Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Πλούτος είναι τυφλός και γι’ αυτό χαρίζει τα αγαθά του στους κακούς. Ο φτωχός αγρότης Χρεμύλος τον οδηγεί στον Ασκληπιό για θεραπεία, οπότε ο Πλούτος μοιράζει τα αγαθά του στους καλούς.

Όταν ο Άγγελος, η Δανάη και ο Δημήτρης ξεκινούν για μια εκδρομή στον αρχαιολογικό χώρο της Eλευσίνας, δεν φαντάζονται τι θα επακολουθήσει. H επίσκεψή τους στο Πλουτώνειο, την θρυλική σπηλιά της μυθολογίας, τους αλλάζει για πάντα την ζωή. Τους φέρνει αντιμέτωπους με το παρελθόν, αλλά και με μια σειρά από ανεξήγητα μυστήρια. Οι περίεργες οξειδώσεις του βράχου, οι μορφές που εμφανίζονται και χάνονται, τα εφιαλτικά τέρατα που κρύβονται στα τοιχώματα, η πέτρα με την μαγική ενέργεια, τους οδηγούν σ' έναν κόσμο υπερφυσικό, όπου η προαιώνια πάλη του Kαλού με το Kακό λεηλατεί τον ψυ...

Ο Ζευς τιμωρεί σκληρά τον Προμηθέα που έσωσε τους ανθρώπους από την καταστροφή. Ο τιτάνας όμως κρατά το μυστικό που τον κάνει ισχυρότερο και από αυτόν τον πατέρα των θεών. Ο συμβολισμός του άκαμπτου απέναντι στην άδικη βία ελεύθερου φρονήματος, με πλαίσιο στοιχεία της παράδοσης και του ορφισμού.

Εις την ποίησιν, Λεύκιε, η μεταφορά συνιστά το θαυμασιότερον τέχνημα, που συχνά διαρρηγνύοντας την γλώσσα την οδηγεί σε βάθη αβυσσαλέα ή σε ύψος αιθέριον κατά την ιχνηλάτησιν των Ελικωνιάδων. Μη λησμονείς ότι η χρήση της, πάντοτε βεβαίως εν μέτρω, καταρτίζει το αλάνθαστον βαθμολόγιον της ποιητικής μας ευαισθησίας. [...]

Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Τροία. Ο Δόλων κατασκοπεύει το στρατόπεδο των Αχαιών, συλλαμβάνεται και εκτελείται. Την ίδια τύχη έχει και ο βασιλιάς των Θρακών Ρήσος, που είχε συμμαχήσει με τους Τρώες. Δραματοποίηση της ραψωδίας Κ της Ιλιάδας.

Στο πρόσωπο του ανόητου δικαστή Φιλοκλέωνα καυτηριάζονται τα ήθη των δικαστών και παρωδείται η δικομανία των Αθηναίων.

Ο Ρουφίνος έζησε μάλλον τον 4ο αιώνα μ.Χ. Τα επιγράμματά του ανήκουν στο 5ο βιβλίο της Παλατινής Ανθολογίας και έχουν ως θέμα τον έρωτα, τον οποίο τραγουδάει χωρίς συστολή ή σεμνοτυφία. Είναι φιλήδονος και επικούρειος. Έτσι γυμνή ποιός σ' έδιωξε και σ' έδειρε; Ποιός είχε πέτρινη καρδιά κι αναίσθητα μάτια στην ομορφιά σου; Ίσως να βρήκε, μπαίνοντας ξάφνου σπίτι σου, εραστή, συμβαίνουν αυτά· μικρή μου, όλες το κάνουν τούτο. Ωστόσο στο εξής, όταν εκείνος είναι μέσα κι ο άλλος έξω, να διπλοκλειδώνεις την εξώπορτα, μην πάθεις πάλι τα ίδια.

Ο Μπάλεϊ ρώτησε με περιέργεια: "Μπορείς να γνωρίζεις το μέλλον;" "Όχι, κύριε. Μελετώντας όμως τον νου, μπορώ να πω ότι υπάρχουν νόμοι που κυβερνούν την ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως οι Τρεις Νόμοι της Ρομποτικής κυβερνούν τη συμπεριφορά των ρομπότ. Οι ανθρώπινοι νόμοι είναι πιο πολύπλοκοι από τους νόμους της Ρομποτικής, και δεν έχω ιδέα πως μπορούν να οργανωθούν. Ίσως να έχουν στατιστικό χαρακτήρα για να μη διατυπώνονται ανώφελα, εκτός από την περίπτωση που σχετίζονται με τον υπερπληθυσμό. Πιθανόν να είναι χαλαρά δεσμευτικοί, ώστε να μην έχουν καμιά σημασία, εκτός και αν αυτ...

"Εγώ, ο Μανουέλ Σαλίνας, γεννημένος στη Μάλαγα, πρώην σπουδαστής, πρώην πλοηγός καραβοτσακισμένος, γράφω τα όσα μου έτυχαν από τη μέρα που βρέθηκα μισοπεθαμένος σ' ένα παράξενο ακρογιάλι στο "νησί των σκύλων", όπως ονομάζουν οι πορτολάνοι το αλλόκοτο αυτό μέρος. Ήμουνα τριάντα χρονών τότε. Αιχμάλωτος πειρατών και αναγκαστικός πλοηγός τους. Κυνηγούσαμε κάποιο εμπορικό τρικάταρτο, όταν μας σάρωσε αναπάντεχος σίφουνας και μας βούλιαξε αύτανδρους. Εγώ γλίτωσα μόνο, δεν ξέρω πώς. Ήταν άνοιξη του 1503..."

Τα διηγήματα αυτά έχουν ένα σχεδόν κοινό χαρακτηριστικό. Κινούνται όλα γύρω από το παράλογο, το παράδοξο και το θαυμαστό. Προσπαθούν να προσδιορίσουν, μέσα από την ξεχωριστή πραγματικότητα της λογοτεχνίας, τμήματα της ρεαλιστικής πραγματικότητας, όπως την ονομάζουμε με αυτάρεσκο εφησυχασμό. Στην ουσία πρόκειται για όψεις της αλήθειας, που τις αφήνουμε να διαφεύγουν εξαργυρώνοντας έτσι την ησυχία μας. Τώρα, δυστυχώς, είμαστε πολύ προσηλωμένοι στα γεγονότα που συνθέτουν την καθημερινότητά μας με τις άπειρες εκφάνσεις της, που τις εισπράττουμε μόνο από τη διάσταση των αισθήσεω...

[...] Στο έργο αυτό έχουμε την αποκορύφωση της ίντριγκας. Ο πονηρός δούλος πασκίζει μ' ένα σωρό τερτίπια και τεχνάσματα να αντρέψει έναν αθέλητο γάμο, που προσπαθεί να επιβάλει το αφεντικό του στο γιο του. Η εξέλιξη της ιστορίας είναι γεμάτη εμπλοκές και αδιέξοδα, από τα οποία όμως ξεγλιστράνε ο δούλος κι ο νεαρός αφέντης του ως το τέλος. Τότε εμφανίζεται ένας παλιός φίλος από την Άνδρο, που λειτουργεί σαν καταλύτης. Το τελευταίο αδιέξοδο αίρεται, τα βάσανα των ηρώων τελειώνουν και σφραγίζονται με το σμίξιμο των ερωτευμένων. "Το κορίτσι από την Άνδρο", έργο τυπικά μενανδρι...

Εάν η ποίηση είναι μια πραγματικότητα μέσα και πέρα από την πραγματικότητα της ζωής, τότε ο κυνηγός της πρέπει να ψάχνει παντού. Μέσα στην ψυχή του κι έξω απ' αυτήν, σ' όλους τους ορίζοντες, σ' όλες τις θάλασσες, σε όλα τα πρόσωπα και τις πράξεις που ονειρεύτηκε. Πρέπει να φωτίσει όλο το σκοτάδι της μνήμης του, να ξαναπλάσει απ' την αρχή τον πηλό. Αν επιτύχει κάτι απ' αυτά, θα μπορέσει ίσως να πλησιάσει το βαρύτιμο «θήραμα» κι αν η όρασή του έχει διαίσθηση, θα το αντικρίσει ζωντανό.

Το "Πλοίο-φάντασμα", ακολουθώντας τους αφρούς του μεθυσμένου σκάφους του Ρεμπώ, επιχειρεί το δικό του μαγικό ταξίδι. Μέσα από τη συγκεκριμένη αισθητική της παράδοσης και με τακτική υπερρεαλιστική, προσπαθεί να προσορμιστεί στις ουσίες, ταξιδεύοντας στον αέναο χρόνο, με μοναδικό σκοπό του την ποιητική περιπέτεια. Το βιβλίο χωρίζεται στις εξής ενότητες: Πυξίδες, Παλαιοί Χάρτες, Αστρολάβοι, Μεθυσμένοι Μεσημβρινοί. Το ποίημα-σκάφος ταξιδεύει στην εξωτική γεωγραφία της φαντασίας μέσα σε ασυνεχή χρόνο. Συναντιέται με πρόσωπα και πράγματα της Ιστορίας και της λογοτεχνί...

Οι γυναίκες της Τραχίνος παρηγορούν τη Δηιάνειρα, σύζυγο του Ηρακλή, όταν ο τελευταίος ερωτεύτηκε την Ιόλη. Η Δηιάνειρα στέλνει στον ήρωα χιτώνα εμβαπτισμένο στο αίμα του Κένταυρου Νέσσου, που του προκαλεί αφόρητους πόνους. Η Δηιάνειρα αυτοκτονεί, και ο Ηρακλής ζητάει από τον γιο του Ύλλο να τον σκοτώσει.

Οι σκηνές που ακολούθησαν την άλωση της Τροίας. Η πυρπόληση και οι θάνατοι μελών της οικογένειας του Πριάμου. Οι αιχμάλωτες γυναίκες οδηγούνται στα πλοία των Αχαιών. Δεσπόζει η φυσιογνωμία της Εκάβης.

Η Λήμνια Υψιπύλη, εξόριστη στην αυλή του βασιλιά της Νεμέας, προκαλεί χωρίς να το θέλει τον θάνατο του βασιλόπουλου. Από την τιμωρία που την περιμένει θα σωθεί την τελευταία στιγμή χάρη στον Διόνυσο, θεό του γένους της. Αποσπασματικά σωζόμενη τραγωδία (σε συμπλήρωση).