Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κανένας εν ζωή ή πρόσφατα αποβιώσας άνθρωπος δε θα μπορούσε να αποτυπώσει στο χαρτί ένα τόσο υπέροχο πνεύμα, τόση ειλικρίνεια, τόση ευγένεια και σοφία... Το βιβλίο αυτό, το είχα πάντα στην τσέπη μου όταν περιδιάβαινα τους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, το διάβαζα στα τραμ και στα φεριμπότ, όταν ήμουν βαριά άρρωστος, και πάντοτε, σε κάθε στιγμή, και σε κάθε τόπο, έβρισκα στις σελίδες του έναν γαλήνιο και ευχάριστο σύντροφο. (Robert Louis Stevenson)

Αποθησαύρισμα της σοφίας μεγάλων δασκάλων του Ζεν, ο τόμος αυτός συγκεντρώνει ιστορίες γραμμένες κατά τη διάρκεια διαφορετικών περιόδων της μεγάλης αυτής σχολής του βουδισμού. Δίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα του Ζεν στη διαχρονία του, μέσα από κείμενα που στον Δυτικό αναγνώστη θυμίζουν έντονα πότε την αλληγορικότητα της παραβολής και πότε την παραδοξολογία του αινίγματος. Η πεποίθηση ότι η φύση του Βούδα είναι προσιτή στον καθένα, ο σημαίνων ρόλος του διαλογισμού (ο οποίος στοχεύει στην υπέρβαση της σκέψης καθαυτής), η ιδιαίτερη αξία που αποδίδεται στη σχέση δασκάλου – μαθ...

Συμπληρώθηκαν φέτος τρία χρόνια από την "αναχώρηση" του, στενού φίλου και συνεργάτη μας, δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου - και οι εκδόσεις Ροές παρουσιάζουν για πρώτη φορά συγκεντρωμένα σε έναν τόμο, με τίτλο "Ιστορίας το ανάγνωσμα", 22 κείμενά του που είχαν πρωτοδημοσιευθεί, από το 1993 έως το 2016, σε ισάριθμα βιβλία των εκδόσεων Printa και Ροές. Μακριά από τα φώτα των τηλεοπτικών πλατό, ο Αλέξανδρος Βέλιος μετέφρασε ή επιμελήθηκε έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων της παγκόσμιας αλλά και ελληνικής γραμματείας - πολλά από τα οποία κυκλοφόρησαν στην επιτυχημένη σειρά τομιδίων...

Οι μεγάλες διδαχές του προπάτορα της "ρεάλ πολιτίκ", βγαλμένες μέσα απο την Ιστορία του: για το κράτος και την εξουσία, για τον πόλεμο και την ειρήνη, για την ελευθερία και τη δημοκρατία, για την ανθρώπινη φύση. Σκέψεις εντυπωσιακά επίκαιρες, και διαχρονικά αποκαλυπτικές, από τον μεγαλύτερο ίσως πολιτικό συγγραφέα όλων των εποχών".

Οι μεγάλες διδαχές του προπάτορα της "ρεάλ πολιτίκ", βγαλμένες μέσα απο την Ιστορία του: για το κράτος και την εξουσία, για τον πόλεμο και την ειρήνη, για την ελευθερία και τη δημοκρατία, για την ανθρώπινη φύση. Σκέψεις εντυπωσιακά επίκαιρες, και διαχρονικά αποκαλυπτικές, από τον μεγαλύτερο ίσως πολιτικό συγγραφέα όλων των εποχών".

Ζηλωτής της ηθικής καθαρότητας και της μη βίας, ο Μαχάτμα Γκάντι μας προειδοποιεί με τρόπο προφητικό για τις παρενέργειες ενός τεχνοκρατικού πολιτισμού, που απειλεί να καταβροχθίσει το ανθρώπινο πνεύμα. Οι αποκαλυπτικά σύγχρονες ενοράσεις ενός ανθρώπου ο οποίος σφράγισε τον 20ό αιώνα.

Ο Herault de Sechelles (1759-1794) είναι ο Αλκιβιάδης της Γαλλικής Επανάστασης. Ευγενικής καταγωγής, εξαιρετικής ευφυΐας και ομορφιάς, ξεκίνησε νεότατος τη δημόσια καριέρα του ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας και ως πολλά υποσχόμενος συγγραφέας. Φιλόδοξος, καυστικός, όσο και άνθρωπος των απολαύσεων, αποκήρυξε έγκαιρα την τάξη του, συμμετείχε στην κατάληψη της Βαστίλλης, έλαβε ενεργό μέρος στην Τρομοκρατία, αλλά συνδέθηκε με τον Δαντόν - και κατέληξε μαζί του στην γκιλοτίνα κατ’ εντολή του Ροβεσπιέρου. Η "Θεωρία της φιλοδοξίας" γράφτηκε μέσα σε λίγες μέρες το 1788,...

"Ο λαός, παραπλανημένος από απατηλά αγαθά, επιδιώκει πολλές φορές την αυτοκαταστροφή του, προκαλώντας κινδύνους και καταστροφές στις Δημοκρατίες. Εκτός και αν κάποιος, τον οποίο εμπιστεύεται, τον καθοδηγήσει, ώστε να αντιληφθεί τι είναι καλό και τι είναι κακό γι' αυτόν. [...] Τα κράτη εκείνα, οτα οποία η πολιτική ζωή δεν έχει διαφθαρεί, δεν επιτρέπουν στους πολίτες τους να διάγουν ως αργόσχολοι ευγενείς". (Ν. Machiavelli)

Μελετώντας την αλήθεια, μπορεί κανείς να έχει τρεις κυρίως στόχους: Ο πρώτος είναι να την ανακαλύπτει όταν την αναζητά. Ο δεύτερος, να την αποδεικνύει εφόσον τη γνωρίζει. Ο τελευταίος, να τη διακρίνει από το ψεύδος όταν την εξετάζει. Η γεωμετρία, που διαπρέπει σε αυτά τα τρία πεδία, έχει αναδείξει την τέχνη της απόδειξης αληθειών και της τεκμηρίωσής τους με τρόπο αδιαμφισβήτητο. Κι αυτή η τέχνη συνίσταται σε δύο κυρίως πράγματα: αφενός στην τεκμηρίωση κάθε συγκεκριμένης πρότασης και αφετέρου στην τοποθέτηση όλων των προτάσεων στη βέλτιστη δυνατή διάταξη. B. Pascal

Η Λου Σαλομέ δημοσίευσε το περιεκτικό αυτό κείμενο το 1917 -ενόσω ακόμη η φροϋδική αυτοψία της σεξουαλικότητας ήταν "κόκκινο πανί" για την αστική ηθική, αλλά και για το επιστημονικό κατεστημένο. Θέματα-ταμπού όπως η ομοφυλοφιλία, η αιμομιξία, ο σαδομαζοχισμός, η ηδονοβλεψία, ο παιδικός ερωτισμός, δίνουν στη μαθήτρια του Φρόυντ την ευκαιρία να προκαλέσει ανοιχτά την εποχή της. Αλλά μήπως αυτή η "σφηκοφωλιά των προκαταλήψεων", την οποίαν αντιμάχεται, δεν κάνει αισθητή την παρουσία της και στη δική μας εποχή;

Η Λου Σαλομέ δημοσίευσε το περιεκτικό αυτό κείμενο το 1917 -ενόσω ακόμη η φροϋδική αυτοψία της σεξουαλικότητας ήταν "κόκκινο πανί" για την αστική ηθική, αλλά και για το επιστημονικό κατεστημένο. Θέματα-ταμπού όπως η ομοφυλοφιλία, η αιμομιξία, ο σαδομαζοχισμός, η ηδονοβλεψία, ο παιδικός ερωτισμός, δίνουν στη μαθήτρια του Φρόυντ την ευκαιρία να προκαλέσει ανοιχτά την εποχή της. Αλλά μήπως αυτή η "σφηκοφωλιά των προκαταλήψεων", την οποίαν αντιμάχεται, δεν κάνει αισθητή την παρουσία της και στη δική μας εποχή;

Τα κείμενα του παρόντος τόμου έχουν γραφτεί στον πολύπαθο 4ο αιώνα των αρχαίων ημών προγόνων. Δείτε όμως την ειρωνεία που κατά βάθος αποπνέουν: πριν από 2.300 και πλέον χρόνια, δύο Αθηναίοι ρήτορες απευθύνονται έμμεσα σ' εμάς, του σημερινούς νεοέλληνες. Η παρακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας θυμίζει πράγματι τον εκφυλισμό της σημερινής μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η Αθήνα του Δημοσθένη και του Ισοκράτη είναι η σημερινή Ελλάδα. Η ίδια έκπτωση αξιών και ιδεών, η ίδια σύγχυση και κακοφωνία, ο ίδιος παθητικός αναβρασμός. Από το βήμα μιας Αθήνας απολεσθέντων μεγαλείων, οι δύο...

Τα κείμενα του παρόντος τόμου έχουν γραφτεί στον πολύπαθο 4ο αιώνα των αρχαίων ημών προγόνων. Δείτε όμως την ειρωνεία που κατά βάθος αποπνέουν: πριν από 2.300 και πλέον χρόνια, δύο Αθηναίοι ρήτορες απευθύνονται έμμεσα σ' εμάς, του σημερινούς νεοέλληνες. Η παρακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας θυμίζει πράγματι τον εκφυλισμό της σημερινής μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η Αθήνα του Δημοσθένη και του Ισοκράτη είναι η σημερινή Ελλάδα. Η ίδια έκπτωση αξιών και ιδεών, η ίδια σύγχυση και κακοφωνία, ο ίδιος παθητικός αναβρασμός. Από το βήμα μιας Αθήνας απολεσθέντων μεγαλείων, οι δύο...

Υπερασπιζόμαστε έναν φιλελευθερισμό πολύ πιο γενικό, απρόσβλητο, αναγεννημένο, έναν φιλελευθερισμό που εμπεριέχει τον πολιτισμό μιας ελεύθερης προσωπικότητας, καθώς και την ισορροπία -ανάμεσα στην ανεξαρτησία και την πειθαρχία που προσιδιάζουν στον άνθρωπο και την κοινωνία - μια κοινωνία ούτε κολεκτιβίστικη, ούτε φεουδαλική ή μεσαιωνική, απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα της βίας και της εκμετάλλευσης. Κάθε απόπειρα να του δοθεί μια ονομασία θα είναι κατ' ανάγκην προσωρινή. Δεν απέχουν ωστόσο από την πραγματικότητα όροι όπως "δομικός φιλελευθερισμός" ή "οικονομικός...

Ο Πωλ Λαφάργκ (1841-1911), νόθο τέκνο του αναρχισμού και σώγαμπρος του μαρξισμού, σκηνοθετεί ένα φανταστικό συνέδριο στο Λονδίνο, όπου σπεύδει η αφρόκρεμα ενός διεθνούς κατεστημένου πανικόβλητου από την επικίνδυνη εξάπλωση των σοσιαλιστικών ιδεών. Ζητείται επειγόντως ένας νέος Θεός, "ικανός να τέρψει τη φαντασία του λαϊκού κτήνους"! Το συνέδριο επινοεί το "Πιστεύω" της νέας θρησκείας του καπιταλισμού, την κυνική θεολογία της εμπορευματοποίησης του ανθρώπου. Ο Θεός - Κεφάλαιο ευαγγελίζεται την απεριόριστη δύναμη του χρήματος και των απολαύσεων που αυτό αγοράζει, ποδοπατά...

Ο Πωλ Λαφάργκ (1841-1911), νόθο τέκνο του αναρχισμού και σώγαμπρος του μαρξισμού, σκηνοθετεί ένα φανταστικό συνέδριο στο Λονδίνο, όπου σπεύδει η αφρόκρεμα ενός διεθνούς κατεστημένου πανικόβλητου από την επικίνδυνη εξάπλωση των σοσιαλιστικών ιδεών. Ζητείται επειγόντως ένας νέος Θεός, "ικανός να τέρψει τη φαντασία του λαϊκού κτήνους"! Το συνέδριο επινοεί το "Πιστεύω" της νέας θρησκείας του καπιταλισμού, την κυνική θεολογία της εμπορευματοποίησης του ανθρώπου. Ο Θεός - Κεφάλαιο ευαγγελίζεται την απεριόριστη δύναμη του χρήματος και των απολαύσεων που αυτό αγοράζει, ποδοπατά...

Οι αναμνήσεις της δεύτερης γυναίκας του Ντοστογιέφσκι εικονογραφούν τον καθημερινό Γολγοθά ενός μεγάλου και τυραννισμένου δημιουργού. Η πραγματικότητα που περιγράφει μας θυμίζει ότι οι κοινωνίες δεν είναι παρά ζούγκλες θεσμοθετημένης λειτουργικότητας. Χωρίς την Άννα Γκριγκόριεβνα στο πλευρό του, ο Ντοστογιέφσκι θα είχε πιθανότατα κατασπαραχθεί. Οι αναμνήσεις της είναι το χρονικό της αγωνιώδους περιφρούρησης του δικαιώματος μιας μεγάλης ψυχής να επιβιώσει από την κοινωνική μικρότητα.

Οι αναμνήσεις της δεύτερης γυναίκας του Ντοστογιέφσκι εικονογραφούν τον καθημερινό Γολγοθά ενός μεγάλου και τυραννισμένου δημιουργού. Η πραγματικότητα που περιγράφει μας θυμίζει ότι οι κοινωνίες δεν είναι παρά ζούγκλες θεσμοθετημένης λειτουργικότητας. Χωρίς την Άννα Γκριγκόριεβνα στο πλευρό του, ο Ντοστογιέφσκι θα είχε πιθανότατα κατασπαραχθεί. Οι αναμνήσεις της είναι το χρονικό της αγωνιώδους περιφρούρησης του δικαιώματος μιας μεγάλης ψυχής να επιβιώσει από την κοινωνική μικρότητα.