Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ντέμιαν είναι το περισσότερο αυτοβιογραφικό έργου του Χέρμαν Έσσε. Γραμμένο το φθινόπωρο του 1917, περίοδο κατά την οποία ο συγγραφέας συνέχιζε τη ψυχαναλυτική του θεραπεία από τον δόκτορα Γ. Μπ. Λανγκ, βοηθό του Καρλ Γκούσταφ Γιούγκ, το μυθιστόρημα αφηγείται την επίμονη και σταδιακή υπαρξιακή μετάβαση ενός ατόμου από τον ασφαλή αλλά καταπιεστικό κόσμο της παιδικής ηλικίας στον επισφαλή αλλά με δυνατότητες πνευματικής και ψυχικής αυτοδιαχείρισης κόσμο των ενηλίκων. Ήρωας και αφηγητής, είναι ο Έμιλ Σίνκλερ, όνομα με το οποίο ο Έσσε υπέγραψε αρχικά και το βιβλίο του. Έμιλ Σ...

Στο "Βροχοποιό", ο Μάγος-Βροχοποιός Κνεχτ (που σημαίνει "υπηρέτης" στα γερμανικά) ενσαρκώνει αυτή καθαυτή την προσπάθεια του αρχέγονου ανθρώπου να εναρμονιστεί με ό,τι απειλητικό τον περιβάλλει και να συμφιλιωθεί με ό,τι άγνωρο και επίβουλο σκιρτά εντός του. Στον "Εξομολογητή", ο Ιωσήφ Φάμουλους (που σημαίνει "υπηρέτης" στα λατινικά) ξανοίγεται στην πραγματική έρημο κάποια μακρινή πρωτοχριστιανική εποχή για να βρει μέσα απ' την έρημο της ψυχής του το θρυλούμενο Θεό. Ο Έσσε αναδεικνύεται εδώ υπέρμαχος μιας ανώτερης νομοτέλειας, αποβλέποντας σε μια ποίηση που ν' αποτελεί "έν...

O Φρόυντ έλεγε πως ο πολιτισμός είναι πηγή δυστυχίας. O Έσσε αναρωτιέται γιατί. H απάντησή του είναι ένα ανελέητο μαστίγωμα της αστικής κοινωνίας, καθώς αποδεικνύει ότι ο πολιτισμός της υποκρισίας, του ευνουχισμού, της εκμετάλλευσης και της χρυσωμένης επιφάνειας αλλοτριώνει τη βαθύτερη ουσία του ανθρώπου και σκοτώνει τη γνησιότητα των αισθημάτων του. O ήρωας πασχίζει απεγνωσμένα να ‘ρθει σ’ επαφή με τη βαθύτερη φύση του. Προσπαθεί να την αναστήσει για να ξαναβρεί τη χαμένη αυτή γνησιότητα αισθημάτων. Tο τίμημα όμως αυτής της εξέγερσης, αυτής της υπέρβασης του μέσου όρου, π...

Πέρα από την επιφανειακή διάκριση ανάμεσα στο καλό και στο κακό, στο "φωτεινό" και στο "σκοτεινό" κόσμο, ο νεαρός Εμίλ Σίνκλερ αναζητά την ολοκλήρωση, γυρεύει να βρει τον πραγματικό του εαυτό, καθώς περνά τα διαδοχικά στάδια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας. Ένας δρόμος κουραστικός, μια περιπέτεια του νου και της ψυχής, μια πορεία κοπιαστική. Στήριγμα, φίλος και οδηγός του ένας μεγαλύτερος μαθητής, ο Ντέμιαν. Μορφή άλλοτε θεϊκή, άλλοτε σατανική, συμβολίζει τον άνθρωπο, το μοναδικό και ξεχωριστό σημείο όπου συγκλίνουν τα φαινόμενα του σύμπαντος. Ένα από τα σημαντι...

"... Οι κανόνες αυτοί (του παιχνιδιού με τις χάντρες), δηλαδή η σημειολογική του γλώσσα και γραμματική, συνιστούν ένα είδος υψηλά ανεπτυγμένου αποκρυφικού γλωσσικού οργάνου που το συγκροτούν πλήθος επιστήμες και τέχνες, ειδικότερα όμως τα μαθήματα και τη μουσική (...), κι έχει την ικανότητα να εκφράζει και ν' αποκαθιστά σχέσεις ανάμεσα στο περιεχόμενο και τα πορίσματα όλων σχεδόν των γνωστικών συστημάτων. Έτσι, το "Παιχνίδι με τις χάντρες" είναι ένας τρόπος να παίζει ελεύθερα κανείς με το σύνολο των περιεχομένων και αξιών του πολιτισμού μας". Μ' αυτό τον τρόπο ο Έρμαν Έσσε...

"Η ενασχόληση με τη γη και τα φυτά μπορεί να προσφέρει στην ψυχή μας ανάλογη ανακούφιση και γαλήνη με αυτή που μας προσφέρει ο διαλογισμός". Όπως και η ζωγραφική, η ενασχόληση με τη φύση ήταν για τον Έρμαν Έσσε ένα ευχάριστο και ταυτόχρονα δημιουργικό διάλειμμα από τη συγγραφική του δραστηριότητα, μια ενασχόληση με την οποία πέρασε σχεδόν τη μισή του ζωή. Τον βοηθούσε να υφαίνει τον μίτο των ιδεών του, να αυτοσυγκεντρώνεται και να διαλογίζεται. Στο βιβλίο αυτό είναι συγκεντρωμένα τα ωραιότερα πεζά και ποιήματα που ο σπουδαίος νομπελίστας συγγραφέας εμπνεύστηκε από την ίδια...

Η Γερτρούδη αστράφτει με την ομορφιά της σαν ένα σύμβολο της ζωής που ακτινοβολεί τα νιάτα και την αθωότητα, θα μείνει, όμως, για τον ήρωα κάτι απρόσιτο. Σαν όνειρο απλησίαστο - κι ας είναι δίπλα του. Ο καλύτερος φίλος του θα γίνει άντρας της. "Αλλά δε θα ζήσουν ευτυχισμένοι. Ό Έσσε λέει πως είναι πιο σωστό να υπομείνεις το άδικο παρά να το διαπράξεις. Έτσι θα φερθεί ο κεντρικός του ήρωας, γιατί, ψάχνοντας να βρει το αληθινό εγώ του, άθελα του ψάχνει για τη βάση κάθε ζωής, πηγαίνει πέρα από το καλό καί το κακό, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ό άσβεστος έρωτας, η Γερτρούδη, παύε...

Το "Σιντάρτα" είναι ένα από τα βασικά μυθιστορηματικά τεκμήρια της σύγχρονης εποχής. Καταγραφή της πορείας ενός ανθρώπου που ψάχνει να βρει τον εαυτό του και τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, γραμμένη με βιβλική σχεδόν απλότητα και ομορφιά, που καταλήγει σ' έναν παθιασμένο ύμνο της ατομικότητας και της πνευματικής ανεξαρτησίας. Δεν είναι περίεργο που το βιβλίο τούτο, απαλλαγμένο από τις βαριές, αποπνικτικές αναθυμιάσεις της εποχής των ορθοδοξιών και των δογμάτων, έγινε κάτι σαν ευαγγέλιο για τις γενιές του ποπ και του ροκ, για τις γενιές της σύγχρονης μαρκουζικής μεταμαρξιστική...

Tο "Nάρκισσος και Xρυσόστομος", μυθιστόρημα της όψιμης ωριμότητας του Έρμαν Έσσε, στην οποία ανήκουν και τα όμοιου ψυχισμού έργα του Nτέμιαν και O λύκος της στέπας, είναι βαθιά επηρεασμένο από την ψυχαναλυτική μέθοδο του Kαρλ Γιουνγκ στη σκιαγράφηση των ηρώων του έργου. Tα δίδυμα έρως-θάνατος, ομορφιά-ασχήμια, δικαιοσύνη-αδικία, ειρήνη-σφαγή αποτελούν τον κεντρικό άξονα ενός ακόμη γοητευτικού μυθιστορήματος, όπου με τρόπο άκρως αισθητικό αποδεικνύεται η ανάγκη προσαρμογής του ανθρώπου σ' ένα ανώτερο συνθετικό επίπεδο, πέραν του καλού και του κακού.

"Δεν θέλω να ζω μόνο για χάρη της ζωής, δεν θέλω να αγαπώ μόνο χάρη στη γυναίκα. Xρειάζομαι τη μοναχική απόλαυση του καλλιτέχνη. Mόνο έτσι μπορώ να χαρώ τη ζωή, να την υποφέρω. Ξέρω ότι αυτή είναι μια αμφίβολη, διόλου υποδειγματική φιλοσοφία ζωής, αλλά αυτός είναι ο δικός μου δρόμος... Όταν ο Xρυσόστομος ξαναγυρίζει στις γυναίκες, συμβαίνει για μένα κάτι ανάλογο μ' αυτό που γίνεται με τις μέλισσες: επιστρέφουν διαρκώς στα λουλούδια ακολουθώντας την ίδια σκοτεινή παρόρμηση να πάρουν μια σταγόνα χυμό. Ποτέ δεν εμβαθύνουν, δεν εξιδανικεύουν τη σχέση με τα λουλούδια. Γρήγορα τα...

Γέννημα μιας χρονιάς σημαδιακής για την εξέλιξη του συγγραφέα Έρμαν Έσσε, αλλά και για την Eυρώπη και τον κόσμο του 1919 -χρονιάς που τελειώνει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος- οι "Mύθοι" αποτελούν ένα καλειδοσκόπιο στο οποίο διακρίνονται ευκρινώς οι μορφές, τα γεωμετρικά σχήματα, οι χρωματικοί τόνοι και οι μουσικοί φθόγγοι του τεράστιου και πολυσήμαντου έργου του. H πάλη με τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού τους αποτελεί το ουσιαστικό έργο ζωής όλων ανεξαιρέτως των ηρώων των "Mύθων".

Τι μπορεί να συνδέει τον Μωπασσάν και τον Στήβενσον με τον Τσβάιχ και τον Μπόρχες, και πού συναντιούνται ο Μπωντλαίρ, ο Τσέχωφ και η Γουλφ με τον Φιτζέραλντ και τη Χάισμιθ; Όλοι αυτοί, και πολλοί άλλοι, βασανίζονται από τα αγωνιώδη ερωτήματα τού δημιουργού, ερωτήματα κοινά που παραλλάσσουν με το πέρασμα των χρόνων, που τίθενται σε κάθε λογοτεχνικό είδος και σε κάθε σχολή. Στα κείμενά τους εξομολογούνται, αναζητούν, απαντούν, κρίνουν, σατιρίζουν, πολεμούν και συμπνέουν. Τι είναι ταλέντο, τι τους εμπνέει, πώς αναμετριούνται με την άγραφη σελίδα και τους δαίμονες τής συγγραφή...

Περιέχονται οι ποιητές: - Gottfried Keller - Conrad Ferdinad Meyer - Heinrich Leuthold - Carl Spitteler - Ulrich Durrenmatt - Adolf Wolfli - Gertrud Pfander - Robert Walser - Hans Morgenthaller - Mary Stirnemann Zysset - Paul Haller - Regina Ullmann - Emmy Ball Hennigs - Hugo Ball - Hans Arp - Hermann Hesse - Siegfried Lang - May Pulva - Andrein Turel - Karl Stamm - Albin Zollinger - Max Ruchner - Mary Luiz Gantenbein - Werner Zemp - Albert Ehrismann - Erwin Jaeckle - Urs Martin Strub - Max Frisch - Lajser Ajchenrad - Hans Werthmuller - Meret...

Παραβολικό ταξίδι στο βαθύτερο εαυτό μας ή περιπλάνηση στη μη αναγνωρισμένη ιστορία, με τάγματα από μύστες που συντηρούν τη χαμένη γνώση. Καμιά απάντηση δεν είναι σίγουρη όταν πρόκειται για τον Έσσε, γιατί η όποια απάντηση που θα τον καθόριζε θα κατέστρεφε όλη τη γοητεία του, όλη τη φευγαλέα ατμόσφαιρα ανάμεσα στο πραγματικό και το υπερβατικό.

Η παρούσα έκδοση περιλαμβάνει εβδομήντα επιστολές, οι οποίες καλύπτουν σαράντα πέντε χρόνια συνεχούς αλληλογραφίας του Τόμας Μαν και του Έρμαν Έσσε, αποκαλύπτοντας την αμοιβαία εκτίμηση και τη βαθύτατη φιλία που με το πέρασμα του χρόνου αναπτύσσεται μεταξύ τους. Παράλληλα, οι επιστολές αυτές αποτελούν ένα σημαντικό ντοκουμέντο για την ιστορία της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας, φωτίζοντας άλλοτε τα έργα τους και άλλοτε την πολιτικοκοινωνική τους στάση σε μια Γερμανία όπου ναζισμός αλλάζει την ίδια τη ζωή.

"Όταν κάποιος έχει πια γεράσει κι έχει εκπληρώσει την αποστολή του, τότε δικαιούται να συμφιλιωθεί γαλήνια με το θάνατο. Δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους. Τους ξέρει, αρκετούς είδε. Αυτό που χρειάζεται είναι η γαλήνη..." Στα λόγια του Κινέζου Μενγκ Χσία κρύβεται μια βαθιά ειρωνεία. Κι ο Έσσε, που τα χρησιμοποιεί, αφουγκράζεται τους αιώνιους νόμους της φύσης, της γέννησης και του θανάτου, της φθοράς και της αναγέννησης. Στο κείμενο αυτό ο μεγάλος στοχαστής και συγγραφέας συμφιλιώνεται με τα γηρατειά κι ανακαλύπτει ότι "η αλήθεια είναι ένα τυπικά νεανικό ιδεώδες", ενώ αντίθετα...

Σ' αυτό το μυθιστόρημα ο Έσσε τονίζει ακόμη μια φορά ότι η ιδέα της βαθύτερης ενότητας όλων των όντων αποτελεί το μόνο δόγμα που δέχεται. Αλλά αυτή η ενότητα είναι μια σύνθεση που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συμφιλίωση των αντιθέτων. Αυτή η διαλεκτική πορεία κυριαρχεί στους Φίλους, στον Ντέμιαν και σε όλα τα μεγάλα μυθιστορήματα του Έσσε. Στους Φίλους, οι ήρωες αναγκάζονται να αμφισβητήσουν και τελικά να απορρίψουν τις αξίες που τους έθρεψαν, προκειμένου να αναπτύξουν μια νέα συνείδηση. Έχουν όμως το ελαφρυντικό της νεότητας και ο Έσσε τους το αναγνωρίζει. Και εδώ, όπω...

Στο σύντομο αυτό αυτοβιογραφικό έργο του Έσσε παρουσιάζονται με μοναδικό τρόπο οι εβδομάδες που πέρασε ο συγγραφέας στη λουτρόπολη Μπάντεν της Ελβετίας. Η κωμικοτραγική καθημερινότητα δίνει στο συγγραφέα την ευκαιρία να σκιαγραφήσει, με χιούμορ και ειρωνεία, την όχι πάντα αρμονική συμβίωσή του με τους άλλους επισκέπτες των λουτρών. Μέσα από τα σωματικά και ψυχικά σκαμπανεβάσματα του Έσσε αναδεικνύονται οι κοσμοθεωρίες και οι φιλοσοφικοί του στοχασμοί για τη ζωή γενικότερα. Υπήρξε ένα από τα πλέον αγαπημένα αναγνώσματα του επίσης νομπελίστα Τόμας Μαν.