Δεληκωσταντής Κωνσταντίνος Ζ.
Delikostantís Kóstas
Ο Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ίμβρο. Σπούδασε Ορθόδοξη Θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Το 1975 απέκτησε τον τίτλο του Magister Artium στη Φιλοσοφία στο Tubingen της Γερμανίας, όπου το 1980 αναγορεύτηκε ακόμη διδάκτωρ της Φιλοσοφίας και το 1982 διδάκτωρ Θεολογίας της Καθολικής Θεολογικής Σχολής του ίδιου πανεπιστημίου. Μετά το 1982 υπηρέτησε ως θεολόγος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και δίδαξε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών. Το 1991 εκλέχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Φλώρινας, με γνωστικό αντικείμενο "Θρησκειολογία και Φιλοσοφία της Θρησκείας", και έγινε καθηγητής το 1995. Από το 2001 μετακινήθηκε σε θέση καθηγητή στον Τομέα Συστηματικής Θεολογίας στο Τμήμα Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει γράψει βιβλία με φιλοσοφικά, ηθικά, εκπαιδευτικά κ.ά. θέματα κι έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες του σε πολλά ελληνικά και διεθνή περιοδικά, πρακτικά, συλλογικούς τόμους.
Κοινωνική θεολογία
Συλλογικό έργο
Γρηγόρη (2020)
Η Κοινωνιολογία της Θρησκείας αποτελεί την κύρια ενασχόληση στη σκέψη του Καθηγητή Απόστολου Νικολαΐδη, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο αναφοράς και ταυτόχρονα ερμηνείας, όχι μόνο της ίδιας της θρησκείας, αλλά και της κοινωνικής πραγματικότητας που τον περιβάλλει. Ασχολείται με όλα εκείνα τα ζητήματα που απασχόλησαν τους σημαντικότερους θεωρητικούς της Κοινωνιολογίας, όπως είναι οι μορφές εξουσίας, η πολιτική και οικονομική συμπεριφορά, η λειτουργία των θεσμών, αλλά και οι μορφές αναπαραγωγής των ιδεολογιών, όπως η άσκηση του κοινωνικού ελέγχου και η κριτική των θρησκευτικών θεσ...
Απληστία και άφρονες πλούσιοι
Συλλογικό έργο
Αρμός (2018)
Η αποδόμηση του κοινωνικού και η απενεχοποίηση της απληστίας, η ατομιστική ευδαιμονία και η αδιαφορία για τον άλλο, η εμπορευματοποίηση των πάντων και η οικολογική αποσύνθεση, συνιστούν τις κύριες παραμέτρους της επικρατούσας σήμερα κοσμοθεωρίας. Αποτέλεσμα τούτων η συσσώρευση του πλούτου σε ολοένα και λιγότερους ανθρώπους, η αύξηση του χάσματος πλούσιων και φτωχών, η εξαθλίωση μεγάλου πληθυσμού της γής.
Πρόσωπο, ευχαριστία και βασιλεία του Θεού σε ορθόδοξη και οικουμενική προοπτική
Συλλογικό έργο
Εκδοτική Δημητριάδος (2016)
Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Δ. Ζηζιούλας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της θεολογικής γενιάς του '60, απολαμβάνοντας οικουμενική εκκλησιαστική ακτινοβολία και διεθνή ακαδημαϊκή αναγνώριση. Δεσπόζοντας εδώ και δεκαετίες στον διεθνή θεολογικό χώρο, όπως και στον οικουμενικό εκκλησιαστικό διάλογο, πυροδοτεί με τις θέσεις και τις προτάσεις του τον γόνιμο προβληματισμό γύρω από τα ουσιώδη της θεολογικής συζήτησης και της εκκλησιαστικής ζωής, ανοίγοντας ταυτόχρονα την σύγχρονη ορθόδοξη θεολογία σε μία καρποφόρα συνάντηση με τον νεωτερικό πολιτισμό, πέρα α...
Θρησκευτικά ΣΤ΄ δημοτικού
Συλλογικό έργο
Ινστιτούτο Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων Διόφαντος (2012)
Τάξη + αταξία
Συλλογικό έργο
Ακρίτας (2011)
Οι νέοι μιλούν για όλα και ήρθε η ώρα να τους ακούσουμε. Μιλούν για την εκπαίδευση, το σχολείο, τα πανεπιστήμια, τους πολιτικούς, την πολιτική, την κοινωνία, την Εκκλησία, τη θρησκεία, την οικογένεια, τους γονείς, τους ενήλικες, τον κόσμο, τα όνειρα τους, τις αγωνίες, τα άγχη τους, το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον... Πώς σκέφτονται; Πώς αναζητούν; Πώς διεκδικούν; Πώς απαιτούν; Πώς κατηγορούν; Πώς ζουν; Πώς διασκεδάζουν; Ποιοι είναι; Οι νέοι φωνάζουν. Μία έρευνα για τις απόψειςκαι τις στάσεις των νέων μας. Αταξία στην τάξη; Ακούν, απαντούν, κρίνουν, προβληματ...
Μετάληψις πυρός
Καρδαμάκης Μιχαήλ Σ.
Εν πλω (2009)
Η Εκκλησία και η Λειτουργία της είναι το σώμα της αλήθειας του Θεού στον κόσμο που γνωρίζεται στην αγάπη ή στο έλεός Του και όχι στη δύναμη ή την εξουσία Του. Μόνο ως σώμα της αλήθειας είναι το σώμα της ομορφιάς, ακριβώς της ωραίας αγάπης στην ανθρωπότητα· της αλήθειας, της αγάπης και της ομορφιάς του γεγονότος που ελευθερώνει, αντρώνει και σώζει. Αυτά ιερουργούνται και διακηρύσσονται στη Λειτουργία της Ευχαριστίας. Και αυτό απαιτεί την ετοιμασία της ιερατικής καρδιάς των πιστών, κληρικών, λαϊκών και μοναχών. "Ουαί τοις απολωλεκόσι την καρδίαν· φησί· και τι ποιήσουσιν, όταν...
Ανθρωποποιός αγωγή
Συλλογικό έργο
Αρμός (2009)
Κάθε λόγος για την αγωγή προϋποθέτει μια συγκεκριμένη αντίληψη για τον Θεό, τον άνθρωπο και την κτίση. Συνεπώς και η προσωποκεντρική οντολογία της Ορθόδοξης Εκκλησίας κομίζει τη δική της αντίληψη για την αγωγή του ανθρώπου, τη δική της εκδοχή για τα μέγιστα και πρωτεύοντα του βίου. Έτσι, ανθρωποποιός αγωγή είναι η αρμονική σχέση του ανθρώπου με το Θεό και, κατ' επέκταση, με τον εαυτό του, το συνάνθρωπό του και τη φύση. Απελευθέρωση από τη φιλοδοξία, τη φιληδονία, τη φιλοχρηματία· ελευθερία για τη φιλοθεΐα, φιλανθρωπία, φιλαλληλία: ιδού τι είναι μία ανθρωποποιός αγωγή. Η...
Ορθοδοξία και νεωτερικότητα
Συλλογικό έργο
Ίνδικτος (2007)
O ορθόδοξος κόσμος δεν μετείχε οργανικά στη διαμόρφωση της νεωτερικότητας. Δεν έζησε από μέσα την Aναγέννηση, τη Mεταρρύθμιση και Aντιμεταρρύθμιση, τους θρησκευτικούς πολέμους και το Διαφωτισμό, τη Γαλλική και Bιομηχανική επανάσταση, την ανάδυση του υποκειμένου, τα δικαιώματα του ανθρώπου και το ουδετερόθρησκο εθνικό κράτος. Ό,τι χαρακτηρίστηκε ως θεμελιακό κεκτημένο της νεωτερικότητας, μοιάζει να παρέμεινε ουσιαστικά ξένο προς την Oρθοδοξία, γεγονός που, για πολλούς, ερμηνεύει και τη δυσκολία επικοινωνίας της με το σύγχρονο (μετα-)νεωτερικό κόσμο. H Oρθοδοξία λοιπόν σταμ...