Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η μικρή τούτη πραγματεία είναι απόσπασμα από ένα ευρύτερο έργο που δοκίμασα να γράψω πριν από χρόνια, χωρίς να υπολογίσω τις δυνάμεις μου, και το παράτησα. Από τα διάφορα κομμάτια που μπόρεσα να ολοκληρώσω, τούτο δω είναι το πιο σημαντικό και μου φάνηκε το πιο κατάλληλο για να δοθεί στη δημοσιότητα. Τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν πλέον. Ζαν - Ζακ Ρουσώ

Ο μύθος της Μήδειας, ο αγαπημένος μύθος της Μήδειας, που τροφοδοτούσε επί αιώνες ένα πλήθος ποιητών, απετέλεσε και για τον Ανούιγ τον προσφιλή καμβά για να συνθέσει μια δική του εντελώς "Μήδεια", συνεπής πάντα προς τις βασικές αρχές που χαρακτηρίζουν το θέατρό του. Πρώτοι οι Λατίνοι τραγικοί Πλακούβιος, Έννιος, Άττιος και Σενέκας δραματοποίησαν τον ίδιο μύθο, ακόμα και ο Οβίδιος. Οι Λατίνοι μιμήθηκαν πολύ τον Ευρυπίδη. Απ' όλες τις τραγωδίες με θέμα τη Μήδεια, μόνον η "Μήδεια" του Σενέκα σώζεται. Τον Ευρυπίδη και τον Σενέκα μιμήθηκαν ή μεταποίησαν και πολλοί άλλοι νεώτερο...

"Οι Αρχιτεκτονικοί θησαυροί της Γης" μας αφηγούνται τη γοητευτική ιστορία της εφευρετικότητας του ανθρώπου: είναι η ιστορία των μεγαλύτερων μνημείων που δημιούργησε ο άνθρωπος, άλλοτε από αγάπη προς το θείο και τις κάθε λογής θρησκείες, άλλοτε από λαχτάρα για την αιωνιότητα και άλλοτε από ανάγκη προστασίας απέναντι σε πιθανούς εχθρούς. Το βιβλίο αυτό είναι ένας φόρος τιμής στα ίδια τα μεγάλα κτίσματα, στους ανθρώπους που τα δημιούργησαν, στους άρχοντες που τα χρηματοδότησαν και στους καλλιτέχνες που τους έδωσαν τη σφραγίδα της αιωνιότητας. Για την εντυπωσιακή αυτή επισκόπη...

Τρεις άνθρωποι συζητούν. Οι δύο νέοι, νεότατοι. Ο άλλος γέρος πια, σχεδόν παλαίμαχος. Οι δύο είναι οι εκπρόσωποι του νέου πνεύματος που φυσά μετά τα γεγονότα του Μάη του 1968 στο Παρίσι. Ο τρίτος είναι ο πασίγνωστος "νεαρός γέρος" Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Ένα τέταρτο πρόσωπο λαμβάνει μέρος σε όλη αυτή την πλούσια συζήτηση: ο ενσυνείδητος αναγνώστης που, κι αυτός, μέσα από αντεγκλήσεις και έντονες αψιμαχίες που διεξάγονται παντού στον κόσμο αναζητά το δρόμο του για το σοσιαλισμό, την ελευθερία, το συνειδητοποιημένο άτομο που αμφισβητεί ταυτόχρονα τόσο το θεσμό της ιδιοκτησίας, όσο κα...

"Τα έργα του Ντιφόου, του εμπόρου που έγινε συγγραφέας, έχουν γοητεύσει γεννεές αναγνωστών. Ο ηθικολογικός τόνος που συνοδεύει την πολύ συγκεκριμένη άποψη που έχει για τη ζωή έρχεται, είναι αλήθεια, σε διάσταση με τη χρεωκοπία του στο εμπόριο και με την αμφίβολη πολιτική του δράση. Μα ο Ντιφόου ήταν ένας ρεαλιστής. Στη θέση των λεπταίσθητων αισθημάτων της λογοτεχνίας της εποχής του, τοποθέτησε την κοινή λογική της ανερχόμενης μεσαίας τάξης και με τα έργα του Ροβινσώνας Κρούσος και Μολ Φλάντερς αναδείχτηε σε πρώτο μυθιστοριογράφο της Αγγλικής Γλώσσας. Η Χρονιά της Πανούκλας...