Χατζηπροκοπίου Μάριος
Ο Μάριος Χατζηπροκοπίου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1981. Σπούδασε Ιστορία και Θέατρο στη Θεσσαλονίκη και Εικαστικά στο Παρίσι. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales de Paris) με υποτροφίες της γαλλικής κυβέρνησης και του Ιδρύματος Παναγιώτη και Έφης Μιχελή. Πήρε το διδακτορικό του (cum laude) στις σπουδές θεάτρου και επιτέλεσης από το Πανεπιστήμιο του Aberystwyth (Ηνωμένο Βασίλειο), του οποίου υπήρξε πλήρης υπότροφος. Τίτλος διατριβής: Displaced Laments: Performing Mourning and Exile in Contemporary Athens, Greece. Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε διεθνείς συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά με κριτές. Έχει διδάξει μαθήματα ανθρωπολογίας, θεάτρου και επιτέλεσης σε διάφορα ιδρύματα (Universidade Federal da Bahia, Aberystwyth University, Πάντειο Πανεπιστήμιο κ.α.). Είναι συμβασιούχος διδάσκων Θεωρίας του Θεάτρου και του Δράματος στο Πανεπιστήμιο Πατρών και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Κέντρο Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες (ΚΕΑΕ). Συνεργάζεται ως δραματολόγος και περφόρμερ με την ομάδα Γεωποιητική (Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Φεστιβάλ Δημητρίων, Πειραματική Σκηνή Εθνικού Θεάτρου, Πάφος Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης κ.α.). Έχει παρουσιάσει performances και παραστασιακές διαλέξεις σε πολιτιστικούς και ακαδημαϊκούς φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Aρχείο Καβάφη/ Ίδρυμα Ωνάση, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Φεστιβάλ Δημητρίων, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, sardam Festival/ Cyprus, Athens Biennale, Oxford University, Brunel University, Festival de Performances Urbanas/Brazil, κ.α.). Μεταφράζει το έργο της Clarice Lispector από τα πορτογαλικά. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, ενώ έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γαλλικά. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Τοπικοί τροπικοί" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αντίποδες.
Εθνογραφία και καθημερινότητα στην "καθ' ημάς ανατολή"
Συλλογικό έργο
Κριτική (2020)
Ο συλλογικός τόμος περιλαμβάνει κυρίως ανθρωπολογικά εγχειρήματα Ελλήνων ερευνητών που πραγματοποιήθηκαν σε περιοχές της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής και εστιάζουν στη συγκρότηση της πολιτισμικής και της έμφυλης εμπειρίας. Οι συγγραφείς κάνουν χρήση της εθνογραφικής μεθόδου και αναστοχάζονται πάνω στις σημασίες και τις δυνατότητες του καθημερινού. Ο τίτλος του τόμου πραγματεύεται και τη σχέση της ελληνικής ιδιαιτερότητας με την Ανατολή, μεταξύ ερευνητικής απουσίας και πολιτισμικής οικειότητας.
Οικογενειακοί δεσμοί
Lispector Clarice 1920-1977
Αντίποδες (2019)
Στην πιο δημοφιλή συλλογή διηγημάτων της Κλαρίσε Λισπέκτορ, οι ήρωες, πλάσματα που ζουν απλές καθημερινές ζωές, με αφορμή γεγονότα φαινομενικά ασήμαντα, βιώνουν μια στιγμή κρίσης, που το σημάδι της είναι η έντονη απόλαυση με την οποία κοιτούν ξαφνικά τα πράγματα, η χαρά και η οδύνη που αντλούν από αυτά. Οι "Οικογενειακοί δεσμοί", που κυκλοφόρησαν το 1960, αναγνωρίστηκαν αμέσως ως κορυφαίο έργο και καθιέρωσαν τη Λισπέκτορ ως μια από τις σημαντικότερες φωνές της βραζιλιάνικης λογοτεχνίας.
Τοπικοί τροπικοί
Χατζηπροκοπίου Μάριος
Αντίποδες (2019)
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ II Ο έρωτάς τους ήταν δυο ζεύγη παπουτσιών έξω από το δωμάτιο σιωπές σε συμφωνία Ο έρωτάς τους ήταν αχνιστό πιάτο πλάι στο τζάκι παυσίπονη βραδινή αγκαλιά Ο έρωτάς τους ήταν δε ζητώ από σένα ζω με σένα Ο έρωτάς τους ήταν πήγαινε όσο θέλεις στο εκεί εγώ θα είμαι εδώ Ο έρωτάς τους ήταν αλληλογραφία όχι τηλέφωνο Ο έρωτάς τους ήταν δυο δέντρα στεριωμένα καθένα στη ρίζα του κλαδιά ο ένας μες στον άλλο. Μια 'Εκλογή από τα απόκρυφα τραγούδια του ελληνικού λαού', ένα διακειμενικό παιχνίδι με το δημοτικό τραγούδι, που αμφισβητεί τα όρ...
Τα κατά Α.Γ. πάθη
Lispector Clarice 1920-1977
Αντίποδες (2018)
Η Α. Γ., μια ευκατάστατη κυρία του Ρίο ντε Τζανέιρο, που ασχολείται ερασιτεχνικά με τη γλυπτική, αποφασίζει να τακτοποιήσει το διαμέρισμά της, ξεκινώντας από το δωμάτιο της πρώην υπηρέτριάς της. Από την ντουλάπα ξεπροβάλλει μια κατσαρίδα και η Α.Γ. τρομαγμένη κλείνει την πόρτα τσακίζοντας το κέλυφός της. Και τότε, εκεί που κανείς δεν το περιμένει, μια μέρα τόσο ηλιόλουστη όσο αυτές οι μέρες στο απόγειο του καλοκαιριού, ενώ δουλεύουν οι άντρες και καπνίζουν οι κουζίνες και αλέθει τις πέτρες το τρυπάνι και γελάνε τα παιδιά - τότε, χωρίς προειδοποίηση, ακούγεται ο κρότος ενός...
Η ώρα του αστεριού
Lispector Clarice 1920-1977
Αντίποδες (2016)
"Αν ο Κάφκα ήταν γυναίκα. Αν ο Ρίλκε ήταν μία Εβραία-Βραζιλιάνα που γεννήθηκε στην Ουκρανία. Αν ο Ρεμπώ ήταν μητέρα, αν είχε ζήσει μέχρι τα πενήντα. Αν ο Χάιντεγκερ είχε καταφέρει να πάψει να είναι Γερμανός, αν είχε γράψει το Βιβλίο της Γης. Γιατί αναφέρω αυτά τα ονόματα; Για να προσπαθήσω να περιγράψω μια περιοχή. Κάπου εκεί βρίσκεται η περιοχή όπου γράφει η Κλαρίσε Λισπέκτορ. Εκεί όπου ανασαίνουν τα πιο απαιτητικά έργα, εκείνη ανοίγει το δρόμο της. Πέραν της κατανόησης, βήμα το βήμα, βουτάει τρέμοντας στο ακατανόητο τρομακτικό βάθος του κόσμου, εκεί όπου το υπερευαίσθητο...