Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η 2η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης θέτει έναν βασικό στόχο: προσκαλεί το κοινό σ' έναν δημόσιο διάλογο για την σύγχρονη τέχνη με σκοπό την ενίσχυση της κοινωνικής συνείδησης ως προς κάτι που μέχρι σήμερα δεν είναι αποτυπωμένο με σαφήνεια στο κομμάτι των ενεργητικών παρεμβάσεών μας ως πολιτών της κοινωνίας αυτής και της πόλης αυτής: αναφέρομαι στην ανάγκη προσβασιμότητας του καθενός στον σύγχρονο πολιτισμό αλλά κυρίως στην ανάγκη διαφύλαξης ενός υψηλού επιπέδου σύγχρονου πολιτισμού χωρίς να επιδιώκω διδακτισμούς και αλληγορίες ή απόπειρες ορισμού του σωστού και του...

[...] Οι φωτογράφοι που εργάζονται στο πνεύμα της συνθήκης post-doc γνωρίζουν ότι η συλλογική συνείδηση αρνείται ακόμη να αποκολληθεί από την πίστη στη φωτογραφική και ευρύτερα νατουραλιστική συνθήκη της "κοινής πραγματικότητας", παρά το κλίμα δυσπιστίας της σύγχρονης εποχής και τη χαλάρωση της συμμετοχικότητας. Μια αιτία της σπάνιας ανθεκτικότητας τους ύφους του ντοκουμέντου αποδίδεται στο διαρκώς τροφοδοτούμενο ιδεολογικό του μύθο, καθώς υπήρξε ίσως ενοχλητικό μέσον τεκμηρίωσης και καταγγελίας, ανάμνησης και καταγραφής, αλλά περισσότερο ακόμη φορέας μιας πανίσχυρης προβολ...

Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού εγκαινιάζει την 1η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης στη Θεσσαλονίκη. Με αυτή μας την πρωτοβουλία ανταποκρινόμαστε σε μια υπαρκτή ανάγκη: να ενώσουμε τη φωνή μας με τις υπόλοιπες διεθνείς διοργανώσεις και μ' αυτό τον τρόπο να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο τον ρόλο τους σε όλο τον κόσμο, θεωρώντας ότι οι διεθνείς καλλιτεχνικές συναντήσεις αποτελούν ευκαιρία έκφρασης, προβληματισμού και κριτικής τοποθέτησης μέσω της εικαστικής γλώσσας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Επιδιώκουμε να καταστήσουμε τη Θεσσαλονίκη τό...

Οι υπολειμματικές και οι αναδυόμενες μνήμες αποτελούν τα συστατικά στοιχεία της παρούσας έκθεσης. Το "Genius Seculi" ("Zeitgeist"="Το πνεύμα της εποχής") καταπιάνεται με δύσκολες ιστορίες. Κοινός τους παρονομαστής η διαχείριση της επώδυνης μνήμης, η αναγνώριση του εαυτού μας σε ένα κομμάτι του παρελθόντος, ατομικού και συλλογικού που είτε θέλουμε να το απωθήσουμε. είτε επιμένουμε 'μαζοχιστικά' να το διατηρούμε ζωντανό. Τα έργα του Ντεϊμάντας Ναρκάβιτσους πραγματεύονται την πρώτη περίπτωση: Πως συμβιώνει κανείς με τα "φαντάσματα του παρελθόντος" στη μετα-σοβιετική σύγχρονη...

[...] Οι δύο καλλιτέχνες συνδιαλέγονται με θέμα την μεταποιημένη βία και το ανακυκλωμένο μίσος και καταθέτουν προβληματισμούς σχετικά με την πληροφορία που μεταδίδεται από τα κέντρα του πολέμου προς αποστάσεις κοντινές ή μακρινές, σε αποδέκτες που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο καλούνται ή οφείλουν να διαμορφώσουν απόψεις για το γεγονός της βίας. Υπάρχει, άραγε μία πραγματικότητα ή πολλές που τροφοδοτούν με πληροφορίες τη φαντασία μας: Πόσο επιλεκτική μπορεί να γίνει η μετάδοση πληροφοριών για έναν πόλεμο: Προβληματισμοί ανάλαφροι σαν χαρτί και βαριοί σαν μολύβι. Μαρία Τ...

Ο κατάλογος, όπως και η έκθεση, αποτελείται από τρία μέρη: το πρώτο μέρος (LOST) περιλαμβάνει αρχιτεκτονικές φωτογραφίες σοβιετικών κονστρουκτιβιστικών κτιρίων από το αρχείο του Κρατικού Μουσείου Αρχιτεκτονικής "Σούσεφ" της Μόσχας. Το δεύτερο μέρος (VANGUARD) περιλαμβάνει έργα από τη Συλλογή Κωστάκη. Το τρίτο μέρος (FOUND) περιλαμβάνει αρχιτεκτονικές φωτογραφίες του φωτογράφου Richard Pare που παρουσιάζουν την σημερινή κατάσταση των κονστρουκτιβιστικών κτιρίων.

Η "έξοδος" Ελλήνων καλλιτεχνών προς το εξωτερικό δεν είναι ένα νέο φαινόμενο. Από την αρχαιότητα ακόμη, ζωγράφοι και γλύπτες από την ηπειρωτική Ελλάδα αναζητούσαν την τύχη γ' τους στο εξωτερικό και ιδίως στην Ιταλία και τη Σικελία. Αλλά και στα νεότερα χρόνια, πόλεις όπως η Βενετία, η Τεργέστη, η Βιένη, η Αλεξάνδρεια κ.ά. δέχτηκαν φιλόξενα 'Ελληνες δημιουργούς που έδειξαν το ταλέντο τους σε ένα α' πλήθος καλλιτεχνικών εργασιών. Τα ονόματα του είναι πολλά και το έργο τους πλούσιο. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταγράψει κανείς αυτό το δυναμικό , αλλά είναι ιδιαίτερα γοητευτικ...

Θεωρώ εξαιρετική συγκυρία την έναρξη της θητείας μου ως προέδρου του Εικαστικού Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας με την παρουσίαση της πρώτης αναδρομικής έκθεσης του ελληνοαμερικανού καλλιτέχνη Philip Tsiaras, Το εύρος της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας, διεθνώς αναγνωρισμένο με πολλαπλές εκθέσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, δημιουργεί σε μας ένα επιπρόσθετο αίσθημα ευθύνης για την άρτια διοργάνωση και παρουσίαση του πρωτότυπου έργου του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη που για πρώτη φορά φιλοξενείται στη χώρα του. Ο καλλιτέχνης κινείται παράλληλα σε διαφορετικά επίπεδα κ...

Το Public Screen ξεκίνησε ως παρέμβαση της σύγχρονης τέχνης στο δημόσιο χώρο με τη χρήση ενός συγκεκριμένου εργαλείου: της δημόσιας οθόνης. Η επικοινωνιακή Δύναμη της δημόσιας οθόνης καθίσταται σταδιακά προνομιακό πεδίο επίδειξης πολιτικής και οικονομικής ισχύος, με πρόσφατα παραδείγματα εφαρμογής τις διεθνείς εμπορικές εκθέσεις και τις προεκλογικές συγκεντρώσεις πολιτικών κομμάτων. Μέσω της οθόνης του υπολογιστή οι άνθρωποι επιλύουν καθημερινά απλές και εξειδικευμένες ανάγκες τους, από αγορές προϊόντων μέχρι βιβλιογραφική έρευνα και αναζήτηση συντρόφου, ενώ ορισμένοι επιλ...

Η έκθεση "Ρότσενκο-Ποπόβα: Ορίζοντας τον κονστρουκτιβισμό" παρουσιάζει το έργο δύο εκ των πλέον σημαντικών καλλιτεχνών της ρωσικής πρωτοπορίας. Τόσο ο Ρέτσενκο όσο και η Ποπόβα με τις πειραματικές αναζητήσεις τους, μέσα σε μια ιδιαίτερα δυναμική και ρηξικέλευθη ιστορική στιγμή, ένωσαν τις δυνάμεις τους και έθεσαν κατευθυντήριους άξονες, που θα προσδιόριζαν και θα σημάδευαν την θεωρία και την πράξη του κονστρουκτιβισμού, του τελευταίου μεγάλου κινήματος της περιόδου της ρωσικής πρωτοπορίας. Το σημαντικότερο επίτευγμα αυτής της περιόδου είναι η συνειδητή και συντονισμένη προσ...

Έργα των πρώτων χρόνων της Ρωσικής Πρωτοπορίας (1900-1915) από τη Συλλογή Κωστάκη του ΚΜΣΤ.

[...] Η Αθηνά Τάχα, από πολύ νωρίς, ουσιαστικά από το ξεκίνημα της καλλιτεχνικής της πορείας την δεκαετία του '60, μόλις τελείωσε τις σπουδές της στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και έφυγε με υποτροφία για την Αμερική, όρισε τη θεωρητική και μορφοπλαστική βάση πάνω στην οποία στήριξε το έργο της, στρεφόμενη στις νέες αντιλήψεις για το χώρο, τον χρόνο και την ύλη. Η επαφή της με τη θεωρία της σχετικότητας, η αρχαία φιλοσοφία και πιθανόν η ιδιαίτερη μορφολογία της χώρας που γεννήθηκε και η έμφυτη περιέργειά της για θέματα που αφορούν στην κοσμολογία, καθόρισαν το κα...

[...] Η έκθεση "Ανησυχητικές μούσες" παρουσιάζει έργα σημαντικών γυναικών καλλιτεχνών με καταγωγή από χώρες στη Μέσης Ανατολής, που δραστηριοποιούνται ως επί το πλείστον σε χώρες του δυτικού κόσμου. Το ζήτημα του εκπατρισμού και η αξιοποίηση αυτού το βιώματος στην καλλιτεχνική τους δημιουργία ορίζουν τον αφηγηματικό άξονα της έκθεσης. Χρησιμοποιώντας ένα ευρύ φάσμα εικαστικών μέσων (φωτογραφία, βίντεο, σχέδιο, εγκατάσταση, ζωγραφική, περφόρμανς) τα έργα των Μόνα Χατούμ, Λάρα Μπαλάντι, Ζινέμπ Σεντίρα, Ντιάνα Αλ Χαντίντ, Χαΐβ Καχραμάν, Ζουλίκα Μπουαμπντελάχ και Μαχίντα Κατάρι...

Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης ως ένας νέος θεσμός της πόλης μας φιλοδοξεί να προβάλει τις πλέον γνήσιες μορφές τέχνης και να προωθήσει το έργο δημιουργιών, που χάρη στη διαρκή κριτική τους τάξη και στον συνεχή καλλιτεχνικό προβληματισμό , πέτυχαν τη διεθνή καταξίωση και παραδοχή. Ένας από αυτούς είναι και ο Στυλιανός Αντωνάκος, ο Ελληνοαμερικανός καλλιτέχνης, που με τις πρωτότυπες συνθέσεις του και τις γλυπτικές ως επί το πλείστον κατασκευές του, διαμόρφωσε μία τέχνη από πλούσιο φως, δυνατό χρώμα και εξαίσιες φόρμες. Δεν είναι διόλου τυχαίο που έργα του βρίσκονται σε δημόσιους...

Είναι γνωστό ότι οι Έλληνες καλλιτέχνης της Αμερικής έχουν διαπρέψει σε πολλούς τομείς και το έργο τους έχει συναντήσει την επιβεβαίωση και βράβευση από την κριτική, τα μουσεία και το κοινό. Ορισμένοι μάλιστα έχουν χαρακτηριστεί ως πρωτοπόροι και το έργο τους συμπεριλαμβάνεται σε όλα τα βιβλία της ιστορίας της τέχνης σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέσα σ' αυτή την κατηγορία Ελλήνων καλλιτεχνών εντάσσεται και ο Stephen Antonakos (Στυλιανός Αντωνάκος). Ο Αντωνάκος μπορεί να ενταχθεί στο χώρο της γλυπτικής, αφού το πρόβλημα που τον απασχολεί είναι ο χώρος, στον οποίο "παρεμβαίνει" για...

Λαϊκές αγορές, ψυγεία, αεροδρόμια, εγκαταλειμμένα εργοστάσια, αλλά και αρχιτεκτονικά μνημεία, όπως οθωμανικά λουτρά. Μπορεί η σύγχρονη τέχνη να βρει θέσει σε χώρους τόσο απρόβλεπτους και άσχετους φαινομενικά; Το φαινόμενο αυτό της "εξόδου" της τέχνης σε εναλλακτικούς, δημόσιους χώρους διερεύνησε η ημερίδα με θέμα "Από τη λαϊκή στο χαμάμ. Τέχνη εκτός.", που διοργανώθηκε από το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης στο πλαίσιο του "Εικαστικού Πανοράματος στην Ελλάδα ΙΙ" το Σάββατο 19 Ιανουαρίου από τις 10:00- 15:30, στην Αποθήκη Β1, στο Λιμάνι. Στόχος της ημερίδας ήταν η π...

Ξεκινήσαμε πέρυσι ένα νέο εγχείρημα καταγραφής, προβολής και αξιολόγησης της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας στην Ελλάδα με την πίστη στην αναγκαιότητά του και την ελπίδα να το θεσμοθετήσουμε σε ετήσια βάση. Το "Εικαστικό πανόραμα στην Ελλάδα", για όλους εμάς στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης είναι μία σημαντική δράση, καινοτομικού χαρακτήρα που αγκαλιάζει όχι μόνο την καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά και την κίνηση ιδεών, τα θεωρητικά ζητήματα, τις εκδοτικές προσπάθειες, την εικαστική αγωγή, την επιστημονική έρευνα, τη σχέση του έργου τέχνης με το περιβάλλον του, τις...

[...] Η πρόταση του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης είναι ταυτόχρονα δημοκρατική και ριψοκίνδυνη, όπως τέτοια είναι, εξάλλου και η ίδια η τέχνη. Την αξία της συγκεκριμένης έκθεσης δε θα ήθελα να την εντοπίσω μόνο στο γεγονός ότι δίνεται η δυνατότητα στους 75 καλλιτέχνες του προγράμματος "Δημιουργώ άρα Υπάρχω" να παρουσιάσουν το έργο τους, αλλά κυρίως στην περιπέτεια της αναζήτησης νέων αισθητικών προτάσεων και εμπειριών που ενδεχομένως μας προσφέρουν. Μαρία Τσαντσάνογλου