Μαυρουδής Αστέρης Ν.
Ο Αστέρης Μαυρουδής γεννήθηκε το 1954 στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσε στο Αδάμ και μένει στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκανε σπουδές στη δραματική σχολή θεάτρου στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα του "Ελληνικού πολιτισμού" του ΕΑΠ, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου της Φλώρινας "δημιουργική γραφή" και συνεχίζει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "ιστορία, ανθρωπολογία και πολιτισμός στην Α. και ΝΑ Ευρώπη". Είναι υπεύθυνος σε εθελοντική δράση διδασκαλίας, στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας στις φυλακές Διαβατών. Έχει δημοσιεύσει στα περιοδικά "Πόρφυρας", "Άποψη", "Επαξικά", "Θράκα", "Παρέμβαση" και έχει εκδώσει τα βιβλία:"Η κλεψιά" (εκδόσεις Θερμαϊκός) και "Το διήγημα, Χρηστική εισαγωγή" (εκδόσεις Ενδυμίων).
Πανελλήνιος λογοτεχνικός διαγωνισμός ποίησης και διηγήματος "Δημήτριος Βικέλας: Πρώτες γραφές
Συλλογικό έργο
Δήμος Βέροιας (2018)
Διαγωνισμοί Ποίησης και Διηγήματος 2012-2014-2016 Συμμετέχουν οι: Αντιόπη Αθανασιάδου, Δημ. Βέλλας, Αθαν. Γαλούσης, Γεωργία Κολοβελώνη, Νίκος Αντωνόπουλος, Παναγιώτα Διέννη, Γιώργος Βουλγαρίδης, Νάντια Δουλαβέρα, Παν. Πασσάς, Ευάγ. Ντελής, Αναστασία Δεουδέ, Άννα Καλογήρου, Αστέριος Μαυρουδής, Ιωάννα Παπαδοπούλου, Ναταλία Κόκκορη, Βιβή Κατσούρη, Ελένη Αρτεμίου - Φωτιάδου, Σοφία Καλογερίδου, Εύη Σπανούδη, Νίκος Τακόλας, Χάρης Μελιτάς, Αγγελική Πλουμά, Σταμάτης Σουφλέρης, Εντέλα Στέλλα Ράπη, Ιωάννα Ντελή, Αθαν. Καραγιάννη, Ελευθ. Καβαλιέρος,Κατ. Καλαϊτζάκη, Γιώργος Μπαρμ...
Η ατυχία
Μαυρουδής Αστέρης Ν.
Κέδρος (2017)
Η ζωή του χωριού, οι πόνοι και τα βάσανα των απλών χωρικών, οι προσδοκίες τους και η αδύναμη θέση της γυναίκας. Οι σελίδες του βιβλίου γίνονται ο καθρέφτης μιας κοινωνίας συγκρούσεων για επιβίωση, αλλά και για κάθε είδους εξουσία. Στις ιστορίες της συλλογής αναδεικνύονται οι συγκρούσεις των δύο φύλων, το αλάθητο της πεθεράς, η δύναμη της μάνας, αλλά και η υπεροχή του άντρα. Εμφανίζονται και φωνές αντίστασης όχι μόνο στην εξουσία, αλλά και στις κοινωνικές συμβάσεις που έχουν κατασκευαστεί σαν ιστός από εμάς τους ίδιους, και λειτουργούν από τη μια σαν δίχτυ προστασίας, αλλά α...
Η κλεψιά
Μαυρουδής Αστέρης Ν.
Το Κεντρί (2016)
Ο ξουρισμένος ήταν κιόλας ογδόντα χρονών. Τάκατα, τούκατα, τάκατα, τούκατα, έσερνε τα βήματά του στο ξύλινο πάτωμα. Τάκατα, τούκατα, τάκατα, τούκατα, και κάτι έλεγε, μα δεν ξεχώριζα. Άνοιξα την ξύλινη πόρτα. Είχε αναμμένο το τζάκι. Πήρε με την τσιμπίδα κάρβουνα και τα ‘βαλε στο μαγκάλι. Τα ανακάτευε με την τσιμπίδα. Γυρνούσε γύρω γύρω από το μαγκάλι και μπερδεμένα λόγια ακούγονταν: "Θέλω να παντρευτώ, θέλω να παντρευτώ, θέλω να παντρευτώ, θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ". Και όλο γυρνούσε γύρω από το μαγκάλι....
Η κλεψιά
Μαυρουδής Αστέρης Ν.
Θερμαϊκός (2014)
"[...] Ο ξουρισμένος ήταν κιόλας ογδόντα χρονών. Τάκατα, τούκατα, τάκατα, τούκατα, έσερνε τα βήματά του στο ξύλινο πάτωμα. Τάκατα, τούκατα, τάκατα, τούκατα, και κάτι έλεγε, μα δεν ξεχώριζα. Άνοιξα την ξύλινη πόρτα. Είχε αναμμένο το τζάκι. Πήρε με την τσιμπίδα κάρβουνα και τα 'βαλε στο μαγκάλι. Τα ανακάτευε με την τσιμπίδα. Γυρνούσε γύρω γύρω από το μαγκάλι και μπερδεμένα λόγια ακούγονταν: "Θέλω να παντρευτώ, θέλω να παντρευτώ, θέλω να παντρευτώ, θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ, τώρα θα παντρευτώ". Και όλο γυρνούσε γύρω από το μ...