Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Όπως και να έχει, όμως, επέστρεψα σήμερα, γιατί σκέφτηκα σοβαρά, ότι χρειάζομαι την βοήθειά σου. Άσχετα με τις προσωπικές μας διαφορές, μόνον εσένα εμπιστεύομαι προσωπικά και τον μακαρίτη τον Γιάννη... Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι ώρα για να ανοίγουμε αυτές τις κουβέντες τώρα... Τι έλεγα; Α, ναι... ότι χρειάζομαι επειγόντως την βοήθειά σου ιδιαίτερα, μετά την τελευταία συνάντησή μου με την Μαρία, που πραγματοποιήθηκε την αμέσως επόμενη ημέρα που έφυγα από εσένα. Νιώθω, ότι τα πράγματα είναι εκτός ελέγχου, είμαι εντελώς μπλοκαρισμένος... Τα θαλάσσωσα Χριστίνα, τα θαλάσσωσα...

«Σήμερα στη ζωή μου δεν κάνω τίποτα άλλο, παρά να αναμασάω τα πρότυπα που εισέπραξα ως παιδί. Είναι σαν να μασάω μια πολιτισμική τσίχλα. Τώρα μόνο κατάλαβα ότι δεν υπάρχει καθολική έννοια της αγάπης, του έρωτα, της φιλίας, της καλοσύνης. Λέμε μια λέξη και νομίζουμε ότι έχουμε συνεννοηθεί. Λέμε, για παράδειγμα, "σε αγαπάω". Και λέει και ο άλλος "κι εγώ σε αγαπάω". Στη συνέχεια ακολουθεί ο καθένας την πορεία του, παρόλο που είμαστε μαζί ως "αγαπημένοι", θεωρώντας ότι έχουμε συνεννοηθεί. Αυτό που μόλις τώρα κατάλαβα είναι ότι υπάρχει τόση μοναξιά, περισσότερο από ποτέ, διότι...

Σε µια Ελλάδα που βοµβαρδίζεται από µαθηµατικούς υπολογισµούς και πληροφορίες από τα µέσα µαζικής εξηµέρωσης, ο Ζαν, η Ζωή και η σκιά του αφηγητή προσπαθούν να ενώσουν τα κοµµάτια του παζλ της αποσπασµατικής τους ζωής. Μέσα από οδοφράγµατα και αστικά χαλάσµατα, αναζητούν απαντήσεις σε ερωτήµατα που επισκιάζουν την καθηµερινότητά τους. Έρµαια του σύγχρονου τρόπου ζωής, οι τρεις φίλοι ακροβατούν ανάµεσα στο κοινωνικό κενό και την εσωτερική τους ανησυχία, την προσπάθεια και την απάθεια, την ταύτιση και την εµµονή. Ο εχθρός έχει πάρει άλλη µορφή. Βρίσκεται µέσα µας, α...