Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έρωτας δυνατός δεν υπάρχει παρά μόνο στο τέλειο συνταίριασμα των δύο συντρόφων... Και καθώς δεν υπάρχουν δύο άτομα απολύτως όμοια, κάθε άνδρας πρέπει να βρει σε μιαν ορισμένη γυναίκα τις ιδιότητες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις δικές του ιδιότητες, πάντοτε από την οπτική γωνία των παιδιών που πρόκειται να γεννηθούν. Όσο πιο σπάνιο είναι αυτό το ιδανικό ταίριασμα, τόσο πιο σπάνιος είναι και ο πραγματικά μεγάλος έρωτας. Arthur Schopenhauer

Όταν η ψυχή ξεπέφτει, τότε το σεξ είναι βρωμιά και η βρωμιά είναι σεξ, και η παραμικρή σεξουαλική επαφή με μια γυναίκα γίνεται μαρτυρία της βρωμιά της. Αυτή η κατάσταση του απλού, χυδαίου ανθρώπου που ονομάζεται πλήθος και υψώνει τη φωνή του είναι η πηγή όλης της πορνογραφίας. [...] Το σεξ πρέπει να διοχετευθεί κάπου, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για νέους. Στον θαυμαστό πολιτισμό μας, διοχετεύεται στον αυνανισμό. Και η αυτοαπομόνωση του αυνανισμού παράγει ηλιθίους. D. H. Lawrence

Πολλά από τα κείμενα της συλλογής "Έθνος υπό σκιάν" εξακολουθούν να έχουν μια εκπληκτική επικαιρότητα. Όπως εκεί, για παράδειγμα, όπου ο Καρκαβίτσας υποστηρίζει πως δεν είναι τόσο οι πολιτικοί που διαφθείρουν το λαό, όσο ο τελευταίος που, με τον εγωισμό και τον εκβιαστικά προβαλλόμενο ατομικισμό του, διαφθείρει και αφομοιώνει αρχομανείς μεν αλλά έντιμους και ανιδιοτελείς αρχικά ανθρώπους που στράφηκαν προς τα κοινά... Στις "Φυλακές του Ναυπλίου" ο Καρκαβίτσας περιγράφει τις άθλιες συνθήκες που επικρατούσαν στην κοινωνία των φυλακών. "Κοινωνία μυστική, αθώρητη, που μόνο μ...

Τα κείμενα του παρόντος τόμου έχουν γραφτεί στον πολύπαθο 4ο αιώνα των αρχαίων ημών προγόνων. Δείτε όμως την ειρωνεία που κατά βάθος αποπνέουν: πριν από 2.300 και πλέον χρόνια, δύο Αθηναίοι ρήτορες απευθύνονται έμμεσα σ' εμάς, του σημερινούς νεοέλληνες. Η παρακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας θυμίζει πράγματι τον εκφυλισμό της σημερινής μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η Αθήνα του Δημοσθένη και του Ισοκράτη είναι η σημερινή Ελλάδα. Η ίδια έκπτωση αξιών και ιδεών, η ίδια σύγχυση και κακοφωνία, ο ίδιος παθητικός αναβρασμός. Από το βήμα μιας Αθήνας απολεσθέντων μεγαλείων, οι δύο...

Τα κείμενα του παρόντος τόμου έχουν γραφτεί στον πολύπαθο 4ο αιώνα των αρχαίων ημών προγόνων. Δείτε όμως την ειρωνεία που κατά βάθος αποπνέουν: πριν από 2.300 και πλέον χρόνια, δύο Αθηναίοι ρήτορες απευθύνονται έμμεσα σ' εμάς, του σημερινούς νεοέλληνες. Η παρακμή της αθηναϊκής δημοκρατίας θυμίζει πράγματι τον εκφυλισμό της σημερινής μεταπολιτευτικής μας δημοκρατίας. Η Αθήνα του Δημοσθένη και του Ισοκράτη είναι η σημερινή Ελλάδα. Η ίδια έκπτωση αξιών και ιδεών, η ίδια σύγχυση και κακοφωνία, ο ίδιος παθητικός αναβρασμός. Από το βήμα μιας Αθήνας απολεσθέντων μεγαλείων, οι δύο...

Ας εξορίση επί ζωής των τους λαοπλάνους αυτοί είναι άξιοι και μεγαλύτερης τιμωρίας, επειδή διαφθορείς και προδότες της Πατρίδος. Εις τον τόπον μας δεν υπάρχει παρά ένα μοναχό μεγάλο κόμμα, η διά να 'πούμε καλύτερα, ένας μοναχός μεγάλος σωρός από ανθρώπους της κυβέρνησης, διηρημένος σε δύο στάσεις, Κυβερνητικοί με επάγγελμα, Κυβερνητικοί δίχως επάγγελμα. Τα επαγγέλματα δεν φθάνουνε δια όλους, κ' εκείνοι που μένουν απ' όξον, γαυγίζουν εκείνους όπου είν' από μέσα. Κι εσύ, δύστυχε Λαέ, δεν γνωρίζεις ούτε τις αληθινές σου χρείες... Ανδρέας Λασκαράτος

Μια πραγματική πολεμική ιαχή ενάντια στη δημοκρατία του πολιτικαντισμού, του κομματαρχισμού και της μετριότητας. Στο βιβλίο αυτό, μια επιλογή από τα πολιτικά αρθογραφήματά του σε διάφορες εφημερίδες, ο Ζολά (1840-1902) απευθύνει ένα μεγάλο κατηγορώ ενάντια στην "πολιτική που μισεί": την πολιτική όπου βρίσκουν καταφύγιο όλοι οι αποτυχημένοι, την πολιτική που έχει καταντήσει μια ωμή διεκδίκηση θέσεων και μέσο χρηματισμού των επιτηδείων, την πολιτική της ασημαντότητας που σαρακώνει την ίδια τη δημοκρατία. Μαστιγώνοντας το πολιτικό σκηνικό της εποχής του, ο μεγάλος Γάλλος συγγρ...

Μια πραγματική πολεμική ιαχή ενάντια στη δημοκρατία του πολιτικαντισμού, του κομματαρχισμού και της μετριότητας. Στο βιβλίο αυτό, μια επιλογή από τα πολιτικά αρθογραφήματά του σε διάφορες εφημερίδες, ο Ζολά (1840-1902) απευθύνει ένα μεγάλο κατηγορώ ενάντια στην "πολιτική που μισεί": την πολιτική όπου βρίσκουν καταφύγιο όλοι οι αποτυχημένοι, την πολιτική που έχει καταντήσει μια ωμή διεκδίκηση θέσεων και μέσο χρηματισμού των επιτηδείων, την πολιτική της ασημαντότητας που σαρακώνει την ίδια τη δημοκρατία. Μαστιγώνοντας το πολιτικό σκηνικό της εποχής του, ο μεγάλος Γάλλος συγγρ...

Το έθνος είναι μια μεγάλη αλληλεγγύη, αποτελούμενη από το αίσθημα των θυσιών που έχουν γίνει κι εκείνων που είναι ακόμα διατεθειμένοι να κάνουν όσοι ανήκουν σ' αυτή την κοινότητα. Προϋποθέτει κάποιο παρελθόν, αλλά συνοψίζεται και στο παρόν χάρη σ' ένα χειροπιαστό γεγονός: τη συγκατάθεση, την καθαρά εκφρασμένη επιθυμία συνέχισης της κοινής ζωής. Η ύπαρξη ενός έθνους είναι ένα καθημερινό δημοψήφισμα...

Προσδοκώ μιαν εποχή όπου ο άνθρωπος θα προκόβει σε κάτι πιο αξιόλογο και υψηλό απ' το στομάχι του, όπου θα υπάρχει ένα ευγενέστερο κίνητρο να τον παρακινεί απ' το κίνητρό της καθημερινότητας, που είναι το κίνητρο του στομαχιού. Διατηρώ την πίστη μου στην ευγένεια και την ανωτερότητα του ανθρώπου. Jack London

Υπερβαίνουμε όλες τις άλλες εποχές στη διαχείριση των εξωτερικών πραγμάτων. Σε ό,τι αφορά όμως την καθαρά ηθική φύση, την αληθινή αξιοπρέπεια ψυχής και χαρακτήρα, είμαστε ίσως κατώτεροι από τις περισσότερες πολιτισμένες εποχές. Thomas Carlyle (1795-1881)

Μια "σωκρατική" συζήτηση, από τα πιο ζωντανά έργα του μεγάλου ηθικοφιλόσοφου της μετακλασικής περιόδου (50-125 π. Χ.), για τα πλεονεκτήματα του Έρωτα μεταξύ των δύο φύλων σε σύγκριση με τον ομοφυλοφιλικό έρωτα. Πρόκειται στην ουσία για μια αναίρεση του πλατωνικού προτύπου, παρότι και ο Πλούταρχος δέχεται τον Έρωτα ως μία δύναμη που μπορεί να μας οδηγήσει από τον αισθητό κόσμο σε υψηλότερες σφαίρες.

Θρασείς, προκλητικές, διασκεδαστικές, ανατρεπτικές ή απελπισμένες, οι επιχειρούμενες απαντήσεις στις πολλαπλές ερωτήσεις περί ηθικής και κοινωνίας που περιλαμβάνονται σε αυτή τη μικρή κατήχηση αποκρύπτουν, κάτω από το σαρδόνιο ύφος τους, τον αμφιλεγόμενο άνθρωπο, τον αντιρρησία συγγραφέα και τον πληγωμένο σύζυγο που υπήρξε ο Στρίντμπεργκ. Διότι το μικρό όσο και βίαιο αυτό έργο συνοψίζει όλα εκείνα με τα οποία συγκρούστηκε ο μεγάλος Σουηδός συγγραφέας κατά τη διάρκεια της βασανισμένης ζωής του.

Οι αναμνήσεις της δεύτερης γυναίκας του Ντοστογιέφσκι εικονογραφούν τον καθημερινό Γολγοθά ενός μεγάλου και τυραννισμένου δημιουργού. Η πραγματικότητα που περιγράφει μας θυμίζει ότι οι κοινωνίες δεν είναι παρά ζούγκλες θεσμοθετημένης λειτουργικότητας. Χωρίς την Άννα Γκριγκόριεβνα στο πλευρό του, ο Ντοστογιέφσκι θα είχε πιθανότατα κατασπαραχθεί. Οι αναμνήσεις της είναι το χρονικό της αγωνιώδους περιφρούρησης του δικαιώματος μιας μεγάλης ψυχής να επιβιώσει από την κοινωνική μικρότητα.

Οι αναμνήσεις της δεύτερης γυναίκας του Ντοστογιέφσκι εικονογραφούν τον καθημερινό Γολγοθά ενός μεγάλου και τυραννισμένου δημιουργού. Η πραγματικότητα που περιγράφει μας θυμίζει ότι οι κοινωνίες δεν είναι παρά ζούγκλες θεσμοθετημένης λειτουργικότητας. Χωρίς την Άννα Γκριγκόριεβνα στο πλευρό του, ο Ντοστογιέφσκι θα είχε πιθανότατα κατασπαραχθεί. Οι αναμνήσεις της είναι το χρονικό της αγωνιώδους περιφρούρησης του δικαιώματος μιας μεγάλης ψυχής να επιβιώσει από την κοινωνική μικρότητα.

Ζηλωτής της ηθικής καθαρότητας και της μη βίας, ο Μαχάτμα Γκάντι μας προειδοποιεί με τρόπο προφητικό για τις παρενέργειες ενός τεχνοκρατικού πολιτισμού, που απειλεί να καταβροχθίσει το ανθρώπινο πνεύμα. Οι αποκαλυπτικά σύγχρονες ενοράσεις ενός ανθρώπου ο οποίος σφράγισε τον 20ό αιώνα.

Η επιλογή αυτή από τα "Ημερολόγια" και άλλα κείμενα του μεγάλου Τσέχου συγγραφέα συνοψίζει τους κύριους άξονες που διαπερνούν το λογοτεχνικό του έργο: την υπαρξιακή αγωνία, τη μοναξιά απέναντι στις τυφλές δυνάμεις του Κράτους και της κοινωνίας, τις στρεβλές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων - μ' άλλα λόγια, όλα όσα καθιστούν τον Κάφκα (1883-1924) ένα συγγραφέα δραματικά επίκαιρο.

Η επιλογή αυτή από τα "Ημερολόγια" και άλλα κείμενα του μεγάλου Τσέχου συγγραφέα συνοψίζει τους κύριους άξονες που διαπερνούν το λογοτεχνικό του έργο: την υπαρξιακή αγωνία, τη μοναξιά απέναντι στις τυφλές δυνάμεις του Κράτους και της κοινωνίας, τις στρεβλές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων - μ' άλλα λόγια, όλα όσα καθιστούν τον Κάφκα (1883-1924) ένα συγγραφέα δραματικά επίκαιρο.

Ο Σαρτρ θα πει ότι ο Κίρκεγκωρ "υπήρξε ένα όργανο της σκέψης μας". Αυτός ο "ιππότης της υποκειμενικότητας" εισήλθε στον πολιτισμό ως εξέχον μέλος της ανθρώπινης φυλής και ως ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές του ανθρώπινου δράματος... Το κείμενο που προσφέρεται με τον παρόντα τόμο στον Έλληνα αναγνώστη διακατέχεται από το αίσθημα της απελπισίας και της αγωνίας, μέσα από το οποίο καταγγέλλεται, εκτός των άλλων, η ματαιοδοξία, η ασυνειδησία και η αναλγησία.

Η επιλογή αυτή από τα "Ημερολόγια" και άλλα κείμενα του μεγάλου Τσέχου συγγραφέα συνοψίζει τους κύριους άξονες που διαπερνούν το λογοτεχνικό του έργο: την υπαρξιακή αγωνία, τη μοναξιά απέναντι στις τυφλές δυνάμεις του Κράτους και της κοινωνίας, τις στρεβλές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων - μ' άλλα λόγια, όλα όσα καθιστούν τον Κάφκα (1883-1924) ένα συγγραφέα δραματικά επίκαιρο.