Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ποια είναι η καλύτερη κρυψώνα για χρήματα; Τι σημαίνει "kell pisilni" στα ουγγαρέζικα; Τι θα συμβεί αν ξανασυναντήσεις τον πρώτο σου έρωτα ή το φάντασμα του αγαπημένου σου ξάδερφου; Γιατί χαμογελάει η αυτοκράτειρα Θεοδώρα; Αν ένας γεωργός χρωστάει στην Αγροτική Τράπεζα 1.800 δραχμές και πληρώσει τα δύο πέμπτα του χρέους του, πόσα χρήματα χρωστάει ακόμα; Τελικά, μπορείς να ζήσεις σύμφωνα με τους κανόνες του μπαρόκ; Μπαρόκ σημαίνει να ζεις αποφασιστικά, να ζεις δραματικά, να τεντώνεσαι στα ξέστρωτα σεντόνια. Μπαρόκ σημαίνει να γίνεις ο Δαβίδ του Μπερνίνι τη στιγμή που ρίχν...

Μια βιολίστρια εγκαταλείπει την κλασική μουσική για χάρη της ροκ. Το παιδί του βενζινάδικου ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας. Μια πωλήτρια ρούχων τρελαίνεται την παραμονή του γάμου της. Ένας φωτορεπόρτερ θα ήθελε να είναι ο Γιόζεφ Κούντελκα. Μια χορεύτρια τηλεοπτικού σόου πέφτει στο πηγάδι. Πέντε ιστορίες για τη χαρά της ζωής που παραμονεύει πίσω από κάθε μεγάλη λύπη. Πέντε διηγήματα που γράφτηκαν με τη βαθιά πίστη πως "έξω η ζωή είναι πολύχρωμη". Το ομώνυμο διήγημα απέσπασε το βραβείο διηγήματος του λογοτεχνικού περιοδικού "Ρεύματα". Το διήγημα "Τα πόδια μου και το κεφάλ...

Η ιστορία μας, με δυο λόγια, πάει κάπως έτσι: Ο πατέρας πέθανε· ο Ηλίας έγραψε στα αγγλικά μια νουβέλα με θέμα την οικογένειά μας· μου ζήτησε να τη μεταφράσω· δέχτηκα· συνάντησα μερικούς εκδότες· απέρριψαν όλοι το βιβλίο επειδή ήταν ολιγοσέλιδο· για να αυξηθούν οι σελίδες, αποφάσισα να γράψω και τη δική μου εκδοχή. Είχαν μεσολαβήσει δραματικά γεγονότα: μια δολοφονία, ένα συντριπτικό κάταγμα μεταξύ θωρακικών και οσφυϊκών σπονδύλων, ένας χωρισμός. Γιατί το κάνω αυτό; Πρώτον, επειδή η περίληψη μιας ιστορίας είναι ο κύριος λόγος που μας σπρώχνει να τη διαβάσουμε. Δεύτερον, θα...

Με λένε Χριστίνα και είμαι εκατό χρονών. Μη βιαστείτε να με πείτε γριά, και δεν είμαι τρελή, είμαι μια πολύ λογική έπαυλη, ας πούμε ένα παλιό αρχοντικό στην Άνω Κυψέλη με πολλά προβλήματα...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

Με τις " Άσεμνες ιστορίες" εγκαινιάζεται η σειρά "Κείμενα και εικόνες" που επιμελείται ο πεζογράφος και κριτικός Μισέλ Φάις, η οποία, αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο - με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Οι " Άσεμνες ιστορίες" απαρτίζονται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα ακραίου ερωτισμού, που έγραψαν οι συγγραφείς: Σωτήρης Δημητρίου, Μαρία Ευσταθιάδη, Αμάντα Μιχαλοπούλ...

- Καλημέρα. Θα θέλαμε να σας προτείνουμε να γράψετε μια ερωτική ιστορία... - Α! Ωραία πρόκληση. Και δύσκολη υπόθεση... Αλλά πώς, βρε παιδί μου; - Χωρίς κανέναν περιορισμό. Μόνο που θα πρέπει να είναι γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο. Σαν να τη διηγείστε σε κάθε αναγνώστη χωριστά. [...] (από τον πρόλογο της Μικέλας Χαρτουλάρη, με τίτλο: "Ένα στοίχημα που κερδήθηκε") Ο τόμος περιέχει τα διηγήματα: - Α. Ασωνίτης, "Τα τρία πρόσωπα της Ίριδας" - Ν. Βασιλειάδης, "Η πεπατημένη" - Β. Βασιλικός, "'Μη νομίζεις πως κι εγώ σε ξεχνάω'" - Ν. Γιαννακοπούλου, "Το κακό δεν επιστρέφετα...

Η σειρά "Κείμενα και εικόνες", αναζητώντας το άρωμα των παλιών συναναστροφών, συγκεντρώνει γύρω από ένα θέμα ανθρώπους της γραφής και της εικόνας. Ένα παιχνίδι εκφραστικής ανταλλαγής που φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τον βιβλιόφιλο με τον φιλότεχνο -με δυό λόγια: να πλατύνει και να βαθύνει την καλλιέργειά μας. Ο τόμος "Κύμινο και κανέλα" απαρτίζεται από δέκα πρωτότυπα διηγήματα με άξονα τη γεύση και τη λογοτεχνία. Τις ιστορίες "διάβασαν" εικαστικά οι νέοι ζωγράφοι Μαριλίτσα Βλαχάκη και Κώστας Παπανικολάου.

Έπινε μπύρες στο "Γκάλαξι". Φορούσε το ίδιο σακάκι. Αυτή τη φορά ένα τσαλακωμένο μαλακό καπέλο ήταν ακουμπισμένο στον πάγκο, δίπλα του. Το βρήκα συγκινητικό, σκέφτηκα πως έτσι δηλώνει στους άλλους ότι η θέση είναι πιασμένη. -Ίβο, Man muss essen, είπα κι επειδή έμοιαζε να μην καταλαβαίνει, έβαλα μερικά δάχτυλα στο στόμα μου. Essen, τρώω. -Α, essen, είπε χαμογελώντας και έπιασε το χέρι μου από τον καρπό για να το δαγκώσει. Essen. -Arbeit kaputt, είπα. -Για πάντα; -Για πάντα. Βασιλίσσης Σοφίας, ξέρεις; Ε, αύριο φωνές, απεργία, αλλά τίποτα. -Άλλη δουλειά; -Δεν ξέρω, εσύ...

Δεν θυμάμαι τίποτα από την εποχή που ζούσα στην κοιλιά της μαμάς μου. Την περισσότερη ώρα κοιμόμουν. Αλλά και η μαμά κοιμόταν πολύ. Στα όνειρά της με έβλεπε να μεγαλώνω και να παίζουμε μαζί τρίλιζες, όπως τώρα. Ο μπαμπάς είχε μεγάλη αγωνία. Τις νύχτες κοιτούσε τα αστέρια κι έκανε ευχές.

Μήπως φταίω που χωρίσατε με τον μπαμπά; Ρωτάω. Πώς θα μπορούσες να φταις εσύ, θησαυρέ μου; Λέει η μαμά, χαμογελώντας όπως παλιά. Είσαι ο καρπός μιας πολύ μεγάλης αγάπης. Χαίρομαι που μού μιλάει έτσι γλυκά και ξαναστήνω τα λέγκο μου. Σήμερα θα φτιάξω δύο σπίτια!

Η μαμά ξαπλώνει δίπλα μου στο χαλί και κοιτάζουμε τις παλιές φωτογραφίες: εδώ η μαμά φοράει αστεία γυαλιά! Εκεί βγάζει τη γλώσσα της! Λοιπόν, παιδί μου, πάμε μια βόλτα; με ρωτάει ο παππούς. Η μαμά λέει πήγαινε, αλλά ξέρω ότι θα προτιμούσε να κοιτάξουμε λίγο ακόμη τις φωτογραφίες της.