Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ανδρέας Καρκαβίτσας υπήρξε κορυφαίος εκπρόσωπος της λογοτεχνικής γενιάς του ’80. Τα έργα του αγαπήθηκαν με πάθος τόσο από τους αναγνώστες, όσο και από σπουδαία ονόματα της κριτικής και του γενικότερου πνευματικού κόσμου. Η παρουσία του στα ελληνικά γράμματα υπήρξε εκρηκτική, αλλά και σύντομη: έγραψε τα αριστουργήματά του πολύ νωρίς, γύρω στα τριάντα του, και (περίπου στα σαράντα) σταμάτησε αιφνιδίως τη λογοτεχνική του παραγωγή. Υπήρξε πρόσωπο τραγικό και ένα πνεύμα, το οποίο κινήθηκε πολύ πέρα (και μπροστά) από τους ορίζοντες του καιρού του. Στο βιβλίο αυτό παρακολουθ...

Τετράστιχα - VI Μεγάλες οι στιγμές της Ιστορίας: το τρένο που έφερε την Επανάσταση, ο κορεσμός της μέλισσας από των λουλουδιών τη γύρη, το αδιόρατο χαμόγελό σου πριν το κλάμα. "Ωδή στη χαρά" Όσο διέσχιζες το δάσος κανένα δέντρο δε σ' αγκάλιασε· εσύ τ' αγκάλιαζες και τα παρακαλούσες. Φοβόσουν πάντα πως αν αρνηθείς την πίστη σου στα χελιδόνια, θα έχανες την προσμονή της άνοιξης. Τώρα μαζεύεις τούφες απ' τα σύννεφα, για να υφάνεις τι; Τα άμφια του μάγου της φυλής ήρθαν απ' έξω και είναι άριστης ποιότητας. - Αν κάτι δεν αλλάζει, είναι οι ανταύγειες της...

Η περιπέτεια της ελληνικής ταξιδιωτικής γραφής δρομολογήθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα, με την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Αλλά η συναρπαστική της περιπλάνηση στο χώρο της λογοτεχνίας ξεκίνησε ουσιαστικά εκατό χρόνια πριν: διαρκείς αναζητήσεις, πειραματισμοί, πάνω στη μορφή και τη θεματολογία, παγιωμένα πρότυπα, αλλά και «αιρετικές» αποκλίσεις συνθέτουν την πολύχρωμη εικόνα της ελληνικής ταξιδιογραφίας, που πλημμύρισε έναν αιώνα εκδοτικής δραστηριότητας με εξαιρετικές σελίδες και που ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόκληση και τα αιτήματα των καιρών, επιτυγχάνοντας να ταξιδέψει εκατομμύρια Ε...

Υπάρχουν κάποιες μνήμες διάτρητες, μνήμες ασπαίρουσες, που ποτέ δεν τους δωρήθηκε το χάρισμα του εφησυχασμού. Κάτω από τη στάχτη του χρόνου σιγοκαίνε, έτοιμες να ξαναφουντώσουνε ακόμα και με την παραμικρή ανάσα. Κρυμμένες στα πιο σκοτεινά βάθη του μυαλού αγρυπνούν και, κάποιες στιγμές, δηλώνουν βασανιστικά, σχεδόν επιτακτικά, την παρουσία τους, γιατί ξέρουν ότι η διάρκεια ζωής τους είναι ίδια με την δική σου.

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζεται για πρώτη φορά συνθετικά και σε όλη την εξελικτική διαδρομή της η ιστορία της Επτανησιακής Σχολής, από τις απαρχές της μέχρι τα μέσα περίπου του 20ού αι. Γενεσιουργά αίτια του ιδιότυπου πνευματικού φαινομένου που αναπτύχθηκε στα Ιόνια Νησιά, ιστορικοί λόγοι και συγκυρίες που το ευνόησαν, σχέσεις των εκπροσώπων μεταξύ τους και οι διαθέσεις τους προς το εθνικό κέντρο, χαρακτηριστικά γνωρίσματα, επιδράσεις και επιρροές, αποκλίσεις και αιρετικές τάσεις, τα βασικά πρόσωπα και οι χώροι της Επτανήσου με τις λογοτεχνικές ιδιοτυπίες τους αναπτύσσονται α...

[...] Δεν πάνε χρόνια πολλά που μεταξύ μας οι γείτονες είχαμε αμυδρή εικόνα ο ένας για τον άλλο. Μόνο ψίθυρους ακούγαμε. Και από την ιστορία που διαβάζαμε καταλαβαίναμε ότι μπορεί μεταξύ μας και να μοιάζουμε. Δεν πάει καιρός πολύς που τα γραφτά ο ένας του άλλου δεν τα καλογνωρίζαμε. Τα παράθυρα της αυλής μας ήταν κλειστά. Πόσο ανοιχτά όμως παραμένουν άραγε σήμερα; Τόσο όσο να μπορέσουν να ανοίξουν ακόμα περισσότερο. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι που οδήγησε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου της Ελλάδας να μπει ξανά στην περιπέτεια ενός "Εργαστηρίου Βαλκάνιων Πεζογράφων". Δημιουργική, π...

Η γενιά του 1880 και η πρώτη μεταπαλαμική, που τη διαδέχτηκε, επωμίστηκαν το κύριο βάρος για το άνοιγμα της ελληνικής λογοτεχνίας προς τα σύγχρονα ιδεολογικά και λογοτεχνικά ευρωπαϊκά ρεύματα. Πρωτοστάτης αυτού του ανοίγματος ο Κωστής Παλαμάς, που στο αίτημα του "εθνικού χρωματισμού" των έργων τέχνης αντιτάσσει τη "διεθνοποίησιν της Φαντασίας", φέρνοντας ως παράδειγμα τον Σολωμό, στον οποίο, υπό τον Έλληνα ποιητή, βλέπει τον Ευρωπαίο ποιητή. Τα δύο αυτά αιτήματα, του εθνικού χρωματισμού και του εξευρωπαϊσμού, αλληλοσυμπληρούμενα και αξιοποιούμενα, θα αποτελέσουν το βασικό...

Με φόντο της αφήγησης το Λονδίνο στα τέλη του 19ου αιώνα, το διήγημα αυτό του Τζόζεφ Κόνραντ αποτελεί μια διεισδυτική ματιά στη ζωή ενός παντρεμένου ζευγαριού, αλλά και γενικότερα μιας ολόκληρης κοινωνικής τάξης. Ο καθωσπρεπισμός και η υποκρισία του αστικού τρόπου ζωής δημιουργούν ένα κλίμα φαινομενικής ηρεμίας και επίπλαστης ευτυχίας. Η συζυγική αποξένωση όμως γκρεμίζει με δραματικό τρόπο αυτή την ψευδαίσθηση και αποκαλύπτει την απόγνωση και τη μοναξιά ενός κόσμου που έχει οικοδομηθεί πάνω σε "πολιτισμένες" ηθικές αξίες, από όπου όμως απουσιάζουν η συντροφικότητα και η πρα...

[...] Στον παρόντα τόμο περιλαμβάνονται κριτικές που δημοσιεύτηκαν μέχρι τώρα για τα εκδοθέντα βιβλία. Κρίθηκε προσφορότερη η παράθεσή τους κατά βιβλίο σε χρονική αλληλουχία και τα συνολικότερα κριτικά αντικρίσματα να συμπληρώνουν την εικόνα, από τη σελίδα 283 και μετά. Η παράθεση των κριτικών με αλφαβητική σειρά κατά συγγραφέα σημειώνεται και στη δεύτερη σελίδα κάθε ψευδότιτλου ως πίνακας περιεχομένων. [...] (από το εισαγωγικό σημείωμα)

Ένας νέος άντρας, απογοητευμένος από τον εαυτό του και πικραμένος από μια αγάπη που τέλειωσε ανεξήγητα, κάνει το μεγάλο άλμα -αφήνει την πολυθρόνα και πηδάει σ' ένα θαλασσοδαρμένο κατάστρωμα. Κι όταν κάποτε ανακαλύψει πως η απόφασή του δεν ήτανε σωστή, αντί να γυρίσει στα παλιά, προτιμάει τη διπλή ζωή -μια ανώδυνη, όπως λέει, απάτη- με συνενόχους ένα ζευγάρι, που ποτέ δεν θα συναντήσει. Μια καινούρια αγάπη τελειώνει τραγικά, ενώ συχνά στα πελάγη νομίζει πως αντικρίζει τη Σχεδία της Μέδουσας γεμάτη ζωντανούς, ετοιμοθάνατους και νεκρούς, μια μικρογραφία, όπως πιστεύει, του κό...

Τέσσερα δυνατά διηγήματα, τέσσερις διαφορετικές οπτικές γωνίες, τέσσερις διαφορετικοί τρόποι γραφής: τα διηγήματα "Αυτός" της Κάθριν Αν Πόρτερ, "Μια Παρασκευή πρωί" του Λάνγκστον Χιουζ, "Άντρας και γυναίκα" του Έρσκιν Κάλντγουελ και "Η φυλακή" του Μπέρναρντ Μάλαμουντ δίνουν όλα τη σκοτεινή όψη μιας κοινωνικής πραγματικότητας του, κατά τα άλλα, πολύχρωμου Νότου. Τέσσερις μεγάλοι Αμερικάνοι συγγραφείς εστιάζουν στα σημεία όπου η λάμψη του "αμερικανικού ονείρου" θαμπώνει και σβήνει, μην έχοντας καν αγγίξει τη μοίρα των ανθρώπων. Όσο διαφορετικά κι αν είναι τα σημεία εκκίνησ...

Η σχέση της νεοελληνικής λογοτεχνικής κριτικής με τη θεωρία της λογοτεχνίας είναι ένα ζήτημα που έχει απασχολήσει, τα τελευταία χρόνια, τους σύγχρονους μελετητές. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις του θέματος φανερώνουν ότι η αναζήτηση των θεωρητικών τάσεων της λογοτεχνικής μας κριτικής είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ερευνητικό πρόβλημα, το οποίο παραμένει ανοιχτό για συστηματική διερεύνηση. Στόχος της σύντομης αυτής μελέτης είναι η προσπάθεια να επισημανθούν οι θεωρητικοί πυρήνες του κριτικού μας λόγου και να αναζητηθούν οι σχέσεις που διαμορφώνονται ανάμεσα στη θεωρία της λογ...

Μια μέρα κλείνουν το σχολείο γιατί δεν υπάρχει πια κυβέρνηση... Μέχρι εκείνη την ημέρα παίζαμε και νομίζαμε ότι το να είσαι στρατιώτης είναι το καλύτερο πράγμα στον κόαμο... Τώρα τραγουδάω στον εαυτό μου: Στρατιώτη Στρατιώτη Σκότωνε Σκότωνε Έτσι θα ζεις Και έτσι θα πεθάνεις Σε κάποια χώρα της Δυτικής Αφρικής και μέσα στη δίνη ενός εμφύλιου σπαραγμού, ένα μικρό αγόρι συμπαρασύρεται από τα τραγικά γεγονότα: τον οδηγούν έξω από το χωριό του κι ένας άνδρας που τον φωνάζουν Κομμαντάντ του δίνει την επιλογή ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο. Επιλέγει το πρώτο. Ακολουθεί τ...

'Ενατος σταθμός στην ποιητική διαδρομή του Έζρα Πάουντ η Κατάη, όσο κι αν αναδύεται από τον κινεζικό λυρικό λόγο, κρατάει μέσα της τον σπόρο της προσωπικής δημιουργίας. Μια πλούσια παράδοση (από τον 11ο π.Χ. αιώνα ώς τον 8ο μ.Χ.) περνάει στα χέρια του ποιητή μετά το θάνατο του Έρνεστ Φενολλόζα. Η χήρα του μεγάλου σινολόγου Μαίρη Φενολλόζα εμπιστεύεται τα χειρόγραφα στον Πάουντ, με τη βεβαιότητα ότι μπορεί να τα αξιοποιήσει, δεδομένου ότι ο ποιητής, με το ώς τότε έργο του είχε αποδείξει τη συγγένεια της τεχνικής του Ιμαζισμού μ' εκείνη των Χαϊκού. Από το υλικό αυτό επιλέγει...

Αν μένουν κάποιες αξεπέραστες αξίες από τον Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο είναι η προσοχή, ο σεβασμός, η προστασία, η ανάδειξη, η σκέψη, στοιχεία με τα οποία κατοχύρωσε την πολυμορφία και τη διαφορετικότητα των δημιουργών του. Ο Κώστας Σφήκας είναι ένας σκηνοθέτης που δοκίμασε, θα έλεγε κανείς στα άκρα, τις ανοχές και τις αντοχές της κινηματογραφικής δημιουργικότητας, στοχάστηκε και μόχθησε για μια άλλη, εντελώς ριζοσπαστική και αποκλίνουσα από το συνήθη αφηγηματικό σινεμά, προσέγγιση του κινηματογραφικού πολιτισμού. Σε άλλες εποχές και σε άλλες συνθήκες θα ήταν ένας απόκληρος...