Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα κείμενα που αποτελούν το βιβλίο δημοσιεύτηκαν ως άρθρα από το 1888 έως το 1890. Πρωτοεκδόθηκαν σε βιβλίο το 1899. Έκτοτε, έχουν επανεκδοθεί πολλές φορές σε πολλές γλώσσες. "Βρίσκεται πολύ μπροστά από τις οικονομικές και τεχνολογικές απόψεις της εποχής του." (Λιούις Μάμφορντ) "Αυτά που προτείνει ο Κροπότκιν για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη, είναι αυτά που χρειαζόμαστε και σήμερα· τα κακά που στηλιτεύει, είναι και τα σημερινά κακά." (Πωλ Γκούντμαν) "Ένα από τα μεγαλύτερα προφητικά έργα του 19ου αιώνα" (Κόλιν Γουόρντ)

Γράφει ο Νόρμαν Κον: Το αρχικό νόημα της λέξης "χιλιασμός" ήταν στενό και ακριβές. Ο χριστιανισμός είχε ανέκαθεν μιαν εσχατολογία, με την έννοια ενός δόγματος που αφορούσε στις "τελευταίες ημέρες"· ο χριστιανικός χιλιασμός ήταν απλώς μια παραλλαγή χριστιανικής εσχατολογίας. Σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, μετά την Δευτέρα Παρουσία, ο Χριστός θα ιδρύσει στη γη ένα μεσσιανικό βασίλειο και θα βασιλεύσει επί χίλια χρόνια πριν από την Έσχατη Κρίση. Πιο πρόσφατα, οι ανθρωπολόγοι και οι κοινωνιολόγοι χρησιμοποιούν την λέξη "χιλιασμός" για να περιγράψουν έναν συγκεκριμένο τύ...

Το μυθιστόρημα αυτό εκτυλίσσεται την περίοδο των των φοιτητικών εξεγέρσεων στο Μπέρκλεΰ. Διαδραματίζεται παράλληλα σε Αγγλία και Αμερική, όταν δύο καθηγητές πανεπιστημίου ανταλάσσουν θέσεις, χώρες, γυναίκες και νοοτροπία.

Η μεταρρύθμιση της συνείδησης, η "αγωγή" με την ευρεία σημασία της λέξης, είναι μία εξελικτική διαδικασία που έχει τον χαρακτήρα της ανέλιξης. Κατά την ανέλιξη εγκαταλείπονται/ξεπερνιώνται νοοτροπίες, τρόποι του σκέπτεσθαι που είναι επιβαρυμένοι με ιδεολογήματα και προλήψεις και στη βάση των οποίων βρίσκεται διανοητική αδράνεια και έλλειψη αυτοκριτικής. Η κατανόηση της εξελικτικής διαδικασίας, της γένεσης, προϋπόθεση για τη συνδρομή στις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας και εντός μας, ιδιαίτερα η κατανόηση της εξέλιξης και ανέλιξης στον χώρο της Ιστορίας, του πνεύματος και τ...

"Γύρω από μια ζωή. Αυτοβιογραφία ενός πρίγκιπος-επαναστάτου": Με αυτό τον τίτλο δημοσιεύτηκε στα ελληνικά, το 1930, η μετάφραση του πρώτου μέρους του ανά χείρας βιβλίου. Το βιβλίο αυτό του Πετρ Κροπότκιν (1842-1921) πρωτοεκδόθηκε στα αγγλικά το 1899. Τρία χρόνια μετά, μεταφράστηκε στα ρωσικά αλλά εκδόθηκε στο Λονδίνο, εξ αιτίας της τσαρικής λογοκρισίας. Στον πρόλογό του στη ρωσική έκδοση του 1902, ο συγγραφέας γράφει: "Άρχισα να γράφω το βιβλίο μου φυσικά στα ρωσικά. Το πρώτο μέρος, "Παιδικά χρόνια", είχε ήδη γραφεί όταν πήγα στην Αμερική το φθινόπωρο του 1897. Στην Αμερ...

Φαντάζομαι έναν ειδήμονα της λογικής που έχει να εξετάσει το εξής πρόβλημα: δεδομένου, αφ' ενός, ότι οι αναρχικοί απορρίπτουν κάθε μορφή θρησκείας και, αφ' ετέρου, ότι οι χριστιανοί κηρύττουν την υπακοή στην πολιτική εξουσία, πώς μπορεί κάποιος να είναι συνάμα αναρχικός και χριστιανός; Αλλά σ' αυτό τον τομέα, όπως στο σύνολο του έργου του, ο Ζακ Ελλύλ δεν υποβάλλει καθαρές αφηρημένες, λογικές ή θεωρητικές ερωτήσεις. Δεν παρεμβαίνει εδώ ως ειδικός της πολιτικής φιλοσοφίας ή της ιστορίας των ιδεών, ούτε ως θεολόγος. Αυτό που τον απασχολεί είναι να δώσει νόημα στην προσωπική τ...

Ρόζα Λούξεμπουργκ (1871-1919), Βάλτερ Μπένγιαμιν (1892-1940), Μπέρτολτ Μπρεχτ (1898-1956) "Οι ζοφεροί καιροί δεν είναι κάτι καινούριο, δεν αποτελούν κάτι σπάνιο στην ιστορία. Πεποίθησή μου, το υπόβαθρο που πάνω του ζωγραφίζω τις προσωπογραφίες αυτές, είναι ότι ως και στους πιο ζοφερούς καιρούς έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε μιαν έκλαμψη και ότι μια τέτοια έκλαμψη ενδέχεται κάλλιστα να έρθει από το αβέβαιο, τρεμουλιάρικο και συχνά ασθενικό φως, που ορισμένοι άνθρωποι θ' ανάψουν με τη ζωή και το έργο τους και θα το σκορπίζουν όσο ζουν". Αυτό επιχειρεί να κάνει στο βιβλ...

"Ο 20ός αιώνας φτάνει στο τέλος του, και μπαίνουμε όλοι στον πειρασμό να αναρωτηθούμε: ποιά θέση θα καταλάβει στην ιστορία; Πώς θα τον θυμόμαστε αύριο; Όπως όλοι, δεν γνωρίζω τις απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα· αλλά είμαι βέβαιος ότι μία επινόηση του 20ού αιώνα θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας: τα στρατόπεδα του ολοκληρωτισμού. Έχουμε ανακαλύψει το ακραίο πολιτικό καθεστώς, τον ολοκληρωτισμό, και το ακραίο του ολοκληρωτισμού, τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Ο μακάβριος αυτός θεσμός προσφέρεται σε όλων των ειδών τα ιστορικά, πολιτικά και ψυχολογικά σχόλια. Τα όσα γράφ...

Μέσα από κείμενα ανέκδοτα, λησμονημένα, παραγκωνισμένα, ο κορυφαίος γάλλος ιστορικός αναλύει τους μηχανισμούς, που οδήγησαν την σοβιετική κοινωνία από την διεκδίκηση της δημοκρατίας στο ολοκληρωτικό γραφειοκρατικό καθεστώς.

Η λέξη "επανάσταση" ήταν σ όλα τα στόματα όταν γράφηκε το βιβλίο αυτό (το 1972). Οι άνθρωποι πίστευαν ότι η κατάληψη της κρατικής εξουσίας θ άλλαζε τον κόσμο και τη ζωή. Ο Ζακ Ελλύλ, εξετάζει συγκεκριμένα την επανάσταση και αναρωτιέται: - Ποιο είναι σήμερα, αν υπάρχει, το επαναστατικό υποκείμενο; - Υπάρχει προλεταριάτο; - Ποιο είναι σήμερα; - Οι λαοί του Τρίτου Κόσμου; - Οι μισθωτοί συλλήβδην; - Η νεολαία; - Ποιες είναι οι μέθοδοι των κοινωνικών αγώνων; - Είναι ο ανταρτοπόλεμος (ιδίως στη λατινική Αμερική); - Είναι η αντικουλτούρα και τα κινήματα των Μαύρων στις Η....

Το ανά χείρας βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη: (α)μία ανάγνωση των λεγόμενων κοινωνιολογικών έργων του Φρόυντ και (β) μία ανάλυση των μορφών της εξουσίας στις νεοτερικές κοινωνίες. Κοινωνιολόγοι και ψυχαναλυτές θεωρούν ότι τα έργα του Φρόυντ που μελετούν την κοινωνική ζωή ("Τοτέμ και ταμπού", "Ψυχολογία των μαζών και ανάλυση του Εγώ", "Το τέλος μιάς αυταπάτης", "Η δυσφορία μέσα στον πολιτισμό", "Ο άνδρας Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία") δεν ανήκουν στο κυρίως έργο του. Ο Ενρίκεζ διαφωνεί και προχωρεί σε λεπτομερή και μεθοδική εξέταση των παραπάνω κειμένων, που καθιστά...

Μετά το βιβλίο του "Οι τελευταίοι διανοούμενοι", κυκλοφορεί στις "Νησίδες" και το πιο πρόσφατο βιβλίο του αμερικανού καθηγητή ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Θέμα του: η ουτοπία και το κακό όνομα που έχει αποκτήσει στην εποχή μας. Γιατί συνέβη αυτό; Πού οφείλεται; Πόσο βάσιμο είναι; Έχει οδηγήσει πράγματι η επιδίωξη της ουτοπίας στον ολοκληρωτισμό; Σ’ αυτά κατά βάσιν τα ερωτήματα επιχειρεί ν’ απαντήσει ο συγγραφέας. Πολλοί συγγραφείς θεωρούν τους ουτοπικούς και όσους τους συμπαθούν αιθεροβάμονες ονειροπόλους στην καλύτερη περίπτωση και φονικούς ολοκληρωτικούς...

"Κάτι μας κρύβουν, η κουρτίνα σηκώνεται..." υποψιαζόταν ο Μπέρτολτ Μπρεχτ. Σ' αυτή την αρχή της νέας χιλιετίας, είμαστε πάλι θεατές που περιμένουν αμίλητοι να σηκωθεί η κουρτίνα, χωρίς να τολμούν να πιστέψουν σε ότι θα δουν να έρχεται. Στο έργο αυτό, εισαγωγικό στη θέση του για το Συνολικό ατύχημα, ο Πωλ Βιριλιό πραγματεύεται τη γέννηση του φιλοσοφικού παραληρήματος, της φιλοτρέλας, μιας προόδου που έχει γίνει αυτοκτονική, και τους τελευταίους ηθοποιούς της.

Η "Αυτοβιογραφία" του Τόμας Μπέρνχαρντ κατέχει κεντρική θέση στο εκτεταμένο λογοτεχνικό του έργο. Σε αυτήν ο μεγάλος συγγραφέας καταπιάνεται με το πιο περίπλοκο και το πιο ευπαθές υλικό που υπάρχει, με την ίδια του τη ζωή. Η αριστοτεχνική γνώμη της αφηγηματικής τέχνης σβήνει από το έργο όλα τα ίχνη του συγγραφικού μόχθου και, παραδόξως, παρά τη δριμύτητα των λεγομένων, το κάνει και αναδίδει μια αίσθηση γαλήνης. [...]

"... Μα είχα, φυσικά, συνείδηση του τι απαιτούσε τώρα από μένα ο θάνατος αυτών των τριών, τουλάχιστον στα χαρτιά πιο κοντινών μου ανθρώπων: όλη μου τη δύναμη, όλη την ισχύ της θέλησής μου. Η ηρεμία, με την οποία γέμιζα σιγά σιγά την τσάντα με τα απαραίτητα για το ταξίδι μου, παίρνοντας συγχρόνως υπόψη το άμεσο μέλλον μου, που το αναστάτωνε αυτό το αναμφίβολα φοβερό ατύχημα, μου προκάλεσε ανησυχία πολλή ώρα αφού είχα ετοιμάσει πάλι την τσάντα. Το ερώτημα αν αγαπούσα τους γονείς μου και τον αδελφό μου, στο οποίο είχα δώσει αμέσως την απάντηση "φυσικά", παρέμενε όχι μόνο ουσια...