Τσιφόρος Νίκος 1909-1970
Tsifóros Níkos
Νίκος Τσιφόρος (1909-1970). Ο Νίκος Τσιφόρος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια. Σπούδασε νομική και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, όπου έζησε ως το θάνατό του. Άσκησε τη δικηγορία για μικρό χρονικό διάστημα, σύντομα όμως στράφηκε στο χώρο των γραμμάτων. Πρωτοεμφανίστηκε κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής με το θεατρικό έργο "Η πινακοθήκη των ηλιθίων" και ακολούθησαν πολλές θεατρικές επιτυχίες του, τις περισσότερες από τις οποίες έγραψε σε συνεργασία με τον Πωλ Βασιλειάδη. Ενδεικτικοί τίτλοι έργων του, είναι: "Η κυρία του κυρίου", "Γάντι και σαρδέλα", "Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος", "Οι γαμπροί της Ευτυχίας", "Το έξυπνο πουλί", "Ο Κλέαρχος η Μαρίνα κι ο κοντός". Πολλά έργα του μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο με εξίσου μεγάλη επιτυχία, ενώ ο ίδιος ο Τσιφόρος ασχολήθηκε με την κινηματογραφική σκηνοθεσία και το σενάριο. Παράλληλα έγραψε πολλά ευθυμογραφήματα ("Τα παιδιά της πιάτσας", "Τα παλιόπαιδα τ' ατίθασα", "Τζιμ κακής ποιότητος", "Άνθρωποι και ανθρωπάκια", "Τα ρεμάλια ήρωες", "Εμείς και οι Φράγκοι", "Μίλων Φιρίκης", κ.ά.) καταδεικνύοντας τα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας. Επίσης, συνέθεσε χιουμοριστικές μεν, παιδαγωγικές δε, συνόψεις της Ελληνικής Μυθολογίας, της ιστορίας των Σταυροφοριών και της ιστορίας της Αγγλίας. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.)
Ο κόσμος και ο κοσμάκης
Τσιφόρος Νίκος 1909-1970
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2009)
"Ήταν ένα πούρο και στην άκρη του πούρου κρεμόταν ένας παχουλός κύριος, ένας καλοθρεμμένος και λιπαρός κύριος, με κατακόκκινα μάγουλα, του βάραγες το ένα κι έσκαζε ρόιδι το άλλο. Γενικά ένας κύριος από εκείνους που στάζουνε ευτυχία και εμπνέουνε σεβασμό, που φοράνε σοβαρότατες μαύρες ρεμπούμπλικες..."
Ελληνική κρουαζιέρα
Τσιφόρος Νίκος 1909-1970
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2009)
"Η αληθινή Ελλάδα, που ζει τα παλιά και τραβάει την πορεία της για το αύριο, δεν είναι η μεγάλη πρωτεύουσα, αλλά όλη η άλλη, η ζωντανή και σωστή Ελλάδα. Μπορεί τούτα δω τα κομμάτια να δένονται και με μια ιστορία... μπορεί και όχι. Όπως έρθει, όπως βγούνε, όπως γραφτούνε".
Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει
Συλλογικό έργο
Ιανός (1999)
Στα γήπεδα η πόλη αναστενάζει... και ονειρεύεται... Και εμπνέει τους συγγραφείς της που μέσα από κείμενα βιωματικής μνήμης, στο "φωτισμό" και στις "σκιές" κάθε εποχής και με τη δική του όραση και ευαισθησία ο καθένας, "αιχμαλωτίζουν": τη γοητεία του κυριακάτικου απογεύματος στις κερκίδες· τις έντονες συγκινήσεις και τη "μυθολογία" του κόσμου της μπάλας· την ατμόσφαιρα και την αίσθηση της Θεσσαλονίκης που περιστρέφεται γύρω από τις ομάδες της, τους παίκτες της, τους φιλάθλους της. Αναβλύζει έτσι μια πόλη που πάλλεται και εκφράζεται στα κυριακάτικα καφενεία (Τηλ. Αλαβέρας), σ...