Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ανθολογούντοι οι: Martina Vidaic (Μαρτίνα Βίνταϊτς), Mateja Jurcevic (Ματέα Γιούρτσεβιτς), Davor Ivankovac (Ντάβορ Ιβανκόβατς), Dinko Kreho (Ντίνκο Κρέχο), Lucija Butkovic (Λουτσία Μπούτκοβιτς), Alen Brlek (Άλεν Μπρλεκ), Antonija Novakovic (Αντονία Νοβακόβιτς), Marija Dejanovic (Μαρία Ντεγιανόβιτς), Darko Separovic (Ντάρκο Σεπαρόβιτς), Monika Herceg (Μόνικα Χέρτσεγκ)

Ένας άντρας και μια γυναίκα ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. "Μόνο μια φορά», είπε ο άντρας, "μόνο μια φορά ακόμα". "Γιατί το επαναλαμβάνεις;" είπε η γυναίκα. "Γιατί δεν θέλω να τελειώσει ποτέ" είπε ο άντρας. "Τι δεν θέλεις να τελειώσει;" είπε η γυναίκα. "Αυτό", είπε ο άντρας, "αυτό δεν θέλω ποτέ να τελειώσει".

Ένας άντρας και μια γυναίκα ξαπλωμένοι στο κρεβάτι. "Μόνο μια φορά», είπε ο άντρας, "μόνο μια φορά ακόμα". "Γιατί το επαναλαμβάνεις;" είπε η γυναίκα. "Γιατί δεν θέλω να τελειώσει ποτέ" είπε ο άντρας. "Τι δεν θέλεις να τελειώσει;" είπε η γυναίκα. "Αυτό", είπε ο άντρας, "αυτό δεν θέλω ποτέ να τελειώσει".

Εμφανίστηκε αργοπορημένος αλλά ώριμος στα Γράμματα και κατόρθωσε η ποίησή του να γίνει γρήγορα αναγνωρίσιμη για την ιδιαίτερη μουσικότητά της, την υποβλητική της ατμόσφαιρα και τη σκοτεινή γοητεία της, για τις αιφνιδιαστικές διανοίξεις της στον κόσμο του μυστηρίου. Επηρεασμένος στην αφετηρία του από τον συμβολισμό, ο Ορέστης Αλεξάκης (1931-2015) έγραψε σε ελεύθερο στίχο αλλά αναμετρήθηκε επιτυχώς και με τον έμμετρο και ομοιοκατάληκτο ("Νυχτοφιλία", "Αγαθά παιγνίδια", "Μου γνέφουν"). Εξέδωσε δέκα ποιητικές συλλογές, μία συγκεντρωτική έκδοση των ετών 1960-2009 και δύο τόμους...

Με εργαλείο την συντομότερη ποιητική φόρμα, με εξηνταπέντε χαϊκού χωρίς τίτλο η ποιήτρια δίνει το δικό της στίγμα αναφορικά με τον τρόπο που φιλτράρει τη ζωή και καταθέτει τις σκέψεις πάνω στις εμπειρίες της.Ο έρωτας,ο θάνατος,το θέατρο,η τέχνη γενικά,οι αντιφάσεις της ζωής παρελαύνουν ως θέματα και κινητοποιηούν τη νόηση και το συναίσθημα χωρίς να σταματούν να μας υπενθυμίζουν πως η ζωή είναι ένα ατέρμονο παίγνιο. 'Ο, τι δυνατό, μέσα στη φαντασία πάντα υπάρχει. Τον εαυτό σου αν αποδομείς, σοφός μπορεί να γίνεις.

ΦΟΒΟΣ Πεθαίνουν ποτέ τ' αστέρια; Φταίει ίσως που σχεδόν ασπρίσαν τα μαλλιά σου Μα εγώ θα πάρω μόνο δύο φέτες της φθοράς σου Ίσα που να τις βάλω μες στο ποίημα. Η μαγιά μου για την αναδιάρθρωση του κόσμου Λίγη φθορά για γούρι. Έτσι για να 'μαι περήφανη που παντρεύτηκα το χάος, αλλά δεν αφανίστηκα απ' αυτό, ωστόσο. "Ησύχασε...μια απλή γρίπη είναι μωρό μου", είπες.

Ανθολογούνται οι: Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ, Νάσος Βαγενάς, Νάνος Βαλαωρίτης, Γιώργος Βέης, Ιωσήφ Βεντούρας, Σπύρος Λ. Βρεττός, Γιώργος Χ.Θεοχάρης, Στάθης Κουτσούνης, Τίτος Πατρίκιος, Γιώργος Γώτης, Γιώργος Μπλάνας, Νίκος Λάζαρης, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Χάρης Βλαβιανός, Θωμάς Τσαλαπάτης, Αντιόπη Αθανασιάδου, Βασίλης Αμανανίδης, Αγγέλα Γαβρίλη, Ιωσήφ Βεντούρας, Φροσούλα Κολοσιάτου, Χάρης Μελιτάς, Κατερίνα Κούσουλα, Κώστας Θ. Ριζάκης, Μαρία Κουλούρη, Χάρις Κοντού, Άγης Μπράτσος, Χαρίλαος Νικολαίδης, Γιώργος Γκανέλης, Γιώργος Μοράρης, Γιάννης Β. Κωβαίος, Γιάννης Στίγγας, Έκτωρ Π...

Ανθολογούνται οι: Κατερίνα Αγγελάκη - Ρουκ, Νάσος Βαγενάς, Νάνος Βαλαωρίτης, Γιώργος Βέης, Ιωσήφ Βεντούρας, Σπύρος Λ. Βρεττός, Γιώργος Χ.Θεοχάρης, Στάθης Κουτσούνης, Τίτος Πατρίκιος, Γιώργος Γώτης, Γιώργος Μπλάνας, Νίκος Λάζαρης, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Χάρης Βλαβιανός, Θωμάς Τσαλαπάτης, Αντιόπη Αθανασιάδου, Βασίλης Αμανανίδης, Αγγέλα Γαβρίλη, Ιωσήφ Βεντούρας, Φροσούλα Κολοσιάτου, Χάρης Μελιτάς, Κατερίνα Κούσουλα, Κώστας Θ. Ριζάκης, Μαρία Κουλούρη, Χάρις Κοντού, Άγης Μπράτσος, Χαρίλαος Νικολαίδης, Γιώργος Γκανέλης, Γιώργος Μοράρης, Γιάννης Β. Κωβαίος, Γιάννης Στίγγας, Έκτωρ Π...

Όταν το ποίημα έχει θάρρος Όταν το ποίημα έχει θράσος Όταν το ποίημα ερωτεύεται τον αναγνώστη Όταν το ποίημα δεν ερωτεύεται τον αναγνώστη, αλλά τον ποιητή Όταν το ποίημα ξαναδιαβάζεται (πάλι και πάλι και πάλι...)

Πρόκειται για συλλογικό έργο. Ανθολογία ποίησης αφιερωμένη στον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο Α΄. Η επιμέλεια έγινε από την ποιήτρια Βασιλική Β. Παππά. Συμμετέχουν οι ποιητές: Ελένη Αντωνιάδου Γλυκερία Κακούρη Εβίτα Κασαγιάννη Γιώργος Κατσαβέλης Νικόλαος Νικολαϊδης Σωτήρης Νικολαϊδης Ασημίνα Ξηρογιάννη Φώτιος Πάνος Κατερίνα Παπά Ελένη Παπανικολάου Βασιλική Β. Παππά Νικόλαος Β. Παππάς Τζούλια Πουλημενάκου

Ένας πρώην τραπεζικός υπάλληλος από απόλυτος σταρ αναχωρητής. Μια κοκκινομυλιώτισσα χαρτορίχτρα προβλέπει το μέλλον του ηθοποιού. Η φωνή της συνείδησης επίσημη προσκεκλημένη σε πρεμιέρα και κάποιος που κυνηγά μάταια την... θεά Άρτεμη. Οι ήρωες αυτού του σπονδυλωτού μονόπρακτου της Ασημίνας Ξηρογιάννη κεντάνε μυστικές ιστορίες και προσωπικές εξομολογήσεις σε μια Οντισιόν για το μεγαλύτερο ρόλο της ζωής τους. Διαδρομές από την αγάπη στο μίσος. Από την καψούρα στην απόρριψη και από τον πρώτο ενθουσιασμό στην ανία. Διαδρομές που μας πάνε χεράκι - χεράκι στο... τέλος του θεάτρ...

Ένας πρώην τραπεζικός υπάλληλος από απόλυτος σταρ αναχωρητής. Μια κοκκινομυλιώτισσα χαρτορίχτρα προβλέπει το μέλλον του ηθοποιού. Η φωνή της συνείδησης επίσημη προσκεκλημένη σε πρεμιέρα και κάποιος που κυνηγά μάταια την... θεά Άρτεμη. Οι ήρωες αυτού του σπονδυλωτού μονόπρακτου της Ασημίνας Ξηρογιάννη κεντάνε μυστικές ιστορίες και προσωπικές εξομολογήσεις σε μια Οντισιόν για το μεγαλύτερο ρόλο της ζωής τους. Διαδρομές από την αγάπη στο μίσος. Από την καψούρα στην απόρριψη και από τον πρώτο ενθουσιασμό στην ανία. Διαδρομές που μας πάνε χεράκι - χεράκι στο... τέλος του θεάτρ...

Γιατί γράφουμε; Ποιες επιρροές έχουμε δεχτεί που μάς καθόρισαν ή μάς στιγμάτισαν; Είναι η πορεία μας αυτή που είχαμε ονειρευτεί ή σχεδιάσει, ή για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού βρεθήκαμε; H ζωή και η τέχνη αναπόφευκτα συμπλέουν, μπορεί και να αλληλοσυμπληρώνονται. Ο δημιουργός οφείλει, θαρρώ, να κοιτά κάθε φορά κατάματα και τη ζωή και την τέχνη του και να κάνει τον απολογισμό του. Η αυτοκριτική και η αυτογνωσία είναι πάντα τα ζητούμενα και στον άνθρωπο και στο δημιουργό. Από κει και πέρα η βασική έγνοια είναι πώς θα υπάρχει δημιουργική εξέλιξη. Αναπόφευκτα μού έρχονται στο μ...

Γιατί γράφουμε; Ποιες επιρροές έχουμε δεχτεί που μάς καθόρισαν ή μάς στιγμάτισαν; Είναι η πορεία μας αυτή που είχαμε ονειρευτεί ή σχεδιάσει, ή για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού βρεθήκαμε; H ζωή και η τέχνη αναπόφευκτα συμπλέουν, μπορεί και να αλληλοσυμπληρώνονται. Ο δημιουργός οφείλει, θαρρώ, να κοιτά κάθε φορά κατάματα και τη ζωή και την τέχνη του και να κάνει τον απολογισμό του. Η αυτοκριτική και η αυτογνωσία είναι πάντα τα ζητούμενα και στον άνθρωπο και στο δημιουργό. Από κει και πέρα η βασική έγνοια είναι πώς θα υπάρχει δημιουργική εξέλιξη. Αναπόφευκτα μού έρχονται στο μ...

Γιατί γράφουμε; Ποιες επιρροές έχουμε δεχτεί που μάς καθόρισαν ή μάς στιγμάτισαν; Είναι η πορεία μας αυτή που είχαμε ονειρευτεί ή σχεδιάσει, ή για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού βρεθήκαμε; H ζωή και η τέχνη αναπόφευκτα συμπλέουν, μπορεί και να αλληλοσυμπληρώνονται. Ο δημιουργός οφείλει, θαρρώ, να κοιτά κάθε φορά κατάματα και τη ζωή και την τέχνη του και να κάνει τον απολογισμό του. Η αυτοκριτική και η αυτογνωσία είναι πάντα τα ζητούμενα και στον άνθρωπο και στο δημιουργό. Από κει και πέρα η βασική έγνοια είναι πώς θα υπάρχει δημιουργική εξέλιξη. Αναπόφευκτα μού έρχονται στο μ...

Γιατί γράφουμε; Ποιες επιρροές έχουμε δεχτεί που μάς καθόρισαν ή μάς στιγμάτισαν; Είναι η πορεία μας αυτή που είχαμε ονειρευτεί ή σχεδιάσει, ή για αλλού ξεκινήσαμε και αλλού βρεθήκαμε; H ζωή και η τέχνη αναπόφευκτα συμπλέουν, μπορεί και να αλληλοσυμπληρώνονται. Ο δημιουργός οφείλει, θαρρώ, να κοιτά κάθε φορά κατάματα και τη ζωή και την τέχνη του και να κάνει τον απολογισμό του. Η αυτοκριτική και η αυτογνωσία είναι πάντα τα ζητούμενα και στον άνθρωπο και στο δημιουργό. Από κει και πέρα η βασική έγνοια είναι πώς θα υπάρχει δημιουργική εξέλιξη. Αναπόφευκτα μού έρχονται στο μ...

ΠΟΙΗΜΑ ΚΟΛΑΖ Αν η ποίηση είχε χρώμα... Οι φιγούρες του Σαγκάλ (που πετάνε) του Φοίβου Δεληβοριά Βότανο λουίζα (για το αδυνάτισμα) 23 μέρες μόνο (;) Ιδανικοί αυτόχειρες Λευτέρης Βογιατζής: Θέατρο σαν ποίηση Το κολάζ μου Οι ώρες (κινηματογραφική ταινία) Σύλβια Πλαθ και Μάτση forever Αμοργός, του Γκάτσου Διακοπές στην πραγματικότητα του Χάρη Βλαβιανού Παραμύθια για παιδιά και μεγάλους Το ποδήλατό μου Χοσέ (όνομα που μου αρέσει) Μέριλυν (η γνωστή)

Ο Καβάφης με τα ποιήματά του, πολλά από τα οποία είναι ερωτικά, έφερε στην ελληνική ποίηση ένα νέο ρίγος. Ακόμα και άνθρωποι που ποτέ δεν διάβασαν τα ποιήματά του, συχνά έχουν στο στόμα τους πολλούς στίχους του: "και τώρα τί θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;", "δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό", "αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις", κ.ά. Το δίχως άλλο, η ποίηση - ανάμεσα στα είδη του λόγου - έχει τη μεγαλύτερη βαρύτητα. Ως εκ τούτου, η κ. Βασιλική Β. Παππά η οποία έχει και την επιμέλεια της έκδοσης συνεχίζει την προσπάθεια ανθολόγησης - αφιερωμάτων σε μεγάλους ποιητ...