Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο παρόν κείμενο ο συγγραφέας πραγματεύεται γλαφυρά το πώς άλλαξε ο τρόπος, με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τον χρόνο. Ξεκινά από την εποχή που το ρολόι ήταν το πολύ ένα αξιοπερίεργο και σπάνιο αντικείμενο και φτάνει στην εποχή που γίνεται κυριαρχικός ρυθμιστής της καθημερινής μας ζωής. Τη Δευτέρα ή την Τρίτη, σύμφωνα με την παράδοση, ο χειρωνακτικά εργαζόμενος προσαρμόζεται στον αργό ρυθμό της μελωδίας "Έεεεεχουμε καιρό, έεεεεεχουμε καιρό". Την Πέμπτη και την Παρασκευή, εργάζεται στον γοργό ρυθμό "Άλ-λη μια μέρα, άλ-λη μια μέρα". Ο πειρασμός για χουζούρι, γ...

Ο Υμπύ δεσμώτης είναι το τρίτο μέρος της τριλογίας του Υμπύ, που άνοιξε καινούργιους δρόμους στο θέατρο και τη λογοτεχνία.

Ο κόσμος της φαντασίας και ο κόσμος της πραγματικότητας. Στο "Χρυσό δοχείο" ο Χόφμαν προσπαθεί να δείξει τον κόσμο της φαντασίας και της πραγματικότητας στο σημείο τομής και συνάντησής τους. Με αυτό το μοντέρνο ρομαντικό παραμύθι, με την προτίμηση της φόρμας του παραμυθιού, με την εμμονή στη ρομαντική θεματική και με το τόλμημα της μοντέρνας αφηγηματικής τεχνικής του, ο Χόφμαν φαίνεται να κλείνει με νόημα το μάτι στο σύγχρονο αναγνώστη: "όσο πιο ποιητικό, τόσο πιο αληθινό" (Novalis).

Ο Φρόυντ εξέφρασε την ανησυχία του για την εξέλιξη των δυτικών κοινωνιών στο έργο του "Η δυσφορία στον πολιτισμό", και τον μιμήθηκαν πολλοί συγγραφείς, όπως ο Ράιχ, ο Φρομ, ο Μαρκούζε, ο Μίτσερλιχ. Το ζήτημα της δυσφορίας στις σύγχρονες δημοκρατίες το συναντούμε σταθερά στις εργασίες με θέμα την εξουσία, την κυριαρχία, την ενόρμηση του θανάτου, τους αγώνες για την αναγνώριση, και μας παρουσιάζει ορισμένες φορές τις πιο απειλητικές πτυχές της ψυχολογίας των ατόμων και των συλλογικών υποκειμένων. Ο Ευγένιος Ενρίκεζ και η Κλωντίν Χαρός αναζητούν εδώ τις ρίζες του κακού, της β...

Ο Γερμανός ζωγράφος Γκέοργκ Γκρος (1893-1959), με τα σχέδια, τις λιθογραφίες και τους ζωγραφικούς του πίνακες ασκεί σκληρή και οξυδερκή κριτική στην κοινωνία της εποχής του. Στο βιβλίο αυτό, εκτός από την συλλογή σχεδίων του "Το πρόσωπο της άρχουσας τάξης" που εκδόθηκε στο Βερολίνο το 1921, περιλαμβάνουμε μια αναλυτική παρουσίαση της ζωής του ζωγράφου, του έργου και της ενδιαφέρουσας και πολυτάραχης εποχής του. Ο Γκέοργκ Γκρος, που άλλαξε τ' όνομά του σε Τζωρτζ Γκρος, απεικονίζει τους εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες, τους αξιωματικούς που μεθοκοπούν στις μπυραρίες, τους πατρ...

Ο Γερμανός ζωγράφος Γκέοργκ Γκρος (1893-1959), με τα σχέδια, τις λιθογραφίες και τους ζωγραφικούς του πίνακες ασκεί σκληρή και οξυδερκή κριτική στην κοινωνία της εποχής του. Στο βιβλίο αυτό, εκτός από την συλλογή σχεδίων του "Το πρόσωπο της άρχουσας τάξης" που εκδόθηκε στο Βερολίνο το 1921, περιλαμβάνουμε μια αναλυτική παρουσίαση της ζωής του ζωγράφου, του έργου και της ενδιαφέρουσας και πολυτάραχης εποχής του. Ο Γκέοργκ Γκρος, που άλλαξε τ' όνομά του σε Τζωρτζ Γκρος, απεικονίζει τους εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες, τους αξιωματικούς που μεθοκοπούν στις μπυραρίες, τους πατρ...

Προπατορικό αμάρτημα ή προπατορικό ατύχημα: όπως το τέλος/πέρας, η απαρχή είναι ένα όριο, και οι επιστήμες και οι τεχνικές δεν αποφεύγουν αυτό το κουσούρι περισσότερο από όσο η φιλοσοφία. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας τής "Πληροφορικής βόμβας" αναπτύσσει το ζήτημα του ατυχήματος των γνώσεων και της επιτακτικής ανάγκης για ένα "μουσείο των καταστροφών". Βιομηχανικές ή φυσικές καταστροφές, που η αύξησή τους έχει γίνει όχι μόνο γεωμετρική, αλλά γεωγραφική, αν όχι και συμπαντική. Το πλανάσθαι ανθρώπινο, το εμμένειν σατανικό: σύμφωνα με αυτό το ρητό, η πρόοδος της σημερινής...

Παρά τον υπότιτλο, που περιορίζει την αλλαγή του χαρακτήρα στον Αμερικανό, το κλασικό βιβλίο του Ρήσμαν αναλύει ουσιαστικά τον σύγχρονο άνθρωπο, όπου κι αν ζει. Έχει επηρεάσει πολλούς μεγάλους στοχαστές της Ευρώπης και έχει σφραγίσει την κοινωνιολογική σκέψη από τη δεκαετία του 1950 και μετά. Μελετά τους ανθρώπους που ήταν στραμμένοι στην παράδοση, τους ανθρώπους που ήταν εστιασμένοι στον εαυτό τους και στις επιδόσεις τους, τους σύγχρονους ανθρώπους που είναι στραμμένοι στους άλλους.

Η Ρωσική επανάσταση του 1917 συγκλόνισε τον κόσμο. Οι ταπεινοί και καταφρονεμένοι όλης της γης άρχισαν να ελπίζουν σε μία καλύτερη ζωή. Οι ισχυροί τρόμαξαν. Η Ιστορία πορεύτηκε όπως γνωρίζουμε πια σήμερα. Αλλά οι άνθρωποι της εποχής εκείνης δεν ήξεραν. Αγωνίστηκαν για να οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε μία καλύτερη ζωή. Ο Ν.Σ. Ρουμπασόφ είναι μπολσεβίκος της λεγόμενης "παλιάς φρουράς". Έχει παλέψει, έχει ελιχθεί και έχει επιβιώσει από πολλές εκκαθαρίσεις. Αλλά φτάνει η στιγμή που συλλαμβάνεται ως "εχθρός του λαού". Στη φυλακή, ο Ρουμπασόφ βρίσκεται αντιμέτωπος με τη συνείδησή...

"Μια αλλόκοτη τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών στα οποία βασιλεύει ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά, που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του. Για να δοθεί δουλειά σε όλους τους ακαμάτηδες της τωρινής κοινωνίας, για να μπορέσει να αναπτυχθεί απεριόριστα ο βιομηχανικός εξοπλισμός, θα πρέπει η εργατική τάξη να αναπτύξει απεριόριστα τις καταναλωτικές της ικανότητες. Αν η εργατική τάξη, ξεριζώνοντας από την καρδιά της το διεστραμμένο πάθος π...

Ο Ρώσος συγγραφέας και στοχαστής Λέων Νικολάγιεβιτς Τολστόι (1828-1910) έγινε γνωστός κυρίως για τα μυθιστορήματά του ("Πόλεμος και Ειρήνη", "Άννα Καρένινα" κ.ά.) και για τις ρηξικέλευθες πολιτικοκοινωνικές απόψεις του, όπως και για τον τρόπο ζωής του. Στο ανά χείρας βιβλίο εξαπολύει μια δριμύτατη επίθεση κατά του δόγματος "η τέχνη για την τέχνη" και εκθέτει τις δικές του απόψεις για τη δημιουργία και το νόημά της. Κατ' αυτόν, οι άνθρωποι επικοινωνούν με το λόγο και με την τέχνη. Μεταβιβάζουν τις γνώσεις τους με το λόγο, και τα αισθήματά τους με την τέχνη. Η τέχνη δεν έχε...

Ο αμερικανός στοχαστής Λιούς Μάμφορντ (1895-1987) θεωρείται το τελευταίο οικουμενικό πνεύμα του αίωνα μας. Κινείται με ευχέρεια στο χώρο της επιστήμης, στον χώρο της τέχνης, στον χώρο της θρησκείας, στον χώρο της ψυχανάλυσης, στον χώρο της ιστορίας. Στο βιβλίο αυτό περιέχεται η ουσία της φιλοσοφίας του.

Ο αμερικανός στοχαστής Λιούς Μάμφορντ (1895-1987) θεωρείται το τελευταίο οικουμενικό πνεύμα του αίωνα μας. Κινείται με ευχέρεια στο χώρο της επιστήμης, στον χώρο της τέχνης, στον χώρο της θρησκείας, στον χώρο της ψυχανάλυσης, στον χώρο της ιστορίας. Στο βιβλίο αυτό περιέχεται η ουσία της φιλοσοφίας του.

Τι είναι οικογενειακό μυστικό; Πώς αποκαλύπτεται; Πώς οργανώνεται; Τι προβλήματα μπορεί να προκαλέσει; Πώς "εξοστρακίζεται" σε πολλές γενιές; Πώς να προστατευτούμε από αυτό; Ο συγγραφέας δείχνει ότι τα οικογενειακά μυστικά μπορούν να ενεργούν σε πολλές γενιές και ότι αρκούν για να μαυρίσουν την ψυχή μας! Ο Σερζ Τισερόν στηρίζεται σε πολλά παραδείγματα και εκθέτει με σαφήνεια πώς να αποκαλύπτουμε τα οικογενειακά μυστικά, πώς να συμφιλιωνόμαστε μ' αυτά και πώς, έτσι, να τα εμποδίζουμε να βαρύνουν στη ζωή των παιδιών μας.