισε την πραγματική...

"Η γιαγιά έπαθε... να δεις πώς το λένε αυτό που έπαθε. Έχει ένα "τσα" μέσα, είμαι σίγουρη... Ή μήπως είναι "χα"; Δεν ξέρω. Όλο το μπερδεύω. Αυτό που μου εξήγησε πάντως η μαμά είναι ότι, από 'δώ και πέρα, η γιαγιά θα ξεχνάει πολλά πράγματα, ενώ μπορεί και να μη μας αναγνωρίζει". Η Λουκία δεν μπορεί να καταλάβει τι συνέβη στην αγαπημένη της γιαγιά. Φαίνεται ίδια, αλλά είναι τόσο διαφορετική! Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι τώρα της διηγείται τις πιο αλλόκοτες ιστορίες. Ίσως, μάλιστα, μια μέρα να την πάρει μαζί της στην Παραμυθοχώρα, εκεί όπου ταξιδεύει διαρκώς με το μυαλό της.....

Ιστορίες πράσινες και κόκκινες, σαν τα χρώματα τα γιορτινά. Ιστορίες τρυφερές σαν το χάδι των αγγέλων. Χίλια μύρια θαύματα ανακατεμένα με χρυσαφένια αστεράκια, ξωτικά, μωράκια, καλικαντζαράκια, κούκλες, το μικρό Χριστό και τον Αη-Βασίλη σε ένα γιορτινό βιβλίο καρδιάς!

Μια φορά κι έναν καιρό ένας γλάρος πέταξε ψηλά στον ουρανό, τινάζοντας με δύναμη τα λευκά φτερά του. Στο ράμφος του βαστούσε μια σπουδαία είδηση... Από κείνη τη στιγμή κι έπειτα τα μεταξένια λόγια της αγάπης αρχίζουν να στριμώχνονται μέσα μας. Λέξεις πιο απαλές από τα πούπουλα παίρνουν σχήματα. Νανουρίσματα πιο γλυκά απ' το μέλι,ταχταρίσματα μελωδικότερα απ' το τραγούδισμα του αηδονιού, καρτερούν να χυθούν σαν ποταμός, γιατί τα πρώτα Νανουρίσματα θα συνοδεύουν τη μουσική όλης μας της ζωής.

Εκείνο το πρωινό ξύπνησα, όπως κάθε μέρα, για να πάω στο σχολείο μου, αλλά δεν μπορούσα να βγω έξω από την πόρτα. Έβρεχε... Και μάλιστα, δε θα το πιστέψετε, έβρεχε... αστεράκια! Χιλιάδες, αμέτρητα, εκατομμύρια αστεράκια έπεφταν από τον ουρανό. Είχαν κατακλύσει την πόλη, τις καμινάδες των σπιτιών, τις αυλές, τους δρόμους, τη μεγάλη εκκλησία και φυσικά το σχολείο μας. Αλήθεια, γιατί έπεφταν; Θα ξανάβγαιναν στον ουρανό; Θα μπορούσα, άραγε, να κρατήσω ένα δικό μου αστέρι; Μήπως έκρυβαν μέσα τους ανθρωπάκια; Το πιο σπουδαίο όμως... Θα μπορούσα να κάνω ευχές και να πραγματοποι...

Παραμύθια κρυμμένα μέσα σ' ένα μπαουλάκι μιλούν για πύργους και θαύματα. Λένε ιστορίες για την αγάπη και το φόβο, για την πονηριά και την ευγνωμοσύνη, για τα γέλια και τα δάκρυα των ανθρώπων μιας άλλης εποχής. Τα λαϊκά μας παραμύθια είναι μνήμες και σημάδια. Είναι το θαύμα του αηδονιού και της Πανώριας. Είναι οι περιπέτειες και ο λυτρωμός του άτακτου γιου. Είναι η τιμωρία του αχάριστου ανθρώπου στο δικαστήριο των ζώων.

Όταν ο Άγιος Βασίλης έμαθε ότι το εργαστήριο των χριστουγεννιάτικων δώρων και ολόκληρο το χωριό του απειλείται με αφανισμό, πήρε μια μεγάλη απόφαση: Να προστατέψει με τη βοήθεια όλων των παιδιών τον πλανήτη μας από την οικολογική καταστροφή. "Η Γη ανήκει στα παιδιά και κανείς δεν έχει δικαίωμα να την καταστρέφει", είπε και έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο: Σώστε τη Γη!

Από ένα θαύμα αγάπης γεννήθηκε ο Δάκρυς... Πράματα και θάματα ηρωικά κατορθώνει. Δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει η δύναμη της αγάπης για τα αδέρφια. Ας τον ακολουθήσουμε στις περιπέτειές του, στις δυσκολίες του αλλά και στο θάρρος που χρειάζεται για να ζήσουμε ελεύθεροι. Ένα παλιό παραμύθι και πολύ καινούριο και παντοτινό...

Η δύναμη της θέλησης που ακτινοβολεί η Ταρώ θα τη βοηθήσει να βρει την αγάπη της; Τι θα απογίνει ο Ζαχαροζυμωμένος; Γιατί δεν έπρεπε να πει τ' όνομά του;

Τέσσερις κλασικοί Νεοέλληνες συγγραφείς από τη σειρά των "Ελληνικών" συνυπάρχουν σε αυτό τον τόμο: Ανδρέας Καρκαβίτσας: "Η θάλασσα", Αργύρης Εφταλιώτης: "Η Αγγέλικα", Γεώργιος Βιζυηνός: "Το μικρό ραφτόπουλο" και Εμμανουήλ Ροΐδης: "Η μηλιά". Συνδετικός κρίκος η θαυμάσια εικονογράφηση της Έφης Λαδά.