Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δεν περιμένω θαύματα. Και μοναξιά άλλη δεν έχω. Νικημένοι να μη βγούμε παλεύω, σαν τους δούλους που αποσύρονται κατάκοποι τα βράδια. Να μην πεθάνουμε μέσα μας προσπαθώ, μ' αναμμένα όλα τα φώτα. Η επιθυμία να κάνω το άλμα με τρυπά και μ' αφήνει λιπόθυμη κάτω από αλήθειες που δεν χρειάζονται αιτία για να υπάρχουν. Δεν ξόδεψα ανόητα το φως αυτού του πλανήτη, για να αιμορραγούν άνθρωποι στην εξορία.

Αυτή η εποχή της καταναλωτικής φρενίτιδας πρέπει να γκρεμιστεί. Πρέπει να χτίσουμε από την αρχή, τον άνθρωπο που αρνείται να καταναλώνει ό,τι του σερβίρουν. Τον άνθρωπο που σέβεται την εθνική του ταυτότητα, χωρίς να παύει να αγκαλιάζει τον αλλοεθνή. Τον άνθρωπο που δημιουργεί, σέβεται και προστατεύει την παραγωγή του και το περιβάλλον. Που βάζει όρια στη διεθνή οικονομία...

Και οι άθλιοι αυτής της εποχής αναζητούν μια καινούργια πατρίδα, μαζί με την ελπίδα πως κάτι καλύτερο θα τους συμβεί αύριο. Κάτω από τις λασπωμένες φάτσες των κατάδικων μπορεί να διακρίνει κανείς τον άνθρωπο και την ανάγκη του να επιβιώσει και να ενταχθεί ισότιμα στην κοινωνία, σε όποια κοινωνία. Ο ψυχολογισμός της Δημοκρατίας μέσα από την υπανθρώπινη κατάσταση της αγέλης. Ο άνθρωπος έξω από την κοινωνία και η κοινωνία έξω από τον άνθρωπο. Ποιες αξίες μπορούν να μετατρέψουν τη μαζική ψυχή σε κοινότητα με ρίζες, πνευματικότητα, ήθος, ανθρωπιά και συνέχεια; Έτσι ώστε η συνείδ...

Μια σύγχρονη τραγωδία για τη φύση της εξουσίας. Η παθολογία ενός αυτιστικού συστήματος που δημιουργεί εξουσιαστικούς θύτες και εξουσιαστικά θύματα. Με θεσμούς παραμορφωτικούς καθρέπτες μιας διαταραγμένης δικαιοσύνης που πηγάζει από έναν κόσμο χαοτικό, επίφοβο και άφιλο.

Η εμπειρία και η γνώση πρέπει να μεταφράζονται σε πρακτική αποτελεσματικότητα για το πώς πρέπει να βελτιώνονται τα πράγματα, έτσι ώστε η αξία της οικονομίας να μην εκφράζει την διχασμένη συνείδηση του ανθρώπου. Να παντρεύεται με την αξία της Δημοκρατίας και να την υπηρετεί με κατεύθυνση την ενότητα του ανθρώπου με τον εαυτό του και τους γύρω του. Σε μικρή και μεγάλη κλίμακα αυτό λέγεται Δικαιοσύνη, καθώς η Δικαιοσύνη αποτελεί την προπαιδευτική της Ανάπτυξης. Σε μια εποχή σαν την σημερινή, κάτω από τον αστερισμό του εκμηδενισμού της ύπαρξης του ανθρώπου, δεν δικαιούσαι να...

Με τη νέα συλλογή ποιημάτων -τρίτη στη σειρά- της Παναγιώτας Μπλέτα, με τίτλο FUCK YOU, κλείνει η τριλογία μιας ανατρεπτικής προσέγγισης στον άνθρωπο και τον πίνακα αξιών του. Η ίδια η διανοήτρια-συγγραφέας, στον πρόλογο του βιβλίου της, γράφει: "Μελετώντας τη γενεαλογία της τραγικής συνείδησης, ανακάλυψα ότι ο άνθρωπος αποξενώθηκε από την αισθητική του µε τα χρόνια. Το πάθος για την εξουσία και το χρήμα, τον κατέστησε δημιουργό µιας προοδευτικής σκλάβωσης της ύπαρξής του. Η πρόοδος αυτή που ονόµασε ελευθερία, δεν έχει καµία σχέση µε την ακεραιότητα της ελευθερίας. Η φοβ...

Η ματιά μου φυλλορροεί στις πεταμένες σκέψεις, από Ένα χτες που άλλαξε πορεία. Όταν οι άνθρωποι μαραίνονται. Ανθίζει ο εαυτός τους στις πλατείες...

Μια ποίηση και μια πατρίδα, σε ένα δρόμο στενό, δύσβατο, με σπίτια που μοιάζουν ομαδικοί τάφοι και πλατείες, σαλόνια για άστεγους. Αντέχω ακόμη να διαβάζω, να γράφω τη νύχτα, όταν κοιμούνται οι νεκροί και τη μέρα να ζωγραφίζω συνθήματα στα περιθώρια της σκέψης μου. Αυτή είναι η ποίησή μου. Αυτή, που κοιμάται στο πάτωμα και τρέφεται από τα σωληνάκια της συνείδησης. Αυτή, που θέλει να αναστήσει τους ζωντανούς...

"Το δόγμα της φτώχειας" αναλύει θεωρίες, που αποδεικνύουν ότι η οικονομική κρίση είναι τεχνητή -για την εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου- και στοχεύει στην κατάργηση όλων των κεκτημένων της εργατικής τάξης. Το δόγμα της φτώχειας αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει διαπραχθεί μέχρι σήμερα στην ανθρωπότητα στο όνομα του κεφαλαίου. Όσα δόγματα φτώχειας κι αν επινοήσει το κεφάλαιο για να κρατήσει σε καταστολή το μυαλό των ανθρώπων, η ανθρώπινη ψυχή δεν μπαίνει σε καταστολή και τις περισσότερες φορές λειτουργεί αυτόβουλα και καταστρέφει το ραγιαδισμό. Στόχος του β...

Τριάντα επτά σύντομα κείμενα συνοδευμένα από αντίστοιχα ποιήματα, βυθισμένα στα βάθη των συναισθημάτων και των νοητικών προβληματισμών της δημιουργού με γλώσσα πλούσια και πολύσημη που διευρύνει τις διαστάσεις τους. Με βλέμμα διεισδυτικό επιχειρεί να εισχωρήσει σε κάθε κατεύθυνση της πολυσύνθετης κοινωνικής πραγματικότητας. Έργο ώριμο, άρτιο και από κάθε οπτική ολοκληρωμένο σηματοδοτεί ένα ακόμη κερδισμένο στοίχημα στην πορεία της Παναγιώτας Μπλέτα. Λογοτεχνία που σπάει τις σιωπές... που βάζει το δάχτυλο στις πληγές για να τις ξύσει...

Ο ποιητικός της λόγος -μια διέξοδος για κείνη- μας οδηγεί σε φωτεινά μονοπάτια αφήγησης, χαραγμένα ανάμεσα από λυρισμό, συμβολισμό, μεταμοντερνισμό. Ένα νέο ύφος ταιριαστό στις σύγχρονες απαιτήσεις τοποθετεί με σιγουριά την ποίησή της στο ανθολόγιο σύγχρονων Ελλήνων ποιητών. Γλώσσα ατίθαση, πρωτοπόρα, άκρως ανατρεπτική και σαγηνευτική. Η Γιώτα σμιλεύει περίτεχνα το λόγο, και αφαιρεί κάθε περιττή λέξη, κοσμώντας τα ποιήματά της με λέξεις κοφτές, στίχο συχνά μονολεκτικό, που υπερέχει ωστόσο σε νοήματα όσο και σε πλαστικότητα. Επιχειρεί μια διείσδυση στο γυναικείο ψυχι...