Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κοίτα" του είπε ο Χάρι, "κοίτα εκεί κάτω. Θα αισθανόσουν πραγματικά οίκτο, αν μια απ' αυτές τις κηλίδες έπαυε να κινείται για πάντα; Αν σου έλεγα πως θα είχες είκοσι χιλιάδες λίρες για κάθε κηλίδα που θα σταματούσε, στ' αλήθεια, παλιόφιλε, θα μου 'λεγες, χωρίς δισταγμό, να κρατήσω τα λεφτά μου;" Με κύριο χαρακτηριστικό την αγωνία, στο κέντρο ενός σκληρού κόσμου, οι ήρωες του Γκράχαμ Γκρην διαλέγουν ή οδηγούνται σε σύγκρουση με τον αμοραλισμό της εξουσίας ή και του ατόμου. "Ο τρίτος άνθρωπος" γράφτηκε για τον κινηματογράφο κι έγινε η γνωστή ταινία του Κάρολ Ρηντ με πρωτ...

Ο Πίνκυ δεν ήταν γεννημένος φονιάς. Αν πήρε το στραβό δρόμο, γι΄ αυτό έφταιγε το σπίτι του, το σχολείο, η κοινωνία. Το μοναδικό του όνειρο ήταν μαζί με τη συμμορία του να γίνει το αφεντικό του Μπράιτον. Είχε καταστρώσει με μεγάλη μαεστρία τα σχέδιά του. Όλα θα πήγαιναν καλά αν δε βρισκόταν να τον ερωτευτεί εκείνη η χαζοβιόλα η Ρόουζ έτσι που να τον αναγκάσει να την παντρευτεί με το ζόρι... Κι αν δεν τον είχε βάλει στο μάτι η Αΐντα Άρνολντ που είχε ορκιστεί να τον συντρίψει.

Με τον "Ανθρώπινο παράγοντα" ο Γκράχαμ Γκρην επιστρέφει στον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, που τόσο λαμπρά σκιαγράφησε στο παρελθόν. Έναν κόσμο γεμάτο μοναχικούς ανθρώπους για τους οποίους η επικοινωνία με τους άλλους είναι πολυτέλεια. Οι βασικοί ήρωες του βιβλίου αρχίζουν να διαμορφώνονται όταν, μέσα σε μια γεμάτη ένταση και υποψίες ατμόσφαιρα, διενεργείται ένας συνηθισμένος έλεγχος ασφαλείας με αφορμή τη διαρροή μιας σχετικά ασήμαντης πληροφορίας σ' ένα μικρό υποτομέα της Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ο χώρος των Μυστικών Υπηρεσιών χρησιμοποιείται συχνά σε ιστορίες θρίλερ. Ο Γκ...

Τον στείλανε στην Αγγλία για να αγοράσει κάρβουνο... σε οποιαδήποτε τιμή. Αποτυχία σήμαινε ήττα - ήττα για μια ηπειρωτική κυβέρνηση, όταν η χώρα τρανταζότανε συθέμελα από τον εμφύλιο πόλεμο. Κι αυτός κουβαλούσε μαζί του τον πόλεμο αλλά και το θάνατο. Χωρίς κανένας να τον εμπιστεύεται και χωρίς να εμπιστεύεται κανέναν...

Το καλύτερο και πιο συγκλονιστικό βιβλίο του Γκράχαμ Γκρην, από τα τριάντα πέντε περίπου έργα του. Πρόκειται για το εντυπωσιακό πρόβλημα ενός καθολικού ιερέα, που χάνει την πίστη του και προσπαθεί να ισορροπήσει την ύπαρξη του σ' ένα Μεξικό ρημαγμένο από τη φτώχεια, τις αρρώστιες και τον εμφύλιο πόλεμο.

Κυνηγημένος από τους συντρόφους του ο Άντριους βρίσκει καταφύγιο στο σπίτι μιας κοπέλας. Με δική της παρότρυνση πηγαίνει στο δικαστήριο να καταθέσει εναντίον των παλιών του φίλων. Από κείνη τη στιγμή αρχίζει ένας αγώνας θανάτου για τον Άντριους αλλά και μια προσπάθεια να γλιτώσει από τον προηγούμενο εαυτό του -το δειλό, τον άτολμο, που δεν τον άφηνε να κάνει κάτι σημαντικό στη ζωή του. "Την τέταρτη φορά θα βρεις τη γαλήνη", του είχε πει το κορίτσι. Και τη βρήκε. Ποιο ήταν το τίμημα όμως; Τι πλήρωσε γι' αυτή τη γαλήνη και την απαλλαγή απ' τον παλιό του εαυτό; Ο Γκράχαμ Γκρη...

Ο ήρωας πηγαίνει καλεσμένος από ένα φίλο του στην Βιέννη όπου μετά τον πόλεμο η όψη της πόλης είναι τρομακτικά αλλαγμένη. Συναντά ένα σωρό ανθρώπους που προσπαθούν να ορθοποδήσουν μετά τον πόλεμο αλλά όχι τον φίλο του που έχει πεθάνει από ένα μυστηριώδες ατύχημα.

Μέσα από τη λαίλαπα των μεγάλων βομβαρδισμών του Λονδίνου, ο Γκράχαμ Γκρην συλλέγει τα κομμάτια, γι' αυτό, που θα πρέπει ν' αποτελεί την πιο φαντασμαγορική σπουδή του πάνω στον τρόμο. Το μυαλό του Άρθουρ Ρόου έχει συνθλιβεί από την ενοχή -μια ενοχή που η αιτία της θα πρέπει να εντοπιστεί στο ότι δολοφόνησε ο ίδιος, από οίκτο, την άρρωστη γυναίκα του. Μένει έξω από τον πόλεμο ο Άρθουρ Ρόου, μέχρι που από τύχη μαντεύει -και σωστά και λάθος- το βάρος κάποιου κέικ κατά τη διάρκεια μιας φιλανθρωπικής γιορτής. Από την στιγμή εκείνη γίνεται η λεία ύπουλων και σκοτεινών δυνάμεων,...

Οι δώδεκα ιστορίες της συλλογής αυτής διακρίνονται για τη λεπτή ειρωνεία που, συχνά κοφτερή σαν νυστέρι, ανατέμνει τις συμπεριφορές των ανθρώπων στην αναζήτηση αγάπης, συντροφιάς, επικοινωνίας. Οι συμπεριφορές, όμως, αυτές είναι συχνά αλλοπρόσαλλες και αντιφατικές. Οι άνθρωποι συναντιούνται, αλλά δεν βρίσκονται. Άλλοτε οι προσπάθειες στρεβλώνονται αγγίζοντας το γελοίο κι άλλοτε μένουν συγκινητικά μετέωρες. Το οξύ, διεισδυτικό βλέμμα του συγγραφέα παρατηρεί τους συνανθρώπους του από ικανή απόσταση χωρίς, όμως, ποτέ να χάνει την ανθρωπιά του. Το βλέμμα αυτό είναι ανατρεπτικό...