Θεοδωρόπουλος Τάκης 1954-

Πριγκίπισσες της Δύσης και βυζαντινή πορφύρα

Ωκεανίδα (2003)

Στη δεύτερη σειρά των βυζαντινών πορτραίτων του ο Κάρολος Ντιλ μας μεταφέρει στην καθημερινότητα της εποχής όπου οι Φράγκοι και οι Βυζαντινοί ανακάλυπταν ο ένας τον άλλο. Οι πολιτικοί γάμοι και οι δολοπλοκίες, οι έρωτες και οι συνωμοσίες άνοιξαν τον δρόμο γι' αυτό που, εκ των υστέρων, εξελίχθηκε στη σύγκρουση δύο πολιτισμών συγγενών μεταξύ τους και όμως τόσο διαφορετικών, της λατινικής Δύσης και της Ανατολικής Αυτοκρατορίας. Ο κόσμος στον οποίο μας μεταφέρει ο Ντιλ μοιάζει με το εργαστήριο όπου δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις γι' αυτή τη σύγκρουση, της οποίας τους μακρινούς...

Γιώργος Σεφέρης: Περιμένοντας τον Άγγελο

Ωκεανίδα (2003)

"Αισθάνομαι κάποιο δέος παρουσιάζοντας τη βιογραφία αυτή στο ελληνόφωνο αναγνωστικό κοινό. Ο Γιώργος Σεφέρης στην Ελλάδα, και όσο ξέρω ανάμεσα στους απανταχού Έλληνες, έχει γίνει κοινό κτήμα όλων, επίσης και για πολλούς ο "εθνικός" πια ποιητής του 20ού αιώνα... Και τρέφω την ελπίδα ότι ο "βίος και πολιτεία" του Γιώργου Σεφέρη θα βοηθήσει να κάνει την ποίηση και τα άλλα κείμενά του πιο προσιτά σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό. Γιατί αυτό πιστεύω, και το πιστεύω ακράδαντα: ότι η "ισχυρή και ωραία φωνή" του Σεφέρη, όπως τη χαρακτήρισε ένας από τους πρώτους κριτικούς του βιβλίου α...

Το φάρμακο της λύπης

Ωκεανίδα (2003)

Οι "Τουσκουλανές Διατριβές", στις οποίες εντάσσεται και το "Φάρμακο της λύπης", γράφτηκαν υπό την επήρεια του πένθους. Πέντε μήνες νωρίτερα ο Κικέρων είχε χάσει την αγαπημένη του κόρη Τυλλία. Όταν λοιπόν προτείνει τη φιλοσοφία ως αντικαταθλιπτικό, θα πρέπει να θεωρήσουμε δεδομένο ότι μιλάει εκ πείρας. "'Ολες οι ψυχικές διαταραχές φέρνουν δυστυχία", γράφει ο μεγάλος Λατίνος φιλόσοφος. "Όμως η λύπη είναι πραγματικός δήμιος. Η λαγνεία σε κάνει να φλέγεσαι από ερωτικό πάθος, η υπέρμετρη χαρά συμβαδίζει με την επιπολαιότητα, ο φόβος προκαλεί ταπείνωση, αλλά η θλίψη σημαίνει κάτ...

Ακροβατώντας στα όρια

Ωκεανίδα (2004)

O Έντμουντ Κήλυ, ο σημαντικότερος μεταφραστής ελληνικής ποίησης στα αγγλικά, εξομολογείται. Οι εμπειρίες μιας ζωής ανάμεσα στη φυσική του πατρίδα, την Αμερική, και τη θετή, την Ελλάδα, είναι η πρώτη ύλη του αυτοβιογραφικού του αφηγήματος. Από τις αλάνες της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής στην προπολεμική Θεσσαλονίκη των παιδικών του χρόνων, ως τα γήπεδα του μπέιζμπολ στην Ουάσινγκτον της εφηβείας του, τα βιώματα από δύο διαφορετικές κοινωνίες και δύο διαφορετικές γλώσσες σηματοδοτούν τα ίχνη μιας περιπέτειας που οδήγησε στη διαμόρφωση αυτής της εντελώς ξεχωριστής προσωπικότη...

Οι ποδηλάτισσες

Ωκεανίδα (2004)

Κωνσταντινούπολη 1955. Ένα δεκάχρονο κορίτσι κρατά ημερολόγιο. Ίμβρος 1975. Η μικρότερη αδελφή της, είκοσι χρόνια αργότερα, το διαβάζει και ανασυνθέτει τη ζωή τριών αδελφών που μεγαλώνουν σε ένα προάστιο του Βοσπόρου και στην Ίμβρο αργότερα. Τρία κορίτσια αντιμέτωπα με τη μοίρα τους, η οποία ταυτίζεται με τη μοίρα του ελληνισμού της Πόλης.

Μαμά

Ωκεανίδα (2004)

Σκοτάδι. Η θάλασσα μαύρη και πηχτή. Mαμά, είσαι γοργόνα. Eγώ είμαι ανεβασμένη στη μαύρη σου ουρά, τεράστια, και τρέχουμε, τρέχουμε. Δεν μιλάμε, μόνο ακούγονται τα κύματα. Eίναι η πρώτη φορά που σε έχω δικιά μου. Σφίγγω τα πόδια μου γύρω στην ουρά σου. H ουρά γίνεται ξαφνικά από ατσάλι, με πληγώνει. Γυρίζεις το κεφάλι και βλέπω τ' άσπρα φρύδια σου, τ' άσπρα μαλλιά σου, τα στενά σου χείλη. Mου κλείνεις το μάτι. Mέσα στα αίματα που έχω στα πόδια μου απ’ την ουρά σου, σ' το κλείνω κι εγώ. - Έτσι πρέπει να είναι, μου λες. Kαταλαβαίνω. Πηδάω μες στη θάλασσα. Tα κύματα με σκεπάζ...

Το στίγμα ενός Αθηναιοδίφου

Ωκεανίδα (2004)

Το στίγμα ενός Aθηναιοδίφου: Οδοιπορία επαναληπτική μέσα σε μια πόλη -την Αθήνα- και στα πεπρωμένα της, στις χάρες και τις συμφορές της, εξοικείωση με μια εποχή και τους ανθρώπους της. Σύνθεσις ενός μωσαϊκού ποικιλόχρωμου, από θεωρήσεις, γράμματα, αναμνήσεις, κρίσεις, σημειώσεις, ενδοσκοπήσεις, ομολογίες, στοχασμούς και συγκινήσεις. Στίγματα πορείας, διερευνήσεις ενός Νεοέλληνος που αντικατοπτρίζουν προσωπικά βιώματα μέσα στον ρου των συλλογικών πεπρωμένων. Οδοιπορικό ζωής.

Γι' αυτό έχουν σημασία οι Έλληνες

Ωκεανίδα (2004)

Γιατί ήξεραν να πολεμούν όπως ο Αχιλλέας χωρίς να χάνουν την ανθρωπιά τους, ήξεραν να αισθάνονται και να δακρύζουν όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα χωρίς να χάνουν τη λογική τους, ήξεραν να γλεντούν και να μεθούν χωρίς να χάνουν το χιούμορ τους. Κυβερνήτες του εαυτού τους, ήξεραν να κυβερνηθούν απ' τους ομοίους τους. Έμαθαν να βλέπουν τον κόσμο πέρα απ' αυτό που έβλεπαν τα μάτια τους και ν' απολαμβάνουν το αισθητό με τα έργα της τέχνης τους. Γι' αυτό έχουν σημασία οι Έλληνες, σήμερα περισσότερο από ποτέ.

Τα απομνημονεύματα του Δία

Ωκεανίδα (2004)

Οι οικογενειακές του υποθέσεις ήταν πάντα μπερδεμένες. Οι ανταγωνισμοί, η πάλη για την εξουσία, που συνήθως κατέληγε σε κάποια σφαγή, ήταν στην ημερήσια διάταξη. Γύρω του περιφερόταν ένας ολόκληρος πληθυσμός από αδέλφια και ξαδέλφια σε μόνιμο αναβρασμό, με έπαθλο την πρωτοκαθεδρία στον Όλυμπο και την κυριαρχία του κόσμου των θνητών. Οι ερωτικές του περιπέτειες υπήρξαν ως γνωστόν εκρηκτικές. Παρά τις κρίσεις ζήλειας της συζύγου του ερωτευόταν αδιακρίτως θνητές και αθάνατες, ενσαρκώνοντας την ιδιοσυγκρασία ενός κόσμου που αντιμετώπιζε τους ανθρώπους σαν θεούς και τους θεούς σ...

Οι ακτές της Λυκίας

Ωκεανίδα (2004)

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η Φρέγια Σταρκ, η "τελευταία από τις μεγαλύτερες ταξιδιώτισσες του 20ού αιώνα" (πέθανε στις 9 Μαΐου του 1993 σε ηλικία 100 ετών), ταξιδεύει κατά μήκος των νοτιοδυτικών ακτών της Μικράς Ασίας με το "Έλφιν", ένα μικρό σκάφος που ανήκε στο βρετανό πρόξενο της Σμύρνης Ντέιβιντ Μπάλφουρ. Το ταξίδι στις ακτές της Λυκίας είναι στην πραγματικότητα ένα ταξίδι στο βάθος του χρόνου, ένα συνεχές πηγαινέλα από το σήμερα ώς το μακρινό χθες, την εποχή που ο Αντώνιος συναντούσε εκεί την Κλεοπάτρα, και την ακόμη πιο μακρινή εποχή που ο Αλκιβιάδης όργωνε...

Χρονικό μιας σταυροφορίας

Ωκεανίδα (2004)

Οι αγώνες και οι δοκιμασίες μιας συντροφιάς φοιτητών στα χρόνια της κατοχής και στη μετέπειτα περίοδο. Η Εθνική Αντίσταση και ο εμφύλιος αλληλοσπαραγμός από τη σκοπιά της αστικής παράταξης, με την πένα ενός από τους σημαντικότερους πεζογράφους της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. "Το παρελθόν δεν αλλάζει, μπορεί ν’ αλλάξει όμως ο τρόπος που το βλέπουμε", παρατηρεί ο συγγραφέας στον Πρόλογο της δεύτερης έκδοσης (1971). "Καιρός να το δούμε με νηφάλια, κριτική ματιά -και, όσο γίνεται, με διάθεση κατανόησης και συγγνώμης για τα σφάλματα, ακόμα και για τα εγκλήματα που όλοι κάναμ...

Για τον πόνο και τα πάθη

Ωκεανίδα (2004)

Πρόκειται για τη δεύτερη και την τέταρτη από τις Τουσκουλανές διατριβές, όπου ο μεγάλος φιλόσοφος μιλάει σαν σύγχρονός μας για το σωματικό πόνο και τις ψυχικές διαταραχές, αντίστοιχα. "Όταν βάζουμε δύναμη, σηκώνουμε εύκολα τα βάρη, ενώ, αν το σώμα μας είναι χαλαρό, μας φαίνονται ασήκωτα", γράφει ο μεγάλος Λατίνος φιλόσοφος. "Το ίδιο και η ψυχή, όταν βάλει δύναμη, μπορεί να απαλλαγεί από όλα τα βάρη που την πιέζουν, ενώ, όταν χαλαρώνει την προσπάθεια, επιβαρύνεται τόσο πολύ, που δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Και για να λέμε την αλήθεια, η ψυχή πρέπει να επιστρατεύει...

Ο δρόμος προς την ευτυχία

Ωκεανίδα (2004)

Πρόκειται για την πέμπτη από τις Τουσκουλανές διατριβές, μια σειρά από φιλοσοφικές συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα στην έπαυλη του φιλοσόφου στο Τούσκουλο, και οι οποίες γράφτηκαν υπό την επήρεια του πένθους, καθώς πέντε μήνες νωρίτερα ο Κικέρων είχε χάσει την αγαπημένη του κόρη Τυλλία. "Του έφεραν στεφάνια και μυρωδικά. Έκαψαν λιβάνια και φόρτωσαν τα τραπέζια με τα πιο διαλεχτά εδέσματα. Ο Δαμοκλής θεωρούσε τον εαυτό του τυχερό. Εν μέσω όλης αυτής της επίδειξης, ο Διονύσιος διέταξε να δέσουν ένα αστραφτερό σπαθί με μια αλογότριχα και να το κατεβάσουν από την οροφή έτσι ώστ...

Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος

Ωκεανίδα (2004)

Μια νέα «ανάγνωση» της ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου από τον καθηγητή Κλασικών σπουδών και Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Γιέιλ, που θεωρείται σήμερα αυθεντία στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Στα είκοσι επτά χρόνια που διήρκεσε ο πόλεμος τον οποίο ο ιστορικός του Θουκυδίδης βάπτισε Πελοποννησιακό, παρέσυρε ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Στο τέλος του, που συμπίπτει περίπου με το τέλος του 5ου π.Χ. αιώνα, η Αθήνα, η δύναμη που άλλαξε το πρόσωπο της Ιστορίας, αναγκάστηκε να παραδοθεί στον μεγάλο της αντίπαλο, τη Σπάρτη. Έκτοτε η εμπειρία του Πελοποννησιακού Πολέμου δεν σ...

Το μυθιστόρημα του Ξενοφώντα

Ωκεανίδα (2004)

"Το μυθιστόρημα του Ξενοφώντα" είναι το μυθιστόρημα της εποχής που ο ελληνικός κόσμος πνέει τα λοίσθια. Οι πόλεις επιδίδονται σ’ έναν ασταμάτητο πόλεμο μεταξύ τους, ο Πέρσης βασιλιάς παρακολουθεί και παρεμβαίνει, και η Ιστορία εγκυμονεί. Στην ηττημένη Αθήνα του Πελοποννησιακού Πολέμου, ο Σωκράτης καταδικάζεται σε θάνατο και μερικά από τα καλύτερα παιδιά της αναρωτιούνται για την αξία της δημοκρατίας, της μεγάλης εφεύρεσης του προηγούμενου αιώνα. Ο Πλάτων ιδρύει την Ακαδημία, ενώ ο Ξενοφών παίρνει τη δική του μοναχική πορεία. Ωραίος σαν τον Αλκιβιάδη, γόνος της παλιάς καλή...

Οι δρόμοι μου

Ωκεανίδα (2004)

Από τη φιλοσοφία και την ποίηση στη διαφήμιση, τη δημοσιογραφία και πάλι στην ποίηση. Από την άνεση στη φτώχεια και μετά στην ευμάρεια. Από τα μπεστ σέλερ στο περιθώριο. Από τη "Δυστυχία" στο "Φως των Ελλήνων" και στον "Ανθέλληνα". Από την επιτυχία στα ΜΜΕ στις δέκα παραιτήσεις. Από τη λογοτεχνία στην τεχνολογία. Από την πολυπραγμοσύνη στη μελαγχολία. Σε τέσσερις δρόμους έζησε ο Νίκος Δήμου τα εβδομήντα χρόνια της ζωής του. Σε αυτούς έπαιξε παιδί, ερωτεύθηκε έφηβος, πείνασε νέος, εργάστηκε, χάρηκε, αρρώστησε, απογοητεύτηκε. Το βιβλίο αυτό, που γραφόταν για δεκαπέντ...

Το Βυζάντιο και οι σταυροφορίες

Ωκεανίδα (2004)

Επί επτακόσια χρόνια οι Βυζαντινοί καλλιεργούσαν μια ιδεολογία που τοποθετούσε στο κέντρο του κόσμου την Κωνσταντινούπολη και όχι τη Ρώμη ή την Ιερουσαλήμ. Η ιδεολογία αυτή, που αντικατοπτριζόταν στη στάση των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, προκάλεσε εντάσεις ανάμεσα στους Βυζαντινούς και στους Σταυροφόρους τόσο σε διπλωματικό όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Οι Σταυροφόροι, όσο κι αν θεωρούσαν τη βυζαντινή κοινωνία ξένη και μακρινή, εντυπωσιάστηκαν από την αίγλη της περίλαμπρης εκείνης πόλης. Τελικά, η ακαταμάχητη έλξη που ασκούσε όλος αυτός ο πλούτος και η φινέτσα είχε καταλυτ...

Η Παναγία των νερών

Ωκεανίδα (2004)

Eίναι η εποχή των ακραίων συγκρούσεων, που θα γίνει αργότερα γνωστή με το παράδοξο όνομα "εικονομαχία", μια εποχή της οποίας οι ακρότητες εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ερεθίζουν τη φαντασία. O Pωμανός διατάσσεται να βρει και να καταστρέψει τη θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Kυνηγήτρας. Aνάμεσα στον εικονομάχο στρατιώτη και στην εικόνα, θα σταθεί η δόκιμη μοναχή Θεοφανώ, με τον μόνο τρόπο που κατανοεί - τον τρόπο του απολύτου. Eνώ γύρω τους ο παλαιός κόσμος καταρρέει και ένας καινούργιος κόσμος αναδύεται, τα διλήμματα του έρωτα, της πίστης και της γνώσης μοιάζουν με...

Το μάτι της επανάστασης έχει αχρωματοψία

Ωκεανίδα (2004)

Ο ρομαντικός Άλκης που επιστρέφει στην Ελλάδα, η πληγωμένη Άννα, ο μυστικοπαθής Ξένος, η εκκεντρική Αριάδνη, ο μεγαλομανής Τσάρλι, η ποιήτρια Μυτού, ο συγγραφέας Πλούταρχος και ο τρομολάγνος Φον Καλημέρα... Ένας θίασος από σκιές που κινείται στο περιθώριο της σύγχρονης μεγαλούπολης σέρνοντας πίσω του τα όνειρα μιας επανάστασης που δεν έγινε ποτέ, το βάρος της νοσταλγίας και των απωθημένων που κακοφόρμισαν και έχασαν την αθωότητά τους. Το μόνο που τους έχει απομείνει είναι η συνεχής ανανέωση του κύκλου του αίματος, που προσπαθούν μάταια να αποτρέψουν, πέφτοντας στις ψυχολογι...

Ρουβίκωνας

Ωκεανίδα (2005)

Το απαράμιλλο αυτό δράμα φωτίζεται από τη λάμψη μιας απαστράπτουσας εποχής. Εκτυλίσσεται στον αιώνα του Ιουλίου Καίσαρα, που η φιλοδοξία του θα τον οδηγήσει στις όχθες του Ρουβίκωνα και από εκεί στην κατάλυση της Δημοκρατίας· του Κικέρωνα, που ο ματαιόδοξος νεοπλουτισμός του δεν θα τον εμποδίσει να υπερασπιστεί την ελευθερία με μνημειώδη ευφράδεια· του Σπάρτακου, του δούλου που τόλμησε να τα βάλει με μια υπερδύναμη· της Κλεοπάτρας, της βασίλισσας που έκανε το ίδιο χρησιμοποιώντας τα θέλγητρά της. Πάνω από όλα ο "Ρουβίκωνας" είναι η ιστορία της ίδιας της Δημοκρατίας. Όσο αλ...

Συνολικά Βιβλία 161
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου