Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η δίκη του Σωκράτη αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός που δε σημάδεψε μόνο την πολιτική ιστορία της Αθήνας. Δημιουργώντας, ή μάλλον ολοκληρώνοντας, το μύθο του Σωκράτη οδήγησε στη δημιουργία ενός νέου λογοτεχνικού είδους, των σωκρατικών διαλόγων, διαλόγων με πρωταγωνιστή το Σωκράτη. Ταυτόχρονα, η δίκη αυτή, ωθώντας στη φιλοσοφία τον Πλάτωνα, επηρέασε βαθιά την ιστορία αυτού που ονομάζουμε δυτική φιλοσοφία. Στην Απολογία ο Πλάτωνας παρουσιάζει τον αυτοϋπερασπιστικό λόγο του δασκάλου του, που όπως μας λέει, τον άκουσε ο ίδιος. Στον Κρίτωνα ο Σωκράτης, θεωρώντας ότι αδικήθηκε α...

[...] Η διαφοροποίηση της προσέγγισης σ' αυτόν τον τόμο έγκειται στο θεολογικό του περιεχόμενο, καθώς, αναφερόμενος ο Πλούταρχος στο κυρίαρχο ζεύγος των θεών της Αιγύπτου, την Ίσιδα δηλαδή και τον Όσιρη, ξεδιπλώνει από το γεμάτο πανέρι του ανεξάντλητου γνωστικού του αποθεματικού όχι μόνο την ευρυμάθειά του και στα θρησκευτικά ζητήματα, αλλά ταυτόχρονα διατυπώνει με παρρησία την άποψη ότι, τουλάχιστον γλωσσολογικά και ετυμολογικά, τα ονόματα αυτών των θεών είναι Ελληνικά! Επομένως, θα κολυμπήσουμε κατά την πορεία της ερμηνευτικής προσέγγισης του έργου σε βαθιά νερά μαζί με τ...

Οι τέσσερις λόγοι που περιλαμβάνονται στο δεύτερο τόμο του δημόσιου ρητορικού έργου του Δημοσθένη της σειράς "Αρχαίοι συγγραφείς" των εκδόσεων "Ζήτρος" ανήκουν στην περίοδο της "κατ' επίφαση ειρήνης" (346-340) και αντανακλούν έντονες πολιτικές ζυμώσεις αλλά και την εξέλιξη της πολιτικής φυσιογνωμίας του ρήτορα. Στον Περί ειρήνης ο Δημοσθένης υπερασπίζεται τη διατήρηση της συνθήκης του Φιλοκράτη, επειδή η κατάλυσή της τη δεδομένη στιγμή είναι ασύμφορη και πολιτικά επικίνδυνη για την πόλη. Επιδεικνύοντας ωριμότητα υπερασπίζεται μια ρεαλιστική για την περίσταση πολιτική κα...

Στo τελευταίο αυτό βιβλίο του Ηροδότου περιγράφεται η περσική ήττα στις Πλαταιές. Περιγράφονται ακόμη οι μάχες της Μυκάλης και της Σηστού, στις οποίες οι Πέρσες ηττώνται επίσης από τους Έλληνες, και μάλιστα μέσα στα όρια του περσικού κράτους.

Φυσιολογική αντίδραση του λογογράφου εναντίον των Τριάντα Τυρράνων του 404 π.Χ. και όλων των καταχραστών της εξουσίας, που επισώρευσε φόνους και δεινά στην Αθήνα, περισσότερα από την Γ’ φάση του Πελοποννησιακού πολέμου. Δεκαπέντε λόγοι του Λυσία, που χαρακτηρίστηκαν "καταγγελτικοί": "Κατά Αγοράτου", "Κατά Αλκιβιάδου Λειποταξίου", "Κατά Αλκιβιάδου Αστρατείας", "Κατά Ανδοκίδου", "Κατά Διογείτονος", "Κατά Επικράτους", "Κατά Ερατοσθένους", "Κατά Εργοκλέους", "Κατά Θεομνήστου Α'", "Κατά Θεομνήστου Β'", "Κατά Νικομάχου", "Κατά Παγκλέωνος", "Κατά σιτοπωλών", "Κατά Φιλοκράτους" και...

Τρεις πραγματείες του σπουδαιότερου ίσως εκπροσώπου της ελληνοϊουδαϊκής γραμματείας κατά την αυτοκρατορική περίοδο της Ρώμης. Στο πρώτο μέρος της εκτενούς εισαγωγής παρουσιάζεται ο βίος και το έργο του Φίλωνα, ενώ εξετάζονται οι πολύπλοκες πολιτιστικές σχέσεις Ελληνισμού και Ιουδαϊσμού στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το δεύτερο μέρος της εισαγωγής είναι αφιερωμένο στην παρουσίαση δύο σπουδαίων ιουδαϊκών αιρέσεων της εποχής, των Ιουδαίων Θεραπευτών στην Αίγυπτο και των Εσσαίων στο πλάι της Νεκρής Θάλασσας και γίνεται σύνδεση του ασκητισμού που χαρακτηρίζει τις δύο ομάδες με τ...

Μια σχολιασμένη ανθολόγηση αποσπασμάτων από τους Πλατωνικούς διαλόγους που αναφέρονται στην Ελληνική μυθολογία.

To χιούμορ (ευτραπελία) των Aρχαίων Eλλήνων ως έκφραση των ποικίλων μορφών της πολιτικής και κοινωνικής τους ζωής αλλά και της ψυχικής τους ιδιοσυγκρασίας.

Ο πυρρωνισμός είναι η πιο αυθεντική έκφραση του αρχαίου σκεπτικισμού. Ο Πύρρων ο ιδρυτής δεν έγραψε τίποτε. Δίδαξε όμως. Ο Σέξτος, της σχολής των εμπειρικών ιατρών, μας άφησε την πολυτιμότερη μαρτυρία για τους σκεπτικούς φιλοσόφους, τις "Πυρρώνειες Υποτυπώσεις".

Η ρητορική τέχνη πρέπει να ήταν ένα από τα γνωστικά αντικείμενα με τα οποία ο Σταγειρίτης φιλόσοφος άρχισε τη διδασκαλία του στην Ακαδημία του Πλάτωνος, υπήρξε όμως γι' αυτόν αντικείμενο διδασκαλίας για πολλά στη συνέχεια χρόνια. Βιβλία, βέβαια, για το θέμα αυτό ο Αριστοτέλης είχε γράψει και για το έξω από την Ακαδημία μεγάλο κοινό, τα έργα όμως αυτά - όπως και όλα τα άλλα έργα του αυτής της κατηγορίας - δεν μας σώθηκαν. Η τύχη, ωστόσο, υπήρξε ευνοϊκή για μας ενσχέσει με το κύριο διδακτικό εγχειρίδιό του για τη ρητορική τέχνη. Το εγχειρίδιό του αυτό (με τον τίτλο Ρητορική)...

Ένας νέος τόμος, ο 34ος, συμπληρώνει τη σειρά "Αρχαίοι Συγγραφείς" των εκδόσεων ΖΗΤΡΟΣ. Οι περιλήψεις κατά βιβλίο, η μετάφραση και τα ποικίλα μορφοσυντακτικά αισθητικά και πραγματολογικά σχόλια και η ερμηνευτική προσέγγιση είναι του Γιώργου Ράπτη, που με εξαιρετική εμβρίθεια κάνει τομή και ταυτόχρονα επικαιροποιεί το πνεύμα των "Ελληνικών". Τα "Ελληνικά", βιβλία, καλύπτουν τα γεγονότα της τρίτης φάσης του Πελοποννησιακού πολέμου (411 - 403 π.Χ.) στα τρία πρώτα βιβλία, ενώ στα υπόλοιπα τέσσερα ακολουθεί η εμπλοκή της Σπάρτης στα εσωτερικά των Περσών, ο Βοιωτικός ή Κορινθιακ...

Στον τόμο αυτόν, τον 35ο στη σειρά "Αρχαίοι Συγγραφείς" των εκδόσεων "Ζήτρος", παρουσιάζονται τέσσερις λόγοι του μεγαλύτερου Έλληνα ρήτορα της αρχαιότητας, του Δημοσθένη. Ο πρώτος Φιλιππικός θίγει το Βορειοελλαδικό πρόβλημα, το Μακεδονικό ζήτημα. Ένα πρόβλημα που θα απασχολεί τον Δημοσθένη σε όλη την πολιτική του σταδιοδρομία από το 352 π.Χ. και πέρα. Ο λόγος αυτός είναι ένα πολιτικό μανιφέστο, αλλά και ένα λογοτεχνικό έργο υψηλής τέχνης, όπου αναδεικνύεται ο ρήτορας προγραμματικά με όλο του το πάθος, τη διεισδυτικότητα και τη δύναμη της σκέψης του. Οι τρεις Ολυνθιακοί...

Ο τόμος αυτός, που είναι ο 33ος στη σειρά "Αρχαίοι Συγγραφείς" των "Εκδόσεων Ζήτρος", περιλαμβάνει τα λουκιάνεια έργα που σχετίζονται με τη "Σάτιρα θανάτου και Κάτω Κόσμου" : "Περί πένθους", "Κατάπλους ή Τύραννος", "Χάρων ή Επισκοπούντες", "Μένιππος ή Νεκυομαντεία" και μια επιλογή από τους "Νεκρικούς διαλόγους". Προηγείται μια γενική εισαγωγή, όπου εξετάζονται ο βίος και το έργο του Λουκιανού, καθώς και η χειρόγραφη παράδοση των έργων του. Το "Περί πένθους" είναι μια σύντομη πραγματεία, στην οποία ο Λουκιανός αντλώντας στοιχεία από τους κυνικούς, και αξιοποιώντας τη ρητο...

Η ανάγκη να ξέρουμε ένα ανύπαρκτο μέλλον υπονομεύει την πραγματικότητα στο παρόν. [...] Τα τρία κείμενα του Πλούταρχου, που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο, εμπίπτουν θεματικά στην περιοχή της πρόγευσης του μέλλοντος, που καθίσταται δυνατή χάρη σε δυνάμεις μη ανθρώπινες, οι οποίες όμως συνεργούν με τον άνθρωπο ή φιλοξενούνται από εκείνον, για το σκοπό της πρόβλεψης όσων πρόκειται να συμβούν. Μεθοδικά ο Πλούταρχος διερευνά τις ρίζες της σχετικής προκατάληψης, η οποία έχει να κάνει με την υφέρπουσα αλλά ασυνείδητη πεποίθηση ότι το μέλλον υπάρχει προτού να προκύψει, και ότι ο άν...

Καίριας σημασίας κείμενο για την ιστορία της Φιλοσοφίας, ο πλατωνικός Πρωταγόρας εγείρει το ζήτημα του διδακτού ή μη της αρετής.