Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

The four essays, inspired by and focused on Constantinos Apostolos Doxiadis (1913-1975), serve the following purposes. The first, to propose a profile for an exceptional city planner and architect (scientific, epistemological and cultural); second, to present information and data to explore the complex and "adventurous. relationship between the founder of the Ekistics approach and modern Greek society in the second half of the 20th century; third, to initiate research on how scientific knowledge (e.g. Ekistics) is produced, diffused and received in modern societies with or...

"Ο Όλιβερ Σάκς έχει γίνει ο πιο γνωστός νευρολόγος παγκοσμίως. Οι μελέτες του για τις περιπτώσεις ανθρώπων με τσακισμένο μυαλό διεισδύουν με λαμπρό τρόπο στα μυστήρια του συνειδητού". - Guardian Στο καταπληκτικό αυτό βιβλίο που ξανακυκλοφορεί σε αναθεωρημένη μετάφραση, ο Όλιβερ Σάκς αφηγείται τις ιστορίες ασθενών που χάθηκαν στον παράξενο κόσμο των νευρολογικών διαταραχών από όπου αδυνατούν καταπώς φαίνεται να δραπετεύσουν. Πρόκειται για μελέτες ανθρώπων που έχασαν τη μνήμη τους και συνάμα το μεγαλύτερο κομμάτι από το παρελθόν τους· που δεν μπορούν πλέον...

Πρόκειται για το ημερολόγιο που κράτησε η Φρανσουάζ Σαγκάν, καταγράφοντας τη θεραπεία αποτοξίνωσής της σε ειδική κλινική, καθώς προηγουμένως είχε εθιστεί σε ένα υποκατάστατο της μορφίνης που της είχε χορηγηθεί ως παυσίπονο κατά την τρίμηνη νοσηλεία της, μετά το σοβαρό αυτοκινητικό ατύχημα που είχε το καλοκαίρι του 1957. Ήταν 22 χρονών και είχαν περάσει μόνο τρία χρόνια από την έκδοση του μυθιστορήματός της "Καλημέρα θλίψη" που την καθιέρωσε και την έκανε ευρύτερα γνωστή. Σελίδα τη σελίδα, η Σαγκάν περιγράφει την οδύνη και την αγωνία της. Παρακολουθεί τις αντιδράσεις της...

Όπως με το "Ο άνθρωπος που μπέρδεψε τη γυναίκα του με ένα καπέλο" και το "Ένας ανθρωπολόγος στον Άρη", με το βιβλίο αυτό ο Όλιβερ Σάκς επιχειρεί ένα συναρπαστικό ταξίδι σε μιαν άγνωστη χώρα θαυμάτων, καθώς και έναν προκλητικό στοχασμό για την επικοινωνία, τη βιολογία, την προσαρμογή και τον πολιτισμό. Στο "Βλέποντας φωνές" ο Σάκς στρέφει την προσοχή του στο ζήτημα της κωφότητας και το αποτέλεσμα είναι ή από καρδίας εικονογράφηση μιας μειονότητας που παλεύει για αναγνώριση και σεβασμό - μιας μειονότητας με τον δικό της πλούσιο πολιτισμό και τη δική της οπτική γλώσσα έναν θαυ...

Τα κείμενα που απαρτίζουν τον ανά χείρας τόμο, που εγκαινιάζει τη σειρά "Θέματα Ψυχιατρική Θεωρίας και Πράξnς", ξεκινούν από διαφορετικές αφετnρίες, συγκλίνουν όμως όλα τους σε μια δnμηγορία υπέρ μιας ΜΗ α-θεωρnτικής ψυχιατρικής. Δηλαδή μιας ψυχιατρικής με θεωρία, η οποία βασίζεται στον θησαυρό της σnμειολογίας για να τροφοδοτήσει την ψυχοπαθολογία, εκεί όπου αναπτύσσονται οι θεωρητικές απαντήσεις των ψυχιάτρων στα ερωτήματα που θέτει η κλινική τους πράξη. Στο πλαίσιο αυτό διαπιστώνεται σήμερα ότι η ψυχιατρική νοσολογία είναι πολύμορφn και χωρίς nγεμονική θεωρία. Διότι η...

Το 1891, αν και "σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις έχει πια στραφεί προς την ψυχοπαθολογία", ο Freud τολμά να ξιφουλκήσει εναντίον των μεγαλύτερων ονομάτων της νευρολογίας. Το Για την ερμηνεία των αφασιών είναι το πρώτο του βιβλίο. Η εμπορική του αποτυχία θα τον απογοητεύσει οικτρά. Πολλοί πιστεύουν - εντελώς απλοϊκά - πως μετά την αποτυχία αυτή εγκατέλειψε το παιχνίδι και η νευρολογική του φλέβα στέρεψε. Το βιβλίο αυτό, που έχει θέμα το λόγο και τις διαταραχές του , αγνοήθηκε από τους ψυχαναλυτές ως κάτι που δεν τους αφορούσε. Στην Αγγλία μεταφράζεται μόλις το 1953, στη Γαλλί...

Το 1891, αν και "σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις έχει πια στραφεί προς την ψυχοπαθολογία", ο Freud τολμά να ξιφουλκήσει εναντίον των μεγαλύτερων ονομάτων της νευρολογίας. Το Για την ερμηνεία των αφασιών είναι το πρώτο του βιβλίο. Η εμπορική του αποτυχία θα τον απογοητεύσει οικτρά. Πολλοί πιστεύουν - εντελώς απλοϊκά - πως μετά την αποτυχία αυτή εγκατέλειψε το παιχνίδι και η νευρολογική του φλέβα στέρεψε. Το βιβλίο αυτό, που έχει θέμα το λόγο και τις διαταραχές του , αγνοήθηκε από τους ψυχαναλυτές ως κάτι που δεν τους αφορούσε. Στην Αγγλία μεταφράζεται μόλις το 1953, στη Γαλλί...

Ερωτικές καταστάσεις, παιχνίδια, άγχη, ματαιώσεις, αφελείς υπολογισμοί, ταπεινώσεις, χαρούμενες και δακρυσμένες απολαύσεις... Το κομψό και υπαινικτικό του ύφος μάς απελευθερώνει από την αγωνία που τόσο συχνά συνοδεύει τον έρωτα. Ένα μικρό αριστούργημα, όπου το σεξ είναι ταυτόχρονα γνώση και καλή λογοτεχνία. Maria Dols, "Ajoblanco" Ένα αριστούργημα... Μακριά από φαντάσματα και νευρώσεις, το "Εγκώμιο" ζητάει να μάθει σε όσους το διαβάζουν την αλήθεια της ζωής. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα μύησης, που θα ήταν ευχής έργο να προσφέρεται στους νέους και των δύο φύλων μόλις φτά...

[...] Η έκδοση περιέχει: - Μία ευρεία εισαγωγή στην επιτομή "Abrege de psychiatrie de l' adulte των T. Lemperiere - A. Feline και στις αρχές της κοινωνικής-κοινοτικής ψυχιατρικής στην Ελλάδα. - Μία σειρά κειμένων και άρθρων βασισμένων στις εμπειρίες μας, που προσφέρουν στον αναγνώστη στοιχεία για τις πρακτικές εφαρμογές της ψυχιατρικής στον ελληνικό χώρο και κυρίως στη Φωκίδα και στη Θράκη. - Μία πρόταση εκσυγχρονισμού της νομοθεσίας, για τη σχεδιαζόμενη, εδώ και αρκετά χρόνια, ψυχιατρική μεταρρύθμιση. - Ένα εκτεταμένο γλωσσάριο ελληνο-γαλλικό και γάλλο-ελληνικό. Σε ότι...

Έχοντας κατά νου αυτό, έβγαλα την άσπρη ποδιά μου, λιποτάκτησα, πλήρως και κυριολεκτικώς, από τα νοσοκομεία όπου πέρασα τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια, για να εξερευνήσω τη ζωή των ασθενών μου ενόσω ζουν στον πραγματικό κόσμο, νιώθοντας εν μέρει σαν φυσιοδίφης που εξετάζει σπάνιες μορφές ζωής και εν μέρει σαν ανθρωπολόγος, σαν ένας νευροανθρωπολόγος στο πεδίο της έρευνας - πάνω απ' όλα όμως σαν γιατρός που τον καλούν εδώ κι εκεί να κάνει κατ' οίκον επισκέψεις, κατ' οίκον επισκέψεις στα έσχατα σύνορα της ανθρώπινης εμπειρίας. Πρόκειται λοιπόν για ιστορίες μεταμόρφωσης, όπω...

Ένας μύθος: Η ικανότητα να θυμόμαστε πρόσωπα, πράγματα, τόπους, γεγονότα βασίζεται στις εικόνες που έχουμε καταγράψει, εντυπώσει, χαράξει και αποθηκεύσει σε κουτάκια μέσα στο μυαλό μας. Γιατί όμως έχουμε "κενά" στη μνήμη μας; Γιατί ξαναθυμόμαστε κάτι ξεχασμένο; Γιατί ένα πράγμα μάς θυμίζει κάτι άλλο; Οι πρωτοπόροι της Νευρολογίας και της Ψυχολογίας (Σαρκό, Μπροκά, Φρόυντ κ.ά.) και οι διάδοχοί τους προσπάθησαν και προσπαθούν να απαντήσουν. Τελικά υπάρχει κέντρο της μνήμης στο κεφάλι μας; Ο Φρόυντ προσέκρουσε στο εξής παράδοξο: αν οι αναμνήσεις είναι όντως αποθηκευμένες σ...

Ένας μύθος: Η ικανότητα να θυμόμαστε πρόσωπα, πράγματα, τόπους, γεγονότα βασίζεται στις εικόνες που έχουμε καταγράψει, εντυπώσει, χαράξει και αποθηκεύσει σε κουτάκια μέσα στο μυαλό μας. Γιατί όμως έχουμε "κενά" στη μνήμη μας; Γιατί ξαναθυμόμαστε κάτι ξεχασμένο; Γιατί ένα πράγμα μάς θυμίζει κάτι άλλο; Οι πρωτοπόροι της Νευρολογίας και της Ψυχολογίας (Σαρκό, Μπροκά, Φρόυντ κ.ά.) και οι διάδοχοί τους προσπάθησαν και προσπαθούν να απαντήσουν. Τελικά υπάρχει κέντρο της μνήμης στο κεφάλι μας; Ο Φρόυντ προσέκρουσε στο εξής παράδοξο: αν οι αναμνήσεις είναι όντως αποθηκευμένες σ...

Η "Ηδύλη", "με τα λεπτά κατάλευκα αρχοντικά δάχτυλα, με τα μαύρα μάτια και το ποτάμι τα κατάμαυρα μαλλιά", είναι το έναυσμα για εκείνα τα αναγκαία όσο και παροδικά ερωτικά σκιρτήματα που θρέφουν την εφηβεία. Επαρχία της δεκαετίας του '60, μέρες Πάσχα, ατμόσφαιρα γιορτινή και η "Ηδύλη" θα έρθει στο χωριό. Η προσμονή του νεαρού, τότε, αφηγητή, η ψυχολογική του προετοιμασία, η απρόσμενη όσο και ευτράπελη "καταστροφή" της συνάντησης την ώρα της περιφοράς του Επιτάφιου, μαζί με το επακόλουθο λυτρωτικό "πένθος" απεικονίζουν έναν "οικείο τόπο" για όσους "διάγουν βίους παράλληλους,...

Τον όρο σχιζοφρένεια έπλασε ο Οϊγκέν Μπλόυλερ (Eugen Bleuler), γράφοντας για την ομάδα των σχιζοφρενειώv σε σύγγραμμα ψυχιατρικής που εκδόθηκε το 1911 στη Ζυρίχη. Έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε κι όσα αυτός ο όρος - έννοια σημαίνει μας τα εξιστορεί ο Ζαν Γκαρραμπέ στο βιβλίο του "Η σχιζοφρένεια: 100 χρόνια για να κατανοήσουμε, συναρτώντας τα με το επιστημονικό, πολιτισμικό, συνάμα δε φιλοσοφικό, κοινωνικοπολιτικό, θρησκευτικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο που διαμορφωνόταν στα χρόνια αυτά, επηρεάζοντάς την. Μέσα από τις σελίδες μπορεί κανείς να κατανοήσει τις παλαιότερες κα...

Τον όρο σχιζοφρένεια έπλασε ο Οϊγκέν Μπλόυλερ (Eugen Bleuler), γράφοντας για την ομάδα των σχιζοφρενειώv σε σύγγραμμα ψυχιατρικής που εκδόθηκε το 1911 στη Ζυρίχη. Έχουν περάσει 100 χρόνια από τότε κι όσα αυτός ο όρος - έννοια σημαίνει μας τα εξιστορεί ο Ζαν Γκαρραμπέ στο βιβλίο του "Η σχιζοφρένεια: 100 χρόνια για να κατανοήσουμε, συναρτώντας τα με το επιστημονικό, πολιτισμικό, συνάμα δε φιλοσοφικό, κοινωνικοπολιτικό, θρησκευτικό και καλλιτεχνικό πλαίσιο που διαμορφωνόταν στα χρόνια αυτά, επηρεάζοντάς την. Μέσα από τις σελίδες μπορεί κανείς να κατανοήσει τις παλαιότερες κα...

Η ημικρανία πλήττει μια σημαντική πληθυσμιακή μειονότητα, απαντά σε όλους τους πολιτισμούς και αναγνωρίζεται από τη χαραυγή της καταγεγραμμένης ιστορίας. Μπορεί για τον Ιούλιο Καίσαρα, τον απόστολο Παύλο, τον Kant και τον Freud να υπήρξε μια μάστιγα, ή μια αφορμή να σφυρηλατήσουν το χαρακτήρα τους, όμως για τα εκατομμύρια των ανωνύμων ανθρώπων που υποφέρουν κρυφά και σιωπηλά αποτελεί ένα καθημερινό δεδομένο. Οι μορφές και τα συμπτώματά της είναι "άτακτα, ασαφή και σε τόσο απέραντο βαθμό ποικίλα, που ούτε ο ίδιος ο Πρωτέας μπορεί να συναγωνιστεί την πληθώρα των μορφών που πα...

Η χρήση του όρου "Επιστήμες της Δημόσιας Υγείας" είναι πολύ συχνή στους κόλπους της επιστημονικής κοινότητας, χωρίς, όμως, να είναι πάντα σαφές τι ακριβώς εκφράζει. Είναι εμφανές, άλλωστε, πως διάφοροι συγγραφείς τον χρησιμοποιούν με άλλο εύρος αναφοράς, έτσι ώστε να δημιουργείται σύγχυση ως προς τα όρια του κλάδου αυτού. Τις περισσότερες φορές φαίνεται πως με τον όρο αυτό αναφερόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα κλάδων, διακλαδικής έρευνας, εφαρμογών και παρεμβάσεων, παρά σε μια μεμονωμένη γνωστική περιοχή. Οι ΕΔΥ χρησιμοποιούν πολύ συχνά για τους σκοπούς τους εργαλεία και γνωστικά...

Η κίνηση σαν καθαυτό λόγος (νοηματική γλώσσα), η κίνηση σαν έκφραση γενικότερα (χορός) , η ανθρώπινη γλώσσα και η σχέση της με τη χειρονομία σε επίπεδο νεροφυσιολογίας, αλλά και σαν εξέλιξη της χειρονομίας σε φυλογενετικό επίπεδο, η δεξιοχειρία και η αριστεροχειρία, η αντίληψη της κίνησης, η παθολογία του λόγου (αφασία) και ο λόγος όταν η κίνηση είναι παθολογική (παρκινσονισμός): τα όρια γίνονται ασαφή. Αυτό το θέμα πραγματεύονται οι Συζητήσεις για τον Λόγο του 2008-2009, "Λόγος και κίνηση".

Η κίνηση σαν καθαυτό λόγος (νοηματική γλώσσα), η κίνηση σαν έκφραση γενικότερα (χορός) , η ανθρώπινη γλώσσα και η σχέση της με τη χειρονομία σε επίπεδο νεροφυσιολογίας, αλλά και σαν εξέλιξη της χειρονομίας σε φυλογενετικό επίπεδο, η δεξιοχειρία και η αριστεροχειρία, η αντίληψη της κίνησης, η παθολογία του λόγου (αφασία) και ο λόγος όταν η κίνηση είναι παθολογική (παρκινσονισμός): τα όρια γίνονται ασαφή. Αυτό το θέμα πραγματεύονται οι Συζητήσεις για τον Λόγο του 2008-2009, "Λόγος και κίνηση".